Τώρα ευρύς συνασπισμός φιλοευρωπαϊκών δυνάμεων!

Γράφει

ο Φώτης Σαραντόπουλος

Τα σχόλια για πρόωρες εκλογές πολλαπλασιάζονται.

Θεωρώ ότι μπορούμε πλέον να τις θεωρούμε βέβαιες, πιθανότατα ως τον Οκτώβριο (το αργότερο).

Το ερώτημα είναι τι θα κάνει η αντιπολίτευση σε αυτές;

Θα πάει διασπασμένη, απέναντι σε έναν ενωμένο ΣΥΡΙΖΑ για να τις χάσει;

Αυτό που λείπει από τη χώρα είναι μία νέα κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ με ανανεωμένη εντολή;

Θα πάει κάθε κόμμα (και κομματάκι) μόνο του;

Φρονώ ότι θα είναι ΕΘΝΙΚΗ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑ κάτι τέτοιο.

Δεν κρύβω, μάλιστα ότι προβληματίζομαι –αν όχι απογοητεύομαι- κάθε φορά που

ακούω θέσεις κι αναλύσεις κομμάτων που εύχονται τον σχηματισμό μιας κυβέρνησης εθνικής σωτηρίας, υπό τον σημερινό πρωθυπουργό και όχι χωρίς αυτόν.

Οι νοήμονες Έλληνες συμφωνούμε ότι ο Αλέξης Τσίπρας, με τον αλλοπρόσαλλο κυβερνητικό θίασο που έφερε επί σκηνής, οδηγεί τον τόπο στα βράχια.

Άρα, είναι δυνατόν να αφήσουμε να χαθεί μια ευκαιρία για απαλλαγή από αυτόν, όποτε κι αν γίνουν εκλογές;

Είναι δυνατόν να επιτρέψουμε σε μια κάλπικη μειοψηφία του 35%, να καταστρέφει την Ελλάδα;

Αυτός είναι ο πατριωτισμός μας;

Και τι προτείνεις φίλατε, μπορεί να κάποιος κάποιος.

Να σχηματιστεί ένας ευρύς συνασπισμός σωτηρίας, με όνομα (π.χ.) "ΕΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ" ή "Ενωμένη Ελλάδα" που να περικλείει όλες τις φιλοευρωπαϊκές δυνάμεις. ΟΛΕΣ !!!

Να προσκληθούν όλοι: 

Η Νέα Δημοκρατία, το Ποτάμι, το ΠΑΣΟΚ, το ΚΙΔΗΣΟ, η ΔΗΜΑΡ, η ΔηΞαν, η Δράση, ο Λεβέντης, ο Γλέτσος, αλλά και προσωπικότητες όπως ο Μάνος, ο Γιανναράς, ο Μπουραντάς, ο Γραμματίδης, η Κιντή και τόσοι άλλοι, που ας με συγχωρήσουν για το ότι δεν τους αναφέρω ονομαστικά.  

Επί κεφαλής, να είναι ανεξάρτητες προσωπικότητες, με αξία και ήθος.

Η «Εθνική Ελλάδος» του πολιτικού, επιχειρηματικού, εκπαιδευτικού και κοινωνικού μας γίγνεσθαι.

Οι αρχηγοί των κομμάτων που προανέφερα, να μείνουν στο περιθώριο και να συμμετέχουν στους συνδυασμούς ως απλοί υποψήφιοι βουλευτές.

Στην κορυφή να είναι αυτός που θα δέχονταν όλοι για αυριανό Πρωθυπουργό, σε μία κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας.

Είναι ρεαλιστική μία τέτοια πρόταση;

Και βέβαια είναι.

1. Ας πάρουμε την περίπτωση της ΝΔ, που ίσως πολλοί να θεωρείτε και ως την πιο δύσκολη. Εγώ θεωρώ πως, αν σκεφτούν λογικά, θα δουν ότι είναι η μόνη εξέλιξη που είτε παρατείνει την διάσπασή τους, είτε μειώνει τις συνέπειες μίας διάσπασης.
2.   Πιστεύω να ήταν σαφές το ότι έγραψα ήδη πως Σαμαράς, Βενιζέλος, ΓΑΠ και λοιποί που έχουν ευθύνες για το πώς φτάσαμε ως εδώ, κάθονται στο περιθώριο. Για να μην προκαλεί η παρουσία τους. Ας δουν και το θετικό: Ευκαιρία να ασχοληθούν με την αναδιοργάνωση των κομμάτων τους.
3. Αυτό το ενωτικό σχήμα, με τον υπάρχοντα εκλογικό νόμο, θα κερδίσει τις εκλογές, στέλνοντας τους ψεκασμένους δραχμολάγνους εκεί που το χαίρονται καλύτερα, στην αντιπολίτευση. (Και αν με την προοπτική της ήττας, ο Τσίπρας δεχθεί και αλλαγή εκλογικού νόμου, τόσο το καλύτερο ...).
4. Μπορεί μία τέτοια κυβέρνηση να κυβερνήσει; Ναι, αν μάθουμε (επί τέλους) να συνεννοούμαστε. Αν καταλάβουμε ότι οι σύμμαχοι δεν διαπραγματεύονται, συνεργάζονται και συνεννοούνται.

Τα «κουκιά» είναι μετρημένα και οριακά.

Περιθώριο για γεροντοκορισμούς και στραβομουτσουνιάσματα δεν υπάρχει. 

Δεν γούσταρε ο Στάλιν τον Τσώρτσιλ ή τον Ρούσβελτ, κοινό εχθρό είχαν.

Γι' αυτό ενώθηκαν.

Οι συμμαχίες δεν βασίζονται σε φιλίες, αλλά σε κοινούς εχθρούς.

Όσοι βάζουν την σωτηρία της χώρας πάνω από τα μικροκομματικά τους, είναι αναγκασμένοι από τα πράγματα να ενεργήσουν έτσι.

Αλλιώς, ας ετοιμαζόμαστε από τώρα για τα χειρότερα.