Μεταξύ μας με καφέ και με τσιγάρο (Νο 113)

Το εβδομαδιαίο χρονογράφημα του grpost

δια χειρός Πέμης Γκανά

Ο ατσαλάκωτος, οι νέοι Καρανίκες και τα Η-Μ….

Καλημέρα.

Τι κάνετε;

Όλα καλά;

Παιδιά;

Σκυλιά;

Δουλειά;

Τριήμερο;

Αξιολόγηση;

Υπερήφανα αξιολογηθήκαμε το λοιπόν, (όχι σαν αυτούς τους δημόσιους που αρνούνται την αξιολόγηση) και σας πληροφορώ αν δεν το έχετε πάρει χαμπάρι- πως

προβιβαστήκαμε, με δόξα και τιμή…

 Α! Και καμάρι! Μην ξεχάσω το καμάρι, πολύ σημαντικό πράγμα στην ψυχολογία της μάζας

Κερδάμε, το λοιπόν!

Χαρές και πανηγυριώτικες κορώνες ολούθε.

Όχι, που ο Σόιμπλες θα μας κάνει ό,τι θέλει.

Όχι, που θα της πέρναγε της φράου Μέρκελ.

Της το είχαμε μηνύσει εξ άλλου:

«Γκόου χόμ μίσες Μέρκελ!»

Εδώ, να ξέρετε, φράου Μέρκελ είναι Βαλκάνιο, τα είπαμε να μη τα ξαναλέμε, εδώ το πόπολο είναι πανέξυπνο, σπιρτόζο, με μάτι τσαχπίνικο και ξύπνιο, με το ένα ποδάρι καλά πατημένο στην Ανατολή -γκαντ χέλπ μι- και με τ΄ άλλο στας ένδοξας Ευρώπας, καταφερτζήδες και χαμογελαστοί. Και ολίγον πονηροί.

Ξέρετε, αυτό με την κατσίκα του γείτονα...

Δεν είναι σαν αυτούς τους δικούς σας τους ξενέρωτους, παντόφλα κάλτσα, ήμαρτον δηλαδή, αυτούς τους κάνουν ότι θέλουνε οι αφεντικοί και οι κυβερνήτες.

Εδώ βρε δεν περνάνε αυτά!

Πήγε, λοιπόν, στα ένδοξα Γιουρογκρούπ, ο ατσαλάκωτος Τσακαλώτος, υπουργός οικονομικών, με σπουδές και ιδέες τρανές και τρομερές, κρατώντας κόκκινο -στέιτμεντ- σακίδιο και μίλησε με τα μαγικά αγγλικά του, είπε δυο τρία γιες σερ, τέσσερα πέντε γιες μάνταμ, εξ εφτά ο.κ, και πήρε, καταϊδρωμένος, μια κάποια παράταση.

Μέχρι τις εκλογές των Ευρωπαίων, φαντάζομαι.

Πίσω όμως στην έρμη Ελλάδα, παρακολουθούμε με κομμένη την ανάσα το σπαρακτικό έργο «ο θάνατος του εμποράκου, και του ελεύθερου επαγγελματία» με τα ΕΦΚΑ να κλείνουν και τα τελευταία εναπομείναντα μπλοκάκια, και να σφαλίζουν τις τελευταίες ελπίδες μας για ένα κάποιο φως στο τούνελ...

Αλλά εντάξει, να μην γκρινιάζουμε όλη την ώρα, ξέρετε πόσοι Καρανίκες θα διοριστούν πάραυτα στο Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος τώρα που πέρασε στα χέρια του Ελληνικού κράτους;

Τρίβουν τα χέρια τους στην Κουμουνδούρου!

Διορισμοί λένε και κλαίνε, συγκίνηση συντρόφια, το όνειρο του απανταχού λούμπεν επαναστατημένου, η τρούπα του δημοσίου, μεγαλώνει!

Ελάτε όλοι στην ζεστή αγκαλιά και την θαλπωρή του κράτους...

Μεταξύ μας, σκέφτηκα να πάρω και εγώ το βιογραφικό μου και να κατηφορίσω κατά το υπουργείο εργασίας, αλλά ο υπεύθυνος σύντροφος κομισάριος ούτε να με δει ξανά στα μάτια του!

Δεν με χωνεύει, άγνωστο το γιατί.

Ετοιμαστείτε για μπαράζ κινητοποίησεων των μέσων μαζικής μεταφοράς, σε ένδειξη, λέει, συμπαράστασης για τα δεινά της ΣΤΑΣΥ...

Έχουν χιούμορ όμως, αυτό πρέπει να τους το αναγνωρίσετε.

Α! και οι της ΕΡΤ...

Δεν είναι αρκετοί!

Και θέλουν και άλλους.

Εντάξει και λογικό και δίκαιο μου ακούγεται, όσο υπάρχουν εργοστάσια που φτιάχνουν γραφεία και καρέκλες για να στριμώχνονται στο Ραδιομέγαρο, τόσο η ΕΡΤ θα χρειάζεται κόσμο...για να κάθεται.

-Αυτό είναι καλό, μου έλεγε προχθές η απέναντι Συριζαία. Καταπολεμάμε την ανεργεία.
-Και ποιος θα τους πληρώνει; την ρώτησα, δίπλα δίπλα περπατούσαμε στην λαϊκή, και εκεί ανάμεσα στο μαρούλι, στο τουρσί και στο φρέσκο κρεμμυδάκι, μου σκάει την Υπέρτατη Αλήθεια:

-Οι εφοπλισταί και οι βιομήχανοι φυσικά...

(πως δεν το είχα καταλάβει η τρελή, τόσο καιρό;)

Άλαλα τα χείλη των οικονομολόγων.

Πληροφορίες που θέλουν νομπελίστες της μακροοικονομίας και της μικροοικονομίας, έπειτα από την δήλωση της μαντάμ Κικίτσας από τα ένδοξα Βριλήσσια, να σκίζουν τα πτυχία τους κρίνονται ως απολύτως αληθής!!!

Βγήκε και κυρία Ευθαλία, η γνωστή, της γειτονιάς μας, την Τετάρτη είκοσι δυό του μήνα και ξεσήκωσε τον τόπο.

-Τρεχάτε γειτόνοι!

Τρέξανε κάποιοι, καινούργιοι στην γειτονιά που δεν ξέρουν τα χούγια και τις αναποδιές τις Ανωβριλησσιώτικες...θα μάθουν που θα πάει (!).

-Είστε καλά μαντάμ; Ρώτησαν με αγωνία.

-Τα Ήτα Μη, τα Ήτα Μη δεν ντράπηκε ο μπουρτζόβλαχος να τα απαγορεύσει;

-Τα Ήτα ποια; Ρώτησαν οι νοικοκυραίοι απορημένοι.

-Αυτά τα ξένα τα πολυκαταστήματα.

Κοιταχτήκανε οι άνθρωποι απορημένοι, προφασίστηκαν κάποιες ανόητες δικαιολογίες τύπου: πονοκέφαλος, κολικός νεφρού, απότομη ζάλη και ναυτία -όχι δεν εγκυμονούσε ο συγκεκριμένος κύριος στανταράκι και έφυγαν.

Όχι που θα έμεναν.

Με πήρε τηλέφωνο και η φίλη Αθηνά!

-Δεν ζούμε πια εδώ, την πρόλαβα γιατί το οσμίστηκα έγκαιρα το θέμα της, σίγουρα, υπέθεσα, θα θέλει να αυτοπροσκαλεστεί, Καθαρή Δευτέρα γαρ! 

-Α! και ήθελα να σε ρωτήσω για την συνταγή της περσινής σου ταραμοσαλάτας(!)

Εκολακεύθην δεν θα το κρύψω!

Ακαμάτρα αμετανόητη που μόλις της λες: «τι καλή συνταγή» γίνεται φλοκάτη να την πατήσεις.

Της την λέω και της δίνω και το μυστικό: «μπαγιάτικο ψωμί»!

-Μπράβο βρε θηρίο, μου λέει απείρως εντυπωσιασμένη, και αφού ξέρεις και κάνεις τόσο καλά την ταραμοσαλάτα θα σας έρθουμε, βρε, μια βόλτα να πετάξουμε τον χαρταετό μαζί!

Θα φέρουμε και λαγάνα!!!

-Να φέρετε πολλές γιατί αν έρθει κι ο κ. Σακελλαρόπουλος τις κατεβάζει αμάσητες και μάλιστα διπλωμένες σάντουιτς…

Αυτά τα ολίγα έγιναν αυτήν την τέταρτη εβδομάδα του Φεβρουαρίου του σωτηρίου έτους δυο χιλιάδες και δεκαεπτά.

Σας ασπάζομαι σταυρωτά φίλοι καλοί και αγαπημένοι και σας μερσώ που με ανέχεστε...

Ο Θεός να μου δίνει κουράγιο για να αντιμετωπίζω τον εργοδότη κο Σακελλαρόπουλο που δεν με πιστεύει όταν του λέω πως το ρημάδι που έχω για υπολογιστή(λάπι τόπι) χάλασε πάλι.

ΥΓ1. Κύριε Σακελλαρόπουλε μιλούσαμε για μια κάποια αύξηση, να μας την δώσετε γιατί θα πάω να διοριστώ στο Σταύρος Νιάρχος!