Κυριακή 20 Μαΐου 2018

Στο Καλντερίμι (Νο 249)


Το εβδομαδιαίο πολυπεριοδικό του grpost
με τα Πολιτικά – Παραπολιτικά σχόλια
τις Τυπολογίες,
το Αθλητικό Καλντερίμι,
τις Σταγόνες ιστορίας,
& τις Μουσικές ιστορίες
δια χειρός  Νίκου Γ. Σακελλαρόπουλου




@ Η ΕΡΤ μετέδωσε ότι ο Τσίπρας συναντήθηκε με τον… Ζάετς!

Λογικά, η επόμενη συνάντησή του θα είναι με τον Ρότσα και μετά με τον Βαζέχα!


@ Ποδέμος με κομποδέμος!

@ Όλοι αυτοί οι απανταχού αριστερούληδες, όπως ο …Ποδέμος, δεν είναι εκείνοι που ονειρεύονται ένα κόσμο στον οποίο ουδείς θα έχει τέτοιο σπίτι;
Εκτός αν το θέλει για ορμητήριο της επανάστασης…

@ Πάντως, με δεδομένο ότι το εμπόριο της Αριστεροφροσύνης αποτελεί το πιο διαδεδομένο εμπόριο, απορώ γιατί μας κάνει εντύπωση που οι χονδρέμποροί της έχουν βίλες…

@ Vila sosialista!

@ Ερώτηση:
Θυμόσαστε την ημέτερη ροζ βίλα;

@ Σαράντα σπίτια
έχει ο Σταθάκης κι ούτε ένα με πισίνα…

@ Η ξανθιά κυριούλα ξέρει κάτι για την, αλά τζάμπα μάγκα, παραίτηση;
Ο κύριος Μίμης;

@ Για να ξέρετε:
Δεν έχει πάρει χαμπάρι, ακόμη, κάποιος εισαγγελέας, την κατάχρηση των χρημάτων της ΔΕΗ από τα ΕΛΤΑ.

@ Καλώς ήρθατε και σήμερα στη παρέα της Κυριακής.


1η ενότητα
Πολιτικά – Παραπολιτικά σχόλια

@ Εδώ που έχουν φτάσει όλα τα ζητήματα της χώρας, εκτιμώ ότι δεν υπάρχει άλλη λύση από αυτή που εδώ και καιρό έχουμε εκφράσει.
Παραίτηση Παυλόπουλου και εκλογές!
Δεν μπορεί να συνεχίζεται ο κανιβαλισμός εναντίον της Ελλάδας κι εκείνος να παραμένει αμέτοχος πρόεδρος.

@ Αν διαπραγματευόταν όλη τη νύχτα για να βγει μετά ο Σκοπιανός και να πει ότι πρότεινε ως όνομα το «Μακεδονία του Ίλιντεν», τότε μαύρη είν’ η νύχτα στα βουνά.
Κι αυτό, επειδή όσοι γνωρίζουν στοιχειωδώς ιστορία, η επανάσταση του Ίλιντεν είχε στόχο την αυτονόμηση της Μακεδονίας μέχρι την Αδριανούπολη.
Με πρωτεύουσα τη Θεσσαλονίκη.
Ήταν η αιτία του Μακεδονικού αγώνα που ακολούθησε.
Ο Παύλος Μελάς κι οι συνοδοιπόροι του ήταν εκείνοι που έβαλαν μπροστά τα στήθη και τελικά τις ζωές τους για να μη διαμοιραστεί η Μακεδονία μεταξύ Βουλγαρίας και Σερβίας.
Συνεπώς, ως όνομα κι έννοια έχει βαθύτατο αλυτρωτισμό εντός του.

@ Απλά, ελπίζω να μη συμφώνησε σε κάτι τέτοιο…
Αν και δεν διαψεύδουν όσα κυκλοφορούν.

@ Οι άνθρωποι, αντί να φροντίσουν να κάνουν σημαία την εξάλειψη του σκοπιανού αλυτρωτισμού, κάνουν το …erga omnes!

@ Ερώτηση:
Αληθεύει ότι κάποιοι στο Μέγαρο Μαξίμου ισχυρίζονται ότι η επανάσταση του Ίλιντεν είχε οικονομικό και κοινωνικό χαρακτήρα και η οργάνωση  (VMRO) είχε στη γένεσή της πρωτόγονα αναρχο-κομουνιστικά χαρακτηριστικά και ήταν…. πολιτικός πρόγονος του …ΣΥΡΙΖΑ;
Εξ ου και είδαν με τη δέουσα… σοβαρότητα την πρόταση των Σκοπιανών;

@ Ερώτηση:
Συμφωνεί με το συγκεκριμένο όνομα ο Κοτζιάς;

@ Ερώτηση:
Ο Πάνος σε ποια στάση άκουσε το όνομα «Μακεδονία του Ίλιντεν»;

@ Να σας πω και το άλλο.
Διπλωματικοί κύκλοι ισχυρίζονται ότι ΔΕΝ έχει καμιά μα καμιά λογική ακόμη και η απλή συζήτηση για το συγκεκριμένο όνομα.
Εκτός αν ο Τσίπρας το έκανε συνειδητά, για υπάρξουν αντιδράσεις σε Ελλάδα και Βουλγαρία,  να εκτονωθούν και το επόμενο όνομα που επιλεγεί («Γκόρνα Μακεδόνια» ή «Νόβα Μακεδόνια» ή οτιδήποτε άλλο) να περάσει στα μαλακά…
Ίδωμεν.

@ Για να ξέρετε:
Ο Τσίπρας ζητά συνεχώς από υψηλόβαθμους παράγοντες της Κομισιόν να πιέσουν τον Μητσοτάκη να συναινέσει για το Σκοπιανό.

@ Ερώτηση:
Αν τελικά τα Σκόπια ονομαστούν «Μακεδονία του Ίλιντεν», πώς θ’ αποκαλούνται οι πολίτες τους;
Μήπως σκέτο Μακεδόνες;

@ Πάμε σε άλλο θέμα.
Κι αν ο Γιωργάκης ο Τσίπρας το διαψεύσει θα γελάσουμε αρκούντως.
Συμφώνως, λοιπόν, με ιδιαιτέρως αξιόπιστη πηγή, ο ξάδελφος του πρωθυπουργού που έχει διοριστεί προϊστάμενος στο Οικονομικό γραφείο της γραμματείας του στο Μαξίμου, ψάχνει να βρει άκρες με τη… Βόρειο Κορέα.
Για να δρομολογήσει συνάντηση μεταξύ του Κιμ Γιονγκ Ουν και του Αλέξη Τσίπρα.
Προφανώς για να γνωρίσει ο δικός μας τον τελευταίο κομμουνιστή της υφηλίου και το μέγιστο υπόδειγμα… δημοκρατικότητας!

@ Μέσα σ’ όλα, πάντως, ο Τσίπρας βόλεψε ένα ακόμη φιλαράκι του από την εποχή των καταλήψεων. του πεζοδρομίου και του θαυμασμού για τα κινήματα της Λατινικής Αμερικής.
Αναφέρομαι στον Γιάννη Μπουρνού.
Τον οποίο διόρισε προϊστάμενο του Γραφείου Στρατηγικού Σχεδιασμού της Γενικής Γραμματείας του.

@ Για να ξέρετε:
Όπου εξετέθη ο νεοδιορισμένος φίλος του Αλέξη Τσίπραμ απέτυχε παταγωδώς.
Στις περασμένες ευρωεκλογές ήταν υποψήφιος και κατετάγη 30ος ανάμεσα σε 42 υποψήφιους.
Τον Ιανουάριο του 2015, ήταν υποψήφιος στις εθνικές εκλογές, στο Νομό Λέσβου. Κατετάγη τέταρτος στους πέντε.

@ Αλλά, κανένας δεν πάει χαμένος.
Έτσι, ο Τσίπρας αποφάσισε να τον αξιοποιήσει, προφανώς αξιοκρατικά.
Και τον έβαλε προϊστάμενο του Καρανίκα που είναι ειδικός σύμβουλος.
Κι οι δυο θα χαράσσουν τη στρατηγική του Μαξίμου και της χώρας.
Ίσως, ομού  μετά  της Τουρκάλας συζύγου του Γιάννη Μπουρνού, που εργάζεται σε ερευνητική ΜΚΟ.

@  Παραπολιτικό το επόμενο θέμα,  αλλά με σαφείς πολιτικές προεκτάσεις.
Με αφορμή την αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων, στην οποία η Γεροβασίλη τα έχει κάνει μούσκεμα και περιέργως απολαμβάνει μιας ιδιότυπης ασυλίας από το Μαξίμου αλλά και από τα ελεγχόμενα ΜΜΕ.

@ Προχθές, λοιπόν, σε πηγαδάκι με δημοσιογράφους στη Βουλή, ο Βούτσης την «κάρφωσε».
«Η Βουλή», είπε, «είναι ο πρώτος φορέας που ολοκλήρωσε την αξιολόγηση με επιτυχία»…

@ Να πάμε κι ένα βήμα παρακάτω.
Εδώ και καιρό σας έχω γράψει για τον ιδιότυπο εμφύλιο που έχει ξεσπάσει στους κόλπους του ΣΥΡΙΖΑ με θέα την επόμενη ημέρα.
Από τη μια οι προεδρικοί κι όσοι φλερτάρουν με την …σοσιαλδημοκρατία και από την άλλη εκείνοι που ομνύουν στην Αριστερή ψυχή του ΣΥΡΙΖΑ.

@ Παππάς, Τζανακόπουλος, Δούρου, Ζαχαριάδης, Γεροβασίλη, Σαντορινιός, Μπαλάφας, Ρήγας, Βσιλειάδης κι όλοι οι πασοκογενείς θεωρούν ότι αποτελεί μονόδρομο η μετεξέλιξη του ΣΥΡΙΖΑ σε Κεντροαριστερούς δρόμους.
Τσακαλώτος, «53» και Φίλης επιμένουν ότι δεν μπορεί και δεν πρέπει να πασοκοποιηθεί πλήρως το κόμμα.
Είναι κι ο Σκουρλέτης, που πότε μπαίνει στη μια ομάδα και πότε στην άλλη.

@ Στην κυβέρνηση και στο κόμμα, τη μπάλα την παίζουν οι προεδρικοί.
Αλλά, πολλά στελέχη των «53» είναι στην κυβέρνηση και σε καρέκλες.

@ Το νέο στοιχείο που προσθέτουμε σήμερα είναι ότι αυτός ο εμφύλιος έχει μεταφερθεί ΚΑΙ στη Βουλή.
Εξ ου, προφανώς, κι ο Βούτσης, άδειασε με τακτ τη Γεροβασίλη.

@ Σας έγραψα και την προηγούμενη εβδομάδα ότι κυκλοφόρησε στα πολιτικά και δημοσιογραφικά γραφεία η είδηση ότι το Μαξίμου απαίτησε την παραίτηση του γενικού γραμματέα της Βουλής, Κώστα Αθανασίου, την οποία αποσόβησε ο Βούτσης.
Ο Αθανασίου ανήκει στους «53», επιβλήθηκε από τον Βούτση  και βρίσκεται σε συνεχή διένεξη με τον ειδικό γραμματέα Κώστα Βασιλάκη, που ανήκει στους προεδρικούς.

@ Ο Βασιλάκης, είναι μόνιμος υπάλληλος της Βουλής.
Το θλιβερό πρώτο εξάμηνο του 2015 είχε αποσπαστεί στο Μαξίμου απ’ όπου γύρισε στη Βουλή εκφράζοντας, εκεί, τις θελήσεις του Τσίπρα και του Παππά.
Ταυτοχρόνως, ο Τσίπρας έκανε κάτι ακόμη για να παρακολουθεί τον… Τσακαλώτο.
Στο τελευταίο άτυπο συμβούλιο του Eurogroup, έδωσε εντολή να ταξιδέψει μαζί του ο Δημήτρης Παπαγιαννάκος, που είναι γενικός γραμματέας Συντονισμού κι απολύτως δικός του άνθρωπος.

@ Από την άλλη πλευρά, ο Τζανακόπουλος συγκεντρώνει όλο και περισσότερα πυρά βουλευτών και στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, που του καταλογίζουν ότι έχει προσβληθεί από τον «ιό της εξουσίας», ότι επιδεικνύει  «ηγετικές συμπεριφορές», «ροπή προς τρόπο ζωής με έντονα στοιχεία life style», «ότι θέλει να εκπαραθυρώσει τον Παππά για να γίνει εκείνος χαλίφης στη θέση του χαλίφη» κι ότι «προωθεί την σύντροφό του Έφη Αχτσιόγλου στην υποψηφιότητα για τον δήμο Αθηναίων, αφού δεν βρίσκει πρόσφορη εκλογική περιφέρεια για να πολιτευθεί».
Μεταξύ εκείνων που είναι ενοχλημένοι και «πυροβολούν» τον Τζανακόπουλο, είναι ο Βούτσης, ο Δραγασάκης, ο Φίλης κι ο Παππάς.

@ Για να ξέρετε:
Όλοι χρεώνουν στον Τζανακόπουλο την υπόθεση Novartis που εξελίσσεται σε κωμωδία για τον ΣΥΡΙΖΑ.
Του καταλογίζουν, εκτός άλλων, ότι την άνοιξε αμέσως μετά τα συλλαλητήρια για τη Μακεδονία, τα οποία είχαν φέρει κοντά στον ΣΥΡΙΖΑ το Ποτάμι και το Κίνημα Αλλαγής.

@ Πάμε και στην υπόθεση του προέδρου του ΣτΕ που θυμήθηκε να παραιτηθεί ένα μήνα πριν λήξει η θητεία του.
Πολλά λέγονται, περισσότερα ακούγονται.
Για ένα γάμο που ξεκίνησε ειδυλλιακά και κατέληξε σε διαζύγιο με καταγγελίες.

@ Να τα πάρουμε από την αρχή.
Ο Νίκος Σακελλαρίου ήταν επιλογή του ΣΥΡΙΖΑ (Οκτώβριο 2015) για τη συγκεκριμένη θέση, με κυρίαρχο στοιχείο την αντίθεσή του στις επιλογές της λιτότητας που επέβαλλαν τα μνημόνια.
 Ήταν η εποχή που ο Αλέξης Τσίπρας ζούσε τις αυταπάτες του.

@ Ο τότε υπουργός Δικαιοσύνης, Νίκος Παρασκευόπουλος, είχε προτείνει για τη θέση τον κ. Δημοσθένη Πετρούλια, πρόταση που όμως δεν πέρασε, αφού για τον Νίκο Σακελλαρίου επέμεναν οι Πάνος Καμμένος, Δημήτρης Παπαγγελόπουλος, Νίκος Παππάς και πρόσωπα του περιβάλλοντος του προέδρου της Δημοκρατίας.
Η επιλογή του προκάλεσε «παγωμάρα» στη Δικαιοσύνη, αφού οι ίδιοι οι συνάδελφοί του τον χαρακτήριζαν ως ένα μονόχνοτο, μοναχικό και εν πολλοίς… ψεκασμένο δικαστή. 

@ Ο πρόεδρος του ΣτΕ επικαλέστηκε ως αιτία της παραίτησής του την  αδυναμία του να ελέγξει τις διαρροές, που συκοφαντούν το Σώμα και το εμφανίζουν να έχει αποφασίσει την νομιμοποίηση του νόμου – καρμανιόλα, Κατρούγκαλου, για τους συνταξιούχους, την ώρα που το δικαστήριο δεν έχει βγάλει ακόμα απόφαση!
Η αλήθεια είναι ότι οι διαρροές υπήρξαν.
Ποιος τις έκανε;
Το βέβαιο είναι ότι τις έκανε κάποιος ο οποίος επωφελείται από μια τέτοια απόφαση.
Ποιος άλλος είναι αυτός, πλην της κυβέρνησης, του πρωθυπουργού και του στενού του περιβάλλοντος;

@ Όμως, για ποιον λόγο δεν είχε παραιτηθεί ο Νίκος Σακελλαρίου όταν:
  1.  Στην περίπτωση του νόμου Παππά για τα κανάλια, υπήρχαν παρόμοιες διαρροές και λοιδορούνταν ο ίδιος κι οι συνάδελφοί του;
  2. Όταν ο υπουργός Δικαιοσύνης επιτέθηκε με πρωτοφανή οξύτητα στους δικαστές, στη γενική τους συνέλευση;
  3. Μετά τη διαρροή για την αντισυνταγματικότητα στις εισφορές των ελεύθερων επαγγελματιών; Μήπως, επειδή είχε ψηφίσει εναντίον της διάταξης;
  4. Όταν έγιναν οι διαρροές για Θρησκευτικά; Μήπως επειδή είχε ψηφίσει εναντίον του νόμου Φίλη, όπως επιθυμούσαν ο πρόεδρος κι ο Καμμένος;

@ Επιπλέον, δεν πρέπει να λησμονούμε ότι το ΣτΕ επί των ημερών του έχει εκδώσει ευνοϊκές αποφάσεις για τις συντάξεις και τις αποδοχές των δικαστικών, των ένστολων, των πανεπιστημιακών, των γιατρών, των δημόσιων υπάλληλων και έχει αφήσει στα τάρταρα τις αποδοχές όλων των άλλων πολιτών.
Δηλαδή, έχει προσφέρει προστασία στο βαθύ και προνομιούχο κράτος, κατά τρόπο εντελώς αντισυνταγματικό (με βάση την ισότητα) απέναντι σε όλους τους άλλους, που με τους φόρους και το «αίμα» τους συντηρούν τους προνομιούχους.

@ Για να ξέρετε:
Ο Νίκος Σακελλαρίου πιστεύει –συμπτωματικά όπως ο πρόεδρος Πάκης- ότι για όλα ευθύνεται ο Μινώταυρος!

@ Αυτό φαίνεται και στο κείμενο της παραίτησής του, που εκτιμά και προφανώς ο ίδιος πιστεύει ότι η Ελλάδα μπορεί να ζει σήμερα όπως ζούσε το 2008 ή και το 2010.
Κι εδώ, τίθενται απλά ερωτήματα:
Είναι δυνατόν να το πιστεύει αυτό ένας άνθρωπος που έχει γνώση και μετά να έχουμε απαίτηση να μη το πιστεύει ο ανθρωπάκος που δεν έχει αναπτύξει τους ορίζοντες της γνώσης και της μόρφωσής του;
Είναι δυνατόν να το πιστεύει αυτό ένας άνθρωπος με τους δικούς του πνευματικούς ορίζοντες και να ταυτίζεται με τους… ψεκασμένους και τους ανορθολογιστές;

@ Επιπλέον, ένα μεγάλο κι ουσιαστικό «γιατί» περικλείει την συγκεκριμένη παραίτηση, αφού μόλις σε ενάμιση μήνα θα έβγαινε σε σύνταξη…
Αν κι οι γνωρίζοντες ισχυρίζονται ότι ήθελε να δημιουργήσει θόρυβο υπέρ του προσώπου του, που θεωρεί ότι θα τον βοηθήσει στο επόμενο βήμα που επιθυμεί και δεν είναι άλλο από την εμπλοκή του στην πολιτική κονίστρα, όπως αφήνουν να εννοηθεί συνάδελφοί του…

@ Για να ξέρετε:
Τις τελευταίες ώρες εκφράζεται έντονη δυσαρέσκεια κύκλων του Μαξίμου για τον κύριο Μίμη! Τον Παπαγγελόπουλο.
Που, λένε ότι αλλιώς τους τα έλεγε κι αλλιώς βγαίνουν.
Σε ότι καταπιάνεται.

@ Για να ξέρετε:
Ο κύριος Μίμης, που πρωτοστάτησε στην επιλογή του Νίκου Σακελλαρίου ως προέδρου του ΣτΕ, σήμερα ισχυρίζεται ότι ήταν αντίθετος σ’ αυτή και δεν είχε εισακουστεί!!!

@ Α, μη ξεχάσω.
Ο κύριος Μίμης μίλησε στη Βουλή και για το σκάνδαλο Novartis.
Όπου άλλαξε το τροπάριο.
Εκεί που έλεγε ότι το σκάνδαλο είναι το μεγαλύτερο από συστάσεως του ελληνικού κράτους και κορδωνόταν δίπλα στον Κοντονή, τώρα έβαλε και μια τσόντα.
Το σκάνδαλο Novartis, είπε, είναι το μεγαλύτερο από συστάσεως του ελληνικού κράτους και δεν αναφέρομαι σε πολιτικά πρόσωπα!
Σφίγγουν τα γάλατα….

@ Τις τελευταίες ώρες, φήμες αναφέρουν ότι ο Σακαλλαρίου θα πολιτευθεί με τη… Νέα Δημοκρατία!
Είναι μόνο φήμες.
Διακινούμενες από τα γνωστά trolls των υπογείων που επιχειρούν να εμφανίσουν την παραίτηση ως καθοδηγούμενη από την αξιωματική αντιπολίτευση και να τη χρεώσουν στον… Μητοστάκη!
Σιγά μη βάλει στα πόδια του, ο Κυριάκος, μια επιλογή του Καμμένου, του Παπαγγελόπουλου και του Τσίπρα…
Ή άλλον έναν κυνηγό του Μινώταυρου!

@ Για να ξέρετε:
Κοτζιάς και Καμμένος ζητούν επιτακτικά την αντικατάσταση του Ρουμπάτη από την ΕΥΠ.
Κι ακούστηκε το όνομα του Γιάννη Μαντζουράνη (όχι του γνωστού Εθνικάρα αλλά του δικηγόρου που τώρα είναι στα μέσα και στα έξω του Μαξίμου)…

@ Για να τελειώνουμε μια και καλή με το παραμυθένιο αφήγημα για καθαρή έξοδο.
Καθαρή έξοδος σημαίνει ότι η χώρα πορεύεται μόνη της, δανείζεται φτηνά, δεν κουβαλάει τους 300 νόμους του μνημονίου και κυρίως χωρίς capital controls.
Συνεννοηθήκαμε Αλέξη;

@ Πέντε εκατομμύρια Τούρκοι του εξωτερικού, θα ψηφίσουν στις εκλογές.
Οι Έλληνες, όχι!

@ Για να ξέρετε:
Μπήκε στον πάγο το εγχείρημα για Δεξιό κόμμα.
Οι μισοί θεωρούν τους άλλους μισούς φαιδρούς και δεν θέλουν παρτίδες…

@ Ερώτηση:
Ως πότε η Φώφη Γεννηματά θα γίνεται δέκτης των συμβουλών του Λαλιώτη για να «δείξει» ΣΥΡΙΖΑ;

@ Ερώτηση:
Ως πότε η Φώφη θ’ ανέχεται τους προικοθήρες και τους σώγαμπρους;

@ Για να ξέρετε:
Ο ΓΑΠ θέλει πρωτίστως να εκλεγεί βουλευτής (εκλέγεται χωρίς σταυρό) και μετά να ξεκινήσει… τον υπέρ πάντων αγώνα του εναντίον της… Δεξιάς!
Το θυμίζουν στενοί του συνεργάτες, που ισχυρίζονται ότι ο όρος που έβαλε στη Φώφη για να γυρίζει στο ΠαΣοΚ ή ΚΙΝΑ, ήταν να μη συνεργαστεί με τη… Δεξιά.

@ Ερώτηση:
Αληθεύει ότι στενοί συνεργάτες του Σταύρου τον πιέζουν να βγάλει το Ποτάμι από το ΚΙΝΑ και μετά με αλλαγή ηγεσίας να κατέλθει αυτόνομο στις εκλογές;

@ Ερώτηση:
Δηλαδή, του ζητούν ν’ «αυτοκτονήσει»;

@ Θα κλείσουμε την ενότητα με τα Πολιτικά και Παραπολιτικά σχόλια με ένα σχόλιο για τον αηδιαστικό προπηλακισμό του Γιάννη Μπουτάρη.
Μου έφερε στο μυαλό την εικόνα του αιμόφυρτου Κωστή Χατζηδάκη.
Τον ξυλοδαρμό του Ζουράρι, του Κουμουτσάκου.
Τις επιχειρήσεις «αγανακτισμένων» εναντίον του Πάγκαλου, του Λοβέρδου και όσων εξέφραζαν γνώμη με την οποία δεν συμφωνούν οι κάφροι.

@ Μιλάμε για φονική αλητεία η οποία φοβάμαι ότι δεν μαζεύεται.
Κάποιοι έπαιξαν με τους θεσμούς και τώρα θα το εισπράξουμε.
Το αδίκημα είναι πλέον διαρκές!
Φοβάμαι ότι τώρα που τελειώνει ο ακτιβισμός των αντιμνημονιακών τραμπούκων, αφού ακόμη κι ένα παιδί κατανοεί πια ότι δεν υπάρχουν λεφτόδεντρα, ο εθνολαϊκικστικός εσμός αλητήριων αγραμμάτων, αρχίζει να διοχετεύεται σε ζητήματα έθνους και ταυτότητος.
Μου κάνει εντύπωση η χαιρεκακία πολλών στο διαδίκτυο.
Που, κατά σύμπτωση, είναι πολιτικά αντίθετοι από όσα εκφράζει κατά καιρούς ο δήμαρχος της Θεσσαλονίκης.
Κι αυτό είναι ακόμη χειρότερο από τον προπηλακισμό ή ξυλοδαρμό του Μπουτάρη.

@ Σκέφτομαι ότι αν ποτέ καταφέρουμε να καταδικάζουμε αληθινά –κι όχι για τους τύπους- τέτοια περιστατικά, ανεξαρτήτως πολιτικών προτιμήσεων, χωρίς υποσημειώσεις, «αστερίσκους» και «ναι μεν αλλά», θα έχουμε κάνει το σταθερό βήμα για τη διαφυγή μας από την κατηγορία των υπανθρώπων…

@ Κάτι ακόμη:
Τα τελευταία χρόνια, κάτι πολύ πολύ πολύ σάπιο έχει φωλιάσει στα ενδότερα του ποντιακού στοιχείου και των αποκαλούμενων παμμακεδονικών ενώσεων.
Ένας νεόκοπος εθνικισμός που καλλιεργείται συστηματικά.
Κι αυτό δεν ταιριάζει, δεν αξίζει στην περήφανη και προκομμένη ράτσα των Ποντίων.
Κι όποιος καταλαβαίνει, καταλαβαίνει…


2η ενότητα
Τυπολογίες

@ Για να ξέρετε:
Στην ΕΡΤ με τους συνδικαλιστές της ΠΟΣΠΕΡΤ ταυτίζεται απολύτως ο Παππάς.
Στην άλλη πλευρά, οι δημοσιογράφοι του ΣΥΡΙΖΑ (γράψαμε αναλυτικά στο προηγούμενο «Καλντερίμι») διαμαρτύρονται εντόνως και καταφεύγουν στον Τζανακόπουλο.

@ Εξ ου (μεταξύ άλλων) κι οι βολές εναντίον του Τζανακόπουλου, για τις οποίες αναφερθήκαμε στην προηγούμενη ενότητα.

@  Το σκηνικό, Παρασκευή πρωί στον Skai.
Ένας τύπος που είναι, λέει, πρόεδρος του Παμμακεδονικού Συλλόγου Αυστραλίας – Ελλάδας.
Έλεγε διάφορα παλαβά.
Μεταξύ άλλων για… διεκδικήσεις που… ΔΕΝ διεκδικεί η Ελλάδα.

@ Ένα καυστικότατο σχόλιο της Χριστίνας Ταχιάου με προέτρεψε να μπω στην ιστοσελίδα της οργάνωσης.
Όπου, αναφέρεται:
«Διεκδικούμε πολιτισμικά, εθνογραφικά και ιστορικά το Μοναστήρι, Γευγελή, Στρώμνιτσα, Κρούσοβο, Αχρίδα, Πετρίτσι, Άνω Τσουμαγιά, Ανατολική Ρωμυλία, Μικρά Ασία, Κωνσταντινούπολη, Πόντο, Κύπρο, Βόρειο Ήπειρο».

@ Κι ύστερα αναρωτήθηκα.
Ποιος και γιατί δίνει βήμα σε τέτοιους περίεργους τύπους;
Τι προσφέρει αυτός ο τύπος κι οι όμοιοί του στον τόπο;
Γιατί τους δίνεται βήμα να εκφράζουν τον αλυτρωτισμό τους, όταν εμείς ζητάμε από τους άλλους να τον εξαλείψουν;
Πού είναι οι ψύχραιμες και νηφάλιες φωνές του ορθολογισμού;
Πόσο μπερδεμένοι είμαστε σήμερα ως Έλληνες;

@ Για αν ξέρετε:
«Βουίζει» η πιάτσα ότι ο Σαββίδης τα βρήκε με τον Χατζηνικολάου για τον πάρει στο «Ε» και να «κτίσει» το ενημερωτικό προφίλ του σταθμού.
Σ’ αυτό συντελεί κι η σιωπή των ιθυνόντων του καναλιού απέναντι στον Νίκο Ευαγγελάτο, του οποίου το συμβόλαιο λήγει τον επόμενο μήνα.

@ Τατιάνα Στεφανίδου και Αννίτα Πάνια, τέλος για το «Ε».
Η απόφαση δεν έχει ανακοινωθεί.
Αλλά, όπως λένε οι επιβεβαιωμένες πληροφορίες είναι ειλημμένη, επειδή ο Σαββίδης θεωρεί ότι δεν ταιριάζουν στο προφίλ που θέλει να προσδώσει στον σταθμό.
Μαθαίνω ότι οδεύουν προς το «Extra», του Βρυώνη, που θα εκπέμψει το φθινόπωρο.

@ Για να ξέρετε:
Πριν τρία χρόνια που ανέλαβαν την εξουσία οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, στο μέτωπο της κυκλοφορίας των κυριακάτικων εφημερίδων, η αναλογία ήταν δύο προς ένα.
Οι αντιπολιτευόμενες είχαν διπλάσια κυκλοφορία από τις συμπολιτευόμενες.
Σήμερα, παρ’ ότι εκδόθηκαν εφημερίδες που στηρίζουν ακόμη πιο δυναμικά την κυβέρνηση, η αναλογία φτάνει σχεδόν στο… έξι προς ένα!
Οι αντιπολιτευόμενες εφημερίδες έχουν σχεδόν εξαπλάσια κυκλοφορία από εκείνες που μεταφέρουν τον κυβερνητικό λόγο.

@ Κυκλοφόρησε ο δεύτερος τόμος του βιβλίου του Γιάννη Βαρβιτσιώτη με τίτλο «Όπως τα έζησα» , από τις εκδόσεις Πατάκη.
Που καλύπτει την περίοδο από το 1981 μέχρι το 1993.
Δηλαδή την ήττα της Νέας Δημοκρατίας και την άνοδο του ΠαΣοΚ στην εξουσία, τις κυβερνήσεις Παπανδρέου, τις μεγάλες πολιτικές διενέξεις και τα σκάνδαλα.
Κι επιπροσθέτως την πτώση του υπαρκτού σοσιαλισμού και τις ανακατατάξεις που επέφερε στην Ευρώπη και στα Βαλκάνια, καθώς και την παρένθεση της κυβέρνησης Μητσοτάκη με την νέμεση του Σκοπιανού ζητήματος.
Ο Γιάννης Βαρβιτσιώτης παρουσιάζει νηφάλια τα πράγματα και με την άνεση που παρέχει η χρονική απόσταση από αυτά, δίνοντας το στίγμα μιας ολόκληρης εποχής.
Παραθέτοντας γνωστά κι άγνωστα περιστατικά και μαρτυρίες για μια περίοδο που εν πολλοίς σφράγισε την μετέπειτα πορεία της Ελλάδας, μέχρι την ουσιαστική της πτώχευση το 2010.

3η ενότητα
Σταγόνες ιστορίας

Ο Καραμανλής υπουργός Δημοσίων έργων,
το τραμ , η αντιπαροχή και η Υλίκη
(Μέρος 1ο)

@ Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το πολιτικό αστέρι του Κωνσταντίνου Καραμανλή άρχισε να λάμπει όταν ο Παπάγος τον έκανε υπουργό Δημοσίων Έργων.
Από το 1952 μέχρι το 1955.
Κυρίως από τις συγκρούσεις του με το τότε κατεστημένο αλλά και την αποφασιστικότητά του στα ζητήματα της βρετανικής Πάουερ και της γερμανικής Ζήμενς.

@ Στη διάρκεια της θητείας του ξεκίνησαν κι ολοκληρώθηκαν τεράστια έργα που συνετέλεσαν στο οικονομικό θαύμα της ανάπτυξης που σημείωσε η Ελλάδα λίγο αργότερα, στην πρώτη οκταετία της πρωθυπουργίας του.
Η εθνική οδός Αθήνας- Θεσσαλονίκης μέσω Τεμπών, η εθνική Αθηνών – Πάτρας, η παραλιακή Αθηνών- Σουνίου, η νέα παραλία της Θεσσαλονίκης, η ύδρευση της Αθήνας μέσω Υλίκης, η Διονυσίου Αρεοπαγίτου και ο περιφερειακός της Ακρόπολης, τα φράγματα Αξιού και Αλιάκμονα, ο εξηλεκτρισμός της υπαίθρου και πολλά άλλα, ήταν έργα που έφεραν τη σφραγίδα και την υπογραφή του.

@ Την ίδια περίοδο έδωσε λύση στο πρόβλημα ύδρευσης της Αθήνας και μάλιστα αρχικά με απόφαση που κρατήθηκε μυστική για να μη προκαλέσει τριβές με τους Άγγλους αλλά και τους ιδιοκτήτες εκτάσεων που έπρεπε ν’ απαλλοτριωθούν.
Οι αποφάσεις του για το ξήλωμα του τραμ και την αντιπαροχή προκάλεσαν αντιδράσεις και πολλοί αντίπαλοί του τον κατηγόρησαν ότι έτσι κατέστρεψε την Αθήνα.
Θα τα δούμε αναλυτικά.

@ Πριν από οτιδήποτε άλλο, πρέπει να πούμε ότι ο Καραμανλής, το 1954, ανέλαβε μαζί με το υπουργείο Δημοσίων Έργων και το υπουργείο Συγκοινωνιών.
Και δη με υπόδειξη του Μαρκεζίνη.
Τι είχε συμβεί στα πολιτικά παρασκήνια της εποχής;
Ο Μαρκεζίνης απέβλεπε να διαδεχθεί τον Παπάγο και φρόντιζε συστηματικά γι αυτό.
Ο Καραμανλής, με το έργο του στο υπουργείο Δημοσίων Έργων είχε ήδη αρχίσει να συζητείται στους κόλπους του «Ελληνικού Συναγερμού», του παλατιού αλλά και της κοινωνίας, ως ένας νέος κι ικανός πολιτικός που θα μπορούσε ν’ ανανεώσει την πολιτική ζωή του τόπου.
Έτσι, ο Μαρκεζίνης, με την εισήγησή του στον Παπάγο, επιχείρησε να  βάλει τρικλοποδιά στον Καραμανλή, στέλνοντάς τον σ’ ένα υπουργείο που θεωρούσε ότι θ’ αποτύχει.

@ Ο ίδιος ο Καραμανλής έλεγε για εκείνη την περίοδο:
«Ανέλαβα με απροθυμίαν το υπουργείο Δημοσίων Έργων.
Εφ όσον, όμως,  το ανέλαβα, έπρεπε να το δραστηριοποιήσω χάριν του τόπου αλλά και χάριν του προσωπικού μου γοήτρου. Εστερείτο υπηρεσιών, εστερείτο προγράμματος και εστερείτο πιστώσεων. Και το κυριότερο θέμα του, δηλαδή η κατασκευή και συντήρηση οδών και λιμένων, είχε ανατεθεί εις μία ειδική υπηρεσία ανεξάρτητη, αποκαλούμενη Υπηρεσία Επειγόντων Έργων».
Ουσιαστικά, δηλαδή, ο Μαρκεζίνης σκόπευε να «κοντύνει» τον Καραμανλή, αφού οτιδήποτε θα έπρεπε να κάνει ή να προγραμματίσει εκείνος, θα έπρεπε να έχει την οικονομική του έγκριση (ως υπουργού Συντονισμού) αλλά θα προσέκρουε και την… ανεξάρτητη υπηρεσία που ήλεγχε απολύτως.

@ Ο Καραμανλής, για να κάνει δουλειά και να παράξει έργο, λειτουργεί… καραμανλικά!
Προκηρύσσει δημοπρασίες για τα έργα που θεωρούσε απαραίτητα, φέρνοντας προ τετελεσμένων το υπουργείο Συντονισμού και το Σπύρο Μαρκεζίνη, αυτόν δηλαδή που είχε στείλει στο συγκεκριμένο θώκο τον Καραμανλή πιστεύοντας ότι θα τον αποδυναμώσει.
Ταυτοχρόνως, με διάφορους συνδυασμούς δημιουργεί έκτακτους πόρους του υπουργείου για την εκτέλεση «ειδικών προγραμμάτων», όπως ήταν τα έργα Αθηνών- Θεσσαλονίκης, το λιμάνι του Πειραιά, η ύδρευση και αποχέτευση.
Έτσι, γρήγορα γίνεται ο πιο δημοφιλής υπουργός της κυβέρνησης Παπάγου.
Μα, αποκτά και φανατικούς εχθρούς…

@ Ένα από τα κορυφαία ζητήματα όμως που απασχόλησε τον Καραμανλή από την ημέρα ανάληψης των καθηκόντων του, ήταν η υδροδότηση της πρωτεύουσας.
 Μέχρι το 1940 η υδροδότηση της Αθήνας από τη λίμνη του Μαραθώνα δεν είχε κανένα πρόβλημα.
Αργότερα και μετά τον πόλεμο ήταν πλέον σαφές πως δεν επαρκούσε.
Γίνονταν διαρκώς έργα εκτροπής υδάτων προς τη λίμνη του Μαραθώνα, όμως η Αθήνα υποδεχόταν καθημερινά χιλιάδες κόσμου από την επαρχία, προς αναζήτηση καλύτερων συνθηκών ζωής.

@ Ο Καραμανλής, τότε, προχώρησε με …ετσιθελικό τρόπο στην ενοποίηση όλων των τεχνικών υπηρεσιών του κράτους που ήταν διάσπαρτες σε διάφορα υπουργεία, στο δικό του υπουργείο.
Ο Μαρκεζίνης «επαναστάτησε», όπως κι η αμερικανική αποστολή στην Ελλάδα, μα ο Παπάγος στήριξε τον Καραμανλή.

@ Μόλις ενοποιήθηκαν όλες οι τεχνικές υπηρεσίες του κράτους, ο Καραμανλής προχώρησε στην αναδιοργάνωση των λιμανιών του Πειραιά και της Θεσσαλονίκης.
Τα οποία δεν μπορούσαν να λειτουργήσουν εποικοδομητικά μέχρι τότε, λόγω της πολυαρχίας και της κακοδιοίκησης.
Κι αμέσως μετά κατασκευάζει την παραλιακή λεωφόρο Αθηνών Σουνίου, ασφαλτοστρώνει κι ανακαινίζει την Πατησίων ξηλώνοντας τις γραμμές του τραμ.
Το ίδιο κάνει με τις λεωφόρους Κηφισίας, Βασιλίσσης Σοφίας, Αμαλίας και Πανεπιστημίου ενώ δημοπρατεί και την ανακαίνιση (ουσιαστικά επαναχάραξη κι ανακατασκευή της Σταδίου και της Συγγρού.

@ Στη Θεσσαλονίκη, μεταξύ άλλων, ξεκινά την ανακατασκευή της οδού από το Λευκό Πύργο μέχρι το Ντεπώ και ουσιαστικά δημιουργεί τη νέα παραλία.
Το πρόγραμμα δημοσίων έργων που εξαγγέλλει για το οικονομικό έτος 1953-1954 είναι το πλέον εκτεταμένο μεταπολεμικά, με αποτέλεσμα να εισπράξει διθυράμβους από τον τύπο.
Ιδίως διότι η εκτέλεση του προϋπέθετε την αναδιοργάνωση των τεχνικών υπηρεσιών του κράτους που προηγήθηκε.

@ Στις 11 Ιανουαρίου 1955 υπογράφεται η απόφαση για την έναρξη των έργων διαμόρφωσης της περιοχής Ακρόπολης- Φιλιπάππου.
Το έργο που άλλαξε την τουριστική όψη της Αθήνας.
Η ιστορία με το τραμ

@ Τον Νοέμβριο του 1953, κι αφού είχε προετοιμάσει το έδαφος με συνεχείς διαβουλεύσεις, ο Καραμανλής καλεί στο γραφείο του τον δήμαρχο Αθηναίων (Κ. Δεληγιάννης) και τον διευθυντή της Αστυνομίας και τους ανακοινώνει ότι θα διακοπεί η κυκλοφορία του τραμ στις γραμμές Αμπελοκήπων και Πατησίων και θα ξεκινήσει η λειτουργία των  τρόλεϊ.
Η (βρετανική) Εταιρεία Μεταφορών κωλυσιεργεί και έτσι τρεις ημέρες αργότερα, ο ίδιος ο Καραμανλής κατεβαίνει μεσάνυχτα στο κέντρο της πόλης μαζί με τα συνεργεία που θα αφαιρούσαν τις γραμμές στην Πατησίων και τη Βασιλίσσης Σοφίας.
Οι δικηγόροι της εταιρείας επιχειρούν να εμποδίσουν το ξήλωμα.
Ο Καραμανλής όμως τους φέρνει προ τετελεσμένων, αφού κατηγορούσε τη βρετανική Εταιρεία Μεταφορών ότι ανέβαλε με νομικά τεχνάσματα την απομάκρυνση από την κυκλοφορία των παμπάλαιων οχημάτων του τραμ, που κατά τον υπουργό Δημοσίων Έργων εμπόδιζαν την κίνηση.

@ Οι αντίπαλοι του Καραμανλή τον κατηγορούν ότι στην πραγματικότητα ήθελε να προωθήσει τη χρήση των ΙΧ αυτοκινήτων προς όφελος της ευρωπαϊκής και ιδίως της δυτικογερμανικής αυτοκινητοβιομηχανίας. Και πως αυτό ήταν γραμμή εκείνη την εποχή των συμμάχων, ώστε να στηριχθεί η Δυτική Γερμανία, η οποία ανήκει στο ΝΑΤΟ.
 Ο Καραμανλής κατηγορείται επίσης διότι η Αθήνα διέθετε ένα από τα πλέον εκτεταμένα δίκτυα τραμ στο κέντρο της πόλης. Μετά το ξήλωμα θα μείνει χωρίς μέσα σταθερής τροχιάς για περίπου 50 χρόνια μέχρι την έλευση του μετρό- το οποίο ως έργο είχε επίσης από τότε οραματιστεί ο Καραμανλής, αλλά έμεινε στα χαρτιά μέχρι την Ολυμπιάδα του 2004.

@ Η βρετανική Εταιρεία διαμαρτύρεται εγγράφως, αλλά τα υπουργεία Συγκοινωνιών και Δημοσίων Έργων επικαλούνται ότι η σύμβαση προβλέπει διακοπή της συγκοινωνίας για λόγους δημοσίας τάξης ή εκτέλεσης δημόσιου έργου μετά από προειδοποίηση.
Κατηγορούν μάλιστα την εταιρεία ότι επί πέντε μήνες δεν φρόντισε για την εγκατάσταση των εναερίων γραμμών για τα τρόλλεϋ, καθώς και ότι τελευταία στιγμή επιχείρησε να συνδέσει την απομάκρυνση των τραμ με τη χορήγηση σε αυτήν δανείου ενός εκατομμυρίου δολαρίων για την παραγγελία δεύτερης σειράς τρόλλεϋ.
Μητρική εταιρεία της Εταιρείας Μεταφορών είναι η βρετανική Πάουερ, στην οποία ανήκε και η Εταιρεία Ηλεκτρισμού με την οποία ο Καραμανλής είχε έρθει σε σύγκρουση ως υπουργός Μεταφορών το 1948, με αποτέλεσμα τότε εν τέλει τη μετακίνηση του στο υπουργείο Προνοίας.

@ Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής είχε συγκρουστεί από το 1948 (ως υπουργός Μεταφορών) με την βρετανική εταιρεία Πάουερ, που είχε αναλάβει την ηλεκτροδότηση της Αττικής από την εποχή της δικτατορίας του Πάγκαλου, το 1925.
Η ζήτηση ρεύματος, όμως,  έχει σχεδόν διπλασιαστεί σε σχέση με την προπολεμική περίοδο, με αποτέλεσμα συχνές διακοπές ρεύματος στην Αττική.
Οι Άγγλοι αδιαφορούσαν για τις υποχρεώσεις τους εκ της σύμβασης.
Η οποία, ούτως ή άλλως, ήταν αποικιοκρατική αφού δεν προβλεπόταν καν καταγγελία της για ΚΑΝΕΝΑ λόγο.
Ο Καραμανλής ζητούσε συνεχώς βελτίωση του δικτύου κι επισκευές.
Μα οι Άγγλοι δεν έκαναν το παραμικρό.

@ Στις 3 Αυγούστου 1948, ο Καραμανλής, μετά από συνεχείς συσκέψεις με τους Άγγλους της Πάουερ και μετά από πολλές έγγραφες αναφορές του προς την εταιρεία, λειτουργεί πάλι… καραμανλικά.
Δίνει συνέντευξη Τύπου κι αναφέρει ότι έχει ζητήσει από την Πάουερ, ως πρώτο μέτρο, την άμεση άφιξη στην Ελλάδα μιας μονάδος 30.000 χιλιοβάτ, η οποία θα επέτρεπε ν’ αντιμετωπιστεί επαρκώς η ζήτηση ρεύματος.
Μάλιστα, πετάει τη βόμβα:
«Είμαι αποφασισμένος όπως, εν περιπτώσει μη ικανοποιητικής απαντήσεως, φέρω το ζήτημα εις το Υπουργικόν Συμβούλιον και εισηγηθώ τας ενδεικνυόμενας επί του προκειμένου λύσεις».

@ Λίγο καιρό μετά κι αφού η Πάουερ δεν προχώρησε στη λήψη μέτρων, ο Καραμανλής πάει στο υπουργικό συμβούλιο κι εισηγείται την ψήφιση νόμου «επί τη βάσει του οποίου το Κράτος θα δικαιούται να επιδιώξη την αναπροσαρμογήν όλων εν γένει των συμβάσεων, αίτινες συνήφθησαν μεταξύ αυτού και τρίτων, προ του πολέμου και δια των οποίων παραχωρείται η προνομιακή εκμετάλλευσις δημοσίων υπηρεσιών ή έργων κοινής ωφελείας».

@ Ο διευθυντής της εταιρείας, Κεμπ, ανακοινώνει τότε την άμεση  λειτουργία τέταρτου στροβίλου στο εργοστάσιο Κερατσινίου με απόδοση 15.000 κιλοβάτ την ώρα.
Δεν αρκεί όμως και ο τύπος κατηγορεί τον Καραμανλή ότι «εκοιμήθη επί του Ολύμπου των δαφνών του».
Καθώς οι Βρετανοί δεν δείχνουν διάθεση για ουσιαστική λύση, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής καταθέτει στις 16 Οκτωβρίου 1948 στη Βουλή νομοσχέδιο «περί αναπροσαρμογής των μεταξύ Κράτους και τρίτων συμβάσεων παραχωρήσεως προνομίου εκμεταλλεύσεως δημοσίων υπηρεσιών ή έργων κοινής ωφέλειας».
Φωτογραφίζει φυσικά την «Ηλεκτρική Εταιρεία», την εν Ελλάδι θυγατρική της Πάουερ.

@ Αρχές Νοεμβρίου 1948 κορυφώνεται η κρίση.
 Όπως έγραψε αργότερα ο ίδιος ο Καραμανλής, ένα μήνα αφότου είχε καλέσει το διευθυντή της εταιρείας για να ζητήσει ενίσχυση των εγκαταστάσεων της, το Συμβούλιο του Λονδίνου απάντησε ότι δεν είναι σε θέση να διαθέσει τα αναγκαία κεφάλαια και ζήτησε να καλυφθούν από την αμερικανική βοήθεια.
 Ο Καραμανλής εισηγήθηκε όμως στο υπουργικό να συνδυαστεί η χρηματοδότηση προς την εταιρεία με την αναθεώρηση της συμβάσεως. Διότι τα κεφάλαια που θα διατίθεντο στην Εταιρεία θα έπρεπε να αφαιρεθούν από άλλους τομείς της οικονομίας.
Ο Καραμανλής θεωρούσε επίσης ότι η σύμβαση ήταν ούτως ή άλλως επαχθής και είχε καταστεί δύσκολη η εφαρμογή της με τις μεταπολεμικές συνθήκες.

@ Η Πάουερ αντέδρασε έντονα και ζήτησε επέμβαση της αγγλικής κυβέρνησης.
Την ίδια ημέρα ο Βρετανός υπουργός Εξωτερικών έκανε διάβημα προς τον ευρισκόμενο  στο Λονδίνο Κωνσταντίνο Τσαλδάρη και ο Βρετανός πρεσβευτής στην Αθήνα προς τον πρωθυπουργό Θεμιστοκλή Σοφούλη.

@ Τόσο ο Σοφούλης, όσο κι ο Τσαλδάρης, ζήτησαν από τον Καραμανλή να ρίξει νερό στο κρασί του.
Εκείνος αντέδρασε, πάλι, καραμανλικά.
Επιμένοντας ότι η θέση του (άρα και της ελληνικής κυβέρνησης) ήταν τόσο δίκαιη ώστε ήταν βέβαιος πως η βρετανική κυβέρνηση θα δεχόταν  την πρόταση του εάν του δινόταν η ευκαιρία να την εξηγήσει.
Ο Σοφούλης, τότε,  κανόνισε να συναντηθεί ο Καραμανλής με τον Βρετανό πρέσβη Νόρτον.

@ Στη συνάντηση που ακολούθησε δεν σημειώθηκε καμιά πρόοδος.
Μάλιστα ο Νόρτον είπε στον Καραμανλή ότι για τη βρετανική κυβέρνηση ήταν θέμα αρχής να μην αλλάξει η σύμβαση.
Ο Καραμανλής επέμεινε.
 Όμως ο πρέσβης, όπως έγραφε ο Καραμανλής, «προσέθεσε κατά τρόπον προκλητικόν ότι δεν έπρεπε να λησμονήται το γεγονός ότι η αγγλική κυβέρνησις συμπαρίσταται στην Ελλάδα κατά τις δυσκόλους εκείνας στιγμάς».

@ Τότε, σημειώθηκε η έκρηξη του Καραμανλή.
Όπως έχουν αναφέρει μάρτυρες παρόντες στη συνάντηση, σηκώθηκε απότομα όρθιος και έβαλε τέλος στη συζήτηση, λέγοντας στον πρέσβη ότι κάνει λάθος εάν πιστεύει ότι η χώρα του μπορεί να μεταχειρίζεται σαν αποικία την Ελλάδα.
Σηκώθηκε κι έφυγε!

@ Έξαλλος ο πρέσβης Νόρτον, τηλεγράφησε στο Λονδίνο και κατηγόρησε τον Καραμανλή ότι του φέρθηκε σκαιά.
Ο Τσαλδάρης ανάστατος τηλεφώνησε στον Καραμανλή από το Λονδίνο.
Ο Σοφούλης όταν ενημερώθηκε από τον Καραμανλή για τη συζήτηση με τον πρέσβη του είπε: «καλά του έκανες, αλλά ανεξαρτήτως αυτού πρέπει να βρούμε ένα τρόπο να διευθετήσουμε το θέμα, γιατί υφιστάμεθα μεγάλη πίεση».
Ο Καραμανλής ξεκαθάρισε πως για λόγους ουσίας και φιλοτιμίας δεν θα αλλάξει τη θέση του, είπε όμως στον πρωθυπουργό πως επειδή κατανοεί τη δύσκολη θέση της κυβέρνησης θα υποβάλλει την παραίτηση του.
Ο Σοφούλης του απάντησε: «Ας περιμένουμε λίγες μέρες και τα ξαναλέμε».

@ Μία εβδομάδα μετά έγινε ευρύς ανασχηματισμός.
Ζητήθηκε από τον Καραμανλή να αναλάβει το υπουργείο Προνοίας με το επιχείρημα ότι η παρουσία του εκεί εθεωρείτο απαραίτητη «λόγω του οξύτατου προβλήματος των συμμοριόπληκτων».
Εκείνος δέχθηκε, αλλά ζήτησε να μην εγκαταλειφθεί η πολιτική της αναθεώρησης της σύμβασης.
Φυσικά αυτό δε συνέβη.

@ Έτσι ο Καραμανλής έκλεισε ανοιχτούς λογαριασμούς με τη βρετανική εταιρεία όταν ξήλωσε το τραμ και δεν ξέχασε ένα πολύτιμο μάθημα:
Πως ο καπιταλισμός δεν λειτουργεί αποδοτικά εάν ορισμένοι κρίσιμοι τομείς δε βρίσκονται υπό κεντρικό- κρατικό έλεγχο. Διότι η ανεξέλεγκτη Πάουερ εμπόδιζε τη βιομηχανική δραστηριότητα και άρα την καπιταλιστική ανάπτυξη.
Και ίσως στην πραγματικότητα όταν επέστρεψε το 1974, να μην προχώρησε σε κρατικοποιήσεις επειδή ήταν «σοσιαλμανής», αλλά ενθυμούμενος την ιστορία με την Πάουερ.

Στο επόμενο:
Ο καυγάς … κι η Υλίκη, η Ζήμενς κι η αντιπαροχή

4η ενότητα
Μουσικές ιστορίες

Καίτη Χωματά
Η εκφραστική κι εύθραυστη μούσα του Νέου κύματος


@ Η Καίτη Χωματά έμελε να είναι η φωνή που σηματοδότησε το μουσικό ρεύμα του Νέου κύματος, με την εύθραυστη, εκφραστική και γεμάτη «χρώματα» φωνή της.
Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 24 Οκτωβρίου 1946.
Κι έφυγε για τους ουρανούς, πάλι 24 Οκτωβρίου. Του 2010.

@ Η Χωματά, σχεδόν από τα παιδικά της χρόνια ασχολήθηκε με τον κλασικό χορό.
Κάπου στα τελειώματα της εφηβείας της, βρήκε καταφύγιο για τα όνειρά της στη μουσική και το τραγούδι.
Τυχαία, με μια παρέα φίλων της, βρέθηκε στο, τότε, Εθνικό Ίδρυμα Ραδιοφωνίας, στην εκπομπή που έκανε ο Γιώργος Οικονομίδης για την ανεύρεση νέων ταλέντων.

@ Την ίδια ημέρα, την ίδια ώρα, ήταν περαστικός από εκεί ο Γιώργος Παπαστεφάνου.
Παραγωγός στο ραδιόφωνο, στιχουργός και πρωτίστως αδελφικός φίλος του Γιάννη Σπανού που μόλις είχε γυρίσει από τη Γαλλία κι αναζητούσε νέες φωνές για να στηρίξουν ένα νέο μουσικό ρεύμα.
Το Νέο κύμα.
Το οποίο κινούνταν ανάμεσα στο λαϊκό και στο έντεχνο τραγούδι, με λιτές ενορχηστρώσεις (πολλές φορές μόνο με μια κιθάρα) κι ερμηνείες.

@ Ο Παπαστεφάνου, πήρε τη Χωματά από το χέρι και την πήγε στον Σπανό.
Εκείνος, με τη γνωστή του ανθρώπινη γλυκύτητα την υποδέχθηκε, την έκανε να νιώσει όμορφα και να χαλαρώσει.
Κι ύστερα, κάθισε μπροστά στο πιάνο του.
-          Πάμε, τώρα, να πούμε όσα τραγούδια θέλεις…

@ Ο Σπανός δεν χρειάστηκε ν’ ακούσει περισσότερο από ένα κουπλέ κι ένα ρεφραίν.
Κι η απόφαση ελήφθη εν ριπή οφθαλμού.
-          Θα γίνεις η μούσα μου!
Την πήγε στον Πατσιφά, ιδιοκτήτη και παραγωγό της LYRA, που στέγασε κατά κύριο το Νέο Κύμα.
Κι εκείνος υποκλίθηκε στη φωνή της.

@ Αμέσως, ο Σπανός της δίνει το πρώτο τραγούδι, που έμελε να σηματοδοτήσει την απαρχή του Νέου Κύματος.
«Μια αγάπη για το καλοκαίρι».
Κι όλα αλλάζουν και  παίρνουν τον δρόμο τους.
Όχι μόνο για την Καίτη Χωματά αλλά και για τον τρόπο διασκέδασης –ακρόασης του τραγουδιού και της μουσικής.
Το Νέο Κύμα αγκαλιάζεται από τους νέους (κυρίως) της εποχής κι η Πλάκα γίνεται το επίκεντρο με το άνοιγμα των θρυλικών μπουάτ.

@ Εκεί στην Πλάκα, όλη η Αθήνα κι όλη η Ελλάδα μαθαίνει την Καίτη Χωματά.
Εκεί συναντιούνται μουσικά ρεύματα και φιλόδοξοι άνθρωποι που γίνονται παρέα κι επεμβαίνουν καταλυτικά στα μουσικά δρώμενα του τόπου.
Εκεί η Χωματά (1966) συναντά τον Διονύση Σαββόπουλο, που μόλις έχει έρθει στην Αθήνα από τη Θεσσαλονίκη.
Στη μπουάτ «Παράγκα», στην οδό Κέκροπος.
Όπου κοιτάζω και κοιτάζεις όλη η Ελλάδα ατέλειωτη παράγκα..
Κι ύστερα… Μια αγάπη για το καλοκαίρι… Να διώξω τα σύννεφα να γίνω αστέρι…

@ Λεπτομέρεια:
Την μπουάτ «Παράγκα» την είχε ανοίξει ο ηθοποιός Βασίλης Μαυρομάτης, που έγινε ο πρώτος σύζυγος της Καίτης Χωματά.

@ Την επόμενη χρονιά (1967), γνωρίζει τον Μιχάλη Βιολάρη στη μπουάτ «Αυλαία».
Συνεργάζονται και κτίζουν μια φιλία δυνατή και φυσικά το υπέροχο «Άσπρα καράβια τα όνειρά μας».
Γίνονται αυτοκόλλητοι.
Όπου ακούς Χωματά, υπάρχει και Βιολάρης.
Κι όπου υπάρχει Βιολάρης, υπάρχει και Χωματά.
Με την Πόπη Αστεριάδη ν’ ακολουθεί συχνά πυκνά.

@ Ο Σπανός βάζει σε όλες του τις ανθολογίες τη φωνή της Χωματά, ενώ συνεργάζεται με τους σημαντικότερους συνθέτες της εποχής.
Τον Νίκο Μαμαγκάκη, τον Βασίλη Κούμπυ, τον Νίκο Δανίκα, τον Γιώργο Κριμιζάκη, τον Χρήστο Λεοντή, την Ηλέκτρα Παπακώστα.
Τραγουδά και Θεοδωράκη. Και Χατζιδάκι. Και Ξαρχάκο.
Σε δεύτερες εκτελέσεις με την προτροπή του Πατσιφά.

@ Το 1969, πρωταγωνιστεί στην ταινία «Σκιές στην Άμμο», του Βασίλη Μαυρομάτη.
Σε σενάριο του Ιάκωβου Καμπανέλη και μουσική του Γιάννη Σπανού.
Συμπρωταγωνιστής της, ποιος άλλος, ο Μιχάλης Βιολάρης.
Εκεί ακούγονται για πρώτη φορά τραγούδια που τους ακολούθησαν και θα τους ακολουθούν εσαεί.
«Η μπαλάντα της Καίτης», «Μαυρομαλούσα κοπελιά», «Βάρκα χωρίς πανιά».

@ Στο απόγειο της πορείας και της επιτυχίας της, κτυπά την πόρτα της ο καρκίνος.
Πορεύτηκε μαζί του σχεδόν 30 χρόνια.
Λύγισε ανήμερα των γενεθλίων της, το 2010.
Μα άφησε πίσω της ισχυρότατες μουσικές παρακαταθήκες, 200 τραγούδια, μνήμες από μια ολόκληρη εποχή που και η ίδια σηματοδότησε και φυσικά την ανείπωτη σεμνότητά της…
Δισκογραφία
  • «Θεσσαλονίκη 1965: Φεστιβάλ Ελληνικού Τραγουδιού» (1965)
  • «Το Νέο Κύμα στο Ελληνικό Τραγούδι» (1965)
  • «Αποδημίες» (1965)
  • «Τα τραγούδια της Καίτης Χωματά» (1967)
  • «Ανθολογία 1-2» (του Γιάννη Σπανού, 1967-1968)
  • «Το 'Νέο Κύμα' τραγουδά Χατζιδάκι» (1969)
  • «Καίτη Χωματά, 3» (1969)
  • «Σκιές στην άμμο» (1969)
  • «Ερωφίλη» (1970)
  • «Φωτογραφίες» (1971)
  • «Θαλασσάκι μου» (1972)
  • «Πικρές αλήθειες» (1974)
  • «Καφενείον 'Η Ευρυτανία'» (1974)
  • «Τα ωραιότερα τραγούδια» (1976)
  • «Θα σου δώσω τις χαρές όλου του Κόσμου» (1977)
  • «Σταύρος Κουγιουμτζής: Σε Α' εκτέλεση» (1983)
  • «Από τραγούδι σε τραγούδι» (1984)
  • «Αυθόρμητα» (1987)
  • «Μεγάλες επιτυχίες» (1991)
  • «Ένα καράβι όνειρα» (1992)
  • «Μη χάνεσαι» (1992)
  • «Μια φορά θυμάμαι» (1993)
  • «Το άλλο 'Νέο Κύμα', 1-2» (1993)
  • «Τζένη, Τζένη» (1994, κινηματογραφική ταινία: 1966)
  • «Μια αγάπη για το καλοκαίρι» (1995)
  • «18 μεγάλες επιτυχίες» (1995, CD)

@ Μια αγάπη για το καλοκαίρι
Μουσική: Γιάννης Σπανός
Στίχοι: Γιώργος Παπαστεφάνου

@ Κι αν σ’ αγαπώ δεν σ’ ορίζω
Μουσική: Γιάννης Σπανός
Στίχοι: Γιώργος Παπαστεφάνου

@ Να διώξω τα σύννεφα
Μουσική: Ηλέκτρα Παπακώστα
Στίχοι: Άκος Δασκαλόπουλος

@ Άσπρα Καράβια
Μουσική: Γιάννης Σπανός
Στίχοι: Σωτήρης Σκίπης
Ντουέτο με τον Μιχάλη Βιολάρη

@ Το Χριστινάκι
Μουσική: Γιάννης Σπανός
Στίχοι: Βασίλης Ρώτας

@ Στον ουρανό είναι ένα αστέρι
Μουσική: Γιάννης Σπανός
Στίχοι: Αλέκος Σακελλάριος

@ Μαυρομαλλούσα κοπελιά
Μουσική: Γιάννης Σπανός
Στίχοι: Κώστας Κωτούλας
Ντουέτο με τον Μιχάλη Βιολάρη

@ Τα καραβάκια
Μουσική: Βασίλης Κουμπής
Στίχοι: Κώστας Γεωργουσόπουλος

@ Μια φυσαρμόνικα
Μουσική: Γιάννης Σπανός
Στίχοι: Κώστας Γεωργουσόπουλος

@ Μικρό ταξίδι στο γιαλό
Μουσική: Γιάννης Σπανός
Στίχοι: Γιώργος Παπαστεφάνου

@ Η Ελένη στο μπαλκόνι
Μουσική: Γιάννης Σπανός
Στίχοι: Κώστας Κωτούλας


5η ενότητα
Αθλητικό Καλντερίμι

@ Δεν ξέρω αν σήμερα θα πάρει την δέκατη κούπα του στην Ευρωλίγκα ο Ομπράντοβιτς.
Εκείνο που ξέρω είναι ότι από αυτόν τον τύπο θα «γλιτώσουμε» μόνο όταν αποφασίσει ν’ ασχοληθεί αποκλειστικά με τις… σταβλίσιες μπριζόλες στην Πεντέλη…
Ή, αν νιώσει ότι δεν έχει πια κανένα κίνητρο που να τον αναγκάζει να παίρνει το μελιτζανί χρώμα για να νικήσει…

@ Θέλω να σχολιάσω και κάτι άλλο.
Την υπόκλιση του Σάρας στον Ομπράντοβιτς, πριν ξεκινήσει ο ημιτελικός της ομάδας του με τη Φενέρ. Κι αμέσως μετά το τέλος, η αγκαλιά τους και το νεύμα προς το μέρος της καρδιάς.
Τουτέστιν ο απόλυτος σεβασμός.
Αυτός που είχε επικρατήσει χρόνια στον Παναθηναϊκό κι ήταν η βασική αιτία που τον κατέστησε πιο επιτυχημένη ομάδα στο σύγχρονο ευρωπαϊκό μπάσκετ.
Άνθρωποι με τεράστια προσωπικότητα εντός κι εκτός παρκέ, που έβαζαν πρώτα το μπάσκετ και την ομάδα τους κι ύστερα τους εαυτούς τους.
Έτσι γαλούχησαν τους οπαδούς των «πράσινων» κι αυτή την κληρονομιά τους άφησαν…

@ Για το φάιναλ φορ και την Ευρωλίγκα θα πούμε περισσότερα την επόμενη εβδομάδα που θα έχουμε αποτυπωμένη πια και την τελική εικόνα.

@Να μείνουμε, όμως, στην Ευρωλίγκα.
 Πόσο λίγος είναι ως μάνατζερ αυτός ο Μπερτομέου;
Πόσο;
Ακούστε.
Για δικούς του και μόνο λόγους, επέλεξε τη Βιτόρια για να διεξαχθεί το φάιναλ φορ της επόμενης περιόδου, όταν υπήρχαν οι επιλογές της Μόσχας και της Αθήνας.

@ Επέλεξε, δηλαδή, μια πόλη η οποία δεν επικοινωνεί απευθείας με κανένα μεγάλο ευρωπαϊκό αεροδρόμιο κι οι πτήσεις προς εκεί γίνονται μέσω ανταπόκρισης από Μαδρίτη ή Βαρκελώνη.
Προσέξτε:
Στη Βιτόρια ΔΕΝ πετάει ούτε η Turkish Airlines, που είναι ο μέγας χορηγός της Ευρωλίγκα.
Προσέξτε, κάτι ακόμη:
Στη Βιτόρια δεν υπάρχουν υποδομές (κυρίως ξενοδοχειακές εγκαταστάσεις) που να μπορούν να φιλοξενήσουν τις χιλιάδες κόσμου που θα θελήσουν να παρακολουθήσουν το φάιναλ φορ του 2019.

@ Τίνος συμφέροντα εξυπηρετεί ο Ισπανός;
Με ποιον από του μετόχους –ομάδες, συζήτησε αυτό το ενδεχόμενο;
Ποιος συμφώνησε μαζί του;

@ Μια και βρεθήκαμε στην Ευρωλίγκα, να σας πω μια πληροφορία την οποία οσονούπω θα διαβάσετε ή θ’ ακούσετε ν’ «απλώνεται» στα αθλητικά media.
Παρ’ ότι στον Πειραιά δεν γνωρίζουν αν θα έχουν προπονητή, την επόμενη περίοδο, τον Σφαιρόπουλο ή κάποιον άλλο, ψάχνονται από τώρα για παίκτες.
Ένας εξ αυτών, είναι ο Πάνγκος.
Ο Καναδός της Ζαλγκίρις.

@ Για να ξέρετε:
Μην είστε διόλου σίγουροι ότι ο Ρίβερς θα φοράει και την επόμενη περίοδο τα «πράσινα».
Οι Γερμανοί …ξανάρχονται στα πόδια του.
Κι όταν ήταν εκεί (Μπάγερν), είχε περάσει καλά.

@ Σκέφτομαι ότι αν επιβεβαιωθεί ο φίλος μάνατζερ που μετέφερε την πληροφορία στο grpost κι η Φενέρ με τον Ομπράντοβιτς αποκτήσουν τον παικταρά Ουίλμπεκιν, ίσως να πρόκειται για την μεταγραφή της επόμενης περιόδου…

@ Για να ξέρετε:
Ο προπονητής των Σαν Αντόνιο Σπερς, ο Πόποβιτς, μιλάει για τον Νίκο Καλάθη και το στόμα του στάζει μέλι…

@ Έδιωξε κακής κακώς τον Μίσσα, ο Ολυμπιακός.
Βλέπετε, το να πουλάς Ολυμπιακοφροσύνη συνεχώς, δεν σε βολεύει πάντα…
Καλή ξεκούραση Κώστα.

@ Πάντως, ο Μίσσας, εκατό χρόνια προπονητής, πήγε στις γυναίκες του Ολυμπιακού και κατάφερε, παίζοντας μόνος του, να πάρει τα δυο μοναδικά έπαθλα της ζωής του σε συλλογικό επίπεδο.
Βλέπετε, έπαιζαν οι Μπόστον Σέλτικς με την εφετινή σχολική ομάδα του Παναθηναϊκού…
Κατόρθωμα!

@ Πάμε και στο ποδόσφαιρο.
Αυτό το παραλήρημα του προπονητή του ΠΑΟΚ κάποιος πρέπει να το κόψει.
Προχθές, πάλι, βγήκε κι είπε ότι «μόνο στη φασιστική Γερμανία, έγινε ό,τι κι εφέτος στο ελληνικό πρωτάθλημα».
Δηλαδή, αυτός ο επικίνδυνος άνθρωπος, ούτε λίγο ούτε πολύ παραλληλίζει τα εγκλήματα του ναζισμού με το ελληνικό ποδόσφαιρο!!!

@ Τόσο καιρό που έλεγε όσα έλεγε για κλεμμένο πρωτάθλημα, για ένα παιγνίδι λιγότερο που έχει η ομάδα του, για νταμπλ που πήρε κι άλλα παρόμοια φληναφήματα, λέγαμε ότι απλώς είναι άλλος ένας γραφικός τύπος που αδυνατεί να συμβιβαστεί και να κατανοήσει την πραγματικότητα.
Τελικά, δεν είναι γραφικός.
Είναι άκρως επικίνδυνος.
Κι αν αυτός θέλει να προσβάλλει τον εαυτό του, δικαίωμά του.
Δικαίωμά τους να τον αποδέχονται κι όσοι κάνουν χωριό μαζί του.

@ Μα δεν μπορεί να προσβάλλει τη λογική και τις ευαισθησίες ανθρώπων.
Και δη σε μια χώρα και σε μια πόλη που έχει βιώσει στο έπακρο τον γερμανικό ναζισμό και σκόρπιζε αίμα και μίσος.
Αλλά, δεν φταίει αυτός.
Σε σοβαρό κράτος, με σοβαρούς ανθρώπους θα ήταν ήδη υπόλογος αν όχι φευγάτος.
Μα εδώ είναι η χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας…
Και της κοντής μνήμης.

@ Έχουν περάσει ήδη 4 ημέρες κι ουδείς έχει ασχοληθεί (ΕΠΟ, Σούπερ Λίγκα, αθλητικοί δικαστές) με όσα γελοία κι επικίνδυνα είπε ο Λουτσέσκου…
Κι αφού δεν έχουν ασχοληθεί, ροφανώς, συμφωνούν.
Κι αδιαφορούν για το επικίνδυνο μονοπάτι που άνοιξε…

@ Πάμε παρακάτω.
Μαθαίνω ότι από τον Παναθηναϊκό βολιδοσκόπησαν τον Γιάννη Πετράκη για προπονητή!!!
Σε περίπτωση που «δεν κάτσει» η περίπτωση του Γιώργου Δώνη.

@ Μου λένε ότι ο Νταμπίζας έχει στο μάτι έναν πιτσιρικά του ΠΑΟΚ.
Τον αρχηγό της Κ-20, Κώστα Χατζηδίμπα.

@ Για να ξέρετε:
Η περίπτωση του Λάζαρου Χριστοδουλόπουλου είναι ξεκάθαρη.
Ουδείς αναγνωρίζει νομικά το «+1» ως οψιόν συμβολαίου.
Κι η ΦΙΦΑ είναι ξεκάθαρη.

@ Άρα, τα περί δικαστηρίων που απειλεί η ΑΕΚ, μάλλον αποτελούν τεχνάσματα επικοινωνιακού χαρακτήρα…

@ Για να ξέρετε:
Όταν ο Λάζαρος αποφάσισε να γυρίσει από την Ιταλία επειδή δεν έπαιζε ούτε στη Σαμπντόρια ούτε στη Βερόνα, ήθελε να πάει στον Ολυμπιακό.
Που δεν ενδιαφέρθηκε.
Τον πλησίασε ο Παναθηναϊκός που με τον Στραματσόνι, τότε, έκανε δεκάδες μεταγραφές.
Αρνήθηκε.
Έτσι, στο τέλος των μεταγραφών του 2016, μη έχοντας μπροστά του πολλά χρονικά περιθώρια, χάρισε λεφτά στη Βερόνα κι ήρθε στην ΑΕΚ με συμβόλαιο πιο μικρό κι από εκείνο που είχε πρωτοκάνει όταν έπαιξε στον ΠΑΟΚ του Βεζυρτζή.
Μα πάντα στόχος του ήταν ο Πειραιάς.
Πρωτίστως επειδή έτσι «γουστάριζε»…

@ Για να ξέρετε:
Ο Σαββίδης έχει κλείσει τον Κόντε των Ιωαννίνων (πληρώνοντας την οψιόν των 800 χιλιάδων) αλλά μάλλον δεν τον θέλει ο Λουτσέσκου και το θέμα κολλάει…

@ Για να ξέρετε:
Στον τελικό του κυπέλλου , ήρθαν Γάλλοι να δουν τον Μπακάκη.
Κι έφυγαν σβήνοντας το όνομά του από το σημειωματάριό τους.
Μάλλον της Ρεν.

@ Για να ξέρετε:
Μπορεί ο πρόεδρος της ΕΠΟ κι οι παρατηρητές του τελικού να τα είδαν όλα άψογα (κι ας έκαναν σουλάτσο στον αγωνιστικό χώρο οπαδοί των δυο ομάδων, κι ας πετάγονταν φωτοβολίδες ευθείας βολής από οπαδούς του ΠΑΟΚ κι ένα σωρό άλλα) αλλά υπάρχει ένα πρόσωπο που έδωσε εντολή για έρευνες.
Είδε με τα μάτια της η γυναίκα.
Αναφέρομαι στην εισαγγελέα Βιργινία Σακελλαροπούλου.

-------------------------------------------------------------------------------


@ Φτάσαμε και σήμερα, αισίως, στην τελευταία σελίδα.

@ Κάνουν λάθος όσοι υποστηρίζουν ότι το φως τρέχει πιο γρήγορα από τον ήχο.
Εγώ, επί παραδείγματι, πρώτα ακούω τη γυμναστριούλα να μου μιλά για υγιεινή διατροφή κι ύστερα μου ανάβουν τα λαμπάκια…

@ Η γυμναστριούλα έπεσε επάνω στην περίπτωση.
Κι η περίπτωση, της έκανε 15 ράμματα!

@ Τι παθαίνει ο άνθρωπος όταν τρώει  υπό το φως του… ψυγείου!

@ Μου το έστειλε απηυδισμένη φίλη μου:
«Ο καλός φίλος, φαίνεται στο τελευταίο κομμάτι της πίτσας».

@ Ανέκδοτο:
-          Τι ομάδα είναι ο … Ποδέμος;
-          Άστον Βίλα!

@ Αυτά και για σήμερα.
Νέο «Καλντερίμι» την επόμενη Κυριακή το πρωί.

@ Πολλά ευχαριστώ και για την σημερινή παρέα και μη ξεχνάτε ποτέ ότι οι μεθυσμένοι, τα παιδιά και τα κολάν, λένε πάντα την αλήθεια….

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου