Μεταξύ μας με καφέ και με τσιγάρο (Νο 171)

Το εβδομαδιαίο χρονογράφημα του grpost

Δια χειρός Πέμης Γκανά

Πράιμ για Λέσβο τράβηξε κι ύστερα Μυτιλήνη…. 

-Πρόεδρε; η αεροσυνοδός ακουμπά διστακτικά τον ώμο του κουρασμένο πράιμ, ξυπνώντας τον.

Τεντώνεται, ο έμορφος.

-Φτάσαμε στην Μυτιλήνη; ρωτά πνίγοντας ένα χασμουρητό, συνειδητοποιώντας, προφανώς πως χρειαζόταν περισσότερο ύπνο (τι διάολο, σκέφτηκε, σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες, τόσο κοντά στην Αθήνα είναι αυτό το νησί;)
-Έφτασε μήνυμα από τον σύμβουλο Καρανίκα.

Πετάχτηκε, μαντάμ, ο Αλέξης...
Άρπαξε το χαρτί από τα χέρια της κοπέλας.
Διάβασε ψιθυριστά (είναι βλέπετε, περισσότερο, ακουστικός τύπος, ίσως κάποια μαθησιακή δυσκολία, δεν ξέρω ακριβώς) 

«Αγαπητέ,

αξιότιμε,

λαοπρόβλητε,

ίνδαλμα του σοσιαλισμού,

μορφή της παγκόσμια ιστορίας του κομμουνισμού,

ηγέτη μας,

λατρεμένε Αλ6,

Να σου θυμίσω αγαπητέ,

κατ αρχήν – όχι πως δεν το ξέρεις - πως η Μυτιλήνη είναι η πρωτεύουσα της ένδοξης Λέσβου (ένδοξη διότι πριν χρόνια – δεν λέω πόσα για να μην εκθέσω ηλικίες κυριών – η λατρεμένη μας Ελένη έκανε πρωινό στην ταράτσα γνωστού ξενοδοχείου, μάλιστα σε εκείνο το καταπληκτικό νησί είναι φορέσει εκείνα τα συ γκλο νι στι κά πέδιλα, που τόσο είχαν αναστατώσει την Ελλάδα!!!)  - Αχ Ελένη, αχ -.
Να θυμάσαι, επίσης, να είσαι χαμογελαστός και απλός με τους απλούς ανθρώπους, ήρεμος, σίγουρος, μεγαλοπρεπής.
Δεν έχουμε τίποτα να φοβηθούμε και πολύ περισσότερο να απολογηθούμε.
Έχουμε όλα τα δίκια με το μέρος μας, έχουμε καθαρή έξοδο από τα μνημόνια που μας έμπλεξαν τα φασιστάκια σε συνεργασία με τους ξένους που επιβουλεύονται την χώρα.
Έχουμε 24% ΦΠΑ, μην ακούσεις κουβέντα περί τούτου.
Γιατί δηλαδή, δεν αναβαθμίστηκε η Λέσβος με τόσους στρατηγικούς επενδυτές που τους στείλαμε;
Η δε αγοραστική κίνηση του νησιού πάει καλύτερα κι απ το Κολωνάκι και την κατάπτυστη φιλοδεξιά, καπιταλιστική και ιμπεριαλιστικιά, Κηφισιά.
Αν σου πουν τίποτα οι γέροντες για συντάξεις και περικοπές, μην δώσεις σημασία, βαλτοί, πληρωμένοι από τα υπόγεια της Συγγρού του Κούλη, είναι, όλοι τους.
Η Μαρέβα...
Η Μαρέβα πρόεδρε είναι πίσω από όλα!
Έχω μύτη εγώ, το έχω οσμιστεί χρόνια τώρα...   
Ο Έλληνας προλετάριος, είναι μαζί σου, χορεύει στα Συντάγματα, ονειρεύεται διορισμό στο δημόσιο, και φυσικά σεισάχθεια...
Στείλαμε και λίγες διμοιρίες ΜΑΤ, να σε προσέχουν!

Τίποτα σπουδαίο, σίγουρα λιγότεροι απ όσους φυλάνε την Μαρέβα!
Καλή διαμονή στο ακριτικό νησί σου εύχομαι πρόεδρε της καρδιάς μας.

ΥΓ. Να περάσεις από το ξενοδοχείο που έκανε εκπομπή η Ελένη, μην ξεχαστείς, περιμένω τις εντυπώσεις σου, όταν με το καλό επιστρέψεις»... 

Βγήκε, που λέτε, ο πράιμ ήρεμος, βόλτα στο λιμάνι της Μυτιλήνης.

Χαμογελαστός.
-Πόσοι νέοι άντρες χαρούμενοι με χειροκροτούν, ψέλλισε ικανοποιημένος.
-Πρόεδρε, είναι οι άντρες των ΜΑΤ.

-Γιατί άνθρωποι δεν είναι και αυτοί; απόρησε ο πρωθυπουργός.

Και ο δημόσιος φορέας παραδίπλα, τον κοίταξε καλά καλά και δεν του απάντησε, όχι, μαντάμ, δεν ξέρω τον λόγο, τον φαντάζομαι μόνο...
Δυο θείες τον μαλώσανε γιατί τους μείωσε τις συντάξεις, τρεις θείοι παραπονέθηκαν πως μεγαλώνουν!

(Και τι να κάνει, μαντάμ, ο ηγέτης για αυτό;  Να σταματήσει τον χρόνο;  Πράιμ μίνιστερ είναι κι όχι ο άι Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης, έλεος πχια, να ξέρουμε και τι ζητάμε σαν λαός) 

Μια μικρή ξέχασε στο σπίτι το λουλουδάκι που ήθελε να του προσφέρει.
Τρεις Αφγανοί πέρασαν δίπλα του αλλά δεν τον αναγνώρισαν.
Δυο Αλγερινοί κρύφτηκαν μόλις είδαν κάμερες.
Οι υπόλοιποι πρόσφυγες συνέχισαν να λιάζονται βγάζοντας σέλφις με φόντο τον πρωθυπουργό να χαμογελά!  

Και όσοι κάτοικοι του νησιού με ψηφίσματα και με αιτήματα στα χέρια θέλησαν να τον συναντήσουν, όχι, δεν κατάφεραν να περάσουν τον ασφυκτικό αστυνομικό κλοιό, και να τον πλησιάσουν, έτσι απλά, τον είδαν από την τηλεόραση.
Και πολύ τους ήταν!
Κάπως έτσι, επιτυχημένα, έληξε και αυτό το ταξίδι του πρωθυπουργού στο Αιγαίο.

Όχι, σεισμοί, λοιμοί, καταποντισμοί, δεν σημειώθηκαν, προς το παρόν!
Ποιος το είπε γκαντέ, να του βάλω πιπέρι στο στόμα;

Κατά τα λοιπά, μάλλον, όλα ανθηρά.
Χτύπησε ώρα έντεκα και δέκα, βραδινή, το κινητό μου.

Σκιάχτηκα να πω την αλήθεια μου.
-Ναι; απάντησα διστακτικά...
-Βαγγέλης, εδώ, μου λέει η φωνή.

-Βαγγέλη Μαρινάκη εσύ; ρωτώ η ταλαίπωρη.
-....Όχι, ο Βάγγος ο Μαριδάκης, ο υδραυλικός είμαι...
Λάθος νούμερο είχε πάρει ο χριστιανός, κι έμεινα απαρηγόρητη.

Πότε θα με καλέσει και μένα ένας πλοιοκτήτης ε;

Ένας ολιγάρχης;
Ε;

Βγήκε και η απέναντι ΣΥΡΙΖΑΙΑ και άρχισε τα γνωστά της...
-Ήταν δίκαιο, να γίνει το λοιπόν, πάραυτα, και πράξη!
Βροντοφώναζε.

Πήγα κοντά και εγώ, όχι κουσκουσιάρα δεν είμαι, μην με πούνε όμως και αντικοινωνική!

-Τώρα, η ημέρα της επαναλειτουργίας της ΕΡΤ να καθιερωθεί σαν αργία!
-Δημόσια, σαν εθνική εορτή; ρώτησα.

-Όχι βρε ζαβό, να μην δουλεύει η ΕΡΤ εκείνη την ημέρα, να μπορούν οι εργαζόμενοι να καταθέσουν ένα στεφάνι στο μνημείο των ηρωικά πεσόντων του καναλιού!!!

Κάποιες θείες στα πρόθυρα άνοιας χειροκρότησαν, κάποιες άλλες ρώτησαν αν θα δοθεί επίδομα ΕΡΤ στην σύνταξη, και εγώ έφυγα γιατί είχα να κάνω γιουβαρλάκια και είχε πάει ήδη 10 η ώρα και τι θα τρώγανε οι σταυραετοί μου....

Στα λοιπά παρελκόμενα, ένα Τούρκικο εμπορικό πλοίο «ακούμπησε» ένα Ελληνικό πολεμικό.

Ένας Τούρκος σκαφτιάς πιάστηκε στα σύνορα, με την τσάπα του μαζί.
Δυο Έλληνες στρατιωτικοί, φυλακισμένοι, ακόμα στην Τουρκιά.

Και κάτι μου φαίνεται να πηγαίνει στραβά...

Αυτά τα ολίγα έγιναν τούτη δω την πρώτη εβδομάδα του Μαΐου, σας φιλώ και σας ασπάζομαι και ανανεώνω το απόιτμεντ για το επόμενο Σάββατο, Θεού θέλοντος και μπος Σακελλαρό επιτρέποντος!!!

ΥΓ. Σε μια εκδρομή στην Πάρνηθα και τα Δερβενοχώρια που κάναμε την πρώτη μέρα του Μαΐου, μετρήσαμε τουλάχιστον δεκαπέντε παρέες που έψηναν μέσα στο δάσος, κάτω από τα πεύκα και πάνω από τις πευκοβελόνες τους...

Ύστερα φταίει η πυροσβεστική, το κράτος, ο οικοπεδοφάγος και ο Τούρκος πράκτορας... 
Παρεμπιπτόντως: Συναντήσαμε και περιπολικά της αστυνομίας αλλά και οχήματα της πυροσβεστικής.

Όχι, δεν τους έκαναν συστάσεις!

Οι άνδρες μύριζαν μόνο πεύκο και τσίκνα.

Κι ίσως βλαστημούσαν την ώρα και τη στιγμή που δεν ήταν σπίτι τους…