Τον αποκήρυξαν κι οι Τσίπρας – Καμμένος!

 Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

 Όσα συνέβησαν στις ΗΠΑ και στο ναό της δημοκρατίας τους, ήταν το μεγάλο θέμα ης εβδομάδας και νομίζω θα μας απασχολεί για πολύ, αφού  όσα συνέβησαν στο Καπιτώλιο πλήγωσαν σοβαρά το αμερικανικό γόητρο παγκοσμίως.

Κι από την άλλη, ο μέγας Τραμπ(ούκος)! Αφού άλωσε τους Ρεπουμπλικάνους και τους οδήγησε κυριολεκτικά σε ακροδεξιούς δρόμους, αφού κατέστησε πρωταγωνίστριες αμόρφωτες μάζες και ανεξέλεγκτα λούμπεν στοιχεία του

αμερικανικού νότου και των κεντροδυτικών πολιτειών, κυβέρνησε με απίστευτη  και βάναυση καταπάτηση των θεσμών. Ο Τραμπ(ούκος) δημιούργησε πέριξ του έναν νεομουσολινισμό άνευ προηγουμένου στην αμερικανική ιστορία, με τον οποίο παρέκαμπτε ότι ήταν αντίθετο στις πολιτικές του. Ουδείς το είχε πράξει, πλην του Νίξον. Τραμπ(ούκισε) όποιον αντιστεκόταν στις αντιαισθητικές πρωτοβουλίες του, προσέβαλλε ανερυθρίαστα όποιον είχε άλλη άποψη κι επιχείρησε να τορπιλίσει επανειλημμένως τις αξίες των ΗΠΑ. Νάρκισσος κι ίσως κι ημιψυχοπαθής! Με υποστηρικτές το διεθνές πολιτικό λουμπεναριό κι ομοίους του. Πούτιν, Ερντογάν, Κιμ και πάει λέγοντας.

Ας μη ξεχνάμε τους δικούς μας Τσίπρα και Καμμένο! Τον υμνούσαν αμφότεροι! Τον αντέγραφαν! Το ξεχάσαμε; Ο Τσίπρας  έλεγε ότι «Μπορεί ο τρόπος που παρεμβαίνει ο Πρόεδρος Τραμπ να φαίνεται διαβολικός, όμως γίνεται πάντα για το καλό», ενώ  ήθελε να ελέγξει την ενημέρωση με αντιθεσμικές ενέργειες  και  να κλείσει φυλακή τους πολιτικούς του αντιπάλους. Ο Καμμένος  ήταν μέγας υποστηρικτής του, μιλούσε χυδαία ακόμη και από τα έδρανα της Βουλής («στα τέσσερα» φώναζε στους αντιπάλους του) ενώ δήλωνε ότι ο στρατός θα εγγυηθεί την εσωτερική τάξη και ασφάλεια!

Από την άλλη πλευρά όμως, αυτόν τον άνθρωπο με τα βαμμένα πορτοκαλί μαλλιά, τον ψήφισαν 74 εκ. άνθρωποι! Αριθμός συγκλονιστικός!

Κι αν ο Τραμπ(ούκος) φεύγει σε δέκα ημέρες, αυτοί μένουν! Φανατισμένοι, οργισμένοι επειδή πιστεύουν ότι ο δικός τους έχασε άδικα κι επειδή δεν θέλουν να τον δουν στη φυλακή! Είναι αυτοί που έχουν τις ίδιες αξίες με τον Τραμπ(ούκο), δηλαδή τίποτα! Είναι αυτοί που πήγαν κρεμάλες στο Καπιτώλιο, σαν αυτές του Καζάκου όταν … δίκαζε τον Κλίντον στο Σύνταγμα ή των αγανακτισμένων έξω από τη Βουλή. Είναι αυτοί που έχουν ευήκοα ώτα απέναντι στον λαϊκισμό. 

Κι εδώ προκύπτει το ερώτημα: Τι τους κάνεις όλους αυτούς; Και τους ομοίους ανά την υφήλιο;  Τι κάνει κάποιος μ’ αυτές τις μάζες; Τις όμοιες εν πολλοίς μ’ αυτές του χιτλερικού εθνικοσοσιαλισμού ή της σταλινικού ολοκληρωτισμού;

Θα ξαναπώ κάτι που αποτελεί βαθύτατη πεποίθησή μου. Όλα είναι θέμα Παιδείας, αγωγής, παραστάσεων. Όταν αυτά υπάρχουν ή επικρατούν σε ηγέτες και κοινωνίες, δεν βγαίνουν Τραμπ(ούκοι! Όταν δεν υπάρχουν, υπερισχύει ο πρωτόγονος πολιτικός λόγος (συνήθως με υπέρμετρο λαϊκισμό) κι οι κοινωνίες πορεύονται αλλιώς… Ακόμη κι εν μέσω πολιτικών, οικονομικών και κοινωνικών αντιθέσεων. Ο λαϊκισμός κι η πρωτόγονη σκέψη δεν αναγνωρίζει αντιπάλους αλλά ΜΟΝΟ ΕΧΘΡΟΥΣ! Εξ ου και είναι συγγενείς του κάθε ολοκληρωτισμού! Του νεομουσολινισμού, που λέγαμε προηγουμένως.

Κι είναι αξιοσημείωτη η κοινή έκκληση –ανακοίνωση δέκα πρώην υπουργών Άμυνας των ΗΠΑ (κι από τα δυο κόμματα) προς τον αμερικανικό στρατό, ότι πρέπει να θυμούνται οι άνδρες του ότι έχουν ορκιστεί να προασπίζουν το Σύνταγμα και τη Δημοκρατία, όχι προέδρους και κυβερνήσεις…

Κάτι τελευταίο: Όσο χυδαίος κι αντιδημοκρατικός είναι ο λαϊκισμός κι όσο οδηγεί σε βαθύ σκοτάδι άλλο τόσο μπορεί να εξελιχθεί έτσι κι η ορθή πολιτική σκέψη, Να καταστεί ελιτισμός … Γι αυτό οι διαφορές είναι λεπτές κι η ισορροπία επάνω στο τεντωμένο σκοινί της δημοκρατίας απαιτεί συνεχή εγρήγορση…

Προς το παρόν και για δέκα ακόμη ημέρες, στις ΗΠΑ υπάρχει ακόμη Τραμπ, έστω και σοκαρισμένος από την αποκήρυξή του από τους Τσίπρα και Καμμένο…