Η επιστροφή εντός των «πράσινων» τειχών…

Γράφει
ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Περισσότεροι από 200 χιλιάδες άνθρωποι σηκώθηκαν από τους καναπέδες τους και προσέτρεξαν να ψηφίσουν για την επόμενη ημέρα του ΠαΣοΚ ή όπως αλλιώς θα λέγεται στο εγγύς μέλλον. Οι αριθμοί είναι χαρακτηριστικοί: Όσοι προσήλθαν χθες στις «πράσινες» κάλπες, αντιστοιχούν στα 2/3 εκείνων που είχαν ψηφίσει ΠαΣοΚ/ΔΗΣΥ το 2015 (342 χιλιάδες ψηφοφόροι).

Η συντριπτική πλειοψηφία αυτών –εκ του αποτελέσματος- δείχνει ότι ήταν  κομματικοί.

Είτε κομματικοί του

παρελθόντος που παίρνουν τον δρόμο της επιστροφής στο μαντρί είτε κομματικοί που άντεξαν σχεδόν επτά χρόνια.

Κι αυτό καταδεικνύει ότι μπαίνουμε στην επόμενη ημέρα της Κεντροαριστεράς με τον κόσμο να γυρίζει την πλάτη στον Αλέξη Τσίπρα και την 5^η του φάλαγγα που επιχειρεί να διεμβολίσει τον χώρο του Κέντρου.

Τώρα, γίνονται δύσκολα τα πράγματα για τν Αριστερό ΣΥΡΙΖΑ.  Εκτός αν παιχτούν παιγνίδια εμπνεύσεως Λαλιώτη ή η προπαγάνδα κι η λάσπη που θα εκτοξευτεί εναντίον όποιου ή όποιας εκλεγεί πρόεδρος καλύψει τα πάντα.

Η ουσία είναι ότι και ο τόπος και η Δημοκρατία μας αλλά και η Νέα Δημοκρατία, έχουν ανάγκη έναν σοβαρό πολιτικό πόλο στον Κεντροαριστερό χώρο. Πολύ περισσότερο αφού καθημερινά γινόμαστε μάρτυρες της αναγκαιότητας σοβαρής διακυβέρνησης κι επιστροφής της Ελλάδας στην κανονικότητα.

Αυτή η επιστροφή ξεκίνησε με την επιχείρηση εξυγίανσης της Νέας Δημοκρατίας μέσω της εκλογής του Κυριάκου Μητσοτάκη και συνεχίστηκε χθες με την προσέλευση χιλιάδων ανθρώπων στις διαδικασίες του ΠαΣοΚ. Αυτό είναι το πρώτο και βασικό συμπέρασμα των κομματικών εξελίξεων τα δυο τελευταία χρόνια.

Ένα άλλο συμπέρασμα είναι ότι ο αριθμός των 200 χιλιάδων ανθρώπων που πήγαν χθες και ψήφισαν, αποτελεί την πρώτη μεγάλη ήττα του ΣΥΡΙΖΑ από την εποχή που, δια του πεζοδρομίου και των παραμυθιών, έβαλε πλώρη για την εξουσία.

Αυτοί οι άνθρωποι, μαζί με τους περισσότερους από 400 χιλιάδες που είχαν σπεύσει στις εσωκομματικές εκλογές της Νέας Δημοκρατίας, σηματοδοτούν την επιστροφή της χώρας σε πολιτική κανονικότητα με κυβέρνηση και ισχυρή αντιπολίτευση.

Σηματοδοτούν ότι το διχαστικό «αυτοί ή εμείς» που εκτόξευε ο Τσίπρας κι η Αριστερά, δεν εκφράζει κανέναν άλλο παρά μόνο τους ίδιους και τον Καμμένο.

Δεν γνωρίζω αν τελικά θα εκλεγεί η Φώφη Γεννηματά ή ο μεταρρυθμιστής κι ορθολογιστής Ανδρουλάκης. Εκείνο που γνωρίζω είναι ότι η χώρα χρειάζεται ισχυρή –σοβαρή Κεντροδεξιά για να παράγει πλούτο και να περιορίζει την απληστία του κράτους, αλλά χρειάζεται κι ισχυρή – σοβαρή Κεντροαριστερά για να προασπίζει την κοινωνία από την απληστία ισχυρής (στον τόπο μας) μερίδας ιδιωτών κρατικοδίαιτων επιχειρηματιών…

Εκείνο που οφείλουμε να καταγράψουμε είναι ότι όλη η διαδικασία δεν είχε λαϊκίστικα χαρακτηριστικά, ούτε έγινε με φραστικούς βερμπαλισμούς για να προσελκύσει το ενδιαφέρον των τηλεθεατών. Ήταν μια ευπρεπέστατη διαδικασία, παρά το γεγονός ότι εκκρεμούν ζητήματα ιδεολογικής ταυτότητας του νέου υπό ίδρυση κόμματος.

Κι όσο ο ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζει να διχάζει την κοινωνία και να διαβάζει το χθεσινό αποτέλεσμα ως αποτέλεσμα προσέλευσης νεοδημοκρατών στις «πράσινες» κάλπες, τόσο το καλύτερο για όλους τους άλλους…

Άλλωστε, ξέρουμε πια, ότι οι νεοκομμουνιστές ζουν σε ένα δικό τους κόσμο και δεν μπορούν ν’ αντιληφθούν ότι χθες, σχεδόν κατά 80%, η ψήφος ήταν κομματική από ανθρώπους που επέστρεψαν εντός των «πράσινων» τειχών…

Ας ελπίσουμε ότι η Ελλάδα αλλάζει αδιαφορώντας για τη μελαγχολία που προκαλείται σε κάποιους…