Μεταξύ μας με καφέ και με τσιγάρο (Νο 112)

Το εβδομαδιαίο χρονογράφημα του grpost.

δια χειρός Πέμης Γκανά

 Του Αγίου του Βαλεντίνου τα Gucci

Έδωσε ο Πανάγαθος, που λέτε, και ξημέρωσε ημέρα Τρίτη 14 Φεβρουαρίου, του Αγίου Βαλεντίνου -μεγάλη η χάρη Του .

Και μια φασαρία, μια οχλοβοή άλλο πράμα, εννέα και δεκαπέντε, ώρα πρωινή, τάραξε τα ήσυχα, ήρεμα -καλά μεταξύ μας τώρα, τα εντελώς βαρετά, Άνω Βριλήσσια.

Πεταχτήκανε οι νοικοκυραίοι στα μπαλκόνια με σμάρτ φον ανά χείρας, γιατί ποτέ δεν ξέρεις τι θα δεις, και ποιον θα συναντήσεις, να μην έχεις και ένα κινητό, μια κάμερα, ένα κατιτίς να το τραβήξεις για να το κοινοποιήσεις στο φουμπου;

Τι στο καλό, για ένα λάικ, όλοι ζούμε!

Πετάχτηκα και εγώ.

Τριάντα πέντε θείοι και

διπλάσιες θείες, αγκαζέ, κατά την προσφιλή τους τακτική, είχαν μαζευτεί όξω απ το φαρμακείο του Αποστόλη και της Γιούλας.

Μεταμορφώσεως και Ιωάννη Καποδίστρια γωνία!

Βγήκαν έντρομοι οι φαρμακοποιοί- τι στο καλό ακόμα δεν το έχουν συνηθίσει;-

-Είστε καλά; Ρωτάνε τους μπαρμπάδες, πάντα ευγενικοί!

Τους κοιτάζουν οι θείοι κάτι λένε, και ακούγεται κρυστάλλινη, η βροντερή φωνή της κυρίας Ευθαλίας.

-Ξυπνάτε γειτόνοι, κατεβείτε από τα σπίτια σας έρχεται ο Γκούτσις, να μας πάρει την Ακρόπολη, τα Σόδομα και τα Γόμορρα, ήρθαν οι Αντίχριστοι να κάνουν τις βρομιές τους στην Ακρόπολη!

...

Εντάξει κάποιοι κατέβηκαν, από σέβας προφανώς -καλά, ίσως και λίγο φόβο- στην κα Ευθαλία η οποία είχε υποκινήσει, ως συνήθως, όλον αυτόν τον σαματά, και κάποιοι άλλοι, σαν εμένα δηλαδή, χαμογελάσαμε τάχαμου τάχαμου υπεράνω ντεφιλέ, και ξαναμπήκαμε στα σπίτια μας, είχαμε και ένα τηλέφωνο, που χτυπούσε επίμονα, να απαντήσουμε!

-Παρακαλώ!

-Έλα, ακούω την φωνή της φίλης Αθηνάς στην άλλη άκρη της γραμμής.

-Που να έρθω; ρωτώ απορημένη!

-Ξέρω και γω, όπου θέλεις πήγαινε, μου απαντά μπουκωμένη!

-Τι τρως πάλι πρωί πρωί;

-Τυροπιτάκια με κουρκουμά...

-Τι κουρκουμά;

-Κουρκουμίσιο...

-...

-Για το Αλτσχάιμερ και το Πάρκινσον μωρέ, προληπτικά, ξέρεις τώρα...

-Τι λες μωρέ πρωινιάτικα, εκνευρίζομαι.

-Είναι σούπερφουντ, μου απαντά.

-Είναι τουλάχιστον νόστιμο;

-Μπα, χάλι μαύρο, τέλος πάντων πήρα να ρωτήσω αν θα γιορτάσετε σήμερα.

-Τι να γιορτάσουμε;

-Τον Άι Βαλεντίνο, μεγάλη η χάρη Του!

-Τον Τροπαιοφόρο;

-Όχι, τον ερωτευμένο-ερωτοχτυπημένο, δεν έχω διαβάσει και την ιστορία του να ξέρω.

-Όχι, δεν θα γιορτάσουμε!

-Το αυτό και για εμάς. Τι λες πάμε κάπου την Τσικνοπέμπτη;(!)

(Μην μπερδεύεστε, έτσι είναι η Αθηνούλα μας, κατευθείαν στο «ψητό»)

-Μπα...

-Μπου, τότε θα σας έρθουμε στο σπίτι σας(!)

Και προλαβαίνει να μου κλείσει πρώτη το τηλέφωνο!

Ούτε ένα ψέμα δεν κατάφερα να της πω, τύπου, «Α! Δεν μπορούμε έχουμε ήδη κανονίσει με καλύτερη παρέα»...

Η προηγούμενη εβδομάδα, φίλοι καλοί και αγαπημένοι, ήταν μια γεμάτη εβδομάδα, παράπονο δεν έχουμε.

Στο fb, η Ελλάδα αναστέναξε!

Τι Gucci, και Lιτός Vίος ήταν αυτός.

Όλοι γίναμε αρχαιολόγοι και υπουργοί Πολιτισμού, έχοντας τεκμηριωμένη άποψη!

Να ανέβει η μοντέλα στην Ακρόπολη ή όχι;

Να δοθεί ο αρχαιολογικός χώρος στους μόδιστρους του οίκου ή όχι;

Είναι δικαίωμα μόνο της Ελληνίδας να ανεβαίνει με το πασούμι στο Ηρώδειο, ή έχουν δικαίωμα όλες οι γυναίκες του κόσμου;

Τι γίδια και τι σανοφάγοι, τι ψόφοι, και τι βρισίδια!

Έφτιαξα και ποπ κορν το απόγευμα, και παρακολουθούσα συνομιλίες!

Στην αρχή γέλασα, μετά μια πίκρα με πήρε και με σήκωσε...

Αυτό πάντως που μου έκανε την μεγαλύτερη εντύπωση, ήταν οι πιο ένθερμοι από τους συμπατριώτες μας που ούρλιαζαν, ΟΧΙ ΟΙ ΚΣΕΝΟΙ ΣΤΙΝ ΧΟΡΑ ΜΑΣ! ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΑΙ!

Ρίγη συγκίνησης!

Και την αμέσως επόμενη ημέρα, μας πήραν τα μέλια!

Τι καρδιές Αγιοβαλεντίνικες, τι σοκολατάκι και ολοκόκκινο τριαντάφυλλο, δεν περιγράφεται, και έπειτα, την επόμενη ακριβώς, να η γουρουνοπούλα και η προβατίνα στα κάρβουνα, να και οι φωτογραφίες των φίλων με το παϊδάκι στο χέρι από τις 11 το πρωί, να οι τσακωμοί βίγκαν και των ...παμφάγων.

Είδαμε και την εξής ανακοίνωση σε δημόσια υπηρεσία:

«Η υπηρεσία δέχεται το κοινό μόνο μέχρι τις 12, λόγω τσικνοπέμπτης»...

Όχι δεν κέρδισα τα δεκαέξι εκατομμύρια ευρώ, αν αναρωτιέστε...

Και πολύ λυπήθηκα γιατί είχα εναποθέσει όλες τις ελπίδες μου στο Τζόκερ...

Στο επόμενο τζακ ποτ θυμίστε μου μόνο να παίξω, καθότι έχω το νούμερα, αλλά για να κερδίσεις πρέπει να περάσεις και από κατάστημα του ΟΠΑΠ...

Στον ίδιο χρόνο βέβαια η Ελληνική κυβέρνηση με χαμένο εντελώς τον μπούσουλα πελαγοδρομεί...

Δίνουμε μεν στους επενδυτές το Ελληνικό, αλλά και δεν το δίνουμε.

Ήταν βλέπετε μέχρι προσφάτως αρχαιολογικός χώρος.

Τώρα μάθαμε πως είναι και δασικός χώρος...

Σε λίγο θα μας πουν πως προστατεύεται από την Ουνέσκο, σαν πολιτιστική κληρονομιά, τέτοια ομορφιά λέμε.

Από την άλλη μονιμοποιούν χιλιάδες πυροσβέστες.

Τους είδα προχθές στο κέντρο και τους καμάρωσα.

Λίμπα τα κάνανε, όλα.

Γυαλιά καρφιά, σαν τις παλιές καλές ημέρες, τότενες που κατέβαινε ο ΣΥΡΙΖΑΣ στο σύνταγμα, και δεν έμενε ούτε κολυμπηθρόξυλο.

Ήταν και κάποιοι υπέρβαροι ανάμεσά τους, διακόσια είκοσι κιλά έκαστος.

Αυτούς δεν ξέρω τι θα τους κάνουν, ίσως τους κόψουν στην αξιολόγηση (λέμε και κανένα αστείο).

Αλλά δεν το καταλαβαίνω, είναι μόνο Ελληνικό χούι όλοι να στριμώχνονται στην τρούπα του δημοσίου ή το χουν και σε άλλες χώρες;

Μιλώ για τα 220 άτομα που επαναπροσελήφθησαν με δόξα και τιμή στην υπολειτουργούσα εταιρία 

«Κτιριακές Υποδομές»...

Πλέρωνε ελεύθερε επαγγελματία!

Πως θα ζήσει αλλιώς το αγαπημένο υδροκέφαλο κράτος μας;

Έχει όμως και ο καθρέφτης μας, οι πολιτικοί, μερίδιο της ευθύνης. Το είπε και ο μουσιέ Πάγκαλος: «Είμαστε απατεώνες!!!»

Σώπα, είπα και εγώ, και έπεσα από τα σύννεφα!

Ποιος είπατε έκαμε Τάμα;

Πριν πόσα χρόνια;

Και δεν το εκπληρώσαμε;

Και ερωτάτε γιατί πάμε κατά αντιχρίστου γωνία;

Α ει στα κομμάτια πια, εκπληρώστε ορέ το τάμα, να ξαναγίνουμε κράτος τρανό, όπως τότε στα χρόνια του Μεγαλέξανδρου...

Και αφού σας βρήκα τι μας φταίει, σας φιλώ και σας ασπάζομαι και ανανεώνω το ραντεβού μας για το επόμενο Σάββατο!!!

ΥΓ1. Ο κύριος Σακελλαρόπουλος θα γράψει Καλντερίμι;

Δυο κατσίκια κι επτά πιτόγυρα έφαγε στην καθισιά του κι ύστερα ήπιε κι ένα γκαζοτενεκέ σόδα για να χωνέψει…     

Βεβαιωθήκαμε, αν μη τι άλλο, πως δεν είναι ... βίγκαν!!!