Μεταξύ μας με καφέ και με τσιγάρο (Νο 147)

Το εβδομαδιαίο χρονογράφημα του grpost

δια χειρός Πέμης Γκανά

Κουφοντίνα το ανάγνωσμα 

Βγήκε, που λέτε, Πέμπτη 9 του Νοέμβρη και ώρα 8 και 30 πρωινή, η απέναντι η Συριζαία, και έπιασε να τινάζει τα σεμεδάκια που κοσμούν την 60 ιντζών hight tec t.v της, καθώς και δυο σημαίες με τον Τσε, πολυκαιρισμένες, και μάλλον, ολίγον ξεθωριασμένες.
Έβαλε τα γιορτινά της, έβγαλε και την φοντανιέρα, από ακριβό και ολοσκάλιστο κρύσταλλο Βοημίας (ναι, ναι, του πρώην ανατολικού μπλοκ) - δώρο γάμου, γύρευε από ποια συμπεθέρα - στήθηκε στο κατώφλι της μεζονέτας (πάντα στα ένδοξα βου που) και έπιασε, περιχαρής, να

τρατάρει τους περαστικούς!
-Καλέ πάρτε, ημέρα γιορτής είναι, πάρτε κι άλλο ένα, τίποτα τσιφούτηδες θαρρείτε πως είμαστε!

Πήρα δυο Τζοκόντα -Παυλίδης και εγώ, κάποιον Νεκτάριο θα χει, σκέφτηκα, η αφελής, και ευχήθηκα χρόνια πολλά!!!

-Μεγάλη μέρα για την αστική δημοκρατία, μου ανταπάντησε...

-Μεγάλος άγιος, ο Νεκτάριος!(Τι σχέση βρε γμτ, έχει ο άι Νεκτάριος με την δημοκρατία;;;)

-Ναι, δεν λέω, αλλά ο Κουφοντίνας μεγαλύτερος...

-.... Άγιος, ο Κουφοντίνας;;;

-Πήρε άδεια.

-...

-Διήμερη!!!
Έφυγα
Τι να έκανα άλλωστε.
Και το Τζοκόντα ήρθε και έκατσε στο λαιμό μου.

Άκουσα και τον Π.Π, να καταδικάζει μεν την άδεια, αλλά να αναλύει με σθένος την έννοια της τρομοκρατίας και έχασα, συντρόφια μου, εντελώς τον μπούσουλα...

Ο Π (πρόεδρος, εντελώς Καμμένος) Π. είχε γράψει και ένα βιβλίο κάποτε, που εμπεριστατωμένα (!) φωτογράφιζε τον άλλον, τον μέγιστο(?), τον Ανδρέα τον Παπανδρέου σαν αρχηγό της 17Ν... 

Άκουσα και τον μουσιέ Κοντονή να διερωτάται, μέσα στο Ελληνικό κοινοβούλιο, αν μπορεί να φυλακιστεί η ιδεολογία.

Και τον χειροκρότησαν μέχρι και τα ντουβάρια της χρυσής αβγής.

Μας είπε, επίσης, πως δεν μπορεί να σχολιάσει τις αποφάσεις της δικαιοσύνης, καθότι υπουργός δικαιοσύνης ο ίδιος.
Μέι ντέι, μέι ντέι!
Γη, καλεί Ηριάννα, ακούει κανείς;
Όβερ.

Τώρα τι να σας πω, ένα τεράστιο ερωτηματικό, για το τι ζω τα τελευταία χρόνια, έχει σκεπάσει και τον δικό μου ουρανό!

Και ο Ρουβίκωνας, λέει,, βρήκε στο βλέμμα (!) του Κουφό, και στο σαρδόνιο χαμογελάκι του, τον μεγαλύτερο Έλλην Επαναστάτη...

Και μετά, σεις, μου λέτε, πως ο Έλλην (ωραίος πάντα) έχει υψηλό δείκτη iq…
Σόρρυ γκάις, και παραμυθιάζεστε...
Μάλλον κλείνω προς την διαφορετικότητα του dna μας.
Εξωγήινοι είμαστε αδέλφια...

Εξωγήινοι, και πέρα του κόσμου του τουτουνού.
Δεν χωρεί αμφιβολία πλέον.
Στανταράκι.

Ένιγουέι, ο ταβερνιάρης, της ταβέρνας που έφαγε ο Κουφό, κει στον Βαρνάβα, με τους υψηλούς συντρόφους από τον χώρο των «επαναστατών» μας πληροφόρησε (να ναι καλά και οι δημοσιογράφοι που συνωστίστηκαν μες το κρύο) για το πόσο κοκκινέλι ήπιε και πόσα σουβλάκια χλαπάκιασε...
(Ε ρε βιγκαν Ρουβίκωνας, που σου χρειάζεται και σένα, γιατί ενώ κάνεις λαμπόγυαλο τα μαγαζιά των χασάπηδων τρως τα κοψίδια σου, υποκριτή ε! Υποκριτή).

Στα άλλα νέα, είδαμε προχθές με τα παιδιά μας την εθνική Ελλάδος ,να σέρνεται, και ανακαλύψαμε πως ο Μητσάκος μας είναι οπαδός, και ουχί φίλαθλος.

Τσακώθηκε, μόνος του, θύμωσε, γύρισε την πλάτη του στους πανηγυρισμούς των Κροατών και αφού βαρέθηκε το παιδί να μετρά γκολ, έπιασε να τραγουδά το «Σύλλογος Μεγάλος».
Το ότι μεγαλώνω την 13 ούτε που το χα φανταστεί.

Άλαλα τα χείλη των γονιών.

Απλά αναρωτηθήκαμε πότε μεγάλωσε το νιάνιαρο...

Είδα χθες το πρωί στον Σκλαβενίτη της γειτονιάς μας, το έτερο έμβλημα των άνω Βριλησσίων, την μαντάμ Εφθαλί με τ όνομα.

Έκανα να κρυφτώ πίσω από τα ζυμαρικά και τα αβγά, μα το αετίσιο το μάτι της, το τσακίρικο, με είδε...

-Τι καλό θα μαγειρέψεις σήμερα;

-Μπιφτέκια με πουρέ, κυρία Ευθαλία μας!

-Τι; Παρασκευγιάτικα θα αμαρτήσετε;

-Προς Θεού, όχι, για τα παιδιά, εμείς φακές...

Ηρέμησε κάπως και άρχισε να μου λέει για την χορωδία των ΚΑΠΗ, όχι για να το παινευτώ αλλά στην φωνή καμιά δεν με πιάνει, και άλλα τέτοια, μετριόφρονα, πάντα ...

Και άρχισε να τραγουδά, με μάτια ερμητικά κλειστά, και το δεξί χέρι στη μέση της, εκεί δίπλα στα τυριά και τα σαλάμια, κάποιο μακρόσυρτο μοιρολόι...

Πέρασε και η Δάφνη παραδίπλα και έκανε πως δεν μας γνώριζε.

Ήρθε και η Βίλλυ και έσκασε στα γέλια.

Φύγανε και οι δυό, και έμεινα μόνη με την κυρία Ευθαλία, να τραγουδά, και εγώ να χαμογελώ στον κόσμο που κουνούσε, με συμπόνια είναι αλήθεια, το κεφάλι του...

Της κουβάλησα και τα ψώνια στο σπίτι της, κάνοντας την καλή πράξη της χρονιάς, και έφυγα τρέχοντας.
Τι βδομάδα και αυτή!

Σας μερσώ φίλοι καλοί και αγαπημένοι που μου κρατάτε συντροφιά τα πρωινά του Σαββάτου, μιας κι ο κύριος Σακλλαρόπουλος καθόλου δεν με καταδέχεται, πλέον, και δεν μου μιλά...

Σας φιλώ σταυρωτά και ανανεώνω το ραντεβού μας το επόμενο Σάββατο !!!

ΥΓ.  Aπό τοίχο της Αθήνας, κλεμμένο:

 Όταν θα μπούνε οι αντάρτες στην Αθήνα,το Σύνταγμα θα λέγεται

πλατεία Κουφοντίνα...

Από που έρχονται οι αντάρτες;

Γιατί στην Αθήνα;

Πότε θα έρθουν, και ποιοι είναι οι συνεργάτες τους;

Επιθεωρητής Κλουζώ, please help us...