Επιλεκτική μνήμη ή … εσκεμμένη αμνησία

Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο ΣΥΡΙΖΑ και γενικότερα η Αριστερά διαστρεβλώνουν συστηματικά την πραγματικότητα, την κόβουν και τη ράβουν στα μέτρα τους και πάσχουν από εσκεμμένη αμνησία. Το έχουμε διαπιστώσει κι επισημάνει επανειλημμένως. Όπως αυτές τις ημέρες που ο ΣΥΡΙΖΑ αντιπολιτεύεται με Πάτση, «κόκκινα δάνεια» και τα σπίτια του λαού που ο Μητσοτάκης κι οι τράπεζες τα παίρνουν μέσω των τρωκτικών.

Φυσικά λησμονούν ότι τον δρόμο των «κόκκινων δανείων» τον χάραξαν οι ίδιοι. Λησμονούν ότι

σήμερα δεν θα είχαμε το παραμικρό πρόβλημα με τα «κόκκινα δάνεια» αν δεν έπαιζαν με διάφορους αστείους νόμους Κατσέλη, που σε τελική ανάλυση ευνοούσαν σχεδόν μόνο τους μπαταχτσήδες. Λησμονούν ότι εκείνοι έκαναν τις τράπεζες ν’ ασφυκτιούν με τα διάφορα κινήματα «δεν πληρώνω» ή με ανοησίες  τύπου… σεισάχθειας.

Λησμονούν και κάτι ακόμη: Ότι η διαδικασία με τις εισπρακτικές εταιρείες, τα διάφορα funs και τα δικηγορικά γραφεία που μεσολαβούν για πληρωμή χρεών, θεσπίστηκε από τους ίδιους.  Και τώρα υποκριτικά δαιμονοποιούν την επιχείρηση εξυγίανσης της αγοράς.

Βάζουν μπροστά τον αχαρακτήριστο Πάτση για να πούνε ότι οι Πάτσηδες πίνουν το αίμα του λαού, ενώ οι ίδιοι τους άνοιξαν τον δρόμο. Κηρύττουν τον πόλεμο στην ελεύθερη οικονομία με ψεύτικα όπλα, αφού στον ιδεολογικό πόλεμο μπορούν να επικρατήσουν μόνο μέσω του λαϊκισμού.

Μα για ποια σπίτια του λαού μπορούν να μιλάνε; Είναι δυνατόν να μπορεί να ισχυριστεί κάποιος ότι η τράπεζα του παίρνει το σπίτι, όταν το σπίτι δεν του ανήκει αφού δεν το έχει αποπληρώσει για οιονδήποτε λόγο; Και για ποιον λόγο αυτό το μη αποπληρωθέν σπίτι θα πρέπει να το πληρώσει όλη η κοινωνία, συμφώνως με τις λογικές της Αριστεράς;

Το παραβλέπουν κι αυτό, στα πλαίσια της εσκεμμένης αμνησίας τους. Παραβλέπουν ότι αν άφηναν τις τράπεζες να λειτουργήσουν ελεύθερα και χωρίς γελοίους παρεμβατισμούς τύπου νόμου Κατσέλη, δεν θα είχαν φτάσει τα «κόκκινα δάνεια» στο ποσό των 100 δις και δεν θα χρειάζονταν συνεχείς ανακεφαλαιοποίησεις, με δεκάδες δις του ελληνικού δημοσίου να εξανεμίζονται.  Στην Κουμουνδούρου δεν βγάζουν άχνα για το γεγονός ότι άφησαν τις τράπεζες να «βαραίνουν» για να μπορούν εκείνοι να λαϊκίζουν και να εμπαίζουν όσους δεν γνωρίζουν ακόμη και βασικά οικονομικά δεδομένα.

Η υποκρισία λοιπόν της Αριστεράς, η επιλεκτική της μνήμη και πρωτίστως η εσκεμμένη της αμνησία προσβάλλουν σοβαρά τη νοημοσύνη των πολιτών και παρασύρει μάζες που κολυμπάνε σε θάλασσες άγνοιας…