Τα δώδεκα μίλια κι οι στρατάρχες των μικροφώνων

 Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

 Προχθές ο υπουργός Επικρατείας Γιώργος Γεραπετρίτης είπε ότι «κόκκινη» γραμμή της χώρας είναι τα 6 ναυτικά μίλια, συμπληρώνοντας βεβαίως ότι είναι αναφαίρετο δικαίωμά μας να τα επεκτείνουμε στα 12, με βάση το διεθνές δίκαιο.

Οι Δεξιοί πατριώταροι (λες κι όλοι

οι άλλοι είναι ανθέλληνες) άρχισαν να σκούζουν στο διαδίκτυο ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη απεμπολεί κυριαρχικά μας δικαιώματα. Προφανώς το διανοητικό τους επίπεδο δεν μπορεί να κινητοποιήσει τη σκέψη τους ούτως ώστε ν’ αναρωτηθεί τίνι τρόπω παραχωρούνται δικαιώματα, όταν αυτά δεν έχουν καν καταχωρηθεί;

Οι Αριστεροί πολέμαρχοι, όρα Τσίπρας (που αναρωτιόταν αν υπάρχουν σύνορα στη θάλασσα) και Γενννηματά, συνέχισαν να ζητούν άμεση επέκταση των χωρικών μας υδάτων από τα 6 στα 12 μίλια. Ζητούν, δηλαδή, να εμπλακούμε σε πόλεμο, δεδομένου ότι οι Τούρκοι δηλώνουν ότι μια τέτοια ενέργεια αποτελεί για εκείνους casus belli!

Τόσο οι μεν όσο κι οι δε ζουν σ’ ένα κόσμο εκτός πραγματικότητας. Μου μοιάζουν με πολέμαρχους, αλλά του διαδικτύου! Ειδικά ο Τσίπρας, μοιάζει με απόστρατο που αναζητά καρέκλα στα πάνελ του Παπαδάκη ή του Αυτιά. Που εκτός άλλων δηλώνει ότι  «ο κ. Μητσοτάκης οφείλει να εξηγήσει στον ελληνικό λαό για τη νέα παράνομη τουρκική Navtex», λες κι ο Μητσοτάκης την εξέδωσε και όχι ο Ερντογάν.

Ακούστε: Την επέκταση των χωρικών υδάτων ως δικαίωμα, δεν την άσκησε κανένας πρωθυπουργός. Ούτε οι πατριάρχες της μεταπολίτευσης Κωνσταντίνος Καραμανλής και Ανδρέας Παπανδρέου και μάλιστα σε εποχές που πολιτικά ήταν πιο ανώδυνες.  Ήταν προδότες αυτοί; Δεν ήταν πατριώτες αυτοί; Ήταν ενδοτικοί;

Ας σταματήσει λοιπόν το παραμύθι. Πολύ περισσότερο στη σημερινή συγκυρία  που η κυβέρνηση τα κατάφερε στον Έβρο, στη θάλασσα μα και στη διπλωματία. Αφού η συντριπτική πλειονότητα της διεθνούς κοινότητας καταλογίζει στην Τουρκία την ευθύνη της σημερινής κατάστασης. Οι συμμαχίες που πέτυχε ο Μητστάκης, ειδικά στον μουσουλμανικό κόσμο, δεν πρέπει επ’ ουδενί να διαταραχθούν με επιπόλαιες ενέργειες. Κι αυτές οι συμμαχίες δεν είναι πρόσκαιρες αλλά ταυτοχρόνως είναι βραδυφλεγείς.

Όμως είναι και κάτι άλλο που πρέπει να συζητήσουμε. Τι θα συμβεί αν η ελληνική κυβέρνηση επεκτείνει τα χωρικά ύδατα στα 12 μίλια κι οι Τούρκοι με το casus belli αντιδράσουν; Τοπικά ή γενικευμένα; Θέλουμε πόλεμο; Θέλουμε ν’ αλλάξει η εικόνα και να χρεωθεί σ’ εμάς οποιαδήποτε κλιμάκωση;

Νομίζω ότι ο Μητσοτάκης αυτή τη στιγμή συνομιλεί με την ιστορία. Κι αυτό δεν επιδέχεται επιπολαιότητες, δημαγωγία και προσδοκία κομματικού οφέλους.

Ο Μητσοτάκης είναι μόνος του. Αυτό από τη μια αποτελεί ευτύχημα, αφού η πολιτική μοναξιά του προσδίδει τεράστια πολιτική ηγεμονία στη χώρα,  αλλά από την άλλη πλευρά μόνος αναμετράται μέσω διπλωματικών διεργασιών ή άλλων δεδομένων που εμείς αγνοούμε.

Δίπλα του είναι σαφής διαθεσιμότητα κι ετοιμότητα των Ενόπλων δυνάμεων αν κι όταν χρειαστούν…

Οι δε πολέμαρχοι της πολιτικής μας ζωής, οι στρατηλάτες του διαδικτύου, ας σκεφτούν επιτέλους συνετά… Ειδάλλως, έχει φροντίσει ο ποιητής που έγραψε  … «σκασμός οι ρήτορες, πολύ μιλήσατε»…