Το κράτος Μινώταυρος κι ο επενδυτής του Αμύνταιου

Γράφει
ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Ακούστε μια ιστορία απόλυτου παραλογισμού στην οποία εμπλέκεται (πάλι) αυτό το γελοίο κράτος που έχουμε, που συντηρούμε με φόρους –αίμα, που δεν θέλουμε ν’ αλλάξουμε.

Στο Αμύνταιο, ένας Ολλανδός επενδυτής δημιούργησε ένα πρότυπο οινοποιείο αφού πρώτα επένδυσε χρήματα, γνώσεις, προσωπικό μεράκι και κόπο. Το οινοποιείο «Καρανίκα». Ο άνθρωπος

αγάπησε τη χώρα μας, εγκαταστάθηκε εδώ με την οικογένειά του.  

Κάποια στιγμή, την ώρα που ουδείς επενδύει στη χώρα μας, αποφάσισε να πουλήσει ένα αγροτεμάχιο που είχε αποκτήσει για να χρησιμοποιήσει τα χρήματα της πώλησης στην επέκταση της επιχείρησής του. Βρέθηκε αγοραστής, έγιναν οι συμφωνίες και ξεκίνησε η γραφειοκρατική διαδικασία της αγοραπωλησίας.  Κάποια στιγμή, ανάμεσα σε όλα τα χαρτιά, χρειάστηκε κι η επίσκεψη στην εφορία.

Κι εκεί έπαθε «εγκεφαλικό».

-          Δεν μπορείτε να πουλήσετε τίποτα, επειδή χρωστάτε στο κράτος και δεν μπορούμε να σας δώσουμε φορολογική ενημερότητα, λέει ο υπάλληλος.

-          Μα εγώ δεν χρωστώ τίποτα. Πού χρωστάω;

-          Έτσι λέει το κομπιούτερ… Θα δω και θα σας πω…

Λίγο μετά, ο υπάλληλος της εφορίας, με σαδιστική διάθεση,  ανακοινώνει στον Ολλανδό επενδυτή.

-          Χρωστάτε ΕΝΦΙΑ!

-          Εγώ; Μα έχω πληρώσει τα πάντα. Πρώτα πληρώνω τις υποχρεώσεις μου και μετά τρώει η οικογένειά μου…

-          Χρωστάτε ΕΝΦΙΑ! Και δεν μπορείτε να πάρετε φορολογική ενημερότητα, συνεχίζει το ποιηματάκι του ο υπάλληλος –εξουσία.

-          Τι χρωστάω;

-          Χρωστάτε τρία λεπτά του ευρώ!!!!!

Ο Ολλανδός επενδυτής κόντεψε να πάθει εγκεφαλικό.

-          Μα καλά; Πληρώνω δεκάδες χιλιάδες ευρώ σε φόρους, πληρώνω τα ΦΠΑ στην ώρα τους και μου λέτε ότι χρωστάω τρία λεπτά του ευρώ και δεν μπορώ να κάνω μπίζνες;

Τα βρόντηξε κι έφυγε από την εφορία βλαστημώντας την ώρα και τη στιγμή που αποφάσισε να έρθει στην Ελλάδα, να επενδύσει και να ζήσει.

Για τρία λεπτά του ευρώ, του σταμάτησαν την αγοραπωλησία και την ανάπτυξη της επιχείρησής του.  Κι εκείνος γύρισε στο σπίτι του κι ανέφερε στους διαδικτυακούς  του λογαριασμούς  ότι βάζει πωλητήριο στην επιχείρησή του και φεύγει από την Ελλάδα, αφού νιώθει ότι δεν τον σέβονται.

Καταλαβαίνετε; Καταλαβαίνετε γελοιότητα κράτους, νόμων του, γραφειοκρατίας και προσωπικού του; Και δη σε μια εποχή που ψάχνουμε επενδυτές με τα κιάλια; Σε μια εποχή που πρέπει να κάνουμε τεμενάδες σε όσους αναλαμβάνουν το ρίσκο να επενδύσουν στη χώρα μας και δη μέσα σ’ αυτό το ελεεινό αντιεπενδυτικό κλίμα;

Καλά, οι νόμοι κι ειδικά οι φορολογικοί ξέρουμε ότι είναι γραμμένοι στο πόδι. Δεκάδες κάνουμε κάθε χρόνο. Δεν βρέθηκε ένας μανδαρίνος του υπουργείου να σκεφτεί ότι για οφειλές μικρών ποσών (ας πούμε 100 -200 ευρώ) δεν είναι ανάγκη ν’ απαιτείται φορολογική ενημερότητα για οτιδήποτε; Κάποιος από τους χιλιάδες διευθυντές, υποδιευθυντές, εισηγητές, τμηματάρχες και λοιπούς δημοσίους υπαλλήλους, δεν σκέφτηκε να προτείνει κάτι αντίστοιχο; Καμιά πρωτοβουλία; Καμιά σκέψη το μυαλό τους; Καμιά ανησυχία για το πώς θα πληρωθούν οι μισθοί τους, οι συνταξούλες και τα επιδοματάκια αν δεν δουλέψει ο ιδιωτικός τομέας; Αν κάποιος δεν παράξει, αν δεν κερδίσει για να πληρώσει φόρους και εισφορές; Μόνο ότι πει … η υπερεσία, που έλεγε παλιά ο χωροφύλακας;

Όνειδος αχρείοι!

Ντροπή σε όσους ματώνουν για να  συντηρούν αυτόν τον Μινώταυρο.

Γιατί αυτός είναι ο πραγματικός Μινώταυρος σε πλήρη αντίθεση με τις θεωρίες του Προέδρου μας περί φιλελευθερισμού…