Κακό χωριό τα λίγα σπίτια…

Γράφει

ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Δεν γνωρίζω αν το έχετε αντιληφθεί, αλλά τις τελευταίες ημέρες διαρρέεται έντονη δυσαρέσκεια  του πρωθυπουργικού περιβάλλοντος για τον υπουργό Εξωτερικών Νίκο Κοτζιά.

Στα πολιτικά και διπλωματικά παρασκήνια ακούγεται ότι αιτίες αυτής της δυσαρέσκειας αποτελούν τρία γεγονότα:

1.      Στις πληροφορίες ότι

ο υπουργός Εξωτερικών έχει αναπτύξει στενές σχέσεις με το αμερικανική κυβέρνηση αλλά και το εβραϊκό λόμπι που είναι ιδιαιτέρως ισχυρό στις ΗΠΑ.

2.      Στις πληροφορίες που κάνουν τον γύρο των διπλωματικών γραφείων, ότι ο υπουργός Εξωτερικών έχει αναλάβει εξ ολοκλήρου τον σχεδιασμό και λειτουργία της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής, δεδομένης της άγνοιας Τσίπρα στα συγκεκριμένα ζητήματα.

Γεγονός που «χρεώνεται» στον υπουργό Εξωτερικών.

3.      Στις συνεχείς αναφορές –κυρίως από βαθιά συντηρητικές εφημερίδες και ιστοσελίδες- που παρουσιάζουν οτιδήποτε συμβαίνει στην Εξωτερική πολιτική ως αποκλειστικά «επιτεύγματα» του Κοτζιά.

Όλα αυτά, οφείλονται, κατά τους πολιτικούς εκτιμητές, στους «αγώνες» του υπουργού Εξωτερικού για να καταλάβει καλύτερη θέση εκκίνησης στον αναμενόμενο ανασχηματισμό του φθινοπώρου.

Οι ίδιοι εκτιμητές – αναλυτές, ισχυρίζονται ότι τα ανωτέρω τρία στοιχεία αποτελούν τη μισή αλήθεια.

Η άλλη μισή είναι ότι ο υπουργός Εξωτερικών βρήκε σε άριστη κατάσταση την Εξωτερική πολιτική από τους προκατόχους του. Ειδικά στις ελληνοαιγυπτιακές και ελληνοϊσραηλινές σχέσεις, που έχουμε κοινά ενεργειακά συμφέροντα.

Εκεί, όμως, που τα έχει κάνει «μούσκεμα», είναι το πεδίο των Βαλκανίων και δη στα ζητήματα με την Αλβανία και τα Σκόπια, όπου η Ελλάδα υφίσταται –πολλές φορές- ιταμές συμπεριφορές.

Η ενόχληση του πρωθυπουργού και του περιβάλλοντός του για την «αποκομμένη» κι εν πολλοίς προσωπική –όπως ισχυρίζονται-  πολιτική του υπουργού των Εξωτερικών, μεγεθύνεται από την ανυπαρξία εναλλακτικών λύσεων σε ικανά στελέχη ΚΑΙ στον συγκεκριμένο τομέα.

Δεν πρέπει να λησμονούμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν ένα κόμμα του 3% που εκτοξεύτηκε στο 36% και στελεχιακά συγκέντρωσε τη «δευτεράντζα» του ΠαΣοΚ.

Κι ότι οι ελίτ που διαθέτουν επιστημονική κατάρτιση και γνώση απεχθάνονται τον λαϊκισμό που εκπέμπουν ο ΣΥΡΙΖΑ κι οι ΑΝΕΛ και δεν δείχνουν προθυμία να βάλουν τα στήθη τους μπροστά ή να συμπορευθούν με την κυβέρνηση.  Άρα λειψανδρία.

Δεν πρέπει να λησμονούμε κάτι ακόμη: Ότι το κόμμα ΣΥΡΙΖΑ καταλογίζει παλαιοκομματικές λογικές, τακτικές και πρακτικές στους «μουσαφίρηδες», όπως ο Κοτζιάς, ο Κουρουμπλής, ο Αποστόλου, ακόμη κι ο τεχνοκράτης Γ. Χουλιαράκης.

Πώς το λέει ο λαός μας:  Κακό χωριό τα  λίγα σπίτια…

Κι όταν τα πράγματα πάνε από το κακό στο χειρότερο, η υπόκωφη γκρίνια κορυφώνεται…