Η δικαίωση Μητσοτάκη με Όρμπαν

Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Λίγες ημέρες πριν την εκδίωξη του κόμματος Όρμπαν από τις τάξεις του Ευρωπαϊκού Λαϊκού κόμματος, και προς αποφυγή του διασυρμού, ο Ούγγρος ηγέτης απέσυρε τους ευρωβουλευτές του από το μεγαλύτερο ευρωπαϊκό κόμμα. Μια πράξη που προκαλεί ανακούφιση στην Ευρωπαϊκή Κεντροδεξιά αλλά και προβληματισμούς για την συρρίκνωση της επιρροής της, προς πιθανό όφελος των ακραίων συντηρητικών κι ευρωσκεπτικιστών.

Οι πρόσφατες αλλαγές στον κανονισμό της ΚΟ του ΕΛΚ που εγκρίθηκαν με συντριπτική πλειοψηφία ήταν η τελευταία μεγάλη διαφωνία του ακραίου ηγέτη με τα

ομόσταυλα ευρωπαϊκά κόμματα, αφού πλέον το ΕΛΚ θα μπορούσε να επιβάλει αποκλεισμό από κοινοβουλευτικά αξιώματα και θέσεις εισηγητών όχι μόνο σε όποιον ευρωβουλευτή παραβιάζει τις αξίες του αλλά συνολικά και σε εθνικές αντιπροσωπείες ευρωβουλευτών, όταν το κόμμα που εκπροσωπούν παραβιάζει τις αρχές του ΕΛΚ.

 Το κόμμα του Όρμπαν, με πρωταγωνιστή τον ίδιο, έχει πλέον κάνει την παραβίαση των αξιών κανόνα και mainstream policy στην Ουγγαρία, οπότε και δεν εξέπληξε κανένα η αποχώρησή του από το μεγαλύτερο κόμμα του ευρωκοινοβουλίου.

Πάντως, η είδηση δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία αλλά ένας ελιγμός του Όρμπαν πριν τον πετάξουν ατιμωτικά εκτός ΕΛΚ. Άλλωστε ο (εξακολουθητικά δημοφιλής στην χώρα του) εδώ και σχεδόν δυο χρόνια είχε συνεχείς αντιπαραθέσεις με τους ομολόγους του. Πότε μη υποστηρίζοντας τον Βέμπερ ως υποψήφιο της Κεντροδεξιάς στην Ευρώπη, πότε με την απόφασή του να κυβερνά με διατάγματα και να επιβάλλει «κατάσταση έκτακτης ανάγκης» κατά το δοκούν, πότε με τις διώξεις εκπαιδευτικών ιδρυμάτων ως … «παραρτήματα του Σόρρος», πότε με τις διώξεις μη αρεστών δημοσιογράφων και πρωτίστως την άρνησή του να στηρίξει την ευρωπαϊκή πολιτική ασύλου ή να δεχθεί έστω και έναν πρόσφυγα στην Ουγγαρία, τη στιγμή που έδινε άσυλο στον φυγόδικο Σκοπιανό Νίκολα Γκρουέφσκι.

Προσέξτε: Όλα αυτά τη στιγμή που η Ουγγαρία έχει ωφεληθεί από τα παντός είδους ευρωπαϊκά κονδύλια, όσο καμιά άλλη ευρωπαϊκή χώρα.

Η δικαίωση Μητσοτάκη

Πριν από ένα χρόνο ο Κυριάκος Μητσοτάκης και άλλοι έντεκα ηγέτες της ευρωπαϊκής Κεντροδεξιάς είχαν ζητήσει την αποβολή του ουγγρικού κόμματος Fidesz από το ΕΛΚ. Κάτι που αρνιόταν ο Βέμπερ επειδή φοβόταν ότι αν το κόμμα Όρμπαν προσχωρήσει στους «ψεκασμένους – ευρωσκεπτικιστές» θα έδινε δύναμη σ’ αυτούς.

Μα δεν μπορούσε το ΕΛΚ να έχει στις τάξεις του έναν ηγέτη που δήλωνε ευθέως ότι δεν είναι οπαδός της Φιλελεύθερης δημοκρατίας. Υπό αυτή την έννοια δικαιώθηκε ο Μητσοτάκης που προέβαλλε κι επί τούτου ισχυρότατες ενστάσεις και ζητούσε τη συμμόρφωση Όρμπαν ή την επιβολή κυρώσεων ή και αποπομπής.

Προσέξτε: Δεν ήταν μόνο ότι ο Όρμπαν κι η Ουγγαρία δεν επέδειξαν ποτέ καμιά αλληλεγγύη προς την Ελλάδα στο προσφυγικό ζήτημα κι έστησαν φράχτες στην ανθρωπιά. Ήταν κυρίως η προσβολή των αξιών της Ευρώπης στη χώρα του με τις επιθέσεις στην ελευθερία της έκφρασης, στα ανθρώπινα δικαιώματα κι οι πρωτοφανείς διώξεις στη Δικαιοσύνη.

Προσέξτε κι αυτό: Η παραπολιτική φιλολογία στους κόλπους του ΕΛΚ και του Ευρωκοινοβουλίου αναφέρει ότι το προσωνύμιο «Βικτάτορας» με το οποίο αποκαλείται ο Βίκτωρ Όρμπαν από τους ομολόγους του, έχει ελληνική προέλευση.

Οι εξελίξεις

Παρά την αποχώρηση του Όρμπαν και του Fidesz, το ΕΛΚ παραμένει το μεγαλύτερο κόμμα του Ευρωκοινοβουλίου. Όμως, το ερώτημα που τίθεται είναι προς τα πού θα κατευθυνθούν οι βουλευτές-τσιράκια του ακραίου Ούγγρου ηγέτη. Θα πάνε στο ευρωσκεπτικιστικό   (ECR) που έσπευσε να εκφράσει την «αλληλεγγύη» του και στην οποία ανήκει κι ο ευρωβουλευτής του Βελόπουλου Φράγκος; Θα πάνε στην πολιτική ομάδα «Ταυτότητα και Δημοκρατία» (ID), που είναι ακόμη πιο ακροδεξιοί –ψεκασμένοι και στην οποία ανήκουν η «Λέγκα» του Σαλβίνι κι η «Εναλλακτική για τη Γερμανία»; Θα φανεί σε σύντομο χρονικό διάστημα.

Το ΕΛΚ

Το ΕΛΚ μπορεί να συρρικνώνεται κατά  11 ευρωβουλευτές αλλά μόνο ωφελημένο θα βγει, αφού μπορεί να διευρύνει την επιρροή του προς το «Κέντρο» χωρίς βαρίδια. Ας μη ξεχνάμε ότι σε πολλές χώρες τον χώρο του «Κέντρου» κατέλαβε το ευρωπαϊκό κόμμα Renew, διάδοχο των φιλελευθέρων του ALDE, που «μπολιάστηκε» από την ατζέντα και την ισχυρή επιρροή του Μακρόν στη Γαλλία και όχι μόνο.

Επιπλέον, δεν χρειάζεται πλέον να απολογείται σε όλη την Ευρώπη για τις πράξεις του φιλοτραμπικού Όρμπαν, που μεταξύ άλλων προχωρούσε σε συλλήψεις υπερηλίκων για … αναρτήσεις στο Facebook και άλλαζε τη θητεία των δικαστών στο ανώτατο δικαστήριο για να κανονίζει τη νομοθεσία και τον έλεγχο των μέσων ενημέρωσης όπως τον βόλευε. Ταυτοχρόνως μπορεί να αναπτύξει δράσεις χωρίς να χρειάζεται να «τρέμει» την αντίδραση της Βουδαπέστης. Όπως για την κοινωνία της ανοχής, τις ανάγκες ευπαθών ομάδων, των γυναικών ή και των ομοφυλοφίλων που ήταν ανεπιθύμητα πρόσωπα για τον Όρμπαν.