Πέμπτη 9 Ιανουαρίου 2014

Για τον Λαφαζάνη, τη Ρόζα και τη Θεοδώρα ρε γαμώτο!

Όταν ένας πολιτικός αρχηγός διατείνεται –έστω και ουτοπικά- ότι θέλει να αλλάξει την πολιτική της Ευρώπης…
Όταν διεκδικεί –έστω και με περιθωριακές πολιτικές δυνάμεις- την προεδρία της…
Όταν απεμπολεί τον θεσμικό του ρόλο και δεν παρίσταται στην τελετή ανάληψης της χώρας του της προεδρίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης…
Δεν μπορεί παρά να χαρακτηρίζεται η πράξη του μέγιστο πολιτικό ατόπημα.

Το ίδιο ισχύει και για τις άλλες πολιτικές δυνάμεις που έπραξαν το ίδιο.
Ακόμη κι ο …ευρωπαϊστής Κουβέλης, έστειλε αντιπρόσωπο επειδή είχε….ανειλημμένες υποχρεώσεις στην επαρχία!
Επαρχιωτισμός!
Το μόνο που κατάφεραν ήταν να καταδείξουν ένα μήνυμα ασυνεννοησίας και μιζέριας, που ενισχύει τον λαϊκισμό και τους αντιευρωπαϊστές.



Οι χθεσινές τελετές του Ζαππείου και του Μεγάρου Μουσικής που επισφράγισαν την προεδρία της χώρας στην Ευρώπη, προέβαλλαν την Ελλάδα κι όχι τον Σαμαρά.
Δυστυχώς, τόσο για τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, όσο και για τις λοιπές δυνάμεις του ελληνικού κοινοβουλίου, περισσότερη σημασία είχε το εσωτερικό τους ακροατήριο κι οι επικοινωνιακές τους λογικές, παρά το μήνυμα της ενωμένης Ελλάδας.

Οι δικαιολογίες που προβλήθηκαν για υπερασπιστούν τις ατυχείς αποφάσεις τους ήταν επιεικώς αστείες!
Μέχρι και την εφαρμογή δρακόντειων αστυνομικών μέτρων επικαλέστηκαν στα τηλεοπτικά παράθυρα, αδυνατώντας όμως να απαντήσουν στο ερώτημα τι θα έλεγαν αν, ω μη γένοιτο, συνέβαινε κάτι από τα γνωστά εσχάτως κρούσματα τρομοκρατίας.
Μέχρι κι ότι ο Ρομπάι είχε αρνηθεί να συναντήσει τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ πριν ενάμιση χρόνο που είχε επισκεφτεί και πάλι την Ελλάδα, αδυνατώντας όμως να απαντήσουν στο ερώτημα γιατί, τότε, συναντήθηκε μαζί του στις Βρυξέλλες.
Μέχρι και για …άρνησή τους να συμπορεύονται με τους διεθνείς…τοκογλύφους του Μνημονίου έβγαλαν ανακοινώσεις κάποιοι, αδυνατώντας όμως να απαντήσουν στο ερώτημα πώς είναι δυνατόν να χαρακτηρίζεται κάποιος τοκογλύφος όταν δανείζει με επιτόκια κάτω του 2%, τη στιγμή που η χώρα αν βγει στις αγορές δεν θα μπορεί να δανειστεί με λιγότερο από 7%!



Κι αν οι άλλες δυνάμεις του κοινοβουλίου έχουν έντονη ροπή προς τον λαϊκισμό, ο θεσμικός ρόλος του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ δεν του το επιτρέπει.
Όπως δεν του επιτρέπει και τη διγλωσσία που χρησιμοποιεί.
Διαφορετική γλώσσα και συμπεριφορές στο εξωτερικό κι άλλη στο εσωτερικό όπου καραδοκούν οι ακραίες φωνές εντός του κόμματός του.
Δεν γίνεται, όμως, πολιτική και δη εξωτερική, με το βλέμμα στον Λαφαζάνη και τη…Ρόζα!
Δεν γίνεται πολιτική σε εθνική υπόθεση, με φόντο τις εκλογές.
Δεν γίνεται πολιτική με έλλειψη σεβασμού στους θεσμούς και στους εταίρους.
Όσες διαφορές κι αν σε χωρίζουν….
Ο Αλέξης Τσίπρας, οφείλει να κατανοήσει ότι δεν εκπροσωπεί πλέον τους μαθητές ενός δεκαπενταμελούς, αλλά μεγάλο μέρος του ελληνικού λαού που βρίσκει ενδιαφέροντα όσα εκφράζει.
Δεν μπορεί να αρνείται μια εθνική υπόθεση, όπως είναι η προεδρία της Ευρώπης από τη χώρα, όσο και να διαφωνεί με τις επιλογές της κυβέρνησης.
Δεν μπορεί να μας δίνει ως παράδειγμα τη…Βενεζουέλα και την Αργεντινή και να γυρίζει την πλάτη στην Ευρώπη.
Είναι μέγιστο ατόπημα!
Εκτός αν αποζητούσε την είσπραξη ευσήμων από τη Θεοδώρα Τζάκρη, που έσπευσε να εκδώσει ανακοίνωση, στηρίζοντας την απόφασή του….




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου