Ομοφυλόφιλοι και μουσουλμάνοι

Γράφει
ο Μιχάλης Δεμερτζής

Εβδομήντα χρόνια μετά από την υπογραφή της Οικουμενικής Διακήρυξης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα από τη χώρα μας και εξήντα οκτώ μετά από εκείνη της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για την Προστασία των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, ακόμα συζητάμε αν είναι έτοιμη η κοινωνία να εξισώσει τα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων πολιτών της με εκείνα όλων των υπολοίπων. Όταν μπήκαν οι υπογραφές, πάντως, δεν σημειώθηκε καμία διαφωνία, μια χαρά έτοιμη φαινόταν η κοινωνία...

Ωστόσο, όπως έχει δείξει η ιστορία, ειδικά η πρόσφατη, οι

συμβάσεις τού χθες δεν μας απασχολούν. Αφού οι πολιτικοί μας διαχρονικά υποτάσσονται στα επόμενα εκλογικά ποσοστά, αντί να εφαρμόσουν τα συμφωνημένα και αυτονόητα, στήνουν αυτί για να μας ακούσουν να τα συζητάμε.

Και είναι γεγονός ότι στην Ελλάδα πάρα πολλοί, μάλλον η πλειοψηφία, είναι αρνητικοί στην εν λόγω εξίσωση (που, παρεμπιπτόντως, θα επιτευχθεί με την υιοθεσία από ομόφυλα ζευγάρια και όχι απλά με την αναδοχή). Εντούτοις, και αυτή είναι η ουσία ενός θεμελιώδους δικαιώματος όπως εκείνο της ισότητας, δεν έχουν καμία σημασία οι αριθμοί. Όσοι κι αν διαφωνούν, υπάρχει λόγος που λέγεται «θεμελιώδες».

Αυτή η… νομοτέλεια, όμως, προκαλεί και την έντονη αντίδραση του συντηρητικού κομματιού της κοινωνίας μας, οπότε οι αρνητικές εισηγήσεις ακούγονται πιο δυνατά από τις θετικές, που χαρακτηριστικό τους έχουν την μετριοπάθεια, και κάπως έτσι ξεκινά ένας διάλογος που είναι το λιγότερο αχρείαστος, αν όχι επιβλαβής, γιατί πραγματεύεται το αδιαπραγμάτευτο.

Και δεν είναι μόνο αδιαπραγμάτευτο το να έχουν οι ομοφυλόφιλοι τα ίδια δικαιώματα με όλους τους υπολοίπους, αλλά είναι και ωφέλιμο. Δεν μιλάμε απλά για τη δυναμική που μπορεί να προσφέρει σε διάφορα πεδία μίας κοινωνίας η διαφορετικότητα, αλλά για κάτι πολύ πιο… χειροπιαστό.

Εν προκειμένω, η ανοχή στο διαφορετικό έχει πολύ μεγαλύτερη σημασία σε μία χώρα που συνορεύει με μουσουλμανικά έθνη από ό,τι έχει στην ασφαλή και ηρεμότερη Δύση.

Το ίδιο συντηρητικό κομμάτι της κοινωνίας μας, που έχει ενστάσεις για τη νομική και εν τέλει κοινωνική εξίσωση μεταξύ ομοφυλόφιλων και ετεροφυλόφιλων, έχει και τις μεγαλύτερες ανησυχίες για τους τεράστιους αριθμούς εισερχόμενων μουσουλμάνων, γιατί θεωρεί ότι θα έρθουν να αλλοιώσουν τον πολιτισμό μας.

Μπροστά σε αυτή την απειλή, το ίδιο αυτό κομμάτι είναι σκόπιμο να αναρωτηθεί αν οι μουσουλμάνοι θα αλλοιώσουν τον πολιτισμό μας λιγότερο ή περισσότερο από ό,τι οι ομοφυλόφιλοι Έλληνες Χριστιανοί που θα μπορούν να υιοθετήσουν.

Γιατί, σε μία ενδεχόμενη πολιτισμική αναμέτρηση με ένα στέρεο και μονολιθικό αξιακό σύστημα όπως το Ισλάμ, για μία χώρα σαν την Ελλάδα - που ο όποιος πολιτισμικός της χαρακτήρας έχει θολώσει από την απαξίωση των νόμων* – η πλήρης αποδοχή των ομοφυλόφιλων, ως ξεκάθαρη έκφραση φιλελευθερισμού, μπορεί να γίνει κάτι σαν το βαρύ της πυροβολικό.

Αρκεί η αποδοχή να γίνει με πράξεις και όχι με λόγια.

Αν είναι να είμαστε όλοι ίδιοι μεταξύ μας, βάζοντας εκείνους που διαφέρουν στο κοινωνικό περιθώριο, και να θέλουμε να παραμείνουμε έτσι εσαεί, δεν έχουμε πολλές πιθανότητες απέναντι σε πρωταθλητές της αδιαλλαξίας όπως είναι οι φανατικοί μουσουλμάνοι.

Αν όμως υιοθετήσουμε εξ ολοκλήρου επιτέλους τον σεβασμό στην ατομικότητα και κάνουμε την προστασία της αναπόσπαστο κομμάτι του πολιτισμού μας, θα έχουμε κάτι πολύ συγκεκριμένο και εν συγκρίσει διακριτό να υπερασπιστούμε, τόσο με τους νόμους μας όσο και με τη κοινωνική μας συμπεριφορά.

Καθώς η ολοκληρωτική σκέψη έχει αλλεργία στη διαφορετικότητα, ένας φανατικός πιστός μουσουλμάνος που ήρθε με αποστολή να μας κατακτήσει πολιτισμικά, τι «μάχη» θα δώσει όταν βλέπει στο δρόμο ομόφυλα ζευγάρια να βγάζουν το παιδί τους βόλτα ή να το πηγαίνουν στο σχολείο…;

Πόσο άνετα θα αισθάνεται ο ίδιος, θα αντέξει να ζει εν ειρήνη σε ένα τέτοιο περιβάλλον και παράλληλα να προωθεί την ατζέντα του;

Οι συντηρητικοί Έλληνες συμπολίτες μας πάντως θα αντέξουν, όπως συνέβη και με άλλες κοινωνικές αλλαγές στο παρελθόν, ώσπου να περάσει ο καιρός και να το αποδεχθούν…

*Περισσότερα σχετικά με τη σύνδεση ανομίας και πολιτισμικής κρίσης στην Ελλάδα, βλ. «Ο πατριωτισμός της νομιμότητας», GR POST, 10/11/2016: https://grpost.blogspot.gr/2016/11/blog-post_10.html