Γράφει
η Εύα Τσαροπούλου
η Εύα Τσαροπούλου
Τι
να γράψει κανείς τέτοιες μέρες;
Όταν
καίγεται ο κόσμος, είτε απ’ τις πύρινες φλόγες που αφήνουν στάχτες πίσω τους,
είτε απ’ τα αλόγιστα τρομοκρατικά χτυπήματα που υπακούν σε «κάποιο» Θεό, που
φαντάζομαι ποτέ δεν τα ζήτησε…
Μόνο
μουσική… μπας και ημερέψουν τα
θεριά που κρύβονται μέσα στη Φύση και στους
ανθρώπους…
Αν δεις έναν φίλο χωρίς χαμόγελο, δώσε του ένα απ’
τα δικά σου…
THE SHADOW OF YOUR SMILE- ELLA FITZGERALD
Να δίνεις στους άλλους πάντα μια δεύτερη ευκαιρία,
αλλά… ποτέ μια τρίτη…
THE IMPOSSIBLE DREAM – FRANK SINATRA
Η απουσία διαγράφει τους ανθρώπους… δεν μπορούμε να
έχουμε απόντες φίλους ή αγαπημένους...
IF YOU GO AWAY – NEIL DIAMOND
Αυτός ο γέρος, φαλακρός, απατεώνας… ο Χρόνος…
AS TIME GOES BY – CHET BAKER
Δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο από το να κρυφακούς για
να καταλάβεις ότι ο κόσμος έξω από το κεφάλι σου είναι διαφορετικός από τον
κόσμο μέσα στο κεφάλι σου.
YOU GO TO MY HEAD – JULIE LONDON
Ό,τι
και να πεις είναι λίγο για τα πλεονεκτήματα, τους κινδύνους και τη δύναμη που
έχει το γέλιο μεταξύ δύο ανθρώπων.
THESE FOOLISH THINGS – CONNIE FRANCIS
Να, αυτό είναι το πρόβλημα με τη ζωή, φίλε: Δεν
έχει μουσική υπόκρουση!
Σίγουρα όλα τότε θα ήσαν καλύτερα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου