Της Μαντούς το δίκιο και το άδικο

 Γράφει η Βάσω Μακρυγιάννη

 Σήμερα σκέφτηκα να μην ασχοληθούμε με πολιτικό ή κοινωνικό θέμα, ούτε καν με κάτι από τον αθλητισμό ή το ποδόσφαιρο (Πανάθα μμου σε αγαπώωωω!) αλλά με κάτι που πέρασε στα ψιλά των ΜΜΕ.

Αναφέρομαι στην άρνηση της Μαντούς Σταματοπούλου να μετάσχει στην εκπομπή του Σπύρου Παπαδόπουλου, επειδή της αρνήθηκαν έστω και μια συμβολική αμοιβή!!! Το θέμα έκανε

γνωστό η ίδια με ανάρτησή της στα social media, όπου ανέφερε:  «Παρ' όλη την απόφαση του σωματείου Ελλήνων τραγουδιστών να αμειβόμαστε για την συμμετοχή μας σε μουσικές εκπομπές, δεν τηρείται αυτό ούτε από τα τηλεοπτικά κανάλια, ούτε δυστυχώς από τους συναδέλφους. Όχι, λοιπόν, δεν θα με δείτε στην γνωστή τηλεοπτική εκπομπή που θα κάνει αφιέρωμα στα 80΄s 90΄s και κάθονται όλοι στη σειρά στο μακρύ τραπέζι, γιατί δεν δέχτηκαν να με πληρώσουν. Ούτε καν μια συμβολική αμοιβή. Ας πάνε, λοιπόν, οι υπόλοιποι συνάδελφοι. Πάντοτε θα υπάρχουν άτομα προς εκμετάλλευση. Μόνο που έτσι δεν θα γίνει ποτέ καμία αλλαγή».

Η Μαντώ λοιπόν μας είπε ότι ως επαγγελματίας απαιτεί να αμείβεται, έστω και συμβολικά. Μας είπε και κάτι ακόμη που δεν γνωρίζαμε: Ότι στον σύλλογο των τραγουδιστών έλαβαν τέτοια απόφαση για την παρουσία μελών του σε τηλεοπτικές εκπομπές, την οποία κάποιοι δεν τηρούν. Μάθαμε δηλαδή, ότι όσους βλέπουμε κι ακούμε σε τηλεοπτικές εκπομπές  είναι κάτι ως καταπατητές μιας κοινής συμφωνίας, περισσότερο «λογοτιμήτικης» αφού ουδείς πληρώνει τους τραγουδιστές για τη συμμετοχή τους στην εκπομπή του.

Η αλήθεια είναι ότι ο συγκεκριμένος παρουσιαστής, έχει στήσει μια εκπληκτική φάμπρικα εδώ και χρόνια. Μαζεύει τραγουδιστές και συνθέτες και στήνει φαγοπότια συνοδεία ασμάτων. Πολλές εκπομπές, ειδικά παλαιότερα, είχαν εξαιρετικό αποτέλεσμα κι ήταν υψηλότατου επιπέδου. Εσχάτως θριαμβεύει το σκυλάδικο…. Μαζί με τους τραγουδιστές και τους φίλους τους (συνήθως, επίσης τραγουδιστές) υπήρχαν πάντα εξαιρετικοί, κατά κόρον, μουσικοί. Αυτοί έπαιρναν κάτι ψιλά πού και πού ή τους κολλούσαν κάποιο ένσημο.

Την εκπομπή του Σπύρου Παπαδόπουλου την «αντέγραψαν» κι άλλοι. Στην πλειοψηφία χειρότερα. Μα είτε καλύτερα, είτε χειρότερα αυτές οι εκπομπές είχαν πάντα καλές τηλεθεάσεις αφού ήταν εξαιρετική ευκαιρία για το κοινό, κυρίως μέσης ηλικίας και άνω, να διασκεδάσει παντελώς ανέξοδα, να ακούσει αγαπημένα τραγούδια, να δει αγαπημένους του καλλιτέχνες.  Άρα, καλές τηλεθεάσεις, σήμαινε μεγάλος αριθμός καλοπληρωμένων διαφημίσεων, με συνέπεια γεμάτες τσέπες για κανάλι και παρουσιαστή μα και παραγωγό. Αν δε παραγωγός και παρουσιαστής ήταν το ίδιο πρόσωπο, τότε ακόμη μεγαλύτερα κέρδη.

Εδώ προκύπτει ένα ερώτημα: Γιατί πήγαιναν και πηγαίνουν «τζάμπα» οι τραγουδιστές;

Η απάντηση είναι απλή. Αφενός έκαναν κι αυτοί «τζάμπα» το κομμάτι τους κι αφετέρου αν δεν δούλευαν εκείνοι τη στιγμή, τους θυμόντουσαν και τους καλούσαν (αρπαχτές λέγονται) από όλη την Ελλάδα ή και το εξωτερικό. Αν δούλευαν πήγαιναν κι έκαναν «τζάμπα» διαφήμιση του κέντρου που τραγουδούσαν…

Μάλιστα, υπήρξαν πολλές φορές «μανατζαρίσματα» εκπομπών κι εκπομπαρχών με καλλιτέχνες…  Ξέρω τραγουδιστή που είχε να δουλέψει χρόνια σε νυχτερινό μαγαζί και μόλις εμφανίστηκε σε μια τέτοια εκπομπή, τον κάλεσαν για περιοδεία στην Αυστραλία και την ομογένεια. Ανέπνευσε οικονομικά ο άνθρωπος που «φυτοζωούσε». 

Αυτό το «κοσκινάκι» δεν ενοχλούσε κανέναν. Ακόμη κι όταν η κρίση έκλεισε μαγαζιά και άφησε κόσμο και κοσμάκη στον δρόμο. Μα όσο η κρίση συνεχιζόταν κι όταν ταυτοχρόνως «έσκασε» η πανδημία και έφτασαν τα πράγματα για πολλούς πέρα από τα όρια επιβίωσης, αποφάσισαν οι τραγουδιστές να αλλάξουν τροπάρι και να ζητούν κάποια –έστω και λίγα- χρήματα. Μα οι φτασμένοι συνάδελφοί τους δεν το τηρούν. Άλλωστε οι φτασμένοι έχουν λίγο πολύ κάνει και τα κουμάντα τους…

Η Μαντώ, λοιπόν, έκανε αυτό που αποφάσισε ο σύλλογος τραγουδιστών και σε τελική ανάλυση αυτό που γίνεται σε όλον τον κόσμο. Δουλεύεις; Αμείβεσαι!

Φυσικά, ο Παπαδόπουλος δεν την κάλεσε τελικά στο αφιέρωμα στα «έιτις» και στα «νάιντις», νομίζοντας ότι αμοιβή είναι να βγει κάποιος στο γυαλί. Κι η Μαντώ είχε κι έχει χίλια δίκια.

Όμως, έχει κι άδικο. Αφού η ίδια και πάρα πολλοί άλλοι συνάδελφοί της «έπαιζαν» αυτό το παιγνίδι για πολλά χρόνια κι ειδικά στην κορύφωση της καριέρας τους. Θυμάμαι, ειδικά αυτές τις δυο δεκαετίες που μνημονεύσαμε προηγουμένως, τον «σκοτωμό» των τμημάτων δημοσίων σχέσεων των δισκογραφικών εταιρειών για να εξασφαλίσουν την παρουσία της Μαντούς και όλων των άλλων σε ραδιοφωνικές ή τηλεοπτικές εκπομπές προκειμένου να ακουστούν -προωθηθούν οι νέοι τους δίσκοι. Θυμάμαι τους μάνατζερ τραγουδιστών να στήνουν ακόμη και ηχογραφήσεις δίσκων μέσω ραδιοφωνικών εκπομπών! Ο σταθμός κι ο ραδιοφωνικός παραγωγός έπαιρναν ψίχουλα (από κάτι λίγες διαφημίσεις) κι η Μαντώ (ενδεικτικά την αναφέρω) κι οι συνάδελφοί της  θηριώδη μεροκάματα. Τότε δεν έλεγαν το παραμικρό περί αμοιβών τους.

Εν κατακλείδι: Η Μαντώ έχει τεράστιο δίκιο στην προκειμένη περίπτωση. Ναι, όποιος δουλεύει πρέπει να αμείβεται. Το είπαμε και το ξαναλέμε.

Μα έχει κι άδικο αφού εκείνοι κι οι συνάδελφοί της δημιούργησαν αυτήν την κατάσταση και την συντήρησαν για δεκαετίες….

 

Υστρ. Λατρεύω την Μαντώ! Σπουδαία ερμηνεύτρια που σε άλλη χώρα θα είχε άλλη τύχη και θα γέμιζε στάδια. Εδώ, εγκλωβίστηκε στη μίζερη και μικρή δισκογραφική μας αγορά…