Για επενδύσεις ακούμε, μα επενδύσεις δεν βλέπουμε.
Στρώνουμε χαλί σε ξένους επενδυτές για να προτιμήσουν τον τόπο μας, μα ακόμη και κορυφαίες ελληνικές επιχειρήσεις τα μαζεύουν και φεύγουν.
Τα ερωτήματα παραμένουν:
Για ποιον λόγο να έρθει στην Ελλάδα ένας επενδυτής για να δημιουργήσει θέσεις εργασίας, παραγωγή, πλούτο;
Τι έχουμε κάνει για να αντιμετωπίσουμε τους ανασταλτικούς παράγοντες, όπως η γραφειοκρατία, η διαφθορά και την εχθρότητα απέναντι σε επενδυτές και κέρδος;
Τι έχουμε κάνει για να έχουμε σταθερό φορολογικό περιβάλλον, το πλέον απαραίτητο συστατικό για την ευόδωση μιας επένδυσης, σε συνδυασμό φυσικά με την πολιτική σταθερότητα;
Τι έχουμε κάνει για ν’ αλλάξουμε το απαρχαιωμένο θεσμικό πλαίσιο και να εξοβελίσουμε τις στρεβλώσεις που οι ίδιοι έχουμε δημιουργήσει;
Τι έχουμε κάνει πέραν της προστασίας συντεχνιών –κομματικών πελατών, εις βάρος και της αγοράς και της οικονομίας.
Αφήστε δε που μονίμως η αντιπολίτευση στέλνει μηνύματα προς υποψήφιους επενδυτές να μην επενδύσουν γιατί όταν θα έρθει εκείνη στα πράγματα θα ακυρώσει τις επενδύσεις και θα χάσουν τα χρήματά τους! Έσχατο παράδειγμα χθες με τον βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ να απειλεί όσους ενδιαφέρονται για τα δίκτυα της μεταφοράς ρεύματος!
Απαιτούμε να συνεχίζεται εσαεί το πάρτι που έστησε ο Ανδρέας Παπανδρέου και οι μετ’ αυτόν.
Συζητάμε περί παντός, πλην εκείνων που έπρεπε να έχουμε κάνει μόνοι μας, χωρίς μνημόνια και προγράμματα βοήθειας.
Χωρίς να συνειδητοποιούμε ότι των όποιων μνημονίων προηγήθηκε η δική μας αδυναμία, η δική μας χρεοκοπία.
«Συζητάμε» με «τραγικό» επίπεδο δημοσίου διαλόγου, με ιδεοληψίες και συνωμοσιολογίες.
Κι αντί να προγραμματίζουμε το μέλλον μας ενωμένοι και συνεννοημένοι, αντί να συνειδητοποιήσουμε ότι δεν έχουμε άλλη επιλογή από την εθνική συσπείρωση και τον προγραμματισμό για το αύριο μας, ασχολούμαστε με τις θρησκευτικές πεποιθήσεις του Τσίπρα, με αν στηρίζει ή όχι την τρομοκρατία ο ΣΥΡΙΖΑ, αν θα διώξουμε κακήν κακώς όσους επενδύσουν στη χώρα, αν μας λείπει ή όχι ο Χριστόδουλος ή αν θα πωλούνται ή όχι τα μη συνταγογραφούμενα φάρμακα στα φαρμακεία….
Ο κακός μας ο καιρός κι οι χρόνιες κακοδαιμονίες μας ήταν είναι και φοβάμαι πως θα είναι πάντα εδώ…
Πελαγωμένη και χαμένη χώρα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου