Γράφει
ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος
Η υπέρβαση που ζητούσαμε από τον πρωθυπουργό για να
παραμείνει η χώρα στον σκληρό πυρήνα της Ευρωζώνης, φαίνεται ότι έγινε.
Παρά τις παλινωδίες, παρά τα εγκληματικά λάθη που έγιναν
εδώ και πέντε μήνες, παρά τις φανερές αβελτηρίες του πρωθυπουργού και της κυβέρνησής
του, παρά τα ψέματα που ειπώθηκαν στην ελληνική κοινωνία, ο Αλέξης Τσίπρας στο
παρά ένα της συντριβής της χώρας, φαίνεται ότι γύρισε την πλάτη στους δραχμολάγνους
υπουργούς και στελέχη του κόμματός του και
πήρε την υπόθεση στις πλάτες του.
Δεν παρασύρθηκε από τις ανοησίες και τις ουτοπίες που
πρεσβεύει σχεδόν το 30% του κόμματός του, όπως καταδεικνύουν οι δημοσκοπήσεις.
Η επικείμενη συμφωνία είναι βαριά κι ασήκωτη για την
ελληνική κοινωνία.
Από το ένα δισεκατομμύριο μέτρα που περιείχε το email Χαρδούβελη και δεν έκανε δεκτό η προηγούμενη κυβέρνηση, η
ανικανότητα της κυβέρνησης Τσίπρα το έφτασε στα… οκτώ!
Κι ας μιλούσαν για καλύτερη διαπραγμάτευση.
Κι ας μιλούσαν για σκίσιμο μνημονίων και σκοπούς με νταούλια και ζουρνάδες που θα χόρευαν οι
δανειστές κι οι αγορές.
Κι ας διαλύεται και τυπικά πλέον ο ιδιωτικός τομέας, για
να διασωθεί το καρκινογόνο δημόσιο.
Ο σκοπός φαίνεται να επιτυγχάνεται.
Η Ελλάδα θα παραμείνει –κατά τα φαινόμενα- πλάι στους ισχυρούς.
Το θέμα, τώρα, είναι με ποιον τρόπο υα υλοποιηθεί αυτή η
ιστορική απόφαση;
Πώς θα ψηφιστεί από την Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ;
Ασφαλώς όχι με αναίμακτο τρόπο.
Πάλι θα βρεθούν οι γραφικοί, οι λαϊκιστές, οι ουτοπιστές
να λένε τα δικά τους.
Κατανοητό είναι κι απολύτως αναμενόμενη η στάση τους.
Δεν είναι δα και το πιο εύκολο πράγμα όλοι αυτοί που
έλεγαν ανέφικτα πράγματα, να τα γυρίσουν εν μια νυκτί και να βάλουν την ουρά
κάτω από τα σκέλια.
Δεν είναι εύκολο να πουν «ναι» εκείνοι που έλεγαν ότι «η
πρώτη φορά Αριστερά διαπραγματεύεται όρθια κι όχι στα τέσσερα».
Δεν είναι εύκολο να κατανοήσουν την πραγματικότητα του
μονόδρομου της χώρας, όλοι εκείνοι που
μιλούσαν για γερμανοτσολιάδες και … νεοφιλελεύθερη λαίλαπα.
Δεν είναι εύκολο να αποδεχτούν την πραγματικότητα, οι
μαξιμαλιστές με τις δικές τους ατζέντες και την έφεση σε επικοινωνιακά τερτίπια,
όπως αυτό με την … επιτροπή αλήθειας για το χρέος, στην οποία συμμετείχε ένας ξυπόλητος
κι ο …Κραουνάκης!
Όμως, ο χρόνος dt, έφτασε.
Η όποια συμφωνία, με τα σκληρά μέτρα, τις οριζόντιες
μειώσεις μισθών και συντάξεων μέσω του ΦΠΑ και της υπέρογκης φορολογίας, τις μεταρρυθμίσεις,
τις αποκρατικοποιήσεις, το άνοιγμα των επαγγελμάτων και κυρίως το ασφαλιστικό,
πρέπει να ψηφιστούν από την Βουλή.
Κι ο πρωθυπουργός χρειάζεται στήριξη.
Είτε αρέσει σε κάποιους είτε όχι, εκτίμησή μας είναι ότι ο
Τσίπρας δεν πρέπει να αφεθεί μόνος απέναντι στη εξαλλοσύνη των συντρόφων του.
Ναι οι θυσίες που θα υποβληθεί η ελληνική κοινωνία είναι
βαριές.
Ναι η συμφωνία που είχε στα σκαριά η προηγούμενη
κυβέρνηση ήταν κατά πολύ ευνοϊκότερη.
Αυτά, όμως, έχουμε καιρό να τα συζητήσουμε.
Τώρα προέχει η χώρα.
Η σωτηρία της, η παραμονή της δίπλα στους ισχυρούς, η
δυνατότητα που της προσφέρει η Ευρωζώνη, είτε για πιο ασφαλή χρηματοδότηση είτε
για μείωση των επιτοκίων και του χρόνου αποπληρωμής του χρέους.
Τώρα, δεν υπάρχει χρόνος ούτε για αναζήτηση ευθυνών, ούτε
για τον καταλογισμό τους.
Τώρα, πρέπει να ψηφιστούν τα όποια συμφωνηθούν και κυρίως
να εφαρμοστούν.
Αν το κάνουμε κι αν δεν επιτρέψουμε στους δραχμολάγνους
να ξαναβάλουν τρικλοποδιές, η χώρα μπορεί να συναντήσει με καλύτερες προοπτικές
το μέλλον της.
Πριν από εμάς, το έκαναν οι Κύπριοι. Οι Πορτογάλοι, ο
Ιρλανδοί…
Εμείς γιατί όχι;
Υπό αυτή την έννοια, νομίζουμε ότι σύσσωμη η ευρωπαϊκής
λογικής αντιπολίτευση, οφείλει να σταθεί δίπλα στον πρωθυπουργό…
Ας κάνει ό,τι θέλει, δικοί του σύντροφοι είναι. Και ως προς τις ιδεοληψίες, δεν διαφέρει απ' αυτούς. Να προτείνει αλλαγή του εκλογικού νόμου, απλούστατη αναλογική, κι ας πάει σε εκλογές...
ΑπάντησηΔιαγραφή