Καρέκλα κι … «επανάσταση»!

 Γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Τα γράψαμε και προσφάτως με αφορμή την ακραία τοποθέτηση του ευεργετημένου από τον Μητσοτάκη, πρώην κυβερνητικού εκπροσώπου, πρώην Αθλητισμού και πρώην ΠροΠο, Γιάννη Οικονόμου. Ότι, δηλαδή ο Μητσοτάκης διαθέτει κόμμα και υπουργούς που εν πολλοίς δεν πιστεύουν σ’ εκείνον. Ο τόπος διαθέτει έναν εκσυγχρονιστή /μεταρρυθμιστή και φιλελεύθερο πρωθυπουργό, που λίγοι βουλευτές και υπουργοί του μπορούν ν’ ακολουθήσουν. Ο Οικονόμου, για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους,  είναι χαρακτηριστική περίπτωση. Υπηρέτησε τον Μητσοτάκη ως κυβερνητικός εκπρόσωπος. Δηλαδή

ουσιαστικά και τυπικά ο εκφραστής κι υπερασπιστής του κυβερνητικού  έργου. Το έκανε καλά.

Μα όπως αποδεικνύεται το έκανε ψεύτικα, ίσως κι υποκριτικά, αφού διαφωνούσε ακόμη και στο πρόγραμμα του Μητσοτάκη, όπως έδειξε με τα λεγόμενά του στην περίπτωση του πολιτικού γάμου των ομοφύλων. Ακροβατούσε ο Οικονόμου. Κι όταν βρέθηκε εκτός κυβέρνησης με την ανεπάρκειά του στο ΠροΠο, θυμήθηκε ότι διαφωνεί κι εμφανίστηκε ξαφνικά πιο Δεξιός κι από τους Βορίδη και Σαμαρά.   «Ο υπερτονισμός της φιλελεύθερης αρχής στρέφει την πλάτη στην παραταξιακή μας βάση», θυμήθηκε να πει. Ποιος; Αυτός που ακολούθησε τη Ντόρα στη…. Δημοκρατική Συμμαχία, αναζητώντας τον… φιλελεύθερισμό; Τώρα του «μυρίζει» η δόση;

Να το πούμε κι αλλιώς, πιο σκληρά; Τι θα ήταν ο Οικονόμου χωρίς την απλόχερη στήριξη του Κυριάκου Μητσοτάκη;

Τα ίδια κι ο υφυπουργός Κυρανάκης κι άλλοι. Διαφοροποιήσεις επί διαφοροποιήσεων και μάλιστα σε ζητήματα που οι ίδιοι υπηρέτησαν ως υποψήφιοι της ΝΔ, αφού ήταν στο πρόγραμμά της. Προκειμένου όμως να εκλεγούν και να κατακτήσουν την καρέκλα, σιώπησαν κι έβαλαν τα κεφάλια μέσα. Κι όταν κάθισαν σ’ αυτή και τη ζέσταναν, θυμήθηκαν την επανάστασή τους και δη εκ του ασφαλούς. 

Τα ίδια κι ο Βορίδης. Πού ήταν το καλοκαίρι; Γιατί δεν αντέδρασε τότε; Γιατί δεν είπε τότε ότι είναι …. αντισυνταγματική η προεκλογική εξαγγελία του κόμματός του για τον πολιτικό γάμο ομόφυλων ζευγαριών; Δεν είναι λίγο «τζάμπα μαγκιά» η εκ των υστέρων επανάσταση;

Ναι, το λέμε, το γράφουμε και το αντιμετωπίζουμε συστηματικά στην πολιτική καθημερινότητα του τόπου. Ότι ο Μητσοτάκης βρίσκεται χιλιόμετρα μπροστά από το κόμμα του και δη την εξουσιομανή και μεγαλομανή Δεξιά του πτέρυγα. Όχι μόνο στους τομείς της Οικονομίας και του Κράτους, αλλά ακόμη και σε ανθρωπιστικά ζητήματα, όπως το ζήτημα που απασχολεί εσχάτως την επικαιρότητα.  Το δε ερώτημα που αναζητά όλο και περισσότερο απάντηση, είναι αν η ΝΔ διαθέτει τελικά φιλελεύθερη τάση που να μπορεί να τραβά το κάρο, μαζί με τον Μητσοτάκη. Φοβάμαι ότι η απάντηση είναι «όχι».

Όμως, αν δεν υπάρχουν φιλελεύθεροι κι όταν δεν στηρίζουν τον Μητσοτάκη ούτε όσοι εκείνος ανέδειξε κι ανέλκυσε στον πολιτικό αφρό, πού θα στηριχτεί; Ίσως η απάντηση σ’ αυτό το ερώτημα, δείξει για ποιους λόγους κάνει συνεχή ανοίγματα σε άλλους πολιτικούς χώρους.

Ταυτοχρόνως, πρέπει ν’ αναρωτηθούμε και γι αυτό:  Πόσο μπορεί να υπηρετεί μια κυβέρνηση ο Βορίδης κι όσοι άλλοι διαφωνούν με τις επιλογές της και τις επιλογές του πρωθυπουργού; Πολύ περισσότερο για ένα νόμο που καλύπτει καίρια ζητήματα ανθρωπίνων σχέσεων και δικαιωμάτων;

Τελικά τι επιδιώκει η Δεξιά πτέρυγα της ΝΔ κι οι αρνητές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων; Το «ροκάνισμα» του Μητσοτάκη; Μα τότε, πρώτα θα σπάσει η δική τους καρέκλα, για την οποία τόσο πολύ νοιάζονται… 

Χώρια που δεν είναι μόνο το ζήτημα του νόμου για τον πολιτικό γάμο. Ο Σαμαράς έφτασε στο σημείο να πει ουσιαστικά ότι …κακώς συνομιλεί η κυβέρνηση με την Τουρκία… Κι ως κομματάρχης ασχολείται ακόμη και με νόμους που διευκολύνουν τις ελλείψεις εργατικού δυναμικού, ειδικά στην επαρχία της χώρας και ιδεοληπτικά τους αρνείται.

Φυσικά, ουδείς εξ όλων σκέφτεται ότι χωρίς Μητσοτάκη θα υπήρχε μια ΝΔ του … 18% που έφτασε επί ημερών Δεξιάς – Δεξιάς… Ξέρει ο Σαμαράς περί τούτου.

Ήταν η εποχή, μάλιστα, που κάποιοι εκ της Δεξιάς/Δεξιάς, έσπευσαν στις καρέκλες που προσέφερε ο ΣΥΡΙΖΑ!