Μεταξύ μας με καφέ και με τσιγάρο (Νο 110)

Το εβδομαδιαίο χρονογράφημα του grpost,

δια χειρός Πέμυς Γκανά

Κοσμοπόλιταν: Πως να κρατήσετε την σιλουέτα σας στο διαστημικό ταξίδι!

Ξεσκόνισα την αστροναυτική μου στολή, από τα χρόνια του ένδοξου προγράμματος Γκαλάκτικα, αν ενθυμήστε, έραψα και το γαλανόλευκο σημαιάκι στο αριστερό -για να είμαι πολίτικαλ κορέκτ- μπράτσο, λίγο στραβοραμμένο, αλλά ποιος νοιάζεται θα μου πείτε, και περήφανα φόρεσα την στολή με όλα της τα συναφή.

Ξέρετε τώρα, αναπνευστήρες, μπότες, κάσκες, πήρα παραμάσχαλα βιογραφικά και συστατικές επιστολές και πήγα ντουγρού στο υπουργείο Διαστήματος, για να πιάσω δουλειά.

Είναι η τρίτη φορά που

επιχειρώ να προσληφθώ, από την δεύτερη φορά αριστερά, αλλά μέχρι τώρα δεν τα έχω καταφέρει, αλλά με ξέρετε δα, δεν τα παρατώ εύκολα εγώ!

Τις προηγούμενες δυο φορές, η κυβέρνηση προτίμησε τον Καρανίκα και μια κοπέλα, που δεν συγκράτησα το όνομά της, αλλά αφού την έμαθε και ο θυρωρός της πολυκατοικίας της, πρέπει πάραυτα να το μάθω και εγώ...

Τι διάολο συνάδελφοι, οσονούπω, θα είμαστε!!!

Περπατούσα καμαρωτή, αν και με μια κάποια δυσκολία- αυτές οι μπότες είναι πολύ βαριές (κάτι πρέπει να κάνουν οι κατασκευαστές διαστημικής μπότας να μας διευκολύνουν εμάς τους αστροναύται) στους πολύβουους δρόμους της πρωτεύουσας.

Συνάντησα και άλλους με παρόμοιες στολές, αν και οφείλω να ομολογήσω- και μην νομίζετε πως περιαυτολογώ- πως η καλύτερη, μακράν, ήταν η δική μου!

Ολόλευκη, απαστράπτουσα, μ ένα σωρό μπλιμπλίκια, που θα μου έπαιρνε κανένα δίωρο  για να σας εξηγήσω τι στο καλό κάνει το καθένα από αυτά!

Έφτασα στο υπουργείο και μπήκα, που λέτε, στον προθάλαμο του γραφείου του υπεύθυνου κομισάριου...

Επεισοδιακά θα έλεγα, γιατί σφήνωσα στο ασανσέρ και χρειάστηκε η συνδρομή των πυροσβεστών για να απεγκλωβιστώ.

Όχι, με λύπη διαπίστωσα πως δεν υπάρχει πρόβλεψη για εμάς τους διαστημανθρώπους.

Αφιλόξενη Αθήνα...

Ενιγουέι...

Κάθισα με δυσκολία στο κάθισμα μου, και έβγαλα τη διαστημική μου κάσκα, είπαμε κρύο κρύο αλλά μ όλα αυτά που φορούσα, έβγαλα την μπέμπελη.

Πήρα και ένα Κοσμοπόλιταν, που βρήκα εκεί πρόχειρο, σελίδα 139, πως να κρατήσετε την σιλουέτα σας στο διαστημικό ταξίδι!

Είχε και μια πολύ ενδιαφέρουσα έρευνα, τι κραγιόν είναι τρέντι και πως συνδυάζεται με τα ρούχα στις βόλτες στο άπειρο και στους διαστημικούς σταθμούς.

Α! Και αν το κότσι μπέρι, σε εξωγήινες συνθήκες, κάνει το ίδιο καλό...

Εντάξει καλό είναι, αν είχατε απορία.

Και ενώ είχα εντελώς απορροφηθεί από το ανάγνωσμα, ένα ελαφρύ σκούντημα με ξάφνιασε.

-Έχετε προϋπηρεσία; Με ρωτά ο διπλανός υποψήφιος αστροναύτης.

-Εννοείται, του απαντώ χαμογελώντας.

-Και που, αν επιτρέπετε; Ρωτά ο περίεργος.

-Στο Έντερπράιζ!!!

-Τι λέτε τώρα!

Με θαυμάζει!

-Βέβαια, συνεχίζω ακάθεκτη, ήμουν προσωπική επιλογή του κάπτεν Κέρκ με τ’ όνομα, αν έχετε ακουστά!

-Και γιατί εγκαταλείψατε το Έντερπράιζ, δεν σας κόλλαγαν ένσημα;

-Μπα, δεν είχα παράπονο από τους αφεντικούς, μόνο, να, τσακώθηκα με τον ντόκτορ Σούλου!

-Τι λέτε τώρα!

-Είπα πως ο Σποκ -ντόκτορ και αυτός- μοιάζει με τον dr Varoyfakis και πως ο Τραμπ μου φαίνεται μάλλον τραμπούκος!

-Τι μου λέτε!

-Μάλιστα, και ο Σούλου εξεμάνη, άγνωστο γιατί. Και εγώ μουσιού μου, μύγα στο σπαθί μου δεν σηκώνω. Το λοιπόν, έφυγα! Ακόμα κλαίνε στην ΝΑΣΑ, με παρακαλάνε, έχουμε αφήσει στην μέση την «Επιστροφή των Τζεντάι», αν έχετε ακουστά...

-Ναι, κάτι έχει πάρει το αφτί μου!

-Μάλιστα αγαπητέ, για τέτοια μεγαλεία μιλάμε, αναντάμ παπαντάμ!

-Είστε, δηλαδή, αστροναυτικό σόι;

-...Μάλλον εξωγήινο θα το έλεγα...

-Έχετε κάποιον γνωστό στο εξαιρετικό αυτό κυβερνητικό σχήμα; Εννοώ έχετε μπάρμπα στην Κορώνη για να σας προσλάβουν;

-Εμ, κάτι μπαρμπάδες στην Κορινθία, κάνουν;...

-ΕΑΜ, ΕΛΛΑΣ;

-Εξυπακούεται μουσιέ!

Εκείνη την ώρα ο σύντροφος κομισάριος άνοιξε την πόρτα του γραφείου του, με κοιτά και γουρλώνει τα μάτια, «Νάτη η δουλειά» σκέφτομαι «Δόξα τον Πανάγαθο», «Τι φοράς εκεί;», με ρωτά ο πανύβλαξ, «Στολή star wars; Των ιμπεριαλιστών; Όξω βρε από την παράγκα, και μη σε ξαναδώ μπρος μου»...

Και εξεδιώχθην, πάραυτα και κλοτσηδόν!

Τον άλλον τον υποψήφιο, τον έμπασε μέσα, έβγαλε βλέπετε τα χαρτιά του Ρήγα και τα ένσημα της αφισοκόλλησης, και ο κομισάριος του χάρισε το πιο όμορφο, επαναστατικό, αγωνιστικό χαμόγελό του...

Προσελήφθη, με δόξα και τιμή!

Γύρισα λυπημένη στα ένδοξα Άνω Βριλήσσια, όμως @@@ την γκαντεμιά μου με περιέλαβε η κυρία Ευθαλία, η γνωστή, της γειτονιάς μας.

-Βρε ζαβό στις 5 του μηνού, ανοίγει το τριώδιο... Και κοτζαμάν γαϊδούρα ντύνεσαι μασκαράς;...Δεν ξέρεις βρε, πως αυτά είναι κόλπα του Αντίχριστου;...

-Μάλιστα κυρία Ευθαλία...

-Τι μάλιστα, και ξεμάλιστα μου τσαμπουνάς, αλλά τι περιμένει κανείς από τους άθεους κουμουνισταί (!!!)...

Πάει και αυτή η δουλειά σύντροφοι, μάλλον άνεργη θα μείνω φορ έβερ...

Κατά τα άλλα τα λες όλα και ανθηρά!

Ο Τραμπ τσακώθηκε με τον Μεξικανό πρόεδρο, τον Αυστραλό πρωθυπουργό, με τους μισούς Αμερικάνους, με σχεδόν όλο το αμερικάνικο σταρ σύστεμ, την Μελάνια, την γάτα και τον σκύλο του...

Ο Ερντογάν εφέντης τα έσπασε με την Καγκελάριο φράου Μέρκελ, με τον Έλληνα πρωθυπουργό και ο υπουργός Αμύνης του με τον δικό μας Πρόεδρο Πάνο, τον κομάντο!

Ο Βούρτσης τσακώθηκε με τον Τσακαλώτο μες στην βουλή.

Και ο Γιάννης Μπαλάφας με τ’ όνομα, Υφυπουργός (λέει) Μεταναστευτικής (λέει) Πολιτικής (μη γελάτε βρε, είναι σοβαρό) είπε τσαντισμένος: «Άε πάενε απ εδώ» σ έναν τύπο που διαμαρτυρόταν για την πολιτική της κυβέρνησης.

Αυτό το «άε πάενε», λέω να το υιοθετήσω και εγώ!

Και έχω μπόλικους στο νου που θέλω να τους ξαποστείλω!

Στον ίδιο χρόνο η μαντάμ Φωτίου χαμογελαστή μας διαβεβαίωσε πως κανείς Έλλην δεν τρώει από τα σκουπίδια, γυρνάει βλέπετε όλη μέρα με το αυτοκίνητό της -άντερκαβερ- και δεν έχει δει κανέναν!

Α! Και ο φραπέ Φλαμπουράρης μας απείλησε: Θα σας πεθάνουμε στην ανάπτυξη!!!

Μην ξεχάσω τον Παππά!

Μάλωσε τους δανειστές μας: « Συνεννοηθείτε και να έχετε ΜΙΑ κοινή γραμμή για το ελληνικό θέμα» τους είπε...

Όπως ακριβώς έχουν οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, θα έλεγα και εγώ!

Τι σας είπα;

Είμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα!

Πάλι καλά που βγήκε και ο ήλιος, να μας βαρέσει κατακούτελα, μπας και ξεχάσουμε ποιοι ήμαστε, που ζούμε, και σε ποια χρονιά!

Σας χαιρετώ αγαπημένοι σύντροφοι, και ανανεώνω το ραντεβού μας για το επόμενο Σαββάτο.

Μέχρι τότε σας εύχομαι καλό κουράγιο, και ψυχραιμία, έρχονται τα ραβασάκια του ΕΦΚΑ...

(...Αχ βρε ταλαίπωρε ελεύθερε επαγγελματία τι σου μέλλει...)

ΥΓ1. Και που το έμαθα το όνομα της Αχτσιόγλου, τι έγινε;

Συνάδελφοι δεν πρόκειται να γίνουμε ποτέ (κρυφοκλαίω).

ΥΓ2. Όχι, τον Σώρρας δεν τον είδα στην τηλεόραση, δεν χρειάζεται νομίζω, αρκετά θρίλερ εξελίσσονται ανά την υφήλιο αλλά και εδώ, δίπλα, στην γειτονιά μας...

Δεν χρειάζεται νομίζω.