Ο Τσίπρας η πανδημία και το τείχος του Βερολίνου

Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Και να θέλει ν’ αγιάσει ο γραφιάς, δεν τον αφήνουν. Αργά βράδυ Τρίτης, πριν αρχίσω να γράφω το άρθρο της επόμενης ημέρας σκεφτόμουν ότι δεν υπάρχει νέο από την Κουμουνδούρου που να προκαλεί την κοινή λογική. Κι ότι θα πρέπει ν’ αναζητήσω θεματολογία στην υπόλοιπη καθημερινότητα.

Μα πριν αλέκτωρ φωνήσαι, ήρθε η είδηση από την ημερίδα που

διοργάνωσαν το ειδικό θεματολογικό site «Ygeiamou.gr» μαζί με την εφημερίδα  «Πρώτο Θέμα» με αντικείμενο «Το σύστημα Υγείας στην Covid-19 και στη μετά Covid-19 εποχή». Μεταξύ άλλων είχαν καλέσει (προφανώς ως ειδικό) τον Αλέξη Τσίπρα! Όπου εκτός από το αυτονόητο  «αυτό που δημιουργείται είναι η απαίτηση για ισχυρό, ανθρώπινο και αποτελεσματικό κράτος, ειδικά στον ευαίσθητο τομέα της υγείας και πρόνοιας», εκτός από την γνωστή τζάμπα καραμέλα των 15 χιλιάδων προσλήψεων ή τη θέσπιση εισαγωγικού μισθού 2 χιλιάδων ευρώ για τον γιατρό, πέταξε και το εξής: «Αυτή κατά την άποψή μου (σ.σ. η απαίτηση για ισχυρό κράτος στην Υγεία) αποτελεί και την πρώτη μεγάλη ιδεολογική επικράτηση της Αριστεράς επί της Δεξιάς, για να το πω σχηματικά, μετά την πτώση του τείχους»!!!!

Τώρα τι να πούμε; Τα είπε όλα μόνος του. Ότι ακόμη κι αν υποθέσουμε ότι μια αυτονόητη απαίτηση (ισχυρό κράτος στην Υγεία) αποτελεί την πρώτη νίκη της Αριστεράς εδώ και 30 χρόνια, τότε η Αριστερά είναι χρεοκοπημένη. Δηλαδή, ότι λέμε και ξαναλέμε.

Προφανώς για τον Αλέξη Τσίπρα η κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού (στον οποίο εκείνος προσέτρεξε να ενταχθεί την ώρα της σκόνης των ερειπίων!!!) και της καταπίεσης της νομενκλατούρας επί του προλεταριάτου μη τυχόν και το εκμεταλλευθούν οι …καπιταλιστές, είναι το ίδιο πράγμα με την θεωρητική ή ουσιαστική απαίτηση για ισχυρό κράτος Υγείας στην Ελλάδα!

Η αλήθεια είναι ότι τον τρόπο σκέψης και λειτουργίας της Αριστεράς ουδέποτε θα τον κατανοήσει ένας αστός, καθημερινός άνθρωπος. Μα να έρχεται ο κορυφαίος της Αριστεράς, που ταυτοχρόνως νομίζει ότι και Κεντροαριστερός, να ισχυρίζεται ότι η πανδημία αποτελεί ιδεολογική νίκη της Αριστεράς, ε κάτι δεν πάει καλά. Το να ζει κάποιος μέσα στα σύννεφά της ουτοπίας του, μπορεί να είναι θεμιτό ή και ανεκτό. Μα να νομίζει ότι επειδή όλα τα συστήματα Υγείας του κόσμου ενώθηκαν για να αντιμετωπίσουν τον ιό, αυτό αποτελεί νίκη της Αριστεράς, τότε … μαύρη είναι η νύχτα στα βουνά. Για τον ίδιο και την όποια Αριστερά του….

Προσέξτε: Δηλαδή, ο Αλέξης Τσίπρας θεωρεί δικαίωση της Αριστεράς την …απαίτηση που δημιούργησε μια  πανδημία περί ισχυρού κράτους Υγείας!

Προσέξτε:  Παραδέχεται ότι οι κυβερνήσεις που εκείνος χαρακτηρίζει …νεοφιλελεύθερες, είχαν την ετοιμότητα να στηρίξουν τα δημόσια συστήματα Υγείας των χωρών τους. Όπως έγινε και με τη χώρα μας, που έγινε παγκόσμιο παράδειγμα.

Προσέξτε: Ουσιαστικά ομολογεί ότι ΔΕΝ υπάρχει Αριστερά αφού η πτώση του τείχους την παρέσυρε και τώρα με θράσος και με ανόμοια συγκρίσιμα γεγονότα, ψελλίζει κάτι περί …ιδεολογικής δικαίωσης ή και αναστήλωσης!

Προσέξτε κι αυτό: επιχειρεί να ταυτίσει και ν’ αντιπαραβάλλει ένα κοσμοϊστορικό πολιτικό γεγονός, όπως η κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού, με τον τρόπο που τα δημόσια συστήματα Υγείας στις χώρες της υφηλίου, αντιμετώπισαν την πανδημία.

Δηλαδή, ο άνθρωπος που θα άλλαζε την Ευρώπη, την Αμερική (μαζί με τον Μαδούρο) και όλο τον πλανήτη βάζει στο ίδιο τηγάνι ψάρια και γαλοπούλα και θέλει να τον πιστεύουμε κιόλας…  Βάζει την κατάρρευση του τείχους ομού με τα συστήματα Υγείας στην εποχή της Covid, για να μας πείσει ότι υπάρχει ΑΡΙΣΤΕΡΑ! Κι ότι νίκησε για πρώτη φορά από …το  1989, άρα αναστηλώνεται!

Εδώ γελάνε, εκτός αν αυτό το πιστεύει. Οπότε αλλάζουν τα πράγματα και το επίπεδο κριτικής…