Σπασμένα αυγά, δίχως ομελέτα…

Από τη Θεσσαλονίκη

γράφει

ο Μιχάλης Δεμερτζής

Η άρνηση της κυβέρνησης Συριζανέλ να συνεννοηθεί με τους εταίρους στο πρώτο εξάμηνο της πρώτης θητείας της, όσο κι αν μας στοίχισε ακριβά και ακόμα μας στοιχίζει, όσο κι αν μπορούσε να έχει καταστροφικά αποτελέσματα για τη χώρα, είχε τουλάχιστον κάποιους λίγους κερδισμένους. 

Τον ΣυΡιζΑ και τους ΑνΕλ.

Ο εθνικολαϊκισμός τους έδωσε την

εντύπωση στο κοινό πως «αυτοί τουλάχιστον διαπραγματεύτηκαν», ακόμα κι αν στο τέλος υπέγραψαν το τρίτο μνημόνιο, και αυτή την εντύπωση κεφαλαιοποίησαν στις εκλογές του Σεπτεμβρίου του ’15.

Στον αντίποδα, η συγκυβέρνηση ΝΔ- ΠαΣοΚ, όντας πιο συνεννοήσιμη, προχώρησε σε κάποιες τολμηρές αλλαγές και βγήκε ζημιωμένη.

Ωστόσο, τα… αυγά που έσπασε, δεν πήγαν χαμένα. Ο τόπος άρχισε να ωφελείται.

Σε αντιδιαστολή όλων των παραπάνω, αυτό που κάνει τώρα η κυβέρνησή μας, δεν ωφελεί κανέναν. Ούτε τη χώρα, ούτε τα κυβερνώντα κόμματα.

Έχει υπογράψει τα πάντα και δεν εφαρμόζει τίποτα.

Με άλλα λόγια, επωμίζεται το πολιτικό κόστος της ψήφισης μέτρων, τα οποία δεν αφήνει να δουλέψουν.

Και είναι ήδη στην εξουσία δύο χρόνια.

Δεν ήρθε, ψήφισε τα μέτρα κι έφυγε, ώστε να μπορεί μετά από έξι μήνες ή έναν χρόνο να κατηγορεί την επόμενη κυβέρνηση που θα τα εφαρμόσει.

Τι θα λέει ως αντιπολίτευση; «Ντροπή σας που κόψατε το ΕΚΑΣ»;

Παρ’ όλ’ αυτά, είναι φανερό πως κάτι τέτοιο προσπαθεί να κάνει.

Να καθυστερεί τόσο, ώστε να μείνει στην εξουσία αρκετά για να χτίσει το κομματικό της κράτος, αλλά και να φορτώσει οτιδήποτε αντιλαϊκό στους επόμενους.

Και οι επόμενοι, εδώ που τα λέμε, είναι αναγκασμένοι να εφαρμόσουν ό,τι ψήφισαν οι τωρινοί- αν όχι όλα, ένα σημαντικό μέρος. Δεν έχουν περιθώρια ευελιξίας, εφόσον η αξιοπιστία μας ως χώρα είναι στα τάρταρα.

Ακόμα κι έτσι όμως, δεν μπορεί η κυβέρνηση Συριζανέλ να διαχειριστεί επικοινωνιακά ούτε την εφαρμογή ενός- δύο μέτρων, που καταφανώς θα ωφελήσουν τον τόπο από το πρώτο δευτερόλεπτο;

Παραδείγματος χάριν, κάπου καταχωνιασμένη, ξεχασμένη σε μια γωνιά του τρίτου μνημονίου, υπάρχει μία διάταξη που προβλέπει την ηλεκτρονική έναρξη επιχείρησης.

Έχει ψηφιστεί από τη Βουλή των Ελλήνων αυτό το μέτρο και το μόνο που χρειάζεται, είναι η δημιουργία της σχετικής ψηφιακής πλατφόρμας.

Τόση πίεση δέχεται η κυβέρνηση από τις ακροαριστερές συνιστώσες του ΣυΡιζΑ, που δεν μπορεί να προχωρήσει σε κάτι τόσο εξόφθαλμα ωφέλιμο;

Για μείωση της ανεργίας μιλάμε, όχι για μείωση συντάξεων ή ιδιωτικοποιήσεις.

Μιλώντας για ιδιωτικοποιήσεις, η καθυστέρησή τους, αφού η μισή δουλειά έχει γίνει, ποιον ακριβώς ωφελεί; Υπάρχει Έλληνας κρατιστής που θα ψηφίσει ΣυΡιζΑ ή ΑνΕλ, σκεπτόμενος, «μπορεί να ψήφισαν και να ξεκίνησαν τις ιδιωτικοποιήσεις, αλλά μετά δεν σήκωναν τα τηλέφωνα στους επενδυτές»…;

Στο κάτω κάτω, τόσα ψέματα έχουν πει στο κοινό.

Πειράζει να προχωρήσουν δυο-τρεις μεταρρυθμίσεις και μετά να κάνουν ό,τι ακριβώς κάνουν και τώρα, δηλαδή να… πουλάνε τρέλα;

Αντί, λόγου χάριν, να λέει ο κ. Φλαμπουράρης, «δεν βλέπω κόσμο να ψάχνει στα σκουπίδια… Μιλάμε για τρελή ανάπτυξη», ας ανοίξει κανένα επάγγελμα και ας λέει «Είδατε να ανοίγει κανένα επάγγελμα; Αναπλαισίωση του κλάδου έγινε».

Μερικά πράγματα τελικά, εξηγούνται μόνο αν υποθέσουμε πως καλοβλέπουν τη δραχμή…