Πεθαίνοντας στην Ανάσταση!

Γράφει
ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Φωτιά και μπαρούτι! 

Σαϊτοπόλεμος! 

Ρουκετοπόλεμος! 

Μολότοφ!

Μπαλωθιές στην Κρήτη… 

Χαμός!

Στην Αθήνα, η αστυνομία έκλεισε μια ολόκληρη συνοικία για να γίνει… μολοτοφοπόλεμος!

Ένα κοριτσάκι έπαιζε στην αυλή του σπιτιού του και βρέθηκε να χαροπαλεύει επειδή ένας ανόητος πυροβόλησε στον «αέρα» για να γιορτάσει το Πάσχα!

Ένας άλλος συνάνθρωπός μας νεκρός από

«σαΐτα» με μπαρούτι και φωτιά!

Χαμένα χέρια, μάτια, πόδια, ψυχές!

Ξέρετε κάτι; Το πρόβλημα δεν είναι μόνο στην Καλαμάτα ή στη Χίο. 

Είναι στο συλλογικό μας υποσυνείδητο που επιτρέπει στην βαρβαρότητα να επικαλείται

τις παραδόσεις. Είναι σε όλη την Ελλάδα το βράδυ της Ανάστασης!

Βαρβαρότητα κι ανοησία.

Όλα στο πνεύμα του εθίμου και της παράδοσης.

Απαγορευμένα δια νόμου, αλλά ποιος υπολογίζει το νόμο στη Ελλάδα;

Άκουγα αυτόν τον ηλίθιο δήμαρχο της Καλαμάτας (και υποψήφιο περιφερειάρχη Πελοποννήσου με τη Νέα Δημοκρατία) να ισχυρίζεται ότι «ο σαϊτοπόλεμος είναι καταγεγραμμένος στο DNA των Μεσσήνιων οπότε δύσκολα μπορεί να απαγορευτεί γιατί θα υπάρξουν αντιδράσεις»!!!

Τι είπε ο άνθρωπος; Ουσιαστικά είπε ότι οι αντιδράσεις που θα δημιουργηθούν είναι υπεράνω της ανθρώπινης ζωής! Είπε, επιπλέον, ότι δεν θ’ απαγορευθεί κάτι που ήδη απαγορεύεται! 

Κι όλοι (Κράτος, αρχές, αστυνομία) κάνουν τα στραβά μάτια! 

Όλοι παρανομούν που δεν εφαρμόζουν τον νόμο!

Και γιατί θα υπάρξουν αντιδράσεις αν επιχειρηθεί να καταργηθεί ο σαϊτοπόλεμος;

Επειδή, λέει, είναι έθιμο! 

Όμως, τι σόι έθιμο είναι αυτό να σκοτώνονται άνθρωποι; Να μένουν χωρίς άκρα ή μάτια;

Να το χέσω τέτοιο έθιμο.

Θα υπάρξουν αντιδράσεις, λέει!

Από ποιους; Από τους σουβλατζήδες – ταβερνιάρηδες- καφετζήδες των…  «σαϊτομάχων» ή «ρουκετομάχων» περιοχών! Επειδή δεν θα πηγαίνουν τουρίστες!

Το λέω, κυνικά κι ίσως χυδαία: Χεστήκαμε!

Κανένα έθιμο, πολύ περισσότερο βάρβαρο,  δεν είναι πιο σημαντικό από τη ζωή ενός ανθρώπου. 

Κι η Ελλάδα θρηνεί συστηματικά και κάθε χρόνο νεκρούς των… εθίμων και των…. παραδόσεων!

Όταν παίζεις με τη φωτιά, κάποιος θα καεί, όσα μέτρα ασφαλείας κι αν πάρεις. 

Στο κάτω κάτω της γραφής τι σχέση έχουν με τη θρησκευτικότητα και την κατάνυξη του Πάσχα, οι «πόλεμοι» της ανοησίας; 

Τι σχέση έχουν οι ανθρωποθυσίες με το… τουριστικό ρεύμα; 

Τι σχέση έχει ο θάνατος με την Ανάσταση και τη γιορτή; 

Πώς μπορεί να εντάσσεται στο …έθιμο ο ημιάγριος λεβέντης με την πέτσα απ’ το αρνί στο ένα χέρι και την κουμπούρα στο άλλο;

Όταν πολιτεία, τοπική αυτοδιοίκηση και αστυνομία επιτρέπουν σε «ερασιτέχνες δολοφόνους» να πυροβολούν αυθαίρετα και να σημαδεύουν με σαΐτες «αντίπαλα στρατόπεδα» τίποτα δεν δικαιολογεί την διαιώνιση των εθίμων της ασύμμετρης βαρβαρότητας.

Ούτε τη νομιμοποίηση του θανάτου…