Η τυραννία της …νεοφιλελεύθερης χούντας, η κυβέρνηση των…Μερκελιστών, ανάγκασε –άκουσον άκουσον- το μαχόμενο προεδρείο της ΟΛΜΕ να διακόψει τις διακοπές του και να επιστρέψει σε όσα σχολεία είχαν καταληφθεί το φθινόπωρο, για ν’ αναπληρωθεί μέρος των χαμένων μαθημάτων.
Φρίκη!
Ο πρόεδρος, λοιπόν, της ΟΛΜΕ και υποψήφιος ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, ξεκίνησε μια νέα επανάσταση.
Στάσεις εργασίας.
Φευ!
Εκείνος, όμως, στις επάλξεις του αγώνα.
Δεν διανοήθηκε ούτε στιγμή να εγκαταλείψει.
Ασχέτως αν του λένε ότι δεν έχει αυτό που ο λαός μας αποκαλεί τσίπα.
Παραμένει «προσκολλημένος » στην καρέκλα του, παρά το φιάσκο της χθεσινής στάσης εργασίας –απεργίας.
Η συντριπτική πλειοψηφία των συναδέλφων του τον αγνόησαν επιδεικτικά και προσήλθαν στα σχολεία.
Μόνο 3%, ήταν εκείνοι που συντάχθηκαν μαζί του.
Το 97% τον έφτυσαν αλλά εκείνος …πέρα βρέχει.
Εκτελεί πιστά το κομματικό του καθήκον για το οποίο άλλωστε επιβραβεύθηκε με τη συμμετοχή του στο ευρωψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ.
Ίσως και ν’ αναζητά διεξόδους στις προσωπικές του αναζητήσεις και προοπτικές.
Αφού έχει χρόνια να μπει σε τάξη και να διδάξει, θεωρεί ότι το ευρωκοινοβούλιο μπορεί να του παράσχει –εκτός από την οικονομική εξασφάλιση- διέξοδο στα αδιέξοδά του.
Φυσικά, όλα εκ του ασφαλούς, αφού όταν ανακοινώθηκε η υποψηφιότητά του, δεν θεώρησε πρέπον και «ηθικό» να παραιτηθεί για να μη στοχοποιεί με τις επιλογές του τον κλάδο του.
Οι συνάδελφοί του, με τη χθεσινή τους στάση, είπαν «όχι» στον κομματάνθρωπο - συριζάνθρωπο, δείχνοντας επίγνωση στον ρόλο τους απέναντι στο κοινωνικό σύνολο.
Του έδειξαν ότι επιθυμούν να συμβάλλουν στην προσπάθεια της κοινωνίας να επιστρέψει στην κανονικότητα.
Του έδειξαν ότι δεν επιθυμούν να συμβάλλουν στον συνδικαλισμό της σκοπιμότητας, των στείρων αρνήσεων και της μιζέριας.
Τον απομόνωσαν, μαζί με την ελάχιστη μειοψηφία που αρνείται ακόμη και την αξιολόγηση…
Αλλά εκείνος παραμένει στις επάλξεις.
Χωρίς να εκπροσωπεί τον κλάδο του, για τις κομματικές και προσωπικές του επιδιώξεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου