Η δικτατορία των … τραμπούκων

Γράφει
ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

@ Ξέρω ότι ο δημοσιογράφος ή ο δημοσιολογών δεν μπορεί να είναι αρεστός σε όλο τον κόσμο. Αυτό συμβαίνει στα πάντα. Εμένα δεν μου αρέσει ο Πάριος σ’ εσάς αρέσει και δεν αρέσει ο Νταλάρας που εγώ προτιμώ. 

Σ’ εμένα αρέσει το Ford Modeo για την ευρυχωρία του μας εσάς αρέσει το «κουπεράκι» κι ας μη χωράει βαλίτσα στο πορτ μπαγκάζ… Όλα λοιπόν, είναι

υποκειμενικά για τον καθένα μας. Και σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής.

@ Αποδέχομαι το ότι εσείς που διαβάζετε τώρα αυτές τις αράδες μπορεί να έχετε τα καλύτερα συναισθήματα για την αφεντιά μου ή και τα χειρότερα. Αν έχετε τα χειρότερα μπορείτε να με προσπεράσετε, να μη διαβάσετε τις απόψεις μου ή και να έρθετε μαζί μου σε μια αντιπαράθεση. Που μπορεί να είναι ακόμη και πολύ έντονη αλλά θα βρίσκεται μέσα σ’ ‘ένα πλαίσιο κανόνων.

@ Επ’ ουδενί, ας πούμε,  θα έρθετε να με σπάσετε στο ξύλο ή να τραμπουκίσετε εναντίον μου. Όχι μόνο επειδή δεν το επιτρέπει ο νόμος, όχι μόνο επειδή το δικαίωμα γνώμης κι έκφρασης είναι ιερό αλλά κι επειδή δεν συμβαδίζει (σε γενικές γραμμές) με το αξιακό σύστημα πολίτη της Δύσης. Ούτε είναι συμβατή σε μια δημοκρατία η τεράστια βιομηχανία που στοχοποιεί, υβρίζει, ενίοτε κτυπά δημοσιογράφους.

@ Ο γράφων έχει υποστεί στο παρελθόν τον χυδαίο τραμπουκισμό. Τόσο με αφορμή πολιτικές του θέσεις όσο κι αργότερα για… αθλητικές!! Που δεν άρεσαν σε κάποιους. Κι ήταν ο αρχηγός της Αντιτρομοκρατικής, τότε, ο σπουδαίος αξιωματικός Στέλιος Σύρος που βοήθησε τα μέγιστα την εξέλιξη αυτής της ιστορίας για να μη φοβάμαι εγώ κι η οικογένειά μου…

@ Υπό αυτή την έννοια, όσα συνέβησαν προχθές με τους τραμπουκισμούς του Ρουβίκωνα στο σπίτι του δημοσιογράφου Άρη Πορτοσάλτε τα θεωρώ φρικώδη. Είναι ντροπή σε μια ευνομούμενη πολιτεία να  μην αισθάνεται ασφάλεια κάποιος επειδή εκφράζει την  άποψή του. Που δεν αρέσει στον τραμπούκο!

@ Ο τραμπουκισμός, η αλητεία κι ο φασισμός του Ρουβίκωνα δεν αποτυπώνεται μόνο στην ενέργεια κατά Πορτοσάλτε. Εκφράζεται και από τη διάθεσή να υπαγορεύσει στην κοινωνία ποιον σταθμό, ραδιόφωνο, εφημερίδα ή site πρέπει να βλέπει, ακούει, διαβάζει - καταναλώνει και ποιο πρέπει ν’ απορρίπτει. Άλλωστε στον κόσμο που ονειρεύεται ο Ρουβίκωνας δεν εκφράζονται διαφορετικές απόψεις… Η απόλυτη αλήθεια είναι δική του….

@ Σκέφτομαι ότι τα τελευταία χρόνια έχει απλώσει τα πέπλα της παντού η Αριστερή Αστυνομία Τύπου. Ειδικά με την εξάπλωση του διαδικτύου. Αρχικά είχε τα γραφεία της στα υπόγεια της Κουμουνδούρου και από εκεί στοχοποιούσαν και έκαναν κοπτοραπτική κειμένων αναλόγως του τι ευνοούσε ή όχι τον ΣΥΡΙΖΑ.

@ Δεν είμαι εξ εκείνων που δεν διατυπώνουν ενστάσεις ή δεν εκφράζουν γνώμη σε θέσεις ή απόψεις άλλων. Άλλωστε έτσι δημιουργούνται οι ζυμώσεις κι έτσι δίνεται η μάχη των ιδεών και της λογικής απέναντι στην ουτοπία, στις ιδεοληψίες και την κουταμάρα. Μα το κάνω πάντα με το θάρρος της γνώμης μου, με βαθιά προσέγγιση, γνώση και κυρίως με την υπογραφή μου. 

@ Μ’ αυτά και μ’ εκείνα σκέφτομαι λοιπόν… ότι δεν πέρασε μια μέρα.  Ο Ρουβίκωνας ανενόχλητος σπάει, βανδαλίζει, απειλεί! Το ΚΚΕ μέρα παρά μέρα οργανώνει – επαναστατικώ δικαίω- μια πορεία στην Αθήνα και καταλύει την Οικονομική ζωή της πόλης. Είναι δεν είναι 200-300 άνθρωποι τη φορά και κρατάνε στειλιάρια με κόκκινα πανιά στην κατάληξή τους.

@ Επιπλέον, στα πανεπιστήμια Αριστερά γκρουπούσκουλα σπάνε, καταστρέφουν, κτυπάνε… Δημοκρατικά βεβαίως βεβαίως….

@ Στα νησιά εκατοντάδες ανεξέλεγκτες ΜΚΟ κάνουν μέγα παιγνίδι με το προσφυγικό. Ενώ στο νόμο που έφερε η κυβέρνηση ουδεμία προβλέπεται επίπτωση σε όποιες ΜΚΟ δεν καταγραφούν…

@ Ξαναλέω: Σαν να μη πέρασε μια μέρα! Τότε γιατί εμπιστεύθηκε ο κόσμος τη Νέα Δημοκρατία; Αφού δεν αλλάζει κάτι; Αφού δεν πιάνονται οι Ρουβίκωνες, οι μπαχαλάκηδες και οι λοιποί συγγενείς;

@ Και κάτι τελευταίο. Μια παλιά ιστορία. Το 1993 (μάλλον) κάηκε από αναρχικούς το βιβλιοπωλείο «Νέα Θέσις», στην οδό Ιπποκράτους. Το βιβλιοπωλείο διακινούσε κατά κύριο λόγο εκδόσεις με ακροδεξιές, εθνικιστικές και αντισημιτικές θέσεις. Θυμάμαι ότι  εκ των πρώτων που έτρεξαν να συμπαρασταθούν στον ιδιοκτήτη του Γιάννη Σχοινά, ήταν ο Βασίλης Ραφαηλίδης! Κι όταν τον ρώτησα «πόθεν και πώς;», μίλησε –αυτός ο μέγιστος Αριστερός- για τη δικτατορία των ηλιθίων που πρέπει να πολεμήσουμε εναντίον της…