Σάββατο 2 Ιανουαρίου 2021

Η ατέλειωτη δίψα που μας κρατά ζωντανούς


 Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

 Ήρθε το 2021. Το υποδεχτήκαμε με φώτα, μουσικές, πυροτεχνήματα! Μα και φόβο, ανασφάλεια, σκεπτικισμό.

Το θλιβερό 2020 έφυγε, ήρθε το αδέλφι του. Κι είναι όλα μέσα για το εγγύς κι απώτερο μέλλον. Τριπλή παραλλαγή παίζεται. Σκέφτεσαι κι έρχονται εικόνες από ΜΕΘ και νεκροταφεία. Σκέφτεσαι μετά από πέντε λεπτά κι έρχονται εικόνες από παραλίες ή αγκαλιές! Τη μια έτσι την άλλη αλλιώς. Μια κοινωνία ζαλισμένη, ελεύθερη πολιορκημένη, φορτισμένη, απηυδισμένη, κουρασμένη. Διψασμένη για ζωή.  Μια κοινωνία που έχει στα

σπλάχνα της και μιζέρια, με τους …θαλασσινούς και τους …κοκκινάκηδες να προκαλούν τη νοημοσύνη της με τις εκστομισμένες κουταμάρες τους, τις θεωρίες συνωμοσίας

Και το εμβόλιο! Τη μόνη ελπίδα διαφυγής.  Το εμβόλιο ευχή και κατάρα. Θα το κάνουμε ή όχι; Πώς το έφτιαξαν τόσο γρήγορα; Ας το κάνουν οι άλλοι και βλέπουμε….

Είναι κι ο τραγικός παππάς στα Κύθηρα. Που… του είπαν ότι το εμβόλιο φτιάχνεται από …υπόλοιπα …εκτρώσεων! Ακόμη ξυρισμένος είναι, ουδείς του είπε άντε σπίτι σου με την ευχή του Θεού…

Αμ το άλλο; Γιατί να κάνουμε το αμερικάνικο εμβόλιο κι όχι το κινέζικο ή το ρώσικο; Τι μας κρύβουν;

Ήρθε το 2021! Με ελπίδα και πίστη ότι δεν θα μοιάζει με το επάρατο ’20. Με την ευχή να σταματήσει η διαδικτυακή και κάθε άλλη ανοησία του κάθε αναλφάβητου ηγετίσκου του διαδικτύου.

Όσο για τα έξω από εδώ; Μόνο και μόνο ότι θα είναι ένας χρόνος κι ένας κόσμος χωρίς τον Τραμπ, καθιστά το γεγονός πιο ελπιδοφόρο. Πιο λογικό, με περισσότερο φως!  Από την άλλη θα είναι η πρώτη χρονιά με Brexit και με την συνταξιοδότηση της Μέρκελ, ενώ λογικά θα απολαύσουμε Ολυμπιακούς Αγώνες αλλά και Euro. Α, τον Φεβρουάριο έχουμε σε απ’ ευθείας τηλεοπτική μετάδοση την «προσγείωση» του διαστημικού λεωφορείου των ΗΠΑ στον Άρη!

Δεν χρειάζονται περισσότερα σήμερα. Μόνο η ανάδειξη της αμφισημίας και της ζάλης μας. Της μπερδεμένης ψυχολογίας μας! Της απαισιόδοξης αισιοδοξίας μας, όπως είπε ο Δανίκας.

Για να κλείσω: Το 2021 που ήρθε, αποτυπώνεται στον υπέροχο στίχο του Νικόλα Πορτοκάλογλου. Παλιός μα προφητικός:

«Είν' η κρυφή σου, η ατέλειωτη δίψα
είν' η δίψα που σε κρατά ζωντανό.
Είν' η κρυφή σου, η ατέλειωτη δίψα
είν' η δίψα για καθαρό ουρανό»….

 

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου