Υπόκλιση στους Εβρίτες!

Γράφει

ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

 Την ώρα που όλοι ξέρουμε αλλά και βλέπουμε τι συμβαίνει στον Έβρο, ομολογώ ότι είδα με συγκίνηση διάφορα video που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο. Στα οποία οι απλοί άνθρωποι του Έβρου, σε χωριά, Ορεστιάδα,  Διδυμότειχο, Αλεξανδρούπολη, παντού, υποδέχονται τον στρατό και τις δυνάμεις ασφαλείας και τους συμπεριφέρονται λες κι είναι μέλη των οικογενειών τους! Όχι μόνο με τα κεράσματα και τις επευφημίες αλλά

και την ευγένεια της ψυχή τους που είναι ορατή και πανάκριβο χάρισμά τους.

Σ’ ένα άλλο video που βλέπω, οι καταστηματάρχες εστίασης της Αλεξανδρούπολης αποφάσισαν κι ήδη το πράττουν, να συγκεντρώνουν φαγητά, αναψυκτικά, καφέδες κλπ για τον Στρατό και τις ομάδες ασφαλείας. Κίνηση βαθέως πατριωτισμού και κίνηση υψηλής ευθύνης. Και δη από ανθρώπους που κυνηγούν απεγνωσμένα το μεροκάματο σε δύσκολους καιρούς.

Η αλήθεια είναι ότι μόλις ο Μητσοτάκης έδωσε το σύνθημα «δεν θα περάσει ούτε κουνούπι από τον Έβρο», λες κι άλλαξε ένα τσιπάκι και –ειδικά στη Θράκη- παρατηρήθηκε μια άνευ προηγουμένου συσπείρωση και εθνική ανάταση. Οι μόνοι απόντες ήταν κι είναι οι γνωστοί εθνομηδενιστές που με ανακοινώσεις τους (νεολαία ΣΥΡΙΖΑ) καλούν την κυβέρνηση ν’ ανοίξει τα σύνορα για να εισέλθουν στην Ελλάδα οι πάντες!!!

Από την άλλη πλευρά –το γράψαμε και προχθές στο άρθρο «Μόνοι και διχασμένοι»- είμαστε ολομόναχοι! Κι αν αληθεύει ότι η Μέρκελ έβαλε βέτο στο αίτημα της Ελλάδας για σύγκλιση έκτακτης συνόδου κορυφής, τότε είμαστε ακόμη πιο μόνοι!

Υπό το πρίσμα όλων αυτών έχει ακόμη μεγαλύτερη σημασία η στάση κι οι συμπεριφορές των απλών κατοίκων της Θράκης που μεταδίδουν  το υψηλό τους φρόνημα στον Στρατό, τις ομάδες ασφαλείας κι όλους μας.

Το έχουμε πει και γράψει πολλές φορές. Η κατάσταση –όπως και να εξελιχθεί τώρα το ζήτημα- είναι πολύ δύσκολη. Ουδείς γνωρίζει πόσο μακριά θα πάει η βαλίτσα. Πολύ περισσότερο όταν η Γερμανία αποτελεί βασική ατμομηχανή της τουρκικής οικονομίας και δείχνει να κρατά μια θλιβερή ουδετερότητα.

Τι θα γίνει στον Έβρο; Τι θα γίνει στο Αιγαίο; Τι θα γίνει με τα νησιά μας; Στα οποία οι διάφοροι αστείοι μουτζούρηδες φρόντισαν να διχάσουν την κοινωνία; Τι μπορούμε να κάνουμε ως χώρα σε διεθνές επίπεδο; Θα φτάσουμε σε εμπλοκή (sic) με την Τουρκία;

Μην προσπαθήσετε να δώσετε απαντήσεις. Δεν υπάρχουν, τουλάχιστον φανερές κι ορατές. Άλλωστε ούτε οι πολιτικοί σχολιαστές κι αναλυτές ούτε οι αναγνώστες μπορούν να διαβάζουν το μέλλον και τα γεγονότα.

Το βέβαιο είναι ότι τα γεγονότα και το μέλλον τα διαμορφώνουν οι ηγέτες. Ο προηγούμενος ηγέτης της χώρας αποδέχθηκε να γίνει η Ελλάδα «αποθήκη ψυχών». Κι αυτή την Ελλάδα παρέδωσε. Ο νυν ηγέτης, αφού σιωπηλά αποκατέστησε τον φράχτη του Έβρου που είχε πέσει επί ΣΥΡΙΖΑ και έστησε πάλι τις θερμικές κάμερες, αφού αύξησε τον βαθμό επιφυλακής στο Αιγαίο σε υψηλότατα επίπεδα, επιχειρεί να διαμορφώσει άλλα δεδομένα. Δεν είναι διόλου εύκολο αυτό. Πολύ περισσότερο όταν στις κινήσεις του βάλλεται από κάποιο ισχυρό πολιτικό κομμάτι.

Άρα, σε ότι συμβαίνει τώρα, έχει πολύ μεγάλη σημασία η στάση των ανθρώπων της Θράκης. Το υψηλό τους φρόνημα. Αυτό το φρόνημα που μεταδίδουν και σε όλους τους άλλους Έλληνες. Να δείτε που δεν θ’ αργήσουμε, πάλι, να στεκόμαστε προσοχή στη σημαία μας και στις αξίες μας. Κι ας μας πουν κάποιοι …ακροδεξιούς! Να δείτε που ξεκινώντας από τους Θρακιώτες θα ξαναπεράσει στην ελληνική κοινωνία η πανεθνική συσπείρωση πέριξ της απόφασης της κυβέρνησης να φυλαχθούν πάση θυσία και με αποτελεσματικότητα τα χερσαία και τα θαλάσσια σύνορα της χώρας.

Κι όπως έγραψε κάποιος γραφιάς (νομίζω ο Σάκης Μουμτζής) μια φωνή από τον Έβρο διαμηνύει σε όλους μας:  «μάγκες ο Έβρος δεν πέφτει με τίποτα»…

Υποκλίνομαι –φαντάζομαι κι όλοι μας- σ’ αυτούς τους συμπατριώτες μας!