Το εβδομαδιαίο χρονογράφημα του grpost
δια χειρός Πέμης Γκανά
Οι αναρχοβίγκαν και τα γκουλάγκ ταβάριτς…
Κι επειδή του
γύρισε, μαντάμ, το μάτι του αναρχοβίγκαν βλέποντας τρεις σπαλομπριζόλες και δυο
σκωταριές κρεμασμένες στα τσιγκέλια του χασάπη, του το σπασε το μαγαζί...
Στα
Εξάρχεια, που αλλού;
Κει ξέρει ο εν λόγω αναρχοβίγκαν, κει εμπιστεύεται, που να
τρέχει εξ άλλου να βρει άλλο μέρος, αντίσταση κάνει το παλικάρι, στο πού θα
κολλήσουμε;
Πληροφορίες τον θέλουν να φωνάζει, την ώρα της επανάστασης: «Λευτεριά στους χοίρους, Τσε ζεις εσύ μας οδηγείς».
Τ’ άκουσαν και οι
Ρουβίκωνες της περιοχής, μαζεύτηκαν και άλλοι πέντε έξι
περίεργοι τρέξαν προς συμπαράσταση, κι άρχισαν τα συνθήματα.Πληροφορίες τον θέλουν να φωνάζει, την ώρα της επανάστασης: «Λευτεριά στους χοίρους, Τσε ζεις εσύ μας οδηγείς».
Τ’ άκουσαν και οι
Κάποιοι είπαν πως φώναζαν «μπάτσοι γουρούνια», αλλά όπως λένε οι εγκυρότατες πληροφορίες μου, το σταμάτησαν πάραυτα καθότι στο Εξάρχειο, ως γνωστό, δεν συχνάζουν του έθνους τα λαγωνικά, σου λέει που να φωνάζω τώρα, και ποιος θα με ακούσει; το αμνοερίφιο;
Ή σάμπως ο κόκορας;
Έτσι, λοιπόν, για να κρατήσουν δυνάμεις (η επανάσταση, η διαρκής, όσο να ναι χρειάζεται κάποιες παραπάνω θερμίδες) το σπάσανε το μαγαζί στα μουγκά, κάνοντας μόνο μια δυο επιπλήξεις, τύπου «Άκου εμποράκο χασαπάκο, μην ξανακουμπήσεις αγελάδα γιατί θα στην δώσουμε να την φας». (Βέβαια κάποιοι διαμαρτυρήθηκαν, λέγοντας, πως δεν ήταν και η αυστηρότερη των επιπλήξεων αλλά χου κερς).
Έτσι, λοιπόν, για να κρατήσουν δυνάμεις (η επανάσταση, η διαρκής, όσο να ναι χρειάζεται κάποιες παραπάνω θερμίδες) το σπάσανε το μαγαζί στα μουγκά, κάνοντας μόνο μια δυο επιπλήξεις, τύπου «Άκου εμποράκο χασαπάκο, μην ξανακουμπήσεις αγελάδα γιατί θα στην δώσουμε να την φας». (Βέβαια κάποιοι διαμαρτυρήθηκαν, λέγοντας, πως δεν ήταν και η αυστηρότερη των επιπλήξεων αλλά χου κερς).
Κι έφυγαν...
Που πήγαν;
Που να ξέρω μαντάμ;
Μάλλον στο ΒουΠου προάστιο που διαμένουν, είχαν και ένα σούσι να προκάνουν...
Κάποιο άλλοι, βέβαια, φάγανε στου Κάββουρα από τρία σουβλάκια έκαστος, αλλά μην το κάνουμε και ζήτημα...
Είπαμε, το θέμα είναι να τα σπάμε, επαναστατημένοι, ο λόγος δεν είναι πρωτίστης σημασίας.
Που πήγαν;
Που να ξέρω μαντάμ;
Μάλλον στο ΒουΠου προάστιο που διαμένουν, είχαν και ένα σούσι να προκάνουν...
Κάποιο άλλοι, βέβαια, φάγανε στου Κάββουρα από τρία σουβλάκια έκαστος, αλλά μην το κάνουμε και ζήτημα...
Είπαμε, το θέμα είναι να τα σπάμε, επαναστατημένοι, ο λόγος δεν είναι πρωτίστης σημασίας.
Κατά τα άλλα όλα
ανθηρά.
Ο Βερναρδάκης με τ’ όνομα, αφού τακτοποίησε τα ατακτοποίητα της πτωχής πλην τίμιας και εξόχως ένδοξης Ελλάδος, αποφάσισε στον ελεύθερό του χρόνο να τακτοποιήσει και τους ημεδαπούς κατοίκους, κατατάσσοντάς τους ως ποταπούς δεξιούς και όχι ποταπούς δεξιούς...
Α! Μαντάμ, απληροφόρητη σας βρίσκω...
Τι πα να πει πώς;;;;
Με τον παλιό τρόπο.
Παρακολουθώντας τους λογαριασμούς στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης...
Σατανικό;
Ο Βερναρδάκης με τ’ όνομα, αφού τακτοποίησε τα ατακτοποίητα της πτωχής πλην τίμιας και εξόχως ένδοξης Ελλάδος, αποφάσισε στον ελεύθερό του χρόνο να τακτοποιήσει και τους ημεδαπούς κατοίκους, κατατάσσοντάς τους ως ποταπούς δεξιούς και όχι ποταπούς δεξιούς...
Α! Μαντάμ, απληροφόρητη σας βρίσκω...
Τι πα να πει πώς;;;;
Με τον παλιό τρόπο.
Παρακολουθώντας τους λογαριασμούς στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης...
Σατανικό;
Η μεγάλη της Κα Κε
Μπε σχολή, μαντάμ...
Είμαστε νοσταλγοί του πατερούλη και όχι τίποτις ιμιτασιόν αριστεροί.
Εγώ πάντως για καλό και για κακό έβαλα στον τοίχο μου ένα σφυροδρέπανο και ξεμπέδρεψα.
Είμαστε νοσταλγοί του πατερούλη και όχι τίποτις ιμιτασιόν αριστεροί.
Εγώ πάντως για καλό και για κακό έβαλα στον τοίχο μου ένα σφυροδρέπανο και ξεμπέδρεψα.
Πήγα να γιορτάσω
την επέτειο της Οκτωβριανής Επανάστασης (φροντίζοντας να το διαφημίσω, καθότι
είναι πονηροί οι καιροί, με εκατοντάδες σέλφις τύπου: η Πέμη νιώθει ευλογημένη,
η Πέμη σε γιορτινή διάθεση, η Πέμη ευσυγκίνητη) άκουσα μια ομιλία (τίποτα δεν
κατάλαβα, είχε δύσκολες λέξεις τύπου νομενκλατούρα, Κολχόζ, γιαβάριτς).
Όχι γκουλάγκ δεν είχε, ρώτησα, όχι δεν την ήξεραν την λέξη.
Ήπια μια βότκα, τραγουδήσαμε το «Αβάντι πόπολο παντιέρα ρόσα», κι ευχαριστημένοι φύγαμε να πάμε στο καλό...
Και του χρόνου συντρόφια... Μαζί με τον πρόεδρο της καρδιάς μας…
Είναι σήμερα η 28η Οκτωβρίου και το έθνος πάλλεται από ενθουσιασμό και συγκίνηση, έγιναν και οι κληρώσεις στα σχολειά και η κυρία Ευθαλία, η γνωστή, της γειτονιάς μας, πήρε τις ρούγες στα ένδοξα άνω Βριλήσσια...
Βλέπετε η Μαριγούλα, η εγγόνα της κυρά Ελενίτσας, πρώτη μαθήτρια, δεν πήρε την σημαία του σχολείου...
Αν είναι δυνατό...
Έπεσε το πουλάκι μου στα πατώματα, σπάραξε.
Το έπαθλο, σόρυ την σημαία ήθελα να πω, πήρε το μόμολο ο Παυλάκης (όχι Πολάκης μαντάμ, εμμονές έχετε, μου φαίνεται) γνωστός ταραξίας, τεμπελάκος, και αν ρωτάς από βαθμούς «Δεν σκαμπάζει γρι» κατά το πόρισμα της μαντάμ Εφθαλί.
Όχι γκουλάγκ δεν είχε, ρώτησα, όχι δεν την ήξεραν την λέξη.
Ήπια μια βότκα, τραγουδήσαμε το «Αβάντι πόπολο παντιέρα ρόσα», κι ευχαριστημένοι φύγαμε να πάμε στο καλό...
Και του χρόνου συντρόφια... Μαζί με τον πρόεδρο της καρδιάς μας…
Είναι σήμερα η 28η Οκτωβρίου και το έθνος πάλλεται από ενθουσιασμό και συγκίνηση, έγιναν και οι κληρώσεις στα σχολειά και η κυρία Ευθαλία, η γνωστή, της γειτονιάς μας, πήρε τις ρούγες στα ένδοξα άνω Βριλήσσια...
Βλέπετε η Μαριγούλα, η εγγόνα της κυρά Ελενίτσας, πρώτη μαθήτρια, δεν πήρε την σημαία του σχολείου...
Αν είναι δυνατό...
Έπεσε το πουλάκι μου στα πατώματα, σπάραξε.
Το έπαθλο, σόρυ την σημαία ήθελα να πω, πήρε το μόμολο ο Παυλάκης (όχι Πολάκης μαντάμ, εμμονές έχετε, μου φαίνεται) γνωστός ταραξίας, τεμπελάκος, και αν ρωτάς από βαθμούς «Δεν σκαμπάζει γρι» κατά το πόρισμα της μαντάμ Εφθαλί.
Εμένα πάντως οι
γιοί μου θα κρατήσουν τις σημαίες των ενωμοτιών τους, μα αν με ρωτάτε,
επικίνδυνο μου φαίνεται, μην τύχει και τσακωθούν και αρχίσουν να κυνηγάνε ο
ένας τον άλλο, και σπάσουν και καμιά κεφάλα, ντροπής πράγμα δηλαδή, θα είναι
παρών και ο κύριος νομάρχης, ουπς ο κύριος δήμαρχος ήθελα να πω...
Είναι και ο
Π.(πάλι) Π....
Έχει την τιμητική του σήμερα, θα παρελάσουν μπρος του τα κομάντα, που τόσο αγαπά την στολή τους!
Εκεί, ευθυτενής, περήφανος, ένδοξος (!) παραδίπλα στον πρόεδρο Πάκη.
Μεγάλες στιγμές.
Έχει την τιμητική του σήμερα, θα παρελάσουν μπρος του τα κομάντα, που τόσο αγαπά την στολή τους!
Εκεί, ευθυτενής, περήφανος, ένδοξος (!) παραδίπλα στον πρόεδρο Πάκη.
Μεγάλες στιγμές.
Μην τα πάρει μόνο
ο Κολοκοτρώνης με τα χαΐρια μας, και σηκωθεί από τα μνήματα του και μας
κυνηγήσει, και άντε μην γίνει της Τριπολιτσάς εδώ !!!
Σας μερσώ
αγαπημένοι φίλοι, και σας εύχομαι καλές επαναστάσεις!
Ανανεώνω το
ραντεβού μας για το επόμενο Σάββατο, Θεού θέλοντας και κ. Σακελλαρόπουλου
επιτρέποντος. Που εσχάτως είναι σαν τον καιρό σε νηνεμία πριν την καταιγίδα…
ΥΓ1. Τον
ΕΝΦΙΑ, να πληρώσετε και το ΕΦΚΑ σας, έχουμε και νεοδιορισμένους να
πλερώκουμε...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου