Στο Καλντερίμι (Νο 221)

Το εβδομαδιαίο πολυπεριοδικό
του grpost
με τα Πολιτικά - Παραπολιτικά σχόλια,
τις Τυπολογίες, το "Αθλητικό Καλντερίμι",
τις Στιγμές από την ιστορία μας
& τις Μουσικές ιστορίες.
δια χειρός
Νίκου Γ. Σακελλαρόπουλου

@ Πήγα στην παρέλαση χθες να δω την κόρη μου και διαπίστωσα ότι η Κατερίνα Στανίση, πριν 30 χρόνια, ντυνόταν πιο λιτά από τις δασκάλες και τις καθηγήτριες.

Οι περισσότερες μόνο πανεράκια με λουλούδια δεν κρατούσαν…

@ Όλοι αυτοί που πριν λίγα χρόνια έβριζαν και μούντζωναν στις παρελάσεις, τι έχουν γίνει;

Διοριστήκανε όλοι κι εξαφανίστηκαν;

@ Ερώτηση:

Αληθεύει ότι στο Μαξίμου είναι

έξαλλοι με τον Κυριάκο επειδή διώχνει φίλους τους από τη Νέα Δημοκρατία;

@ Μετά μου λέτε ότι οι κομμουνιστές δεν είναι κολλημένοι με το παρελθόν.

Με δελτίο τύπου (26 Οκτωβρίου), το ΚΚΕ ανακοίνωσε ότι αντιπροσωπεία του, με επικεφαλής τον Κουτσούμπα,  θα μεταβεί για τη 19^η συνάντηση κομμουνιστικών κομμάτων στο… Λένινγκραντ!!!

@ Εισιτήρια για … Λένινγκραντ βρήκαν;

@ Χριστόφορε; Χριστόφορε;

Τσα;

Εδώ είμαι, εδώ είμαστε!

Κι άμα λάχει αφαιρούμε ιούς κάθε λεπτό…

@ Καλώς ήρθατε και σήμερα στη μεγάλη παρέα της Κυριακής…

Και πολλές ευχαριστίες για τα σχόλια με τα οποία υποδεχθήκατε τη νέα στήλη τούτου του πολυπεριοδικού, με τις «Στιγμές της ιστορίας μας».

1^η ενότητα

Πολιτικά – Παραπολιτικά σχόλια

@ Θα ξεκινήσουμε σήμερα με ένα θέμα για το οποίο σας είχαμε προϊδεάσει πριν την επίσκεψη Τσίπρα στον Λευκό Οίκο.

Δηλαδή, την έντονη ενόχληση των Αμερικανών για την ρωσική διείσδυση στην Ελλάδα.

@ Συμφώνως, λοιπόν, με απολύτως έγκυρες πληροφορίες, οι Αμερικανοί κατέθεσαν στοιχεία στην ελληνική κυβέρνηση με τα οποία –κατά τη γνώμη τους- αποδεικνύεται ότι οι Ρώσοι μέσω μιας κοινοπραξίας –φάντασμα επιχειρούν να ελέγξουν το λιμάνι της Θεσσαλονίκης, με τον στρατηγικό ρόλο στα Βαλκάνια.

@ Οι ίδιες πηγές ισχυρίζονται ότι η κοινοπραξία που δημιουργήθηκε για να διεκδικήσει και να αγοράσει τον ΟΛΘ δεν έχει καμιά οικονομική δυνατότητα για τέτοιου είδους επένδυση.

Ισχυρίζονται ότι πίσω από το σχήμα που κέρδισε τον διαγωνισμό, είναι δυο ρωσικές τράπεζες και κάποιες ρωσικές εταιρείες στην Κύπρο.

@ Κι είναι χαρακτηριστικό ότι στις συζητήσεις της αμερικανικής με την ελληνική πλευρά, τέθηκαν ερωτήματα από την πρώτη:

-          Δεν σας προβληματίζει ότι τόσο καιρό μετά την κατακύρωση του διαγωνισμού δεν έχει κατατεθεί ακόμη το μετοχολόγιο της κοινοπραξίας;

-           Δεν σας προβληματίζει ότι δεν έχουν κατατεθεί τα νομιμοποιητικά έγγραφα των εταιρειών της κοινοπραξίας;

-          Δεν σας προβληματίζει ότι μια εταιρεία από εκείνες της κοινοπραξίας είναι συμβουλευτική, άρα δεν διαθέτει κεφάλαια για επενδύσεις;

@ Τι απάντησαν οι κυβερνητικοί στους Αμερικανούς;

Το κλασικό: Θα το δούμε…

@ Προσέξτε όμως:

Άμα τη επιστροφή του Τσίπρα, εντάθηκε η πίεση του ΤΑΙΠΕΔ προς την κοινοπραξία που κέρδισε τον διαγωνισμό για να προσκομίσει τον πλήρη φάκελο της επένδυσης, με όλα τα στοιχεία των εταιρειών.

Με έμμεση απειλή περί ακύρωσης του διαγωνισμού.

@ Τι στάση θα κρατήσει τώρα η πλευρά Σαββίδη;

Που προχωρεί στη δημιουργία εκδοτικών και τηλεοπτικών επιχειρήσεων, με φιλικά προς την κυβέρνηση μέσα;

Αφού, πρώτα απέκτησε το λιμάνι της Θεσσαλονίκης;

Και μάλιστα, μέσα από μια διαδικασία που πολιτικοί παρατηρητές χαρακτήρισαν «θολή»;

Ίδωμεν…

@ Πάμε, τώρα σε όσα συμβαίνουν στα άδυτα των κυβερνητικών γραφείων.

Αφορούν τις καθημερινές επιθέσεις στο Πολυτεχνείο και στην πέριξ περιοχή, που έχει καταστεί άντρο των μπαχαλάκηδων και πρωτεύουσα της ανομίας.

@ Μαθαίνω, λοιπόν, ότι ο Τόσκας έχει εισηγηθεί στον Τσίπρα τη μεταφορά του Πολυτεχνείου σε άλλο σημείο της Αττικής, ίσως κι εκτός κέντρου.

Την πρόταση αυτή, ο Τόσκας την παρουσίασε ως δική του, αλλά δεν είναι δική του.

Την είχε κάνει πρώτος ο Άρης Σπηλιωτόπουλος, όταν ήταν υπουργός Παιδείας στην κυβέρνηση Καραμανλή. Συμπληρώνοντας, τότε, ότι το Πολυτεχνείο μπορεί να γίνει Μουσείο Δημοκρατίας και ταυτοχρόνως ν’ «αναπνεύσει» μια ολόκληρη περιοχή της Αθήνας, συμπεριλαμβανομένου και του Πεδίου του Άρεως.

Συμφωνούσε μ’ αυτή την πρόταση κι ο Νικήτας Κακλαμάνης, τότε δήμαρχος Αθηναίων.

@ Μαθαίνω και κάτι άλλο.

Ότι ο Τόσκας, πριν πάει την πρόταση στον Τσίπρα, τη συζήτησε με τον Φίλη και τον Γαβρόγλου.

Με τον πρώτο ως πρώην υπουργό Παιδείας και με το δεύτερο ως νυν.

Κι οι δυο ήταν αρνητικοί, ισχυριζόμενοι ότι το Πολυτεχνείο είναι συνυφασμένο με την Αριστερά (δεν έμαθα από πού κι ως πού) κι ότι αν μεταφερθεί θα δικαιωθούν οι αυταρχικές αντιλήψεις της Δεξιάς περί νόμου και τάξης…

@ Με την πρόταση, διαφωνεί κι η Νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ.

Διαφωνεί και μεγάλο μέρος των «53».

@ Συμφωνεί κάποιος;         

Ναι. Συμφωνεί ο Κοτζιάς, συμφωνεί ο Σπίρτζης, συμφωνούν και κάποιοι άλλοι πασοκογενείς…

@ Τι είπε ο Τσίπρας στον Τόσκα;

Ότι ΘΑ μελετήσει την πρόταση.

Δηλαδή, καλά κρασιά…

@ Πάμε παρακάτω.

Σας έχουμε γράψει εδώ και καιρό για τις μεγάλες τριβές που υπάρχουν εντός του υπουργικού συμβουλίου και τις σοβαρές παρασκηνιακές «σφαγές».

Σήμερα θα πάμε ένα βήμα παρακάτω και θα μιλήσουμε πιο εμπεριστατωμένα.

Με διευθύνσεις και ονόματα.

Που εν πολλοίς «αιτιολογεί» την αναρχία που επικρατεί με λογής λογής δηλώσεις και τοποθετήσεις υπουργών, βουλευτών και στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ.

@ Μπορεί σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ να ενιαίο κόμμα, με απορροφημένες τις συνιστώσες, αλλά στη νομή της κομματικής και πολιτικής εξουσίας εμπλέκονται πρόσωπα, κόμματα, κομματίδια και κινήσεις με τελείως διαφορετικά χαρακτηριστικά κι επιδιώξεις.

Είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, οι ΑΝΕΛ, η κίνηση «Πράττω» του Κοτζιά, οι πασοκογενείς, οι οικολόγοι και οι διάφοροι «αναρχοαυτόνομοι».

Τουτέστιν η απόλυτη «θεσμική αναρχία».

Χωρίς ίχνος συνεννόησης.

@ Με τρεις υπουργούς Επικρατείας (Φλαμπουράρης, Τζανακόπουλος, Βερναρδάκης) που ο καθένας ζει στον δικό του μικρόκοσμο και στοχεύει στις δικές του επιδιώξεις.

Μαζί μ’ αυτούς ανακατεύεται σχεδόν παντού, ο Νίκος Παππάς.

Που δουλεύει με τα ΜΜΕ και το δικό μου μηχανισμό προπαγάνδας και τις περισσότερες φορές ουδείς από τους υπολοίπους γνωρίζει το παραμικρό.

@ Προσέξτε:

Απέναντι στους μηχανισμούς αυτούς υπάρχει ο Τσακαλώτος.

Ο οποίος, κυρίως, αντιδρά στην ηγεμονία Παππά και δημιουργεί δικές του ομάδες επιρροής, απέναντι στις θελήσεις του Μαξίμου.

Όπως ,στο «Εργασίας» που καλύπτει την Αχτσιόγλου, που «χρεώνεται» στον Τζανακόπουλο.

Που είναι απέναντι στον Παππά.

Μύλος!

@ Στο «Εργασίας», όλοι εξαπολύουν βολές εναντίον της Αχτσιόγλου.

Από τη Φωτίου, μέχρι τον Πετρόπουλο και την Αντωνοπούλου που καταγράφονται ως προεδρικοί.

Κι ισχυρίζονται ότι έχει τις πλάτες του Τζανακόπουλου και του Τσακαλώτου…

@ Προσέξτε:

Στο Ανάπτυξης, ο Παππάς επιχειρεί συστηματικά να «κονταίνει» τον αναπληρωτή υπουργό , τον Α. Χαρίτση. Για να μη λάβει ο τελευταίος σημαντικό ρόλο στον τομέα των επενδύσεων.

Ο Χαρίτσης όμως, έχει σύμμαχο τον Τσακαλώτο.

Που δεν θέλει να προωθηθούν άνθρωποι του Παππά στον συγκεκριμένο τομέα.

@ Προσέξτε:

Στο Άμυνας, μπορεί ο Τσίπρας να λέει ότι πορεύεται χέρι χέρι με τον Καμμένο, αλλά τον Βίτσα συμβουλεύεται αναφορικά με τα εξοπλιστικά, τις προαγωγές και όλα όσα συμβαίνουν στη Μεσογείων.

Χώρια που ακόμη κι αυτή την επικοινωνιακή πτήση του Τσίπρα με το πολεμικό αεροσκάφος, ο Καμμένος την έμαθε από τις ειδήσεις, αφού ο πρωθυπουργός συνεννοήθηκε απ’ ευθείας, για αυτή, με τους αξιωματικούς της αεροπορίας…

@ Προσέξτε:  

Στο Μεταναστευτικής πολιτικής, Μουζάλας και Μπαλάφας, μπορεί να πουν «καλημέρα» αν συναντηθούν σε κάποιο ασανσέρ…

@ Προσέξτε:

Στο Υγείας, η κατάσταση ανάμεσα σε Ξανθό και Πολάκη λίγο απέχει από το να χαρακτηριστεί εμφύλια σύγκρουση…

@ Προσέξτε:

Στο Ανάπτυξης, Αποστόλου (πασοκογενής) και Τσιρώνης (οικολόγος), αν μείνουν μαζί ένα λεπτό – όπως λέγεται- θα βγάλουν μαχαίρια…

@ Προσέξτε:

Στο Οικονομίας, ο Παπαδημητρίου θεωρήθηκε παντελώς ακατάλληλος για να διαχειριστεί τα «κόκκινα» δάνεια των τραπεζών στις διαπραγματεύσεις με την τρόικα.

Τον έβγαλαν εκτός κι ανέθεσαν την ευθύνη στον Κουρμούση, γενικό γραμματέα δημοσίου χρέους και άνθρωπο του… Σταθάκη!

@ Προσέξτε:

Ανάμεσα στο Υποδομών και στο Ανάπτυξης, επικρατεί «υπόγειος πόλεμος».

Ανάμεσα σε Σπίρτζη και Πιτσιόρλα.

Με κύριο θέμα τις αποκρατικοποιήσεις που «πολεμά» ο πρώτος και θεωρεί αναγκαίες ο δεύτερος…

@ Προσέξτε:

Σας έχω γράψει από τις 15 Οκτωβρίου («Καλντερίμι Νο 219»):

«Μην απορήσετε, λοιπόν, αν ακούσετε ότι … φεύγει από το υπουργείο Εξωτερικών ο ξάδελφος Τσίπρας…

Που έχει στήσει εκεί –όπως λένε- δικό του μαγαζάκι και γράφει στα παλαιότερα των υποδημάτων του τον Κοτζιά…»

Τώρα σας λέω και τα παρακάτω.

@ Οσονούπω θ’ ακούσετε (αν δεν το έχετε ήδη ακούσει ή διαβάσει) ότι ο εξάδελφος Τσίπρας φεύγει από το Εξωτερικών κι αναλαμβάνει σύμβουλος του πρωθυπουργού στο Μαξίμου.

Και δη σε ζητήματα … ενδυνάμωσης των διεθνών οικονομικών συνεργασιών ανά την υφήλιο!

Για να συμβουλεύει, δηλαδή, για επενδύσεις!

@ Ελάτε βρε…

Η οικογενειοκρατία είναι για τους άλλους…

@ Προσέξτε:

Ο Κατρούγκαλος, όπου σταθεί κι όπου βρεθεί πνέει μένεα εναντίον της Αχτσιόγλου κι ισχυρίζεται ότι σκυλομετάνιωσε που την προώθησε…

@ Πάμε σε άλλο θέμα.

Φίλης!

Εδώ και καιρό σας έχω γράψει ότι μεθοδικά «στήνει» την επόμενη ημέρα του.

Κι ότι δεν θ’ αργήσει ο καιρός που θα ξαναφορέσει το αμπέχονο και θα βγει στην επανάσταση.

Πληροφορίες αναφέρουν ότι η ώρα αυτή δεν θ’ αργήσει, με στόχο κατ’ αρχάς τις συνειδήσεις των συντρόφων του και την ηγετική θέση στην ομάδα των «53».

@ Η συμφωνία των Τσίπρα – Καμμένου για τα F16, πυροδότησε Φίλη.

Βγήκε στην «Αυγή», βγήκε και σε άλλα ΜΜΕ κι είπε ότι τη στιγμή που δεν έχουμε πυροσβεστικά κι ασθενοφόρα δεν μπορεί η κυβέρνηση να αγοράζει όπλα.

@ Τη στάση του επικρότησαν κάποιοι σύντροφοί του κι αποδοκίμασαν κάποιοι άλλοι.

Οι δεύτεροι ισχυρίζονται ότι έπρεπε πρώτα ν’ ακούσει στη Βουλή και μετά να τοποθετηθεί.

Όμως, από το περιβάλλον του απαντούν ότι τα θέματα των εξοπλισμών απαιτούν ειδική μεταχείριση από αξιόπιστους ανθρώπους!

@ Σαφής αιχμή, δηλαδή, για τον Καμμένο με το οποίο έχουν κακές σχέσεις.

Στην οποία δεν απαντά το μέγαρο Μαξίμου, ισχυριζόμενο ότι ο Φίλης δεν διαφωνεί στο σύνολο της κυβερνητικής πολιτικής.

Κουβέντα για τα F16.

@ Στο Μαξίμου δεν θέλουν αντιπαράθεση με τον Φίλη.

Γνωρίζουν ότι αν ο Φίλης συνεχίσει την αντιπαράθεση –και για οποιοδήποτε θέμα- μπορεί να συσπειρώσει πέριξ του ισχυρές δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ κι όσους διαφωνούν ιδεολογικά και συνειδησιακά με τις επιλογές Τσίπρα και κυβέρνησης.

@ Γνωρίζουν και κάτι ακόμη.

Ότι ο Τσακαλώτος, ως απολύτως ταυτισμένος πια με τον Τσίπρα, έχει τελειώσει για τους «53».

Άρα, το πεδίο για τον Φίλη είναι ανοικτό για να καταστεί ουσιαστικός και τυπικός εκφραστής της εσωκομματικής αντιπολίτευσης.

Κάτι, που όπως είπαμε, επ’ ουδενί θέλουν να συμβεί.

@ Όμως, υπάρχει και μια άλλη ανάγνωση.

Αυτή που αναφέρει ότι ο Φίλης με ότι λέει και σε όσα διαφωνεί, εκφράζει τον πραγματικό ΣΥΡΙΖΑ του 4%.

Κι ότι αν δεν υπήρχε Φίλης, το μέγαρο Μαξίμου θα έπρεπε να τον δημιουργήσει για να κρατά «αιχμάλωτο» αυτό το 4%, που ουσιαστικά είναι το κόμμα.

@ Να πω και κάτι τελευταίο επί αυτού του ζητήματος.

Όσο πιο πολύ αντιπαρατίθεται και φωνάζει ο Φίλης, τόσο πιο μεγάλη είναι η πιθανότητα της εκ νέου υπουργοποίησής του…

@ Πάμε, τώρα ν’ ασχοληθούμε με την Παπακώστα.

Η αίσθηση που έχω είναι ότι βρισκόταν εκτός Νέας Δημοκρατίας εδώ και χρόνια.

Αλλά αυτό είναι ήσσονος σημασίας.

Η ουσία είναι ότι η κυρία ΜΟΝΟ για τον εαυτούλη και για κανέναν άλλο, υπονόμευσε συστηματικά το κόμμα της.

@ Πολιτικός (λέμε τώρα) από εκείνους τους γραφικούς που πρέπει ν’ απεγκλωβιστεί η Νέα Δημοκρατία.

Από εκείνους που χρόνια ολόκληρα  «σιτίζονται» στις πλάτες της, γίνονται βουλευτές, ενίοτε και υφυπουργοί, αλλά στην ουσία υπηρετούν μόνο τον εαυτό τους.

Πόσες φορές έχουμε γράψει ευθαρσώς και με ονόματα ότι η Νέα Δημοκρατία δεν μπορεί να συναντήσει το μέλλον με πρόσωπα φθαρμένα που έχουν κουραστεί και κουράσει; 

Πόσες φορές έχουμε πει και γράψει ότι η ανανέωσή της βρίσκεται στα χέρια του Κυριάκου Μητσοτάκη, αλλά κυρίως των ψηφοφόρων;

@ Να το πούμε κι αλλιώς;

Πόσοι άραγε θα στενοχωρούνταν αν δεν ήταν στις λίστες της Νέας Δημοκρατίας ο Νικήτας Κακλαμάνης; Που όποτε γουστάρει φεύγει κι όποτε θέλει γυρίζει και του ανοίγουν και τις πόρτες;

Πόσοι θα στεναχωρούνταν αν δεν είναι στις λίστες της ο Τραγάκης ή ο άλλος  γηραιός, ο Γιακουμάτος;

Πόσοι θα στενοχωρούνταν αν δεν είναι στα γαλάζια ψηφοδέλτια η Ασημακοπούλου, ο Κασαπίδης, η Ράπτη;

Πόσοι άραγε στενοχωρήθηκαν που ο Κυριάκος έστειλε σπίτι της την Παπακώστα;

@ Παπακώστα, λοιπόν!

1. Όταν το κόμμα της είχε «γραμμή» κι αίτημα για πρόωρες εκλογές, εκείνη διαφοροποιήθηκε.

Ποιον εξυπηρετούσε αυτή η διαφοροποίηση;

2. Όταν ο ΣΥΡΙΖΑ κι οι ΑΝΕΛ επιχείρησαν να στοχοποιήσουν τον Άδωνι Γεωργιάδη με την εξεταστική επιτροπή για την Υγεία, εκείνη βγήκε και ζήτησε την παραίτησή του από την αντιπροεδρία της Νέας Δημοκρατίας!

Ποιον εξυπηρετούσε η αναστάτωση κι η εσωστρέφεια;

@ Θέλετε την αλήθεια;

Μίσος εναντίον του Αδώνιδος..

Τον θεωρούσε μουσαφίρη στο κόμμα που νόμιζε ότι είναι ιδιοκτησία της.

Τον θεωρούσε υπαίτιο που έμεινε εκτός Βουλής το 2009.

Θεωρούσε ότι μπήκε στα λημέρια της, στη Β’ Αθηνών, και ταυτοχρόνως της αρνιόταν κάθε συνεργασία σε ανταλλαγές σταυρών…

@ Τώρα, παρ’ ότι είχε προειδοποιηθεί, έκανε το σάλτο μορτάλε.

Ουσιαστικά επιτέθηκε στον εχθρό της Άδωνι και πήρε τα κομμάτια του Καμμένου.

Του ανθρώπου που πρόδωσε την παράταξή του κι οδήγησε τους

@ Ότι έκανε προχθές η Παπακώστα το έκανε συνειδητά.

Ήξερε ότι θα τεθεί εκτός Νέας Δημοκρατίας, αφού είχε πάρει κίτρινη κάρτα από τον Μητσοτάκη, μετά τις  προηγούμενες «επαναστάσεις» της που αναφέραμε προηγουμένως.

Έπαιξε με τη φωτιά και κάηκε.

Ξυνόταν συστηματικά στη γκλίτσα του τσοπάνου.

@ Ταυτίστηκε κι έγινε γιουσουφάκι του Καμμένου, όταν ο Μητσοτάκης του έχει κηρύξει ανένδοτο για ένα σωρό πολιτικά ή άλλα ατοπήματα.

Ταυτίστηκε, βουλευτής ούσα της Νέας Δημοκρατίας, με τον άνθρωπο που πρόδωσε την παράταξή της κι οδήγησε τους Έλληνες σε όσα βιώνουν σήμερα, ενώ η χώρα βρισκόταν ήδη σε τροχιά ανάπτυξης με την κυβέρνηση του κόμματός της!

Υπονόμευσε το κόμμα της και μάλιστα συστηματικά.

Ήξερε ότι θα διαγραφεί.

Κι αυτό επιδίωκε.

@Υπό αυτή την έννοια, πολύ καλά έκανε ο Κυριάκος.

Να καθαρίζει σιγά σιγά η ήρα από το στάρι…

@ Δεν ξέρω αν επιβεβαιωθούν οι φήμες που κυκλοφορούν στα δημοσιογραφικά γραφεία, ότι ήδη είχε συμφωνήσει την ένταξή της στο κόμμα του Καμμένου,  αφού έβλεπε ότι δεν μπορεί να εκλεγεί με τη Νέα Δημοκρατία στη Β’ Αθηνών…

Ακόμη κι έτσι να είναι, καλό θα κάνει στη Νέα Δημοκρατία.

Είπαμε να καθαρίζει σιγά σιγά η ήρα από το στάρι…

@ Θέλω να πω όμως και την άλλη πλευρά.

Όλους αυτούς – είναι κι άλλοι μέσα στη Νέα Δημοκρατία, το έχουμε γράψει πολλές φορές- τους διαγράφεις και τους δίνεις τη δυνατότητα ν’ αλωνίζουν και να παίζουν τα δικά τους παιγνίδια;

Ή τους αφήνεις να βράζουν στο ζουμί της πολιτικής τους ανυπαρξίας και να γελοιοποιούνται με όσα λένε κι όσα κάνουν;

Κι αφήνεις την κοινωνία να έχει την υπέρτατη ευχαρίστηση να τους μαυρίσει;

@ Η απάντηση είναι δύσκολη.

Επί της ουσίας δεν μπορώ να διαφωνήσω με τον Κυριάκο που την πέταξε έξω.

Δεν μπορεί ένα κόμμα που θέλει να βρεθεί στην εξουσία να πορεύεται με φθαρμένα ρούχα, όπως έλεγε από το 2000 ο Γιάννης Λούλης, σύμβουλος τότε του Καραμανλή.

Όμως,  αν τους αφήσουν να δημιουργούν κάθε λίγο και λιγάκι ζητήματα εσωστρέφειας ή να παίζουν το παιγνίδι της κυβέρνησης και του Καμμένου, αν στην προκειμένη περίπτωση άφηναν την Παπακώστα να βγάζει πού και πού τα κομψά ταγιεράκια της και να φορά τα αμπέχονα της επανάστασης, τι εικόνα θα εξέπεμπαν;

@ Ξέρω, ξέρω.

 Θα μου πείτε ότι αν περιμένεις από την κοινωνία να μαυρίσει τη πολιτική πλέμπα, ζήσε Μάη να φας τριφύλλι…

Αλλά, θα ήταν ηδονικό να μαυρίζεται η Παπακώστα κι η κάθε Παπακώστα από την κοινωνία.

@ Η ουσία είναι ότι ουδείς σώφρων στεναχωρήθηκε για την Παπακώστα.

@ Ερώτηση:

Ξέρει κάτι η Βούλτεψη για την επιστολή Καραχάλιου στον Κυριάκο;

@ Ερώτηση:

Τραβάει κάποιο ζόρι η Βούλτεψη από την ανάληψη της θέσης εκπροσώπου Τύπου της Νέας Δημοκρατίας από τη Σπυράκη;

@ Για να ξέρετε:

Ο Θόδωρος Ρουσσόπουλος θα είναι τελικά υποψήφιος.

Όχι, ας μην ανησυχούν οι Βλάχος, Μπούρας κι Οικονόμου.

Δεν θα είναι στην περιφέρεια Αττικής.

@ Πού θα είναι;

Κατά πάσα βεβαιότητα στην Α’ Αθηνών.

@ Πάμε και στην Κεντροαριστερά.

Δεν ξέρω ποιος θα εκλεγεί πρόεδρος εκεί.

Να σας πω, όμως  την αλήθεια, θα ήμουν περισσότερο «ήσυχος» αν εκλεγόταν ο Σταύρος ή ο Ανδρουλάκης.

Ακόμη ακόμη κι ο Μανιάτης που είναι σοβαρός άνθρωπος.

@ Όμως, με όσα λέει και κάνει ο γυρολόγος σκυλευτής Ραγκούσης, μου δημιουργεί απέχθεια.

Ο άνθρωπος δεν κάνει τίποτα περισσότερο παρά να θωπεύει χυδαία τα κατώτερα ένστικτα εκείνων που θα πάνε να ψηφίσουν.

Κοροϊδεύει και χλευάζει συντρόφους του. Τους προβοκάρει!

Λέει γι αυτούς ότι είναι …προσκυνημένοι στη Δεξιά!

Ποιος ο Ραγκούσης;

Που συγκυβέρνησε και με τον Σαμαρά και με τον… Καρατζαφέρη!

Που στα δύσκολα του ΠαΣοΚ ήταν απών.

Που έτρεχε να μαζέψει το κανό και το ποδήλατο του ΓΑΠ.

Κι έκανε τον κηπουρό του!

@ Ας φροντίσουν εκείνοι που θα πάνε να ψηφίσουν να μη βρει καν την ψήφο του…

Αν συμβεί αυτό, θα είναι ένα εξαιρετικό δείγμα αναγέννησης αυτού του κόμματος…

@ Θα κλείσουμε την ενότητα με τα πολιτικά και παραπολιτικά σχόλια με μια εξέλιξη που κυοφορείται τελευταία στη Βόρεια Ελλάδα κι αφορά την Βιομηχανία Ζάχαρης που φεσώνει συστηματικά τους Έλληνες.

@ Μαθαίνω, λοιπόν, ότι βρίσκεται στο τελικό στάδιο διαμόρφωσης μια πρόταση των τευτλοπαραγωγών από όλη την Ελλάδα, για ν’ αγοράσουν εκείνοι την ΕΒΖ.

Μάλιστα, μιλώντας με εκπρόσωπό τους από τις Σέρρες, άκουσα ότι θα διασφαλίσουν όλες τις θέσεις εργασίας στα τρία εργοστάσια στο Πλατύ Ημαθίας, Σέρρες και Ξάνθη.

Κάπου εκεί, ομολογώ ότι είπα μέσα μου «κράτα μικρό καλάθι»…

@ Όταν πάει κάποιος ν’ αγοράσει μια εταιρεία χρεοκοπημένη και διαλυμένη και σκέφτεται πρώτα πως θα σώσει τις θέσεις εργασίας κι όχι τη διευθέτηση των συσσωρευμένων δανειακών υποχρεώσεων της εταιρείας, την αναδιοργάνωσή της για να καταστεί βιώσιμη κι ανταγωνιστική αλλά και τις προοπτικές της, μάλλον είναι χαμένος από χέρι…

2^η ενότητα

Τυπολογίες

@ Ερώτηση:

Ο Χατζηνικολάου τι ζόρι τραβάει από τη διαγραφή της Παπακώστα;

@ Πυρετώδεις είναι οι διεργασίες για την έκδοση του κυριακάτικου «Έθνους».

Μου λένε ότι ορίστηκε κι η ημερομηνία.

Κυριακή 5 Νοεμβρίου.

Με πολλά ένθετα και –όπως λένε- εναλλακτικές συνεντεύξεις και φακέλλους.

@ Μη με ρωτήσετε τι θα πει εναλλακτικές συνεντεύξεις.

Στη Συγγρού το λένε…

@ Πάντως, το κυριακάτικο «Έθνος» θα έχει πολλές προσφορές.

@ Ο Νίκος Μπάρλας, το πρώην δεξί χέρι του Χατζηνικολάου που απομακρύνθηκε προσφάτως από το Real group, ανέλαβε διευθυντής ψηφιακών μέσων της «Καθημερινής».

 @ Όταν χρωστάς τα μαλλιά της κεφαλής σου και συνάμα κάνεις «εγκληματικές» επαγγελματικές επιλογές, όχι ΣΥΡΙΖΑ γίνεσαι και παίζεις το παιγνίδι του, αλλά μέχρι και ΠΑΟΚ…

Έτσι Νικόλα;

@ Μου λένε ότι η Επιτροπή Ανταγωνισμού ερευνά την πώληση του «Ε» στην «DIMERA του Ιβάν Σαββίδη.

Για να εγκρίνει τη μεταβίβαση του 51% των μετοχών.

Λέγεται ότι υπάρχει καθυστέρηση.

Κι οι φήμες για την αναστροφή της πώλησης μεγεθύνονται.

Αλλά, κάτι τέτοιο μάλλον δεν ισχύει.

@ Ο φίλος Περικλής Στέλλας, ανέλαβε τη διεύθυνση του αθλητικού σταθμού «Arena FM» στη Θεσσαλονίκη.

Ο Περικλής είναι ένα διαμάντι στον χώρο της αθλητικής δημοσιογραφίας, με γνώσεις, κύρος και εξαιρετική δυνατότητα ανάλυσης.

Καλορίζικος νάναι.

@ Και κάτι τελευταίο για τις τηλεθεάσεις των δελτίων ειδήσεων.

Την εβδομάδα που πέρασε πρώτο ήταν το δελτίο του Skai.

Στη δεύτερη θέση το δελτίο του Alpha και στην Τρίτη του ΑΝΤ1.

Όσο για το κεντρικό δελτίο της ΕΡΤ;

Μαύρη είν’ η νύχτα στα βουνά…

@ Κατά τα άλλα, στη Μεσογείων άρχισαν να ψάχνουν ποιον ή ποια θα στείλουν στην Eurovision…  

3^η ενότητα

Αθλητικό Καλντερίμι

@ Πλάκα –πλάκα, χθες είχαμε Παναθηναϊκός - Ολυμπιακός 3-0!!!

α. Οι απλήρωτοι νίκησαν 1-0 στη Λεωφόρο.

β. Οι Κ20, νίκησαν 1-0 και άφησαν πίσω 9 βαθμούς τους ερυθρόλευκους.

γ. Οι Κ15, νίκησαν 5-4, ενώ είχαν προηγηθεί με 5-0!

@ Στα του ντέρμπι οι «πράσινοι», παρά το ότι διάγουν τις χειρότερες στιγμές της ιστορίας τους, έδειξαν ότι δεν είναι ομάδα της πλάκας όπως τους θεωρούσαν οι αντίπαλοί τους…

Είχαν σχέδιο, είχαν ψυχή, έτρεξαν σαν τρελοί, πήραν το παιγνίδι.

@ Ένα παιγνίδι που κρίθηκε –κατά τη γνώμη μου- στο κέντρο του γηπέδου.

Όπου, μπορεί ο Παναθηναϊκός να είχε σε μέτρια μέρα τον Σιλά, αλλά ο Ολυμπιακός εκεί είχε ανύπαρκτο τον Οφόε, που ήταν ο κύριος αίτιος που οι ερυθρόλευκοι υπέστησαν δημιουργικό μπλακ-άουτ.

Κι από τη στιγμή που έπρεπε να φυλάει κάποιος τον Χίλιεμαρκ, βρίσκονταν οι χώροι να ξετυλίγεται ο Παναθηναϊκός.

@ Ο Φορτούνης ήταν ανύπαρκτος κι είχε το νου του μόνο στις γνωστές βουτιές κι όλοι οι άλλοι είχαν αέναο φλερτ με τη μετριότητα.

Η ήττα ήρθε φυσιολογικά ΚΑΙ με ευθύνη Λεμονή.

Όταν είδα την ενδεκάδα του Ολυμπιακού, μου έκανε εντύπωση ότι δεν ήταν σ’ αυτή ο Ανσαριφάντ.

 Ένας παίκτης που ο προπονητής γνωρίζει ότι έχει μεγάλη χημεία με τον Φορτούνη.

@ Το γεγονός ότι με την είσοδο του Ανσαριφάντ ο Ολυμπιακός είχε τρεις σημαντικές στιγμές, μάλλον εκθέτει τον Λεμονή.

@ Κι επιπλέον, η παράταξη του Ολυμπιακού (όχι το αγωνιστικό σύστημα) έδειχνε ότι πρωτίστως ήθελε να μη χάσει.

Ήθελε να «κλέψει» το παιγνίδι, όχι να το κερδίσει.

Κάτι που δεν συμβαδίζει με όσα έλεγαν όλη την εβδομάδα, περί «πεθαμένων», στον Πειραιά.

Όχι ο Λεμονής, αλλά οι παράπλευροι….

Όταν αντιμετωπίζεις «πεθαμένους», παίζεις τη μπαλίτσα σου και τους νικάς.

Απλά πράγματα.

@ Ο Παναθηναϊκός, δεν είχε παίκτη –πλην του μέτριου Σιλά- που να υστέρησε.

Κι αυτό τα λέει όλα.

Αν ο Ολυμπιακός είχε στα μετόπισθεν τον Σισέ, ο Παναθηναϊκός είχε Μολέδο.

Στο δε κέντρο του γηπέδου είχε Κουρμπέλη, που δεν είχε ο Ολυμπιακός.

Είχε Χίλιεμαρκ που δεν είχε ο Ολυμπιακός.

@ Μπροστά είχε Μολίνς που έδωσε σπουδαίες μάχες. Που δεν έδωσε ο Εμενίκε που εισπράττει πενταπλάσια χρήματα από τον Σουηδό.

Είχε Λουντ που δεν είχε ο Ολυμπιακός στο πρόσωπο του Φορτούνη.

Είχε ακραία μπακ που κατάπιναν την πλευρά τους (Χουλτ – Κουλιμπαλί) που δεν είχε ο Ολυμπιακός.

Είχε Βιγιαφάνιες που δεν είχε ο Ολυμπιακός στο πρόσωπο του Πάρντο.

Είχε και τερματοφύλακα που όποτε χρειάστηκε φώναζε «παρών».

Και πρωτίστως είχε ψυχή που δεν είχαν οι αντίπαλοί τους.

@ Κι ένα τελευταίο.

Μέχρι να μείνει από δυνάμεις ο Παναθηναϊκός, αλλά και την εμφάνιση του αισθήματος της αυτοσυντήρησης, ο Ολυμπιακός δεν είχε κάνει καν τελική προσπάθεια.

Κι οι «πράσινοι», είχαν τις μεγάλες απουσίες των Λουτσιάνο και Τσάβες, που είναι οι ακριβότερες μεταγραφές του.

Για την ώρα, αυτός ο «πεθαμένος», όπως έλεγαν στον Πειραιά, έχει περισσότερους βαθμούς από τον Ολυμπιακό στο χορτάρι…

Κι ας προσπαθεί με νύχια και με δόντια να κρατήσει το κεφάλι έξω από το νερό.

Κι ας μη μπορεί να σταυρώσει νίκη εκτός έδρας.

@ Πάμε, τώρα, σ’ αυτό που αγαπάμε πολύ.

Χορτάσαμε μπασκετάκι αυτήν την εβδομάδα.

Με απολογισμό τρεις νίκες και μια ήττα για τις ελληνικές ομάδες στην Ευρωλίγκα.

Να τα πούμε αναλυτικά.

@ Ο Ολυμπιακός έκανε ένα σπουδαίο διπλό στο Ισραήλ και μια νίκη στο ΣΕΦ επί της Χίμκι του Μπαρτζώκα και του Σβεντ.

Η νίκη στο Ισραήλ ήταν εκτός προγράμματος, άρα αξίζει περισσότερο.

Η νίκη επί της Χίμκι ήταν εντός προγράμματος, αλλά έγινε με εκκωφαντικό τρόπο επί μιας αντιπάλου που εφέτος θα κάνει σημαντικά πράγματα.

@ Τόσο το ένα, όσο και το άλλο παιγνίδι είχαν την υπογραφή του Σφαιρόπουλου.

Ο οποίος, εκτός όλων των άλλων, κατάφερε κι ενεργοποίησε όλη την ομάδα του.

Μέχρι και τον πιτσιρικά τον Τολιόπουλο.

Και πήρε πράγματα από όλους.

@ Έχω γράψει πριν ακόμη αρχίσει η αγωνιστική περίοδος ότι ο Ολυμπιακός θα έχει εφέτος ένα υπερόπλο στους αιθέρες. Τον Μιλουτίνοβ.

Παιγνίδι με παιγνίδι το αποδεικνύει.

Στα παιγνίδια με τη Μακάμπι και τη Χίμκι, έκανε κινήσεις που είχα να δω από ψηλό από τα χρόνια του Ντίβατς.

@ Επιπλέον, στα συγκεκριμένα παιγνίδια ο Πρίντεζης ήταν ΑΠΙΣΤΕΥΤΟΣ!

Ο Τόμπσον είναι φονιάς, ο Παπανικολάου σε εξαιρετική κατάσταση, ο Παπαπέτρου δείχνει ν’ ανεβαίνει.

Οι ερυθρόλευκοι έχουν καλά αποδυτήρια και εκτιμώ ότι συν τω χρόνω θα παίζουν καλύτερο μπάσκετ.

Κι ο Ολυμπιακός βρίσκεται ήδη στην κορυφή μαζί με τη Ρεάλ.

Χωρίς να παίξει πουθενά ο Σπανούλης.

Και χωρίς ουσιαστικό δεύτερο τεσσάρι για ν’ αναπνέει ο Πρίντεζης και να μη «σκάσει» όπως πέρυσι…

@ Εδώ, λοιπόν, είμαστε.

Κεφάλαιο Σπανούλης.

Τι λέτε; Είναι καλύτερα να παίζει ο Ολυμπιακός χωρίς Σπανούλη και να παίζουν όλοι για έναν κι ένας για όλους ή με τον Σπανούλη και να παίζουν όλοι για να είναι εκείνος –παντοιοτρόπως- πρωταγωνιστής;

Μέγας πονοκέφαλος η σωστή απάντηση.

@ Όπως κι η ερώτηση πόσο θ’ αλλάξουν οι ισορροπίες της ομάδας όταν μπει ο 35χρονος Σπανούλης;

Πολύ περισσότερο που τώρα ο Ολυμπιακός έχει βρει ρόλους στο παρκέ, χημεία και μετρά πιο πολλά θετικά απ’ ότι αρνητικά;

@ Η απάντηση δεν μπορεί να δοθεί αλλού, παρά μόνο στο γήπεδο.

Το βέβαιο είναι ότι ο Σπανούλης γνωρίζοντας καλύτερα απ’ τον καθένα τις αντοχές του σώματός του, έχει την ωριμότητα να προσαρμοστεί σε ότι βρει κι όχι σε ότι είχε μάθει.

Ίσως γίνει περισσότερο οργανωτής και λιγότερο εκτελεστής.

Θα δούμε.

@ Το βέβαιο είναι ότι στα δύσκολα και τις ώρες που η μπάλα «καίει» θα πηγαίνει στα χέρια του…

@ Πάμε και στον Παναθηναϊκό.

Που έφαγε μια ηχηρή σφαλιάρα στη Μόσχα από την ΤΣΣΚΑ και νίκησε με ένα τρελό τρίποντο του Παππά τη Φενέρ.

Η κατάσταση εκεί είναι όπως την φανταζόμαστε και τη γράφαμε πριν αρχίσει η χρονιά.

Χωρίς σοβαρό πεντάρι δεν πας πουθενά, χωρίς αξιόπιστη περιφέρεια, το ίδιο.

@ Κι αν η ήττα από την ΤΣΣΚΑ ήταν μέσα στο πρόγραμμα (όχι όμως με αυτή την καταθλιπτική εικόνα), η νίκη με τη Φενέρ ήταν ανάσα ζωής.

Δεν ξέρω με ποια λογική κτίστηκε εφέτος ο Παναθηναϊκός, αλλά δεν μπορείς να κοιτάει ψηλά με τον Βουγιούκα σέντερ. Ούτε με τον άγουρο Όγκαστ…

@ Δεν μπορεί να πάει ψηλά με τον Λοτζέσκι μια ταχύτητα –τουλάχιστον- κάτω από τους άλλους.

Ούτε με τον Ντένμον που στην Ευρωλίγκα εδώ πατά κι εκεί βρίσκεται.

Ούτε με τον Γκάμπριελ που είναι μονίμως μπερδεμένος και πολλές φορές παίζει αντί του Αντετοκούμπο.

@ Πόσο θ’ αντέξει ο Γκιστ κάτω από τα καλάθια να τραβάει το κουπί;

Πολύ περισσότερο αφού ο Σίνγκλετον είναι εφέτος άλλος από αυτόν που είδαμε πέρυσι;

@ Θα ξαναγράψω αυτό που γράφω από το καλοκαίρι.

Ο Παναθηναϊκός θέλει άμεσα ένα «πεντάρι» (ή και «πενταροτεσσάρι») με παιγνίδι στο ποστ και εύκολη δημιουργία από εκεί.

Κι ένα διαφορετικό τύπου «ασσόδυο».

Αλλιώς θα «καεί» ο Καλάθης αφού η περίοδος είναι μακριά κι εξοντωτική.

@ Οφείλω να πω και μερικά πράγματα για τον Παππά.

Το τελευταίο διάστημα, νιώθει ότι αδικείται.

Κι έχει δίκιο.

Δεν μπορεί ένας παίκτης σαν τον Παππά να μη καλείται από τους Σκουρτόπουλο και Μίσσα στην εθνική ομάδα, επειδή εκείνοι δεν έχουν το ειδικό βάρος να τον διαχειριστούν.

Δεν μπορεί στην εθνική ομάδα να γίνονται συστηματικά σημεία και τέρατα και να την πληρώνει  ο Παππάς…

@ Άλλο, όμως, αυτό κι άλλο οι αντιδράσεις του παίκτη.

Ο Παππάς είναι ένας παίκτης που δεν έχει να αποδείξει πια τίποτα σε κανένα Σκουρτόπουλο ή δημοσιογράφο.

Ούτε ν’ ασχολείται μ’ αυτούς.

Ότι είναι, το αποδεικνύει στο γήπεδο.

Όταν, λοιπόν, νικά την ομάδα του Σκουρτόπουλου, τον Φάρο, και πάει και τον ειρωνεύεται, δεν του αρμόζει.

Όταν βάζει αυτούς τους συνεχείς μαγικούς πόντους στη Φενέρ του Ομπράντοβιτς και μετά αντί να πανηγυρίσει με τους συμπαίκτες του, δείχνει τις δημοσιογραφικές θέσεις και βρίζει, δεν του αρμόζει.

@ Κι επειδή ο Παππάς είναι ένα παιδί που δεν του αρέσει το «τσουβάλιασμα», δεν έχει καλύτερη επιλογή από τα να βγει και να πει τα πράγματα με το όνομά τους.

Να πει ποιοι και γιατί του κάνουν –ή νομίζει ότι του κάνουν- πόλεμο.

Ποιοι έχουν κάνει –αν νομίζει ότι έχουν κάνει- την εθνική ομάδα πεδίο κατάθεσης των δικών τους συμπλεγμάτων ή δικό τους φέουδο.

Κι ας σταματήσει να επιτίθεται συλλήβδην σε όλους.

@ Ποδοσφαιρικό το τελευταίο θέμα:

Μαθαίνω από πηγές managers ότι στην ΑΕΚ θα φτάσει πρόταση για τον Μάνταλο.

Θα δούμε αν είναι ουσιαστική ή θα πρόκειται για μέσο πίεσης ανανέωσης του υπάρχοντός συμβολαίου με περισσότερα –φυσικά- χρήματα…

4^η ενότητα

Στιγμές της ιστορίας μας

14 Αυγούστου 1909, λίγες ώρες πριν το κίνημα στου Γουδή

@ Ο Θεόδωρος Πάγκαλος, ήταν ουσιαστικά ο άνθρωπος που δημιούργησε τον «Στρατιωτικό Σύνδεσμο», που έκανε την επανάσταση στου Γουδή, το 1909.

Στο σπίτι του, στην οδό Αριστοτέλους 37, έγινε τον Οκτώβριο του 1908 η πρώτη συνάντηση των οκτώ αξιωματικών που προχώρησαν στην ίδρυση του «Συνδέσμου».

@ Ο «Σύνδεσμος», εξαπλώθηκε ραγδαία στις τάξεις του Στρατού, συνάντησε ευήκοα ώτα από μεγάλη μερίδα της κοινωνίας, θέτοντας αιτήματα για ευρείες πολιτικές και στρατιωτικές μεταρρυθμίσεις.

Οι συζητήσεις με την κυβέρνηση Δ. Ράλλη είχαν ξεκινήσει, μα το παλάτι και οι κυβερνώντες επιχειρούσαν συστηματικά να κερδίζουν χρόνο.

@ Ώσπου, έγινε από πλευράς κυβερνητικών το μοιραίο για αυτούς λάθος, προϊόν εγωισμού του Δημ. Ράλλη και της έλλειψης κρίσης και διορατικότητας συνεργατών του, όπως ο ταγματάρχης (τότε) Παπούλας. Που αργότερα, το 1920, ανέλαβε αρχιστράτηγος στη Μικρά Ασία για να αντικατασταθεί από την Χατζηανέστη τρεις μήνες πριν την καταστροφή.

Ο Παπούλας, λοιπόν, και πολλοί άλλοι, έλεγαν στον Ράλλη ότι ο «Σύνδεσμος» δεν ήταν τίποτα περισσότερο από μερικά παιδαρέλια που θα διαλύονταν με μερικές μεταθέσεις και φυλακίσεις…

Εξ ου και συνελήφθησαν δυο κορυφαία μέλη του «Συνδέσμου».

Ο Λοχαγός Σάρρος κι ο Ίλαρχος Ταμπακόπουλος.

@ Το γεγονός δημιούργησε τεράστια αναστάτωση μεταξύ των μελών του «Συνδέσμου».

Λίγες ημέρες μετά τις συλλήψεις των συναδέλφων τους, συνεκλήθη συμβούλιο των κατωτέρων αξιωματικών, που αποφάσισε την άμεση απελευθέρωση των φυλακισθέντων.

Την απόφαση υιοθέτησε αμέσως η Διοικούσα του «Συνδέσμου».

Με την διαταγή να την εκτελέσει ο ατρόμητος, ασυμβίβαστος κι ανυποχώρητος υπολοχαγός Πάγκαλος.

@ Παραμονή δεκαπενταύγουστου, λοιπόν, στη ραστώνη της γιορτής και με τους Αθηναίους βόλτα στα βουνά (Κηφισιά) και  θάλασσες (Φάληρο),  ο Πάγκαλος μέσα στο καταμεσήμερο καλεί έναν έμπιστο αμαξά –γνωστό με το παρατσούκλι «Λατέρνας»-  να έρθει στην ταβέρνα του αδελφού του λοχαγού Σάρρου, στην οδό Δώρου στην Ομόνοια.

Ο Πάγκαλος έχει αποφασίσει να δράσει μόνος κι αιφνιδιαστικά.

 Φορά τη στολή του, ανεβαίνει στην άμαξα και σε λίγα λεπτά φτάνει έξω από τις φυλακές, στου Μακρυγιάννη.

@ Ο φρουρός, βλέποντας τον Πάγκαλο βαράει προσοχές!

Μόνος του ήταν στο φυλάκιο της εισόδου.

Οι δυο αξιωματικοί υπηρεσίας και η φρουρά των 15 χωροφυλάκων αναπαύονταν .

Ο Πάγκαλος, χαιρέτησε τον «ψαρωμένο» φρουρό και προχώρησε στην είσοδο των φυλακών.

Γνωρίζοντας τον χώρο, κατευθύνθηκε προς τα κελιά.

Έξω από αυτό του ίλαρχου Ταμπακόπουλου, κοιμόταν ο φρουρός του, έχοντας βγάλει τη στολή του, λόγω καύσωνα. Δίπλα του μια πιατέλα με σταφύλια…

Ο Πάγκαλος, αστραπιαία τον φίμωσε, τον έδεσε, πήρε τα κλειδιά, άνοιξε την πόρτα κι έδωσε ένα όπλο στον ίλαρχο.

@ Το ίδιο έγινε και στο διπλανό κελί που ήταν ο Σάρρος.

Σε δευτερόλεπτα, οι τρεις αξιωματικοί προχώρησαν προς την έξοδο.

Μπροστά περπατούσε ο Πάγκαλος για να εξουδετερώσει τον σκοπό της εξωτερικής πύλης αν αντιδρούσε.

Εκείνος έμεινε άγαλμα και άρχισε κάτι να ψελλίζει.

-          Σκασμός! πρόσταξε ο Πάγκαλος.

@ Μόλις ανέβηκαν στην άμαξα οι δυο δραπέτες κι ο ελευθερωτής τους, ο φρουρός άρχισε να φωνάζει:

-          Στα όπλα! Στα όπλα!

Μα ήδη ο «Λατέρνας» μαστίγωνε τα άλογα που κάλπαζαν ξέφρενα προς το Ζάππειο.

Έστριψαν στη Μητροπόλεως, έφθασαν στο Μοναστηράκι, κατέβηκαν από την άμαξα και χώθηκαν στο τρένο για τον Πειραιά.

Η φρουρά τους έψαχνε στο… Ζάππειο!

@ Από το τρένο κατέβηκαν στο Φάληρο και μετά πήγαν ως κύριοι στην Καστέλα με τα πόδια.

Στο σπίτι του Κρητικού επαναστάτη Παπαμαλέκου.

Έμειναν εκεί κάποιες ώρες.

Κοντά στα μεσάνυχτα, έφτασε μήνυμα ότι οι τρεις αξιωματικοί πρέπει κατεπειγόντως να φτάσουν στου Γουδή.

Στον τόπο συγκέντρωσης κι εκδήλωσης της επανάστασης.

Όλα έπαιρναν τον δρόμο τους.

@ Ο Ράλλης, έξαλλος, άκουγε τη φρουρά να του διηγείται την απόδραση και να ισχυρίζεται ότι ήταν ο Πάγκαλος με καμιά εικοσαριά στρατιώτες!!!

Πού να τολμήσουν να ισχυριστούν ότι ήταν μόνος του και τους ρεζίλεψε;

-          Θα τους συλλάβω όλους, φώναζε ο Ράλλης!

-          Σε 24 ώρες θα έχω πιάσει και τους φυγάδας και τον υπολοχαγό Πάγκαλο, ωρυόταν ο Παπούλας…

@ Κι όχι μόνο αυτό.

Εκείνη την ώρα περίπου, στις 15.00, ο Ράλλης, είχε σύσκεψη στο σπίτι του με τριμελή επιτροπή του Συνδέσμου (Χατζηκυριάκος, Φικιώρης, Γουβέλης) για να συζητήσουν επί του προγράμματος που είχε υποβάλλει ο «Σύνδεσμος».

Μόλις έφτασαν οι αξιωματικοί, τους έδιωξε βρίζοντάς τους.

Εκείνοι, γύρισαν στο μέρος που συνεδρίαζε η Διοικούσα.

Η απόφαση ήταν πλέον αναπόφευκτη.

Κίνημα τώρα!

@ Για την ιστορία:

Ο Θεόδωρος Πάγκαλος υπήρξε ακόμη και για τους αντιπάλους του η κορυφαία στρατιωτική προσωπικότητα του 20^ου αιώνα.

«Προικισμένο με απίστευτη στρατιωτική ιδιοφυία», τον χαρακτηρίζει ο αρχιστράτηγος της Μικράς Ασίας Λεωνίδας Παρασκευόπουλος.

«Το μεγαλύτερο στρατιωτικό ταλέντο που έβγαλε η Ελλάδα», αναφέρει ο στρατηγός Χριστ. Τσιγάντες.

Η δράση του συνδέθηκε άρρηκτα με την πιο λαμπερή έξαρση του νεοελληνισμού, από το 1909 μέχρι το 1920.

Το όνομά του υπήρξε συνώνυμο της δράσης μα και της αναταραχής.

@ Μέγας πατριώτης μα και ακραίος στις πεποιθήσεις κι ενέργειές του, έφτιαξε την οχύρωση πέριξ της Σμύρνης ως Γενικός επιτελάρχης, ενώ πρωταγωνίστησε στην μαύρη σελίδα της «Δίκης των έξι» μετά την καταστροφή με την αδιάλλακτη στάση του υπέρ της εκτέλεσης.

Μα έγραψε και λαμπρή σελίδα με την αναδιοργάνωση της στρατιάς του Έβρου σε χρόνο που υπερέβαινε κάθε λογική, με την οποία επέτρεψε στον Βενιζέλο να διαπραγματευθεί τη συνθήκη της Λωζάννης.

@ Αμέσως μετά, διαφωνώντας με τον Βενιζέλο στην συνθήκη της Λωζάννης, διαφοροποιήθηκε από εκείνον κι ακολούθησε τον δικό του πολιτικό δρόμο.

Με κορύφωση τη δικτατορία του 1925.

Και πολλά ευτράπελά της.

Εξ αιτίας της οποίας δεν έχει καταλάβει στην ιστορία μας τις σελίδες που του ανήκουν αναφορικά με τη σπουδαία στρατιωτική του δράση…

 5η^η ενότητα

Μουσικές ιστορίες

Οδός Αριστοτέλους

Συνθέτης: Γιάννης Σπανός

Στιχουργός: Λευτέρης Παπαδόπουλος

Ερμηνευτές: Γιάννης Πάριος, Χάρις Αλεξίου, Γιάννης Καλατζής

Κυκλοφορία: Νοέμβριος 1974

https://www.youtube.com/watch?v=bUpshKxSLmA

https://www.youtube.com/watch?v=O3wTEEn-lB8

https://www.youtube.com/watch?v=SF1u9W1a_Io

@ Καλοκαίρι του 1974.

Η Ελλάδα «καπνίζει» από τις φωτιές της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο.

Από τη Θράκη ως την Αθήνα, το Αιγαίο και την Κρήτη η περιπέτεια της Κύπρου γεμίζει .

οδύνη τις καρδιές των Ελλήνων.

Από την άλλη πλευρά, η έλευση της ελευθερίας μετά την επτάχρονη δικτατορία συνεγείρει, εκτός άλλων,  τον Πολιτισμό και το τραγούδι.

Οι εταιρείες δίσκων κάνουν χρυσές δουλειές εκδίδοντας δίσκους με πολιτικά τραγούδια.

Ακόμη και τραγουδιστές που έσπευδαν να τραγουδούν στις φιέστες των συνταγματαρχών φορούν πια επαναστατικά αμπέχονα…

@ Ο Γιάννης Σπανός κι ο Λευτέρης Παπαδόπουλος είναι τότε δυο σπουδαίες και καταξιωμένες προσωπικότητες του τραγουδιού.

Πλην όλων των άλλων που έχουν δημιουργήσει, έχουν συνεργαστεί ήδη δυο φορές με τους δίσκους:  

1. «Το Σαββατόβραδο» που κυκλοφόρησε το 1970 και είχε σπουδαία τραγούδια («Ο Τρελός» – Κόκοτας, «Μη καλέ μου μη», Κόκοτας , «Το Μαρικάκι», Μητσιάς, «Ξύπνησε η πόλη», Μοσχολιού, «Πειραιωτάκι», Μοσχολιού κλπ).

2. «Μέρες αγάπης», που κυκλοφόρησε το 1973 («Ειβαλά», Γαλάνη, «Σ’ ευχαριστώ», Κόκοτας, «Βροχή και σήμερα», Γαλάνη, «Ήσουνα παιδί», Κόκοτας κλπ).

@ Εκεί, λοιπόν, μέσα στον ορυμαγδό του πολιτικού τραγουδιού, ο Μάτσας τους ζητά να κάνουν ένα δίσκο για τις φωνές του Καλατζή, του Πάριου και της Αλεξίου κι ίσως μιας πιτσιρίκας που λεγόταν Άννα Βίσση.

Ο Σπανός, ως συνήθως, κάθεται μπροστά στο πιάνο του κι αρχίζει να παίζει με τις ώρες ακαθόριστες μελωδίες.

Δημιουργεί!

Επάνω στο πιάνο ένα ανοικτό μαγνητοφωνάκι ηχογραφεί κάθε νότα του.

@ Κι αργότερα, όταν έφευγε ο οίστρος της δημιουργίας, άρχιζε το διάλεγμα των σημείων της μελωδίας που ήταν κατάλληλα για να γίνουν τραγούδια.

Έτσι έγραψε σχεδόν όλα τα μεγάλα τραγούδια του ο σημαντικός αυτός συνθέτης.

@ Οι μελωδίες τελειοποιήθηκαν και κάποια στιγμή έφτασαν στα χέρια του Λευτέρη Παπαδόπουλου.

Που έπρεπε να χωρέσει μέσα στα μουσικά μέτρα του Σπανού τις δικές τους στιχουργικές εμπνεύσεις, τα δικά του λόγια.

Ο Παπαδόπουλος έγραψε μνήμες από τη παιδική του ηλικία.

Τραγούδια αυτοβιογραφικά με «σκηνές» κι αναμνήσεις από την παιδική του γειτονιά, την «Οδό Αριστοτέλους».

Όπως είχε κάνει και λίγα χρόνια πριν με τον «Δρόμο» σε μουσική Μίμη Πλέσσα.

@ Όταν ολοκληρώθηκαν στην πρωτόλεια μορφή τους τα τραγούδια κι ήρθε η ώρα της ηχογράφησης, αποφασίστηκε από τον Σπανό και την εταιρεία ότι το τραγούδι που έδωσε και το τίτλο του δίσκου, «Οδός Αριστοτέλους» θα το πει ο Πάριος.

Μα εκεί άστραψε και βρόντηξε ο Παπαδόπουλος.

Επέμενε με το γνωστό ύφος που δεν επιδέχεται αντίρρηση,να το πει η Χαρούλα Αλεξίου, ισχυριζόμενος ότι της ταιριάζει περισσότερο.

Ο Πάριος, νέος ακόμη, δεν αντέδρασε.

Έτσι, είπε η Χαρούλα το τραγούδι.

Έχω τη βεβαιότητα ότι ήταν το τραγούδι που την καθιέρωσε.

@ Υπήρξε κι άλλο ζήτημα, τότε.

Τα τραγούδια θεωρήθηκε ότι δεν μπορούσε να τα υποστηρίξει η παιδούλα Άννα Βίσση.

Έτσι αποκλείστηκε από τον δίσκο, με τη θέση της να λαμβάνει η Χαρούλα που θα έλεγε, άλλωστε και το ομότιτλο τραγούδι.

Κι έβαλε τα κλάματα.

Ο Σπανός, μάλιστα, της υποσχέθηκε ότι θα της φτιάξει άλλα τραγούδια και θα της τα δώσει.

Και τήρησε την υπόσχεσή του (πάντα τηρεί τις υποσχέσεις του ο Γιάννης Σπανός), τρία χρόνια μετά.

Όταν της έδωσε δύο τραγούδια για τον πρώτο προσωπικό της δίσκο (σε στίχους του Μάνου Ελευθερίου) «Ας κάνουμε απόψε μια αρχή», το 1977.

@ Στην «Οδό Αριστοτέλους» υπήρξαν τραγούδια αριστουργήματα.

Είπα να φύγω, Πάριος.

Και, Αλεξίου

Αμανάμ, Καλατζής

Σαν την πικροδάφνη, Πάριος

Μπουζουκομπαγλαμάδες, Καλατζής

Γύριζαν τα τρένα, Αλεξίου

Κι ακαρτέρει, Καλατζής

Ήταν μια φορά, Πάριος

Το μεθυσμενάκι, Αλεξίου

Του γιαλού τα κύματα, Καλατζής

Μη με κοιτάς, Πάριος

Οδός Αριστοτέλους, Αλεξίου

@ Οι στίχοι της Οδού Αριστοτέλους

Σάββατο κι απόβραδο και ασετυλίνη
στην Αριστοτέλους που γερνάς
έβγαζα απ’ τις τσέπες μου φλούδες μανταρίνι
σου `ριχνα στα μάτια να πονάς

Παίζαν οι μικρότεροι κλέφτες κι αστυνόμους
κι ήταν αρχηγός η Αργυρώ
και φωτιές ανάβανε στους απάνω δρόμους
τ’ Άη Γιάννη θα `τανε θαρρώ

Βγάζανε τα δίκοχα οι παλιοί φαντάροι
γέμιζ’ η πλατεία από παιδιά
κι ήταν ένα πράσινο, πράσινο φεγγάρι
να σου μαχαιρώνει την καρδιά

Παίζαν οι μικρότεροι κλέφτες κι αστυνόμους
κι ήταν αρχηγός η Αργυρώ
και φωτιές ανάβανε στους απάνω δρόμους
τ’ Άη Γιάννη θα `τανε θαρρώ

@ Η Αργυρώ που αναφέρεται στους στίχους, ήταν υπαρκτό πρόσωπο.

Ο Λευτέρης Παπαδόπουλος στο βιβλίο του ««Τα τραγούδια γράφουν την ιστορία τους», αναφέρει:

«Το ‘γραψα για τη γειτονιά μου. Στην οδό Αριστοτέλους ήταν το σχολείο μου, το «γήπεδο» της παρέας, η «λεωφόρος» για το τρεχαλητό και τα παιδικά παιχνίδια.

Η Αργυρώ υπαρκτό πρόσωπο.

 Ένα αγοροκόριτσο, μαυριδερό και άσχημο, που έκανε χειρότερες ζαβολιές από τ’ αγόρια, ήταν πάντα ξυπόλητη κι έβριζε σαν χαμάλης»…

-----------------------------------------------------------------------------------------

@ Φτάσαμε αισίως στις τελευταίες σελίδες.

Με τις τζούρες χαλάρωσης…

@ Άνοιξε το ψυγείο η γυμναστριούλα και της πετάχτηκε ένα κομμάτι μπακλαβάς στο στόμα!

Αμάσητο το κατάπιε για μα μη τη πάρω χαμπάρι…

@ Είναι απόλαυση να τη βλέπεις τη νύχτα να φλυαρεί τη νύχτα με τη δαγκωμένη πορτοκαλόπιτα μπροστά στο ψυγείο…

Κι ύστερα να λέει … λίγο νεράκι σηκώθηκα να πιω…

@ Γυμναστριούλα:

-          Παρκάρω κι έρχομαι…

-          Παρκάρεις;

-          Ναι…

-          Σε ποια πόλη;

@ Ποιο είναι το αντίθετο του «αρνάκι άσπρο και παχύ της μάνας του καμάρι»;

@  «Λύκος μαύρος και λιγνός, του πατέρα του καημός»…

@ Ανέκδοτο:

Είναι ένα μαύρος, ένας Κινέζος κι ένας Πόντιος, όλοι άνεργοι που μένουν μαζί σε μια κάμαρα και ψάχνουν δουλειά.

Ένα απόγευμα καθώς περπατούν βλέπουν μια πινακίδα σε ένα σουβλατζίδικο.

«Ζητείται βοηθός ψήστη».

Συνεννοούνται να πάνε ένας ένας μέσα και να ζητήσουν δουλειά.

Πάει πρώτος ο μαύρος, τον βλέπει ο σουβλατζής και καθώς είναι ρατσιστής τον πετάει έξω με τις κλωτσιές.

Πάει ο Κινέζος, το πετάει έξω κι αυτόν.

Πάει κι ο Πόντιος.

Μόλις τον βλέπει ο σουβλατζής του λέει «προσλαμβάνεσαι, αύριο πρωί στις 7 πιάνεις δουλειά»…

Χαρούμενος ο Πόντιος γυρίζει σπίτι και προσπαθεί να παρηγορήσει τους άλλους που «έφαγαν πόρτα» για ρατσιστικούς λόγους.

Κάποια στιγμή πέφτει για ύπνο, αφού πρώτα λέει στον Κινέζο που ξυπνάει από τα χαράματα να τον ξυπνήσει στις 6.30.

Ο Κινέζος, σηκώνεται την άλλη μέρα, παίρνει μαύρη μπογιά και βάφει τον Πόντιο. Τον κάνει ολόιδιο τον μαύρο και μετά τον ξυπνάει στις 6.55…

Σηκώνεται ο Πόντιος, βλέπει την ώρα, «άργησα» λέει από μέσα του, βάζει τα πόδια στον ώμο και φτάνει στο σουβλατζίδικο στις 7.05.

Μόλις τον βλέπει ο σουβλατζής βαμμένο μαύρο, τον πετάει έξω.

Κοιτάζεται ο Πόντιος στον καθρέφτη απορημένος και λέει:

-          Ρε τον μαλάκα τον Κινέζο… Τον μαύρο πήγε και ξύπνησε…

@Αυτά και για σήμερα.

Πολλά ευχαριστώ, επειδή είστε πάλι εδώ παρέα.

Κι επειδή εσείς έχετε κάνει το «Καλντερίμι» μια από τις πιο ευανάγνωστες στήλες του διαδικτύου.

@ Την άλλη Κυριακή το πρωί νέο Καλντερίμι.

Κι όλη την εβδομάδα, εδώ στο grpost με την καθημερινή αρθρογραφία μας.

Και με την Εύα Τσαροπούλου.

Και την Πέμη Γκανά.

Και τον Μιχάλη Δεμερτζή.

@ Να προσέχετε όσους αγαπάτε.

Και μη ξεχνάτε ότι τα παιδιά, οι μεθυσμένοι και τα κολάν, λένε πάντα την αλήθεια…