Η Φώφη και οι άλλοι

Γράφει
ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Όπως αποδείχθηκε εκ του αποτελέσματος, στις εκλογές του ΠαΣοΚ, κυριάρχησαν οι μηχανισμοί.

Κι αυτούς δεν τους διέθεταν ο Καμίνης κι ο Σταύρος Θεοδωράκης που θέλησαν να τα βάλουν με την νυν πρόεδρο του ΠαΣοΚ και τον τ. γραμματέα του. Οι οποίοι, όπως και να το κάνουμε είχαν ιδιαίτερη πρόσβαση στον κομματικό στρατό.

Επιπλέον, Καμίνης και Θεοδωράκης θέλησαν να

εκφράσουν τη νεωτερικότητα , τον Κεντροαριστερό – μεταρρυθμιστικό χώρο.

Δεν τα κατάφεραν. Χωρίς να φταίνε κατ’ ανάγκη οι ίδιοι.

Το συγκεκριμένο εκλογικό ακροατήριο του βαθέως ΠαΣοΚ που προτίμησε τη Φώφη Γεννηματά, είναι σαφές ότι δεν αρέσκεται σε «διορθώσεις» της κατάστασης στο κόμμα ή στον κρατικό μηχανισμό. Είναι το ακροατήριο που πήγε στον Τσίπρα επειδή τους έταξε πως δεν θα θίξει τα «άρρωστα κεκτημένα» και τώρα που αυτός τους διέψευσε επιχειρούν την επιστροφή στη μητρική αγκαλιά που υπόσχεται ανασύσταση του παλιού μεγαλείου.

Όμως, τόσο το εκλογικό ακροατήριο του Καμίνη, τόσο κι αυτό του Θεοδωράκη δεν είναι διόλου ευκαταφρόνητο. Αποτελεί ισχυρό ανάχωμα σε όσους ονειρεύονται και πάλι τις εποχές των λεφτόδεντρων. Πολύ περισσότερο αφού κι ο Ανδρουλάκης με το 43% δεν απέχει πολύ από όσα εκείνοι εκφράζουν.

Το βέβαιο είναι ότι στις εσωκομματικές εκλογές του ΠαΣοΚ το Κέντρο ηττήθηκε.

Οι ψηφοφόροι που έσπευσαν στη διαδικασία δεν συγκινήθηκαν κι όσοι δεν έσπευσαν έχουν ήδη κάνει την επιλογή τους στο πρόσωπο του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Τα ερωτήματα που προκύπτουν τώρα είναι δυο:

1. Μπορεί να καταφέρει ν’ αναστήσει την Σοσιαλδημοκρατία και την Κεντροαριστερά η Φώφη Γεννηματά;
2. Τι θα κάνουν οι ψηφοφόροι που πήγαν ψήφισαν κι έχασαν;

Η απάντηση στο δεύτερο είναι εύκολη.

Θα μείνουν στο ΠαΣοΚ. Εκτός αν το δουν να συμπλέει με τον ΣΥΡΙΖΑ όπως επιθυμούν αρκετοί από τους γέροντες που στήριξαν στη Φώφη Γεννηματά.

Η απάντηση στο πρώτο ερώτημα είναι σύνθετη.

Κατ’ αρχάς:

Ποια Σοσιαλδημοκρατία ν’ αναστήσει; Πού, στην Ευρώπη, είναι αναστημένη;

Πού παίζει μπάλα σοβαρά και διεισδυτικά;

Κατά δεύτερο, ποιον έχει πείσει ότι είναι μια αυτόφωτη πολιτική προσωπικότητα που μπορεί να παράξει πολιτική, ιδέες ή προτάσεις;

Ακούσατε ποια ήταν η πρώτη της δήλωση μετά την εκλογή της;

«Το μεγάλο πρόβλημα είναι ότι ο κ. Τσίπρας κυβερνά με μια ακροδεξιά απόφυση και υλοποιεί τις πιο συντηρητικές νεοφιλελεύθερες πολιτικές που του επέβαλαν οι συντηρητικοί κύκλοι της Ευρώπης ακριβώς γιατί είχε πλήρη αδυναμία να διαπραγματευθεί σωστά με ένα τεκμηριωμένο σχέδιο»…. ανέφερε.

Δηλαδή, προτάσσει πάλι το φάντασμα του νεοφιλελευθερισμού και θεωρεί ότι αν ο Τσίπρας δεν κυβερνούσε με τον Καμμένο, θα ήταν ανοιχτή σε οτιδήποτε…

Λογική της δεκαετίας του ’80 στην οποία είναι προσκολλημένη. Μαζί με τους Λαλιώτη, Κακλαμάνη, Σκανδαλίδη και τους συνδικαλιστές που στήριξαν την υποψηφιότητά της για να εκφράζεται πολιτικά με  εκθέσεις ιδεών μαθήτριας της Α’ Λυκείου…

Θα είχε ενδιαφέρον, πάντως, να πει κάποια στιγμή το δικό της τεκμηριωμένο σχέδιο.

Από την άλλη πλευρά, αυτή τη στιγμή έχει δικό της και το καρπούζι και το μαχαίρι.

Επιπλέον, πρέπει να της αναγνωριστεί ότι έχει σταματήσει την κατρακύλα του ΠαΣοΚ κι το έχει επαναφέρει στην κεντρική πολιτική σκηνή απειλώντας ευθέως τον ΣΥΡΙΖΑ.

Πρέπει να της αναγνωριστεί και κάτι ακόμη:

Ότι την υποδοχή στο ΠαΣοΚ όσων ψηφοφόρων είχαν πάει στον ΣΥΡΙΖΑ, εκείνη μπορεί να την κάνει πράξη καλύτερα από οιονδήποτε άλλο…