Εδώ είναι Βαλκάνια δεν είναι παίξε γέλασε…

Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Οι μεγάλες και σημαντικές εξελίξεις στα Σκόπια, όπου έχει δημιουργηθεί ένα εκρηκτικό μίγμα ακυβερνησίας και παρεμβάσεων εξωθεσμικών κύκλων (από τον Πούτιν μέχρι τον Ερντογάν) την ώρα που ο επικεφαλής του μεγαλύτερου κόμματος της αντιπολίτευσης,  του Δεξιού VMRO-DPMNE, Χρίστιαν Μίτσκοσκι, διεμήνυσε ότι δεν πρόκειται ποτέ να χρησιμοποιήσει το νέο όνομα της χώρας (Βόρεια Μακεδονία), μυρίζουν μπαρούτι.  Οι Δεξιοί εθνικιστές πουλάνε «Μακεδονισμό» στο εσωτερικό της χώρας και δείχνουν να επιχειρούν (από την αρχή το έκαναν)  διασταλτική ερμηνεία των προβληματικών άρθρων της Συμφωνίας των

Πρεσπών, αδιαφορώντας αν θα προκαλέσουν  κρίση στις σχέσεις με την Ελλάδα.

Στα Σκόπια, ακόμη κι αν ο Ζάεφ καταφέρει να μη «πέσει» τώρα, όλοι γνωρίζουν ότι αυτό είναι θέμα χρόνου να συμβεί. Μάλιστα στο γειτονικό κράτος γίνεται λόγος για υπόγεια και σημαντική στήριξη του Δεξιού VMRO από τον Πούτιν. Που μ’ αυτόν τον τρόπο «εκδικείται» τον Ζάεφ για τις Πρέσπες αλλά κάνει και «παιγνίδι» στα Σκόπια που είναι ήδη μέλος του ΝΑΤΟ, ενισχύοντας πολιτικά, στρατηγικά και οικονομικά τα δικά του ερείσματα.

Αν σ’ όλα αυτά προσθέσει κάποιος και το τεράστιο ρήγμα που έχει προκληθεί στο εσωτερικό των αλβανοφώνων και τη ρήξη του ηγέτη του κόμματος  DUI Άλι Αχμέτι με τον επικεφαλής του αλβανικού κόμματος BESA  Ζ. Μίτσκοσκι (που συντάσσεται με τους Δεξιούς  τουVMRO), τότε γίνεται κατανοητό για ποιον λόγο το κλίμα μυρίζει μπαρούτι, όπως προείπαμε.

Μα δεν είναι μόνο τα Σκόπια. Το κλίμα γίνεται εκρηκτικό και από τις συνέπειες του διαμελισμού της Γιουγκοσλαβίας που ακόμη είναι (και θα είναι) ορατές, παρ’ ότι έλαβαν χώρα εδώ και 30 χρόνια. Άλλωστε, ποτέ τα Βαλκάνια υπήρξαν πόλος σταθερότητας. Εξ ου κι ο Νιόνιος κάποτε μας θύμισε τον στίχο του Εγγονόπουλου, άδοντας «εδώ είναι Βαλκάνια δεν είναι παίξε γέλασε».

Προσέξτε: Εθνικοί πληθυσμοί εξακολουθούν διάσπαρτοι και κατακερματισμένοι μέσα σε άλλες χώρες! Οι εθνικιστικές βλέψεις καλλιεργούνται συστηματικά και ουδείς αποκλείει αναζωπύρωση εντάσεων. Δεν μιλάμε για πολεμικές συρράξεις (λογικά δεν θα τις επιτρέψει η ΕΕ και το ΝΑΤΟ) αλλά για εντάσεις που δημιουργούν αστάθεια. Κι ασταθή Βαλκάνια είναι ένα μεγάλο ευρωπαϊκό πρόβλημα.

Προσέξτε κι αυτό: Δεν υπάρχει Σέρβος που να μην αισθάνεται αδικημένος –αν όχι προδομένος σφρόδρα- από τη Δύση. Η Σερβία έμεινε χωρίς πρόσβαση στη θάλασσα και μεγάλος αριθμός Σέρβων αναγκάστηκαν να ζουν σε κράτη που τα θεωρούν … τεχνητά! Σέρβοι ζουν στη Βοσνία, στο Κόσοβο, στο Μαυροβούνιο, στα Σκόπια. Εκεί συνυπάρχουν με άνομους , με ακραίους ισλαμιστές (ειδικά στη Βοσνία και στο Κόσοβο) αλλά και Αλβανούς με τους οποίους τους χωρίζει άσβεστο μίσος.

Οι Σέρβοι λοιπόν, θεωρούνται από τη Δύση βασικοί αίτιοι της σημερινής Βαλκανικής αστάθειας, λόγω της επιμονής τους στη διεκδίκηση πληθυσμών κι εδαφών.  Το ίδιο κάνουν κι οι Αλβανοί, με τους διάσπαρτους πληθυσμούς και τα Τίρανα να ονειρεύονται τη «Μεγάλη Αλβανία»! Ήδη έχουν ανοικτά σύνορα με το Κόσοβο κι η διαδικασία ένωσης  βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη. Με ότι συνεπάγεται αυτό, λίγο αργότερα, και για τη Βόρεια Μακεδονία, όπου οι Αλβανοί αποτελούν σχεδόν το 40% του συνολικού πληθυσμού.

Είναι κι Βοσνία – Ερζεβγοβίνη. Κράτος που ουδείς κατάλαβε ποτέ για ποιον λόγο δημιουργήθηκε. Εκεί έχει βλέψεις η Κροατία αφού σημαντικό μέρος του πληθυσμού είναι Κροάτες, ενώ υπάρχουν και Σέρβοι και Αλβανοί! Χώρια που στη Βοσνία – Ερζεγοβίνη έχει «χωθεί» η Τουρκία, όπως το έχει κάνει και σε Αλβανία, Κόσοβο και Σκόπια.  Αυτό συμβαίνει κυρίως λόγω του ισλαμικού στοιχείου (υπάρχουν αναγνωρισμένες τουρκικές μειονότητες ακόμη και στη Βουλγαρία) που είναι έντονο, αλλά και των τουρκικών βλέψεων στα Βαλκάνια. Ας μη ξεχνάμε άλλωστε τις συνεχείς απαιτήσεις της Τουρκίας να χαρακτηριστεί «τουρκική» κι όχι μουσουλμανική η μειονότητα της Θράκης.

Ακούστε κι αυτό: Στα Σκόπια, Αλβανοί και Σλάβοι δύσκολα συμβιώνουν. Η δε Βουλγαρία θεωρεί τους Σλάβους ως ομοεθνείς της και τη σκοπιανή γλώσσα βουλγαρική. Εξ ου και το βέτο των Βούλγαρων στην ένταξη των Σκοπίων στην ΕΕ.

Όλα αυτά συνθέτουν ένα εκρηκτικό μίγμα. Κάποιοι στη Δύση και στους κόλπους της ΕΕ ισχυρίζονται ότι πολλές από τις εθνικιστικές διενέξεις θα αμβλυνθούν αν όλα αυτά τα κράτη γίνουν μέλη της. Μα οι ενστάσεις είναι περισσότερες. Η εκτεταμένη διαφθορά στη διοίκηση και στον τρόπο ζωής αλλά κι οι εκκρεμότητες στα σύνορα είναι βασικά αντεπιχειρήματα. Πώς θα μπούνε όλοι αυτοί στην Ευρώπη αναρωτιούνται όσοι προβάλλουν τις ενστάσεις. Μάλλον δικαίως.

Η ουσία είναι ότι όσα συμβαίνουν στα Σκόπια, φέρνουν πάλι στην επιφάνεια τους προβληματισμούς για τα Βαλκάνια, αφού ακόμη και σε εποχές νηνεμίας οι σπίθες δεν αργούν να γίνουν πυρκαγιές…