Ένα ψεύτικο αφήγημα και μια ρήτρα

Γράφει
ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Την προηγούμενη εβδομάδα, ο υπουργός Οικονομικών, στα «πλαίσια» των εσωκομματικών φατριών του ΣΥΡΙΖΑ εν όψει της επόμενης ημέρας, κατέρριψε το αφήγημα Τσίπρα περί καθαρής εξόδου από τα Μνημόνια.

Με συνέντευξή του στους Financial Times ουσιαστικά ανέφερε ότι στην Ελλάδα έρχεται αυστηρό σύστημα μεταμνημονιακής εποπτείας κι οι αξιολογήσεις θα είναι πιο συχνές από αυτές που γίνονται τώρα. Περίπου τα ίδια ανέφεραν κι οι υπουργοί Οικονομικών της Γαλλίας και της Γερμανίας.

Όμως, ακόμη και

χωρίς αυτές τις δηλώσεις τα πράγματα είναι ξεκάθαρα.

Τα μνημόνια θ’ ακολουθούν τη χώρα για πολύ καιρό ακόμη.

Ο πρωθυπουργός κι οι συν αυτώ, αποκρύπτουν ή δεν θέλουν να θυμάται κανένας, ότι έχουν υπογράψει και ψηφίσει στη βουλή την περίφημη «ρήτρα μη αναστρεψιμότητας».

Τουτέστιν μεταρρυθμίσεις. Νέες και εφαρμογή όσων έχουν ψηφιστεί και παραμένουν στα συρτάρια. Κι επιπλέον μεταμνημονιακή εποπτεία.

Η οποία θα βασίζεται σε ένα αναπτυξιακό σχέδιο, αυτό που τώρα προσπαθεί να φτιάξει η κυβέρνηση και το περιφέρει ανά την Ελλάδα δήθεν ως διαβούλευση σε κομματικά αναπτυξιακά συνέδρια.

Φυσικά, αυτό το αναπτυξιακό σχέδιο, θα έχει τις υπογραφές της ελληνικής κυβέρνησης αλλά ΚΑΙ των δανειστών –θεσμών. Προβλέπεται, μάλιστα, να παρουσιαστεί στα τέλη Μαΐου.

Τι θα περιλαμβάνει αυτό το σχέδιο που ετοιμάζει η κυβέρνηση, πλην της προστασίας του επάρατου κρατισμού;

Θα δεσμεύεται ότι δεν θα επανέρθουν οι συλλογικές διαπραγματεύσεις, οι συντάξεις θα μειωθούν και θα παραμείνουν «ακίνητες» μέχρι το 2022, θα παραμείνει ως έχει η μείωση του αφορολόγητου ενώ οι μεταρρυθμίσεις και ιδιωτικοποιήσεις που έχουν ήδη ψηφιστεί, δεν θ’ αναιρεθούν πριν το 2023.

Άρα, για ποια καθαρή έξοδο μιλάει ο πρωθυπουργός;

Πολύ περισσότερο όταν παραμένει ο στόχος του πρωτογενούς πλεονάσματος 3,5%, μέχρι το 2023 κι αυτό πρέπει να ψηφιστεί στη Βουλή πριν ολοκληρωθεί τον νυν μνημόνιο;

Κι όταν είναι ξεκάθαρο πια ότι ακόμη και τα υπερπλεονάσματα που δημιούργησε η κυβέρνηση και βάσει αυτών διαπραγματεύεται σήμερα, αφενός διέλυσαν από τους φόρους την ελληνική κοινωνία κι αφετέρου λειτουργούν εις βάρος κάθε είδους ανάπτυξης;

Κι όταν είναι σαφές ότι η χώρα θα έχει ξεκάθαρη έξοδο από τα μνημόνια και την εποπτεία μόνο αν απελευθερώσει τις εσωτερικές της αγκυλώσεις (φορολογία, ιδιωτικοποιήσεις, ανοιχτή οικονομία, γραφειοκρατία κλπ);

Κάτι που δεν δείχνει να έχει διάθεση ο ΣΥΡΙΖΑ να επιδιώξει, παραμένοντας πιστός στις φαντασιώσεις του.

Υπό αυτή την έννοια προκαλεί απορίες το γεγονός ότι ο Αλέξης Τσίπρας δεν έχει λάβει κανένα μάθημα από τα απίστευτα ψέματα που εκστόμισε την ελληνική κοινωνία.

Μόλις προχθές, την πρωτομαγιά, ανέφερε ότι «με το τέλος των μνημονίων περνάμε σε μια εποχή κανονικότητας που μας δίνει τη δυνατότητα να επανασχεδιάσουμε το παραγωγικό μοντέλο της χώρας βάζοντας στο επίκεντρο τον εργαζόμενο…».

Προφανώς, διατηρώντας αυτό το δυσκίνητο και διεφθαρμένο δημόσιο τομέα και τους 21 χιλιάδες (!!!) φορείς του ελληνικού δημοσίου, όπως τους απαρίθμησε μόλις προσφάτως ο Νίκος Παππάς… αναφέροντας ότι θα τους συνδέσει ψηφιακά…