Γηγενείς, επήλυδες κι ερωτήματα

Γράφει
ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Τρίτη συνεχόμενη ημέρα που θ’ ασχοληθώ με τις εκλογές στο ΠαΣοΚ ή όπως αλλιώς θα λέγεται στο εγγύς μέλλον.

Κορυφαία διαπίστωση αυτής της αναμέτρησης –και εκ του αποτελέσματος- είναι ότι στις εκλογές προσήλθε το βαθύ ΠαΣοΚ. Εξ ου και προκρίθηκαν στο τελικό γύρο οι δυο πασοκογενείς κι ουχί οι «επήλυδες». 

Αυτό το γεγονός, από μόνο του, εξηγεί τον

πανικό ή έστω την βαθιά ανησυχία του ΣΥΡΙΖΑ.

Σημαντική, επίσης, διαπίστωση είναι το γεγονός ότι προσήλθαν 210 χιλιάδες άνθρωποι.

Που, θα ήταν απείρως περισσότεροι αν είχε επιτραπεί η εξ αποστάσεως ηλεκτρονική ψηφοφορία. Κάτι που πολέμησε με λύσσα τα βαθύ ΠαΣοΚ, αφού το πρότειναν οι Θεοδωράκης και Καμίνης και δεν ευνοούσε διόλου την Φώφη Γεννηματά.

Από την άλλη πλευρά, υπάρχουν δεδομένα και καταστάσεις που χρήζουν προσοχής ή ανάλυσης και δεν  έχουν αναδειχθεί έντονα ή δεν έχουν απασχολήσει την κοινή γνώμη.

Να πω κατ’ αρχάς ότι αν και με αμιγώς πολιτικό κριτήριο θα ήταν ευχής έργο η νίκη Ανδρουλάκη στον δεύτερο γύρο, δεν θεωρώ εύκολο να συμβεί κάτι τέτοιο.

 Όχι μόνο για λόγους που αναλύσαμε και συζητήσαμε στο χθεσινό άρθρο, μα κι επειδή τη Φώφη –πλην των γερόντων του ΠαΣοΚ- τη στηρίζουν δυο-τρεις μεγάλες επιχειρηματικές οικογένειες του τόπου που τη βλέπουν ως την κόρη του αείμνηστου φίλου τους Γιώργου Γεννηματά. Άλλωστε κι ο ίδιος ο Ανδρουλάκης μίλησε για επιχειρηματικά συμφέροντα. Χωρίς ν’ αναφέρει ότι πρόκειται για παλιά τζάκια.

Δεύτερος λόγος που θεωρώ ότι είναι δύσκολη η επικράτηση του Ανδρουλάκη, αφορά την τέχνη της ακροβασίας. Στην οποία δεν γνωρίζω πόσο καλός είναι.

Τι εννοώ; Εννοώ, ότι για να νικήσει πρέπει να καταφέρει να κρατήσει δίπλα του τούς ψηφοφόρους επιρροής Βενιζέλου που ούτως ή άλλως τον ψήφισαν αλλά και να συσπειρώσει κοντά του τους ψηφοφόρους του Γιώργου Παπανδρέου που στη μεγάλη τους πλειοψηφία στήριξαν Καμίνη. 

Μπορεί να το καταφέρει; Αν το κάνει δεν θα κάνει για πρόεδρος του ΠαΣοΚ ή όπως αλλιώς θα λέγεται αλλά για κάτι σημαντικά μεγαλύτερο…

Τρίτος λόγος που δεν έχει αναδειχθεί στο μέγεθος που του πρέπει, είναι ότι η νέα διαπλοκή που στήνει σιγά σιγά ο ΣΥΡΙΖΑ ισχυροποιείται συστηματικά με την διείσδυσή της στα ΜΜΕ και στις υπό πώληση κρατικές επιχειρήσεις.

Δεν πρέπει να λησμονούμε ότι στη λογική Λαλιώτη (για στρατηγική συνεργασίας ΣΥΡΙΖΑ –ΠαΣοΚ) εκδόθηκε από τον Λιβάνη η εφημερίδα «Νέα Σελίδα», ενώ το ίδιο το Μέγαρο Μαξίμου (δια των Φλαμπουράρη και Παππά) στηρίζει με κάθε τρόπο τις εκδοτικές προσπάθειες του Ιβάν Σαββίδη. 

Αυτή η νέα διαπλοκή, λοιπόν,  διατυμπανίζει ότι δεν θα γίνει ποτέ πρωθυπουργός ο Μητσοτάκης. Για να μην εκλεγεί πρωθυπουργός ο Μητσοτάκης (αν δεν εκλεγεί αυτοδύναμη η Νέα Δημοκρατία) δεν πρέπει να υπάρχει ισχυρό ΠαΣοΚ ή όπως αλλιώς θα λέγεται.  

Τέταρτος λόγος που χρήζει διερεύνησης είναι αυτός που ακούει στο όνομα Λαλιώτης.

Ο οποίος μαζί με τους άλλους «Μαθουσάλες» του «πράσινου ήλιου» στήριξαν τη Φώφη.

Ο Λαλιώτης, μάλιστα, την πίεζε (πριν την προκήρυξη των εσωκομματικών εκλογών) να κάνει νεύμα προς τον ΣΥΡΙΖΑ. 

Τι θα κάνει τώρα το πρώην «θείο βρέφος»;

Θ’ αλλάξει γραμμή ή θα επιμένει να είναι η πιο σημαντική γέφυρα του ΣΥΡΙΖΑ προς το ΠαΣοΚ; Πολύ περισσότερο όταν 210 χιλιάδες άνθρωποι στήριξαν το εγχείρημα και έδωσαν συντριπτικό ποσοστό σ’ εκείνους τους υποψηφίους που δεν θέλουν ν’ ακούν για ΣΥΡΙΖΑ;

Πέμπτος λόγος που οδηγεί σε σκέψεις κι αναλύσεις είναι το γεγονός ότι 210 χιλιάδες άνθρωποι άφησαν πίσω τους  Παπανδρέου και Βενιζέλο κι έσπευσαν σε μια διαδικασία στην οποία εκείνοι ήταν εκτός προσκηνίου.

Ο δεύτερος μπορεί να μας απασχολήσει στο εγγύς ή απώτερο μέλλον αλλά ο πρώτος οδεύει μαθηματικά στο χρονοντούλαπο της ιστορίας.

Εδώ θάμαστε να τα δούμε όλα αυτά και να λάβουμε απαντήσεις.

 Άλλωστε στην Ελλάδα, ποτέ, κανένας αναλυτής δεν πέθανε από πλήξη…