Το εβδομαδιαίο πολυπεριοδικό του grpost
με τα Πολιτικά – Παραπολιτικά σχόλια
τις Τυπολογίες, το Αθλητικό Καλντερίμι,
τις Στιγμές της ιστορίας μας
& τις Μουσικές ιστορίες
δια χειρός
Νίκου Γ. Σακελλαρόπουλου
@ Το διάβασα σε τοίχο, μου άρεσε και το προτάσσω:
«Θα γίνω γέλιο να κρυφτώ σε παιδιά που ξεφαντώνουν»…
@ Ο Χουλιαράκης, λέει, πήγε και
βάφτισε το
παιδί του σε νεκροταφείο!!!
Κι ύστερα πήγε στη Βουλή κι είπε ότι η κυβέρνηση
ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, συνειδητά υπερφορολόγησε τη Μεσαία τάξη…
@ Γεροβασίλη: Δεν θ’ απολυθούν από το
δημόσιο όσοι κρίθηκαν ανεπαρκείς στην αξιολόγηση»…
@ Έτσι, έτσι…
Γιατί άλλωστε να μη δημιουργήσουμε κι επισήμως στο
δημόσιο την ειδικότητα του «ξυσταρχίδη»;
@ Ρε πούστη μου, ένας ίσιος σ’ αυτό το κόμμα
δεν υπάρχει;
@ Κωδικούς εδώ και τώρα ή διαζύγιο και δεν
ξαναβλέπεις τον μικρό…
@ Αναρωτιέμαι για ποιον λόγο, εκεί στον
Παναθηναϊκό, δεν καλούν τη Ζωή να βγάλει το χρέος τους επονείδιστο, παράνομο
και καταχρηστικό!
@ Να ζητά λεφτά ο Εσιέν και να του λέει:
Τι είπατε κύριε; Ποιος είστε κύριε;
@ Καλημέρες, καλώς ήρθατε και σήμερα στη
μεγάλη παρέα της Κυριακής!
1η ενότητα
Πολιτικά – Παραπολιτικά σχόλια
@ Θα ξεκινήσουμε με μπόλικο παρασκήνιο από σκέψεις κορυφαίων συνεργατών του Τσίπρα στο Μέγαρο Μαξίμου αναφορικά
με την επαναφορά συζήτησης για νέα αλλαγή εκλογικού νόμου.
Με την οποία θα επιχειρηθεί να ανακοπεί η πιθανότατη
αυτοδυναμία της Νέας Δημοκρατίας με νέα όρια εισόδου κομμάτων στη Βουλή.
Από το 3 στο 2%!
@ Μάλιστα, όταν σε «πηγαδάκι» στη Βουλή
ρωτήθηκε από δημοσιογράφους κορυφαίο κυβερνητικό στέλεχος, σε off the record συζήτηση, για το αν υπολογίζουν ότι έτσι θ’ ανοίξει ο
δρόμος για αυτόνομη κάθοδο και είσοδο στη Βουλή αυτόνομου Μουσουλμανικού
κόμματος, απάντησε με νόημα ότι «ο
σκοπός αγιάζει τα μέσα»!!!
@ Δηλαδή, προκειμένου να μη γίνει πρωθυπουργός
ο Κυριάκος Μητσοτάκης, οι άνθρωποι αυτοί δεν διστάζουν να παίξουν το παιγνίδι
της Άγκυρας που μέσω του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής φτάνει στο σημείο
να προκαλεί στην περιοχή, ακόμη και σκέψεις για αναζήτηση αυτονομίας στη Δυτική
Θράκη.
@ Για το θέμα, μαθαίνω ότι έχει βάλει βέτο
ο πρόεδρος της Δημοκρατίας, αλλά…
Ποιοι χειρίζονται το συγκεκριμένο θέμα;
Ο Βερναρδάκης κι Πουλάκης.
Δεν κάνουν άλλη δουλειά – από το να υπολογίζουν έδρες
κομμάτων αναλόγως ποσοστών…
@ Φυσικά, ακόμη κι αν φτάσει τελικά το θέμα στη
Βουλή, δεν θα υπάρξουν 200 ψήφοι για να ισχύσει από τις επόμενες εκλογές.
Προφανώς αν φτάσει τέτοιος νόμος στη Βουλή, μαζί με την
κατάργηση του μπόνους των 50 εδρών, θα ψηφιστεί από ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ και κατά πάσα
βεβαιότητα από τον Λεβέντη.
Οπότε θα ισχύσει από τις μεθεπόμενες εκλογές.
@ Όμως, επειδή στον ΣΥΡΙΖΑ και στους ΑΝΕΛ εκτιμούν ότι είτε αυτοδύναμος εκλεγεί ο Μητσοτάκης στις επόμενες εκλογές,
είτε προχωρήσει σε σχηματισμό συμμαχικής κυβέρνησης ΔΕΝ θα μπορέσει να κυβερνήσει
για πολύ χρόνο, θέλουν ν’ αποκλείσουν το ενδεχόμενο νέας αυτοδυναμίας στη
μεθεπόμενη Βουλή.
Όπου μέσα – σε συνδυασμό με την απλή αναλογική- θα μπει
κάθε καρυδιάς καρύδι.
Πού ξέρετε; Μπορεί κι οι … Ρουβίκωνες.
Κι ο Λαφαζάνης κι η Ζωή κι η ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
Μπορεί κι οι κυνηγοί…
Μπορεί κάθε πικραμένος!
@ Να σας το πω και με παράδειγμα:
Αν η Νέα Δημοκρατία λάβει (υποθετικά πάντα) 35%, θα
κερδίσει 112 έδρες.
Αν το ΠαΣοΚ (ή όπως αλλιώς θα λέγεται) λάβει 9%, θα
κερδίσει 29 έδρες.
Αν ο Λεβέντης λάβει 2,7%, θα κερδίσει 9 έδρες.
Άρα σύνολο 150.
Που σημαίνει ότι για να γίνει κυβέρνηση θα πρέπει να έχει
την ανοχή του ΣΥΡΙΖΑ!
@ Που θα καταστήσει μια τέτοια
κυβέρνηση όμηρό του.
Αφού, για να δώσει (λέμε τώρα) ανοχή ο ΣΥΡΙΖΑ, θα ζητήσει
να μην είναι πρωθυπουργός ο Κυριάκος. Ή όποιος δεν του είναι αρεστός.
Κάτι που σημαίνει ακυβερνησία!
@ Σημαίνει και κάτι ακόμη:
Ότι, για να κάνουν
τέτοιες σκέψεις στο Μαξίμου, αντιλαμβάνονται την ήττα που τους περιμένει στις
προσεχείς εκλογές.
Για να μείνουν λοιπόν ο Τσίπρας κι ο Καμμένος στα
πολιτικά δρώμενα, πρέπει να βρουν τρόπο να εξουσιάζουν τα πράγματα…
Μιλάμε ότι πιθανότατα θα παιχθεί η πολιτική τους
επιβίωση…
@ Εξ ου και τώρα έχουν αρχίσει οι παροχές
από το «ματωμένο» πλεόνασμα της συνειδητά υπερφορολογημένης Μεσαίας τάξης.
Μαθαίνω, μάλιστα, ότι είναι θέμα χρόνου να γίνει πράξη το
«κούρεμα» χρεών και μικρότερες δόσεις των δανειοληπτών του Οργανισμού Εργατικής
Εστίας.
Ταυτοχρόνως, θα προαναγγείλλουν επιστροφή ποσών που
παρακρατήθηκαν από συνταξιούχους ως εισφορές ασθενείας.
@ Λεφτά υπάρχουν, άλλωστε!
@ Όλα αυτά, σε συνδυασμό με το μοίρασμα του
«ματωμένου» πλεονάσματος, δείχνουν εκλογές.
Σύντομα;
Δεν ξέρω. Αλλά, δεν μπορεί να κάνουν παροχές χωρίς να
έχουν ή να προσδοκούν ανταπόκριση.
Άρα, ίσως κάνουν εκλογές πριν αυτές οι παροχές ξεχαστούν.
Την Άνοιξη, ας πούμε.
Λέγοντας, συν τοις άλλοις, ότι τον Αύγουστο τελειώνουν τα
μνημόνια…
@ Αλλά, όπως και να το κάνουμε, ακόμη κι
αν δεν γίνουν εκλογές την Άνοιξη, δύσκολα δεν θα γίνουν μέσα στο 2018.
Αφού από εκεί κι ύστερα, όσα έχουν υπογράψει ο ΣΥΡΙΖΑ κι
οι ΑΝΕΛ θα είναι επώδυνα.
Δεν θα μπορεί να δοθεί μέρισμα, θα μειωθούν οι συντάξεις
(2019), θα υπάρχει η μείωση του αφορολόγητου και φυσικά απαίτηση για πρωτογενές
πλεόνασμα 3,5%.
Άρα, δύσκολα θα πάει σε εκλογές το 2019 με όλα αυτά.
@ Είναι και κάτι άλλο που διαρρέεται από
το Μαξίμου.
Ότι μόλις κλείσει η αξιολόγηση, μόλις δοθεί το μέρισμα,
θα γίνει ευρύς ανασχηματισμός με εκλογικό ορίζοντα.
Με νέα πρόσωπα.
@ Μα όταν ρωτούν οι δημοσιογράφοι πού θα
βρουν τα νέα πρόσωπα και μάλιστα με χαρακτηριστικά πολιτικού ρεαλισμού και
διάθεσης για ουσιαστική δουλειά, δεν απαντά κανένας συνομιλητής τους από το
Μέγαρο Μαξίμου.
@ Εκτός αν θεωρούν νέο πρόσωπο τον… Κουρουμπλή
που λέγεται ότι θα τον στείλουν στο… Δικαιοσύνης:
Εκτός αν θεωρούν νέο πρόσωπο τον ράθυμο Σταθάκη που
λέγεται ότι θα τον στείλουν στον Πειραιά να βλέπει αν κινούνται οι βάρκες από
το Ναυτιλίας.
Εκτός αν θεωρούν νέο πρόσωπο τον Ζαχαριάδη και τον πάρουν
από τα τηλεοπτικά στασίδια και τον κάνουν υπουργό.
@ Ή θεωρούν νέο πρόσωπο τον Σπίρτζη!
Από το περιβάλλον του οποίου ισχυρίζονται ότι θα είναι ο
νέος υπουργός Εσωτερικών!!!
Εκτός αν θεωρούν νέο πρόσωπο τον Νίκο Χριστοδουλάκη, με
τον οποίο ο Τσίπρας διατηρεί διαύλους επικοινωνίας, παρά τις συνεχείς αρνήσεις
του πρώην τσάρου σε κελεύσματα αξιοποίησής του.
@ Ερώτηση:
Ποιον υποψήφιο αρχηγό του ΠαΣοΚ (ή όπως αλλιώς θα
λέγεται) θεωρούν σίγουρο στο Μαξίμου ότι αν χάσει (που θα χάσει) θα προσχωρήσει
στον ΣΥΡΙΖΑ;
@ Πάμε παρακάτω.
Κορυφαίοι αξιωματούχοι της ΕΛΑΣ περιμένουν «καυτό»
Νοέμβριο.
Ειδικά εκεί κοντά στην επέτειο του Πολυτεχνείου και σε
συνδυασμό με τη νέα σύλληψη του τρομοκράτη –βομβιστή με τα παγιδευμένα δέματα…
@ Κι έλεγα ότι έκανα λάθος.
Εννοώ με όσα έγραψα πριν την επίσκεψη Τσίπρα στις ΗΠΑ
αναφορικά με τις πιέσεις για την ονομασία των Σκοπίων.
Μαθαίνω, λοιπόν, ότι στα Σκόπια θεωρούν πως την Άνοιξη θα
κλείσει οριστικά κι αμετάκλητα το θέμα της ονομασίας.
Αυτό το νεύμα -πάντα κατά τους Σκοπιανούς- πήραν από
Αμερικανούς αξιωματούχους.
@ Το όνομα, λένε, έχει κλείσει.
Νέα Μακεδονία!
Με τη σύμφωνη γνώμη της ελληνικής κυβέρνησης.
Ακόμη και του Καμμένου!
@ Ο οποίος ήδη ετοιμάζει, όπως ακούγεται,
τη νέα του κυβίστηση.
Μαθαίνω, ότι θα προτείνει σύσκεψη πολιτικών αρχηγών για
γίνει σ’ αυτή η αποδοχή της σύνθετης ονομασίας με τον γεωγραφικό προσδιορισμό.
Για να «κρυφτεί» πίσω από την απόφαση των άλλων και να
παρουσιαστεί εκείνος ως διαφωνών!
@ Μου λένε ότι ίσως και να ζητήσει
δημοψήφισμα!
Κανένας όμως από τον περίγυρό του δεν απαντά στο ερώτημα,
τι θα υποστηρίξει εκείνος στο δημοψήφισμα…
Όπως, δεν απαντούν στο ερώτημα τι θα γίνει με τους
εσωκομματικούς κραδασμούς του…
@ Μου λένε και κάτι ακόμη:
Ότι ο Τσίπρας θεωρεί ότι το μεγάλο πρόβλημα θα το έχει η
Νέα Δημοκρατία…
@ Να πούμε κάτι ακόμη περί του θέματος.
Οι πληροφορίες δεν έρχονται μόνο από τα Σκόπια.
Τα ίδια λέει κι ο Κοτζιάς.
Ο οποίος ισχυρίζεται ότι το θέμα της ονομασίας πρέπει να
κλείσει μέσα στο 2018, αφού αν δεν λυθεί τότε δεν θα λυθεί ποτέ!
@ Για να κάνει ακόμη πιο σαφή τον
ισχυρισμό του, αναφέρει ότι αν συμφωνηθεί η λύση την Άνοιξη (δηλαδή ότι λένε οι
Σκοπιανοί όπως σας είπα προηγουμένως), εν συνεχεία θα χρειαστούν τρεις με τέσσερις μήνες γραφειοκρατική διαδικασία στον ΟΗΕ.
Άρα, θα πάει μέχρι το τέλος του 2018.
@ Αν δεν το
κατορθώσουμε οριστική λύση εντός του 2018, τότε τα πράγματα δυσκολεύουν αφού το 2019 ξεκινάει με τις εκλογές για πρόεδρο στη
γείτονα χώρα.
Μετά, δε, το καλοκαίρι του 2019, όπως
λέει ο Κοτζιάς, θα έχουμε εμείς εκλογές.
Συνεπώς, δεν είναι χρονιά για να βάζουμε τέτοια ζητήματα, γιατί θα
μπλέξουμε με τον προεκλογικό αγώνα…
@ Η αλήθεια
είναι ότι αυτή τη φορά όλες οι συνθήκες είναι ευνοϊκές.
Οι Αμερικανοί δεν θέλουν να αφήσουν τα Σκόπια ξεκρέμαστα στην Ρωσική
επέλαση στα Βαλκάνια.
Θέλουν να τα βάλουν στην ομπρέλα του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ταυτοχρόνως, ο εθνικιστής Γκρουέφσκι δεν μπορεί τώρα να βάλει
προσκόμματα ενώ κι ο νέος πρωθυπουργός Ζάεφ δείχνει ρεαλιστής.
Εκτός του ότι κι οι Αλβανοί πιέζουν για λύση.
@ Πάμε σε άλλο θέμα με ερώτηση:
Έχει υπάρξει άλλη φορά σε ελληνική κυβέρνηση τόσο λέτσος
υπουργός, όσο ο Τσακαλώτος;
@ Μόνο εγώ, άραγε, κάθε φορά που τον βλέπω νομίζω ότι βλέπω κλοσάρ!
@ Είπα Τσακαλώτος και θυμήθηκα τις κυνικές
δηλώσεις του στη Βουλή, ομού μετά του Χουλιαράκη, ότι συνειδητά επέλεξαν να υπερφορολογήσουν τη
Μεσαία τάξη.
Τώρα δεν το ισχυριζόμαστε εμείς –όπως κάναμε συστηματικά
στην αρθρογραφία μας- το ισχυρίζονται τα δυο κορυφαία κυβερνητικά στελέχη που
κρατούν το ταμείο της Ελλάδας.
Οι κομμουνιστές, είναι ξεκάθαρο και διακηρυγμένο στα
μανιφέστα της , μισούν τους αστούς. Μισούν τους επιτυχημένους, τους αρίστους.
Μισούν την πρόοδο και την εξέλιξη.
Κι ας αυτοχαρακτηρίζονται …προοδευτικοί.
@ Το είχε πει κι ο Λένιν:
«Ο τρόπος να συντρίψουμε τη μπουρζουαζία, είναι να τη
λιώσουμε ανάμεσα στις μυλόπετρες της φορολογίας και του πληθωρισμού».
Έγινε πράξη στην Ανατολική Ευρώπη κι εκατομμύρια άνθρωποι
έζησαν για δεκαετίες στην απόλυτη εξαθλίωση.
Τώρα, σχεδόν τριάντα χρόνια από την πτώση του
κομμουνισμού, το κάνουν πράξη στη χώρα μας οι αμετανόητοι κομμουνιστές Τσακαλώτος και Χουλιαράκης, ομού
μετά της αριστεροδέξιας κυβέρνησης στην οποία συμμετέχουν.
@ Υπερφορολόγησαν συνειδητά την
Μεσαία τάξη και ταυτοχρόνως έβαλαν και τον έτερο –και κατά δήλωσή του-
κομμουνιστή, τον Κατρούγκαλο, να στείλει στα ύψη τις ασφαλιστικές εισφορές για
να δέσει το γλυκό.
Το ομολόγησαν κυνικά κι απροκάλυπτα.
@ Κι οι φουκαριάρηδες οι αστοί, τραβούν
τα μαλλιά τους.
Όμως, οι ίδιοι έδωσαν
λαβή στους κομμουνιστές για να τους εξοντώσουν, τρέχοντας να ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ… για να τους καταργήσει
τον ΕΝΦΙΑ…
Ομαδική αυτοκτονία!
@ Τούτη η κυβέρνηση οδηγεί συνειδητά
ανθρώπους στη χρεοκοπία.
Όχι μόνο από ιδεολογικές αγκυλώσεις ή πολιτικές
πεποιθήσεις.
Μα για να μοιράζουν επιδοματάκια φτώχειας, όπως στην
πάλαι ποτέ Σοβιετία και να παριστάνουν τους ανθρωπιστές.
Αυτός είναι ο κομμουνισμός.
Κάνει δουλειές με τους μεγαλοαστούς και εξαθλιώνει τους
μικροαστούς επαγγελματίες, εμπόρους,
μαγαζάτορες, αγρότες, ώστε να χρεοκοπήσουν και να μεταβληθούν σε
κρατικούς υπαλλήλους, πειθήνιους, υποταγμένους, στα όρια της εξαθλίωσης κι
απόλυτα ελεγχόμενους από την κομματική νομενκλατούρα, η οποία εγκαθιδρύει
συστηματικά το δικό της ολοκληρωτικό καθεστώς.
@ Αυτός είναι ο κομμουνισμός.
Ισοπεδώνει τα πάντα και
μετατρέπει τον αστό υπόδουλο ενός παντοδύναμου κράτους που τον σκοτώνει μέρα με τη μέρα.
Και κάποια στιγμή του πετά
ένα ξεροκόμματο από το ματωμένο … κοινωνικό μέρισμα για να κάνει Χριστούγεννα.
Όποιος δεν το βλέπει, όποιος
δεν αντιλαμβάνεται που οδηγεί την Ελλάδα τούτη η κυβέρνηση, ας κάτσει στο ροζ
συννεφάκι του.
@ Πάμε και στο ΠαΣοΚ ή όπως αλλιώς θα λέγεται.
Παρακολούθησα με προσοχή το τηλεοπτικό debate των υποψηφίων προέδρων του υπό δημιουργία
Κεντροαριστερού κόμματος.
Για δυο λόγους.
Ο ένας αφορά την επαγγελματική διαστροφή.
Ο άλλος για δω τι ακριβώς λένε ή αν έχουν αν πουν, πέραν
των όσων γνωρίζουμε.
Τζίφος!
@ Πρώτα, όμως, πρέπει να εκφράσω και
πάλι τη γνώμη μου αναφορικά με τη διαδικασία.
Δεν έχει αλλάξει στο παραμικρό η πεποίθησή μου ότι δεν
είναι δυνατόν να εκλέγεται αρχηγός σε ένα κόμμα που δεν υπάρχει. Και θα
δημιουργηθεί αφού πρώτα εκλεγεί κάποιος!
Το ίδιο θα είναι ένα κόμμα με πρόεδρο τον Σταύρο και το
ίδιο θα είναι με πρόεδρο τη Φώφη;
Το ίδιο θα είναι με πρόεδρο τον Ανδρουλάκη και το ίδιο με
τον Ραγκούση;
@ Υπό αυτή την έννοια, η όλη ιστορία μου
φαίνεται φαιδρή.
Ίσως το ίδιο φαιδρή φαίνεται και στους πολίτες.
Κι αυτό αποτυπώνεται από την ελάχιστη τηλεθέαση που είχε
το debate στην ΕΡΤ.
Μόνο 3%!
Ίσως, τελικά, η διαδικασία αφορά μόνο όσους κάνουν
κομματική καριέρα και τον εναπομείναντα κομματικό στρατό…
@ Δεν έγινα σοφότερος από το debate. Είδα κι άκουσα αναμασήματα.
Είδα κι άκουσα απόψεις που παραπέμπουν στη δεκαετία του
΄80.
Συνειδητοποίησα ότι η πλειοψηφία των υποψηφίων δεν μπορεί
ν’ αντιληφθεί τον τρόπο που λειτουργεί η Κεντροαριστερά στον σύγχρονο κόσμο.
@ Η Φώφη Γεννηματά, γέννημα θρέμμα
του βαθέως ΠαΣοΚ της δεκαετίας του ’80, νοσταλγεί την ψεύτικη ευημερία εκείνης
της εποχής, που εν πολλοίς μας οδήγησε στη χρεοκοπία.
Υποτάσσεται στον συνδικαλισμό και τον κρατισμό και με
αφόρητα πληκτικό και «ξύλινο» λόγο θεωρεί τον ΣΥΡΙΖΑ των αφόρητων φόρων….
νεοφιλελεύθερο!
Ενώ χαρακτηρίζει τέτοια και τη Νέα Δημοκρατία και δίνει
την εντύπωση για τρικυμία εν κρανίω.
Μιλάει και σκέφτεται σαν να γράφει έκθεση ιδεών ένα
μαθητούδι του Γυμνασίου.
Χώρια ότι ήταν «τραγικά» άστοχο να επιτεθεί σε
συνυποψηφίους της με κτυπήματα «κάτω από τη ζώνη»…. Όπως έκανε με τον Μανιάτη.
@ Ο Ραγκούσης, με άκρατο λαϊκισμό, επιθυμεί
να γίνει ηγέτης, από κηπουρός του
Γιώργου Παπανδρέου κι ύστερα από χρόνια απόσυρσης που το κόμμα του έδινε μάχες
επιβίωσης.
Δικαίωμά του!
Το θέμα είναι ότι με τόσα αντιφιλελεύθερα σύνδρομα δεν
μπορεί να είναι χρήσιμος ούτε στο υπό ίδρυση κόμμα, ούτε πρωτίστως στον τόπο.
@ Ο Μανιάτης, είναι όντως καλός τεχνοκράτης
και πιστεύει στις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις. Έχω, όμως, την αίσθηση ότι με όλη
την παρουσία του έδειξε ότι μπορεί να είναι ένας εξαιρετικός υπουργός, μα όχι
ηγέτης.
@ Ο Καμίνης, δίνει την αίσθηση ότι τώρα
που τελειώνει τη θητεία του στο Δήμο Αθηναίων
και δεν έχει καμιά ελπίδα επανεκλογής, αναζητά το επόμενο βήμα του.
Παρ’ ότι περισσότερο σου δίνει την εντύπωση ενός καλού
λογιστή, παρά ενός οραματιστή ηγέτη, οι απόψεις του περί της αναγκαιότητας των
μεταρρυθμίσεων είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσες.
@ Ο Θεοδωράκης, που με το «Ποτάμι» έδειξε ότι
εκφράζει το μεταρρυθμιστικό Κέντρο, δεν είχε καν αποφασίσει μέχρι πρότινος τι
ακριβώς είναι κι αν θα λάβει μέρος στη συγκεκριμένη διαδικασία. Στην οποία
φαίνεται ότι σύρεται αφού τα δημοσκοπικά ποσοστά του κόμματός του είναι πλέον
σχεδόν μηδενικά.
Έχω τη βεβαιότητα ότι στερείται κι εκείνος ηγετικού
αναστήματος.
Χώρια που με τη μη διάλυση του κόμματος του πριν τις
εκλογές, που συμφώνησε υπογείως με τη Φώφη Γεννηματά (όπως και του ΠαΣοΚ
αντιστοίχως), έδειξε ότι θέλει να διατηρήσει τα προσωπικά οφίτσια.
Παρ’ όλα αυτά εκφράζει μεταρρυθμιστικό λόγο.
Λόγο αναγκαίο για την Ελλάδα του εγγύς κι απώτερου
μέλλοντος.
Κι επιπλέον είναι από τους ελάχιστους που έχει χιλιάδες
ένσημα εργασίας και δη μακριά από κομματικούς στρατούς.
@ Ο Ανδρουλάκης, είναι εξαιρετικά συμπαθής και
με σύγχρονο λόγο.
Η θητεία του στην Ευρωβουλή, τον έχει καταστήσει σαφή
γνώστη της Ευρωπαϊκής Σοσιαλδημοκρατίας.
Η απειρία του αποτελεί γεγονός ήσσονος σημασίας αφού
προέχουν οι θέσεις κι οι απόψεις. Είναι σημαντική η τοποθέτησή του εναντίον της
απλής αναλογικής, που αν ποτέ εφαρμοστεί θα είναι καταστροφική για τον τόπο.
Όπως σημαντική είναι κι η θέση του υπέρ της κατάτμησης
των μεγάλων περιφερειών της χώρας.
Δεν ξέρω όμως, αν του φτάνουν για να εκλεγεί πρόεδρος, οι
θέσεις του κι οι ισχυροί δεσμοί με το ΠαΣοΚ, στο οποίο είχε διατελέσει
Γραμματέας.
@ Για τον Ανδρουλάκη θέλω να τονίσω και
κάτι ακόμη:
Όλο αυτό το διάστημα του προεκλογικού «πυρετού», είναι ο
υποψήφιος που κατά τη γνώμη μου έχει εκφραστεί πιο πολύ από οιονδήποτε άλλο σε
πολιτική γλώσσα.
Με σαφές πρόγραμμα και σε πολλά ζητήματα.
@ Ο Τζιώτης κι ο Πόντας
ουδέν προσέφεραν για να γίνουν οι Έλληνες σοφότεροι για την υποψηφιότητά τους.
Δεν μου έμεινε το παραμικρό απ’ όσα εξέφρασαν.
@ Ο Κ. Γάτσιος, πρώην πρύτανης, μου άφησε την
καλύτερη αύρα.
Το σύνθημά του «Παραγωγή
ή θάνατος», αποτυπώνει πλήρως την κατάσταση
του τόπου και τις ανάγκες του.
Όπως και η θέση
του ότι «είναι επιβεβλημένη η μεταρρύθμιση του κράτους, που συνδέεται με την
κομματοκρατία και την πελατοκρατία».
Δεν το ακούς αυτό τόσο καθαρά από τους πασόκους και τους Κεντροαριστερούς.
Η δε άποψή του για Βουλή των 200 βουλευτών και όριο
θητείας των βουλευτών, έχω την αίσθηση ότι είναι απολύτως εναρμονισμένη, τόσο
με τις επιταγές της κοινωνίας, όσο και των καιρών.
«Η χώρα δεν χρειάζεται ανεπάγγελτους ισοβίτες», τόνισε.
@ Το ερώτημα είναι τι γίνεται από εδώ και πέρα.
Νομίζω ότι υπάρχουν δυο επιλογές:
Η μια είναι να εκλεγεί η Φώφη Γεννηματά,
με τις εκθέσεις ιδεών και την πεποίθηση ότι Νέα Δημοκρατία και ΣΥΡΙΖΑ είναι
ίδιοι.
Και με την
πολιτική σκέψη της ταυτισμένη με το κρατικίστικο ΠαΣοΚ.
Χωρίς ουσιαστικά ν’ αλλάξει κάτι, πέραν του ονόματος του
νέου φορέα, το οποίο δεν θα παραπέμπει στο τοξικό του ΠαΣοΚ.
@ Η δεύτερη επιλογή είναι να εκλεγεί ένας
μεταρρυθμιστής που δεν θα έχει αντιφιλελεύθερα ή αντιδεξιά σύνδρομα.
Ο οποίος θα μπορεί να συνεργαστεί με τη Νέα Δημοκρατία
για να πραγματοποιηθούν βασικά πράγματα που έχει ανάγκη η Ελλάδα.
Μεταρρυθμίσεις, αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου της
χώρας, περικοπή της σπατάλης στο δημόσιο και φυσικά άμεση μείωση των φόρων.
@ Δεν είμαι αισιόδοξος ότι θα συμβεί το δεύτερο.
Οπότε, η χώρα κι η αναμενόμενη νέα κυβέρνησή της υπό τον
Κυριάκο Μητσοτάκη, θα έχουν ν’ αντιμετωπίσουν μια ακόμη σημαντική εστία
λαϊκισμού…
Μακάρι να μη γίνει έτσι.
@ Να πω και κάτι άλλο.
Μου προξενεί εντύπωση ότι ο Κωνσταντινόπουλος που αποσύρθηκε από την κούρσα εκλογής, στηρίζει
τη Φώφη!
Τεμενάδες της έκανε προχθές στην επίσκεψή της στην
Τρίπολη.
@ Μου κάνει εντύπωση αυτό, δεδομένου ότι ο
Κωνσταντινόπουλος κι η Φώφη είχαν ένα σωρό ζητήματα ακόμη και στο πρόσφατο
παρελθόν.
Όπως και το γεγονός ότι ο ίδιος είναι της επιρροής
Βενιζέλου.
@ Τι μπορεί να σημαίνει αυτό;
Ότι ο Βαγγέλης θέλει Φώφη;
Δεν το πιστεύω.
Απλά, ως γατόνι της πολιτικής, ίσως να κατανοεί ότι με τη
Φώφη πρόεδρο, ίσως χρειαστεί και πάλι η συνδρομή του…
@ Πάντως, αν κι ακόμη είναι νωρίς έχει
ενδιαφέρον να δούμε και να μάθουμε και τα υπόγεια ρεύματα εν όψει δεύτερου
γύρου.
Ποιος θα πάει με ποιον και γιατί.
Με τι ανταλλάγματα και μέσα από ποια φέουδα.
Εκεί θα παιχτεί όλο το παιγνίδι…
@ Θα κλείσουμε την ενότητα με τα Πολιτικά και Παραπολιτικά σχόλια με κάποιες
απορίες.
- Αν η Νέα Δημοκρατία δεν είναι αυτοδύναμη, θα
τη στηρίξει σε κυβέρνηση συνεργασίας η Φώφη (αν έχει εκλεγεί στο ΠαΣοΚ ή
όπως αλλιώς θα το λένε);
Με όρο να μην είναι πρωθυπουργός ο Κυριάκος;
- Αληθεύει ότι αυτό καλλιεργούν και προεδρικοί
κύκλοι;
- Γιατί σφυροκοπά τον Κυριάκο εφημερίδα της
παράταξής του, γνωστή για τους δεσμούς της με τον πρόεδρο;
2η ενότητα
Τυπολογίες
@ Καινούργιες κυκλοφορίες εφημερίδων.
Την επόμενη Κυριακή το «Κυριακάτικο Έθνος».
Και την μεθεπόμενη εβδομάδα ο «Φιλελεύθερος», του Θανάση
Μαυρίδη.
@ Ξέρετε πώς σκέφτονται να λύσουν την
απληρωσιά των εργαζομένων στα μέσα του ΣΥΡΙΖΑ οι επιτελείς της Κουμουνδούρου
και της κυβέρνησης;
Να τους μετακινήσουν σε γραφεία βουλευτών!!!
@ Αλλά, οι βουλευτές γκρινιάζουν.
Αφού θεωρούν ότι θα φορτωθούν νέες υποχρεώσεις ενώ ήδη
έχουν καλύψει τις θέσεις που δικαιούνται για μετακλητούς.
@ Το δεύτερο debate των υποψηφίων του ΠαΣοΚ (ή όπως αλλιώς θα λέγεται)
αύριο, θα έχει δυο συντονιστές.
Εκτός από την Δώρα Αναγνωστοπούλου που ήταν και στο
πρώτο, θα είναι και ο Παύλος Τσίμας.
@ Η απόφαση έχει δημιουργήσει μεγάλες
εντάσεις στην ΕΡΤ, αφού οι δημοσιογράφοι της θεωρούν ότι προσβάλλονται από το
γεγονός ότι κάποιος εκτός της κρατικής τηλεόρασης θα συντονίσει τη συζήτηση.
Μάλιστα, ορισμένοι πήγαν και στον Νίκο Αλιβιζάτο και απαίτησαν
να ανακληθεί αυτή η απόφαση αναφορικά με τον Τσίμα.
Μα «έφαγαν» πόρτα.
@ Ο Νίκος Αλιβιζάτος τους είπε ότι το debate θα γίνει κατά τα πρότυπα εκείνων των εθνικών εκλογών, όπου
φιλοξενούνται στην ΕΡΤ δημοσιογράφοι των μεγάλων καναλιών.
Κι οι δημοσιογράφοι αποχώρησαν για να συνεχιστεί η
αντίδραση στην Αγία Παρασκευή και στη διοίκηση της.
@ Εν τω μεταξύ, να σας πω ότι έγινε χαμός με
την αλγεινή συμπεριφορά στελεχών της ΕΡΤ εναντίον των φωτορεπόρτερς που
έσπευσαν να καλύψουν το πρώτο debate.
Μάλιστα, η Ένωση Φωτορεπόρτερ Ελλάδος, έβγαλε ανακοίνωση
με ιδιαίτερο σκληρές εκφράσεις.
3η ενότητα
Στιγμές της ιστορίας μας
Μεταξάς και βασιλιάς Γεώργιος
@ Δικτατορία Μεταξά.
Πολλά έχουν γραφεί. Εκείνο που δεν έχει αναδειχθεί στο
μέγεθος που αφορά την πραγματικότητα, είναι ότι η δικτατορία αυτή βασίστηκε σε
δυαρχία.
Από τη μια ο Μεταξάς κι από την άλλη ο βασιλιάς Γεώργιος.
Με διακριτούς, μάλιστα, ρόλους ως προς την εξουσία.
@ Ο Μεταξάς είχε την απόλυτη ευθύνη ως προς τα
εσωτερικά και τη νεολαία.
Ο Γεώργιος είχε την ευθύνη της εξωτερικής πολιτικής και
του στρατεύματος.
Κι είναι χαρακτηριστικό ότι ο Λίκολν Μακβή, ο πρεσβευτής
των ΗΠΑ στην Ελλάδα (1933 -1941 και 1943 -1947) έκανε λόγο για «Σιαμαίους» και
«Γόρδιο Δεσμό» μεταξύ Μεταξά και Γεωργίου.
@ Τα δυο πρώτα χρόνια της δικτατορίας, η πλάστιγγα ως προς την άσκηση εξουσιών, έγερνε προς τον βασιλικό πόλο.
Από το 1938, οι βασιλικές αρμοδιότητες περιορίστηκαν κι ο
Μεταξάς ανέλαβε τις περισσότερες εξουσίες.
Κι αυτή η δυαρχία – επαναλαμβάνω ότι δεν έχει αναδειχθεί
στο σύνολό της από την ιστορία- ήταν βασική ειδοποιός διαφορά της ελληνικής
δικτατορίας από τις φασιστικές δικτατορίες.
@ Οι σχέσεις Μεταξά και Γεωργίου,
δοκιμάστηκαν επανειλημμένως και κορυφώθηκαν το 1936. Όταν ο Μεταξάς ίδρυσε την
«Εθνική Οργάνωση Νέων» (ΕΟΝ).
Η οποία είχε στόχο τη δημιουργία μαζικού λαϊκού
ερείσματος, το οποίο δεν διέθετε το καθεστώς.
Μέσω της ΕΟΝ, ο Μεταξάς πίστευε ότι θα δημιουργηθεί η
μαγιά αφοσιωμένων στελεχών που θα επάνδρωναν μελλοντικά τον κρατικό μηχανισμό.
Μια από τις διαφορές της από τα φασιστικά κράτη, ήταν ότι
επιτρεπόταν να μετέχουν σ’ αυτή οι Έλληνες Εβραίοι.
Δηλαδή, δεν υιοθετούσε τις φυλετικές – ρατσιστικές
διακρίσεις του Ναζισμού και του Φασισμού.
@ Πού αντέδρασε αναφορικά με την ΕΟΝ ο
Γεώργιος;
Στο γεγονός ότι η ΕΟΝ ακολουθούσε πιστά την αγωγή των
νέων από τα φασιστικά καθεστώτα.
Κι ότι ουσιαστικά η συμμετοχή των μαθητών στην ΕΟΝ ήταν
υποχρεωτική.
Μάλιστα, το 1938, το υπουργείο Παιδείας μερίμνησε ώστε
«από του αρξαμένου σχολικού έτους άπαντες οι μαθηταί των σχολείων αποτελούσι
συντεταγμένα τμήματα της Εθνικής Οργανώσεως Νέων».
@ Στον ιδρυτικό νόμο της ΕΟΝ (άρθρο 13) αναφερόταν ότι «όλα εν γένει τα αθλητικά, γυμναστικά και φίλαθλα σωματεία
της χώρας, τίθενται υπό την εποπτείαν του Ανωτάτου Διοικητικού Συμβουλίου της
ΕΟΝ».
@ Ο Γεώργιος διέβλεπε ότι ο Μεταξάς μέσω της ΕΟΝ επιχειρούσε να δημιουργήσει δικά του ερείσματα.
Κι είχε δίκιο.
Το 1939, η ΕΟΝ εξελίχθηκε σε κρατικό θεσμό κι οι παροχές
προς τα μέλη της ήταν άκρως ελκυστικές. Μέχρι δωρεάν κινηματογραφικά εισιτήρια.
Κι όχι μόνο αυτό.
Ενώ ουσιαστικά –για τις ισορροπίες- Γενικός αρχηγός της
ΕΟΝ είχε οριστεί (βάσει του ιδρυτικού νόμου) ο διάδοχος Παύλος κι οι
πριγκίπισσες Φρειδερίκη κι Ειρήνη, αντιστοίχως, επίτιμος Γενικός διοικητής και
γενικός επιθεωρητής των σχηματισμών θηλέων, η πραγματική αρχηγία ήταν στα χέρια
του Μεταξά.
Που είχε την καταστατική ιδιότητα του προέδρου του
Ανωτάτου Διοικητικού Συμβουλίου της ΕΟΝ.
@ Μέσα σ’ αυτό το κλίμα, ο Γεώργιος (1938), έκανε ανοικτή συζήτηση με εκπροσώπους του Φόρεϊν Όφις (πρέσβης Ουτότερλοου).
Στην οποία εξέφρασε τους προβληματισμούς του για την
ογκούμενη λαϊκή δυσαρέσκεια, τις μεθόδους Μεταξά ( συλλήψεις κι εκτοπίσεις
πολιτικών κι αξιωματικών, κάψιμο βιβλίων, καθυπόταξη της εκκλησίας με αλλαγή
ακόμη και του εκλεγμένου από την Ιερά Σύνοδο αρχιεπισκόπου Δαμασκηνού από τον
Χρύσανθο, κλπ).
Άκουσε περίπου τα ίδια από τους Άγγλους, με την υπόμνηση
ότι η απόλυτη σύνδεσή του με τον δικτάτορα θα δημιουργούσε απειλές για τον
θρόνο.
Κι απάντησε ότι δυσκολευόταν να βρει εναλλακτικό
πρωθυπουργό, πιστό στην μοναρχία.
@ Την ίδια ακριβώς εποχή, 1938, ο
Αμερικανός πρέσβης Μακβή, στέλνει αναφορά (cipher) στις ΗΠΑ όπου αναφέρει ότι η επιρροή του βασιλιά στις κυβερνητικές
αποφάσεις είναι πλέον μηδενική.
Ο δε Μεταξάς προχώρησε σε ανασχηματισμό –εκκαθάριση της
κυβέρνησής του από τα φιλομοναρχικά στοιχεία.
Διώχνει τον Κ. Γεωργακόπουλο (Παιδείας), φοβούμενος ότι ο
Γεώργιος τον προορίζει για αντικαταστάτη του.
Διώχνει τον εξόχως Μοναρχικό Γεώργιο Σπυρίδωνος
(Μεταφορών), τον Δευκαλίωνα Ρεδιάδη (Ναυτιλίας), τον Περικλή Κρητικό
(Αγορανομίας) και τον Γεώργιο Λογοθέτη (Δικαιοσύνης) , κατηγορώντας τους ότι
είχαν σχηματίσει «αυλικό μέτωπο» μέσα στην κυβέρνηση.
@ Κι είναι χαρακτηριστικό τι γράφει ο ίδιος
στο ημερολόγιό του:
«Επήρα το φραγγέλιο στα χέρια και έδιωξα τους απίστους
από το ναό μου. Έτσι έγινε όλη η κυβέρνησις δική μου».
@ Αμέσως μετά ζήτησε από τους Άγγλους
την αντικατάσταση του πρέσβη Ουότερλοου, επειδή δεν του είχε καμιά εμπιστοσύνη,
λόγω των σχέσεών του με το παλάτι.
Κάτι που έγινε, με την έλευση στην Ελλάδα του πρέσβη
Μάικλ Πάλερετ.
@ Από την άλλη πλευρά, ο Γεώργιος
διέθετε πάντα την αφοσίωση του στρατεύματος.
Πολύ περισσότερο αφού αυτό είχε εκκαθαριστεί από τους
δημοκρατικούς –βενιζελικούς αξιωματικούς.
Με κύριο εκφραστή τον μοναρχικό Αλέξανδρο Παπάγο, ο
οποίος είχε δράσει καταλυτικά στο πραξικόπημα Κονδύλη (10 Οκτωβρίου 1935) που
επανέφερε τον Γεώργιο στον θρόνο.
@ Ο Μεταξάς είχε αποδεχθεί –ως
κοινοβουλευτικός πρωθυπουργός- τον διορισμό από τον Γεώργιο του Παπάγου ως
αρχηγό του ΓΕΣ (1 Αυγούστου 1936).
Δηλαδή, τρεις ημέρες πριν την δικτατορία.
Ο δε Παπάγος, παρά το ότι δεν απολάμβανε της εμπιστοσύνης
του Μεταξά αναφορικά με τις στρατιωτικές του ικανότητες, συνεισέφερε ενεργά
στην ανασυγκρότηση κι επανεξοπλισμό του στρατού και στον προσανατολισμό για
πόλεμο με τη Βουλγαρία.
@ Για ν’ αποκτήσει μεγαλύτερα ερείσματα
στο στράτευμα, ο Μεταξάς αύξησε την μισθοδοσία, έδωσε προτεραιότητα στην
ουσιαστική βελτίωση των συνθηκών στρατωνισμού.
Κυρίως, όμως, σκόπευσε και πέτυχε την βελτίωση του
εξοπλισμού.
4η ενότητα
Αθλητικό Καλντερίμι
@ Τελικά η έννοια της «υπομονής» πρέπει να
γίνει σταθερός συνοδοιπόρος μας αναφορικά με Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό στην
Ευρωλίγκα.
Τα στραπάτσα και των δυο την εβδομάδα που πέρασε το
απαιτούν.
@ Ας τα πάρουμε με τη σειρά.
Παναθηναϊκός: Επώδυνη ήττα.
Όχι ως προς τη βαθμολογία αλλά ως προς την εικόνα της
ομάδας.
Κι αν πει κάποιος πως δεν θα λέγαμε τα ίδια αν είχε δοθεί
το φάουλ στον Παππά κι είχαν νικήσει οι «πράσινοι», πλανάται.
Τα γραπτά μένουν κι έχουμε επανειλημμένως αναφέρει ότι ο
Παναθηναϊκός έχει σοβαρά προβλήματα, τόσο στη θέση «5» όσο και στη δημιουργία.
Ενίοτε (αν δεν μπουν τα τρίποντα) και στο σκορ.
Για να μη πω για τις ελεύθερες βολές που το ποσοστό είναι
σαν αυτά των εφηβικών πρωταθλημάτων…
@ Να τα πούμε λοιπόν ξεκάθαρα.
Βουγιούκας: Δεν υπάρχει σε επίπεδο
Ευρωλίγκας και ίσως σε μεγάλα παιγνίδια του ελληνικού πρωταθλήματος.
Ντένμον: Δεν υπάρχει σε επίπεδο Ευρωλίγκας.
Όγκουστ: Δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή. Στο μέλλον βλέπουμε…
Μήτογλου: Δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή.
Λοτζέσκι: Ανύπαρκτος!
@ Μάνι –μάνι λοιπόν, 5 από τις 7 μεταγραφές του καλοκαιριού δεν μπορούν να συνεισφέρουν.
Κι αν συνυπολογίσουμε ότι ο Λεκαβίτσιους έχει σοβαρά προβλήματα (λόγω ύψους) στην άμυνα κι ο Θανάσης Αντετοκούμπο μάλλον δεν
απολαμβάνει της εμπιστοσύνης του Πακουάλ, δεν χρειάζεται να προστεθεί το
παραμικρό για να αποτυπώσει την κατάσταση στον Παναθηναϊκό.
@ Επιπλέον:
Ο Γκάμπριελ είναι ένας ξένος που παίζει 1,5
λεπτό, άρα αυτό αποτελεί υπερβολική πολυτέλεια.
Ο Μποχωρίδης καλά καλά δεν παίζει ούτε στο
ελληνικό πρωτάθλημα ενώ το ίδιο συμβαίνει και με τον πιτσιρικά τον Καλαϊτζάκη.
@ Άρα; Τι μένει;
Η παλιοσειρά.
Ο Καλάθης μέχρι να «σκάσει».
Ο Γκιστ.
Ο Σίνγκλετον που άρχισε «διστακτικά» μα σιγά
σιγά συνέρχεται.
Ο Παππάς.
Κι ο Ρίβερς.
@ Βγαίνει έτσι Ευρωλίγκα;
Όποιος το πιστεύει είναι σαν να πιστεύει ότι κάποιος
μπορεί να μείνει κάτω από το νερό μισή ώρα χωρίς ανάσα…
Όσο, λοιπόν, ο Παναθηναϊκός κι ο Πασκουάλ δεν μπορούν να
βάλουν στην ευρωπαϊκή εξίσωση τις μεταγραφές του καλοκαιριού, η κατάσταση δεν
μπορεί ν’ αλλάξει.
Πολύ με περισσότερο με τα σοβαρά μειονεκτήματα σε θέσεις
κλειδιά της ομάδας.
@ Ποιος έφτιαξε αυτή την ομάδα;
Ο Πασκουάλ.
Κι αν όλοι ξέρουμε ότι οι ομάδες δεν φτιάχνονται από τη
μια μέρα στην άλλη αλλά χρειάζεται υπομονή, ο Παναθηναϊκός δεν μπορεί να
περιμένει.
Εκτός αν πουν ότι δεν έχουμε εφέτος στόχο την Ευρωλίγκα,
αλλά να φτιάξουμε σταδιακά ομάδα για το μέλλον…
Μα δεν το λένε.
@ Κι ο Πασκουάλ δεν θα μένει για πολύ στο
απυρόβλητο.
Με τη Μπασκόνια, ας πούμε, το παιγνίδι χάθηκε από
εκείνον.
Δεν είναι δυνατόν μια ομάδα να είναι μπροστά με 4 πόντους
27 δευτερόλεπτα πριν τη λήξη, με τη
μπάλα δική της και να χάνει!
Ειδικά στην τελευταία επίθεση, δεν χρειαζόταν καν
επίθεση.
Μπορεί να μη δόθηκε το φάουλ στον Παππά, αλλά η πιο
συνειδητή επιλογή ήταν κράτημα της μπάλας και σουτ στα 24΄΄.
Οι Βάσκοι θα είχαν 3΄΄ για να πάρουν ριμπάουντ και να
σκοράρουν κιόλας.
Δύσκολα πράγματα.
@ Ο Πασκουάλ, επίσης, βλέποντας ότι η ομάδα
του έχει ζήτημα στην άμυνα, δεν έβαλε σχεδόν καθόλου τον κατ’ εξοχήν αμυντικό
του παίκτη (πλην Καλάθη), τον Αντετοκούμπο.
Που μπορεί να μαρκάρει από τη θέση «1» μέχρι τη θέση «5»…
Όλοι το έβλεπαν πλην του Ισπανού.
Τελικά έφτασε στο σημείο να δεχθεί 85 πόντους από την
λιγότερο παραγωγική ομάδα της Ευρωλίγκα.
@ Πάμε και στον Ολυμπιακό.
Άλλη τραγωδία εκεί.
Έβλεπα τους ερυθρόλευκους και δεν πίστευα ότι μπορεί να
παίξουν τόσο άσχημα.
Έμοιαζαν με μια ομάδα που μαζεύτηκε από την παραλία για
να πάει να παίξει παιγνίδι Ευρωλίγκας.
@ Κι είναι παράλογο αυτό αν
αναλογιστούμε ότι μια εβδομάδα πριν ο Ολυμπιακός είχε διαλύσει τη Χίμκι του
Μπαρτζώκα. Που μετά, πήγε στη Μαδρίτη και διέλυσε τη Ρεάλ!
Κι αυτό επειδή οι Πειραιώτες δεν μας είχαν συνηθίσει σε αστάθεια
κι αποκλίσεις στην απόδοσή τους.
Πολύ περισσότερο που απέναντί τους είχαν μια ομάδα που
δεν τρομάζει –αυτή τη στιγμή- κανέναν.
@ Ο Ολυμπιακός, όχι μόνο δεν πήρε πόντο στο
ανοικτό γήπεδο, μα με τα λάθη του έδωσε 16 πόντους στην Μπαρτσελόνα.
Κι όχι μόνο αυτό.
Οι 15/23 βολές, τα 15/33
δίποντα, τα 2/14 τρίποντα και τα 21 (!!!) λάθη
φανερώνουν το πρόβλημα.
@ Οι ξένοι του ήταν αλλού για αλλού.
Ο Ρόμπερτς ήταν παιδική χαρά, ο Μακλίν το ίδιο, ο «φονιάς» Τόμπσον φάνηκε μόνο στην αρχή κι ο Μιλουτίνοβ δεν έβαζε. Όσο για τον Στρέλνιεκς; Μηδενικό.
Όχι ότι οι Έλληνες ήταν καλύτεροι…
@ Τη επόμενη εβδομάδα, έχουμε Ολυμπιακός
– Παναθηναϊκός.
Ο χαμένος θα μπει σε τεράστια περιδίνηση…
5η ενότητα
Μουσικές ιστορίες
Μιχάλης Βιολάρης
Αποσπάσματα από τη ραδιοφωνική εκπομπή ¨Χίλιες και μια νότες¨ που έκανα από
το 1990 μέχρι το 2000 ( Πειραιάς, Κανάλι 1, 90,6 FM),
Η εκπομπή είχε γίνει τον Απρίλιο του 1994, σε ένα κύκλο –αφιέρωμα στο Νέο
Κύμα, αλλά και στην προσωπική μουσική διαδρομή του Μιχάλη Βιολάρη.
Τα τραγούδια που είχαμε παίξει ήταν:
Άσπρα καράβια
Τούτο το πρωί
Τρεις νέοι
Μη κλαις για μένανε
Ποια γωνιά
Παιδί μου ώρα σου καλή
Ούλα χαλάλιν σου
Δελφινοκόριτσο
Βάρκα χωρίς πανιά (από την κινηματογραφική ταινία «Σκιές στην άμμο»
Στα χείλη μας ακόμη το φιλί
Ούλα χαλάλιν σου
Αν βουληθώ να σ’ αρνηθώ
Ήρθες εψές
Ο Χαρίλαος
Να της πείτε καπετάνιοι χαιρετίσματα
Ας πούμε αν θες
Τι Λωζάννη τι Κοζάνη
@ Έλεγε, τότε, ο Μιχάλης Βιολάρης για το ξεκίνημα της πορείας
του:
«Ήρθα στην Ελλάδα από την Κύπρο, το 1962, για να σπουδάσω στη Φιλοσοφική σχολή.
Πάντα μου άρεσε η μουσική, έγραφα μελωδίες σε ποίηση
Κυπρίων ποιητών και συνάμα τραγουδούσα.
Στην Ελλάδα, γνώρισα τον κόσμο των μπουάτ.
Κι εκεί, ένα βράδυ στα 1967, πήγα στην «Παράγκα» που
τραγουδούσε η Καίτη Χωματά.
Μου ζήτησε να παίξω κάποια τραγούδια στο πιάνο.
Άρεσαν αυτά που έπαιξα και τραγούδησα.
Σε σημείο που μέσα σε 2-3 ημέρες να με καλέσουν να
τραγουδώ δίπλα στη Χωματά.
Που χάραξε το συλλογικό μας υποσυνείδητο με το τραγούδι
«Μια αγάπη για το καλοκαίρι».
@ «Στις μπουάτ γνώρισα όλο το πνεύμα της Ελλάδας.
Τον Ελύτη, τον Θεοδωράκη, τον Χατζιδάκι, το Λοΐζο, τον
Κουν, τον Μυράτ, τον Μινωτή, τον Χορν και σημαντικούς συνθέτες που έρχονταν
εκεί κι έπαιζαν τα τραγούδια τους για να βλέπουν αν έχουν ανταπόκριση στον
κόσμο.
Αυτούς τους
ανθρώπους είχαμε για πρότυπα, κι ήταν δίπλα μας, μας αγκάλιαζαν, αν αξίζαμε μας
προωθούσαν, ήταν μεγάλες εμπειρίες».
@ «Από τα 1965, πριν ακόμη μπω στις
μπουάτ, πριν συναντήσω τον Σπανό και τη Χωματά, είχα γράψει το «Ούλα Χαλάλι σου» σε στίχους του Ανδρέα
Γρηγορίου, ενός Κύπριου φίλου και στιχουργού.
Αυτό το τραγούδι έπαιξα και τραγούδησα εκείνο το βράδυ
που με κάλεσε η Χωματά στην ¨Παράγκα¨.
Κι αυτό το τραγούδι ήταν ένα διαβατήριο που μου άνοιξε
δρόμους.
Καθώς τότε δεν υπήρχαν πολλά ραδιόφωνα, δεν υπήρχε
τηλεόραση, το τραγούδι έγινε γνωστό από στόμα σε στόμα.
Κι εγώ ένας Κύπριος φοιτητής που τραγουδά στην Πλάκα».
@ « Ύστερα ήρθε η ¨Λύρα¨. Κι ο Γιάννης Σπανός.
Με έβαλαν να πω το ¨Άσπρα
καράβια τα όνειρά μας¨, μαζί με τη Χωματά.
Κυκλοφόρησε σε δίσκο 45 στροφών κι αργότερα μπήκε και
στην πρώτη ¨Ανθολογία¨ του Σπανού».
@ Κι ύστερα από ένα χρόνο, κυκλοφόρησε ο πρώτος προσωπικός μου δίσκος.
Με τίτλο «Μιχάλης Βιολάρης 1».
Θυμάμαι, μάλιστα, ότι ο δίσκος δεν βγήκε με την ετικέτα
της Λύρα αλλά με το label Zodiac.
Εκεί είπα τεράστια τραγούδια.
Αν αυτός ο δίσκος κυκλοφορούσε σήμερα, ίσως να ήταν αυτό
που αποκαλούμε αντιπροσωπευτικό best of»...
@ «Άκου, Νίκο, τι τραγούδια είχε αυτός ο δίσκος:
- Τούτο το πρωί, Λίνος Κόκοτος – Αργύρης Βεργόπουλος.
- Αρκείς τζιαί πέθανα, μουσική δική μου και στίχοι του Ανδρέα Γρηγορίου.
- Τρείς νέοι,
μουσική Σπανός, ποίηση Αιμιλία Δάφνη, από την πρώτη ανθολογία.
- Άδικη ζωή,
Βασίλης Τενίδης.
- Αλήτης,
Γιάννης Σπανός – Λευτέρης Παπαδόπουλος
- Βρέχει ο Θεός, Δήμος Μούτσης – Νίκος Γκάτσος.
- Μη κλαις για μένανε, Γιάννης Σπανός – Λευτέρης Παπαδόπουλος
- Ποια γωνιά,
Βασίλης Τενίδης – Άκος Δασκαλόπουλος
- Στα δικά σου σκαλοπάτια, Γιάννης Σπανός – Λευτέρης Παπαδόπουλος
- Ασημένιο φύλλο, Λίνος Κόκοτος – Άκος Δασκαλόπουλος
- Παιδί μου ώρα σου καλή, Σπανός σε ποίηση Γεωργίου Βιζυηνού, από την πρώτη Ανθολογία.
- Έλα να σμίξουμεν τα θκυο, μουσική δική μου, στίχοι Χρήστου Χασάπη»….
@ «Πρέπει να πούμε κάποια πράγματα σχετικά
μ’ αυτόν τον δίσκο.
Τα περισσότερα τραγούδια είχαν κυκλοφορήσει και σε
δίσκους 45 στροφών, ενώ μερικά άλλα ήταν στη πρώτη ανθολογία του Σπανού.
Για παράδειγμα, το «Παιδί μου ώρα σου καλή» το είχε πει ο
Πουλόπουλος στην πρώτη ανθολογία.
Το «ασημένιο φύλλο», μπήκε μετά, νομίζω το 1969, και στο
δίσκο «Ώρες» του Λίνου Κόκοτου.
Τα δυο δικά μου, στην κυπριακή διάλεκτο, τα τραγούδησε
σχεδόν ταυτοχρόνως με την κυκλοφορία του δικού μου δίσκου κι ο Νίκος
Ξανθόπουλος.
Το δε «Βρέχει ο Θεός», το είχε πρωτοπεί λίγες ημέρες πριν
από εμένα κι ο Σταμάτης Κόκκοτας»…
@ «Θέλω να πω κάτι ακόμη.
Σ΄ αυτόν το πρώτο μου δίσκο, παίζει μπουζούκι ο σπουδαίος
Στέλιος Ζαφειρίου.
Κι έχει τη χαρακτηριστική σφραγίδα του παιξίματός του με
τον ανείπωτο συναισθηματικό του ήχο»….
----------------------------------------------------------------------------------
@ Φτάσαμε αισίως στην τελευταία σελίδα…
@ Άσε μας ρε παλικαράκι.
Αφού δεν «κτυπάς» σουβλάκια, πώς θέλεις να έχεις άποψη;
@ Κατέβηκα με τη γυμναστριούλα στην
Ερμού.
Σκέφτηκα ότι συνήθως σε πέντε λεπτά είμαι από το Σύνταγμα
στο Μοναστηράκι.
Ε, 3 ώρες έκανα…
@ Λύσσαξε χθες να πάω για τρέξιμο…
Είπα κι εγώ να πάω να γλιτώσω την γκρίνια.
Κι έπιασε βροχή!
Άραξα μ’ ένα μπολ ξηρούς καρπούς κι είδα την Πολίτικη
Κουζίνα.
@ Για να ξέρετε:
Η φράση «κάνε ότι θέλεις» από γυναικεία χείλη, αποτελεί φράση
παγίδα…
@ Γυμναστριούλα:
«Εκνευρίζομαι να μιλάνε οι άλλοι ενώ διακόπτω»…
@ Ερώτηση:
Πώς λέγεται στα Αγρινιώτικα το σαμπουάν wash and go;
Πλυς κι τσακίς!
@ Αυτά και σήμερα.
Νέα μας συνάντηση την επόμενη Κυριακή.
@ Να προσέχετε όσους αγαπάτε.
Και μη ξεχνάτε ότι οι μεθυσμένοι, τα παιδιά και τα κολάν,
λένε πάντα την αλήθεια…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου