Στην αρχή έβαλαν υποψήφιο στη Μακεδονία έναν συνομιλητή του Κασιδιάρη.
Όταν σηκώθηκε ο αχός διαμαρτυριών, τον «άδειασαν».
Εν συνεχεία (ξανά)εγκλωβίστηκαν ανάμεσα σε ευρώ ή δραχμή, σε δημοψηφίσματα και λοιπά οράματα και «θείες» εμπνεύσεις για την σωτηρία της Ελλάδας αλλά και της Ευρώπης.
Κατέθεσαν μια πρόταση μομφής ξεχνώντας ή μη γνωρίζοντας ότι πρέπει να έχει περάσει εξάμηνο από την προηγούμενη.
Περίμεναν και δυο τρεις εβδομάδες την απάντηση του Λάκη Λαζόπουλου, για το αν θα μετακομίσουν το «Αλ Τσαντίρι» κι οι δέκα μικροί Μήτσοι στο ευρωκοινοβούλιο.
Ταυτοχρόνως στο ευρωψηφοδέλτιό τους τοποθέτησαν κι εκείνους τους συνδικαλιστές που αγωνίζονται για να μην αλλάξει τίποτα, όπως ο πρόεδρος της ΟΛΜΕ που αρνείται ακόμη και την αξιολόγηση των καθηγητών.
Αμφιταλαντεύθηκαν αν πρέπει ή όχι να βάλουν στα ψηφοδέλτιά τους και τους δυο μέγιστους οικονομολόγους Βαρουφάκη και Λαπαβίτσα.
Έβαλαν υποψηφίους των υποψηφίων και τους δυο πρυτάνεις που είναι επικεφαλής στο Αριστοτέλειο και στα Γιάννινα, αλλά επειδή δεν ήταν σαρξ εκ της σαρκός τους, δεν εκτιμήθηκαν οι υπηρεσίες τους και δεν βρήκαν την ψήφο τους.
Ο κακός χαμός είχε και συνέχεια.
Η υποψηφιότητα του Κρίτωνα Αρσένη, προκάλεσε νέες αντιδράσεις.
Όχι για την πρότασή του στο ευρωκοινοβούλιο με την οποία ζητούσε να σταματήσουν οι έρευνες για τους υδρογονάνθρακες επειδή ενοχλούνται οι φάλαινες και τα δελφίνια, αλλά επειδή είναι παπανδρεϊκός κηπουρός.
Στη συνέχεια, έβαλαν υποψήφια και την Ρομά Σουλεϊμάν Σεμπιχά, αλλά την απέσυραν επειδή… έμαθαν ότι είχε συνεργαστεί με τον Φαήλο Κρανιδιώτη στο «Δίκτυο 21» και ξεσηκώθηκαν οι μουσουλμάνοι του …προξενείου!
Τώρα, πως μπορεί μια Ρομά να κατηγορείται για ακροδεξιές θέσεις, μόνο η Κουμουνδούρου μπορεί ν’ απαντήσει.
Αν αυτά τα τελευταία και πολλά άλλα, όπως η διγλωσσία, δεν αποτελούν τα χαρακτηριστικότερα παραδείγματα τρικυμίας εν κρανίω στον ΣΥΡΙΖΑ, τότε ποια θα μπορούσαν να είναι.
Αναρωτιέμαι αν όλα αυτά τα παπατζηλίκια έχουν σχέση με την εξ ορισμού σοβαρότητα που οφείλει να επιδεικνύει ένα κόμμα που ασκεί τον θεσμικό ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Αναρωτιέμαι αν όσα δήλωσε άλλος υποψήφιος –δημοσιογράφος της Αυγής- ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ και κατ’ επέκταση η δημοκρατική προοπτική έχουν έναν μεγάλο αντίπαλο, την άγνοια, την αποχή και την αποστράτευση», μπορεί να έχουν σχέση με την πραγματικότητα που λέει ότι αντίπαλοι είναι τα άλλα κόμματα.
Αναρωτιέμαι σε ποιο άλλο σοβαρό κράτος της οικουμένης, υπάρχει σε τέτοιο γραφικό βαθμό η ρητορική της ανατροπής που θα φέρει την… ανατροπή στην Ευρώπη και σε όλον τον κόσμο.
Αναρωτιέμαι αν όσα πρεσβεύει ο ΣΥΡΙΖΑ και διακηρύσσει δεξιά κι αριστερά, τα πιστεύει.
Αν πιστεύει, δηλαδή, ότι μόλις εκλεγεί ο Τσίπρας, η Μέρκελ θα την «ακούσει» και θα βάλει την ουρά στα σκέλια μπροστά τη μεγαλοσύνη του.
Αν πιστεύει ότι μόλις γίνουν υπουργοί οι Παναγούλης, Κωνσταντοπούλου, Βούτσης, Στρατούλης, Μητρόπουλος, Κουρουπλής, Διαμαντόπουλος, Κανελλοπούλου, Βαλαβάνη, Τσουκαλάς, Δρίτσας, Λαφαζάνης, Σκουρλέτης και πρόεδρος της Βουλής ο Γλέζος, οι αγορές θα εξαφανιστούν από προσώπου γης και θα μετακομίσουν σε άλλους γαλαξίες προς άγραν άλλων αφελών για να ασκήσουν το τοκογλυφικό τους έργο.
Αναρωτιέμαι αν τρίζουν τα κόκαλα της Ρόζας Λούξεμπουργκ, επειδή κάποιοι επιχειρούν να το παίζουν απόγονοί της.
Έχω την άποψη ότι ο τόπος δεν ευτύχησε να διαθέτει την κυβέρνηση που θα προχωρούσε με ταχύτητα στις διαρθρωτικές αλλαγές και θα δημιουργούσε μια άλλη Ελλάδα.
Όμως, είναι χειρότερο να μην έχει και την φερέγγυα αντιπολίτευση που θα μπορούσε να καταστεί πόλος έλξης και σοβαρή εναλλακτική πρόταση.
Δυστυχώς, διαθέτει μια αντιπολίτευση συνονθύλευμα ακτιβισμού, επιπολαιότητας, γραφικότητας και οραμάτων σαν εκείνων της Ζαν ντ’ Αρκ….
Που άκουγε φωνές που την καλούσαν να σώσει τη χώρα της!
Παρεμπιπτόντως, ήταν κι εκείνη παρθένα, όπως παριστάνει ο ΣΥΡΙΖΑ….
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου