Ο Πειραιάς, το λιμάνι, η αποκρατικοποίηση, η αντίδραση και τ’ αποτελέσματα

Η είδηση πέρασε στα ψιλά των εφημερίδων, ενώ δεν ακούστηκε το παραμικρό από τις τηλεοράσεις.

Ο Πειραιάς, βάσει των αριθμών διακίνησης εμπορευματικιβωτίων, αναδεικνύεται πλέον το τρίτο λιμάνι της Μεσογείου και το ταχύτερα αναπτυσσόμενο λιμάνι στον κόσμο!

Κι όμως, δεν έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που βλέπαμε εν μέσω δακρυγόνων και λοιπών «πολεμικών» - «επαναστατικών» ξεσηκωμών, τον Γιώργο Παπανδρέου και τα στελέχη του ΠαΣοΚ (όπως ο αλήστου μνήμης νομάρχης Μίχας), ν’ ανθίστανται στην αποκρατικοποίηση του λιμανιού.

Δεν έχουν περάσει πολλά χρόνια, από τότε που βλέπαμε τους θλιβερούς κρατικοδίαιτους συνδικαλιστές να κλείνουν επί μήνες τις μπάρες του λιμανιού και ν’ απαγορεύουν την διακίνηση των προϊόντων.

Δεν έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που η σημερινή αντιπολίτευση δήλωνε ότι θα…ακυρώσει την επένδυση της Cosco και θα επανακρατικοποιήσει το λιμάνι!

Κι αν οι τότε ενέργειές τους εμπεριείχαν καιροσκοπισμό, άγνοια της πραγματικότητας, μικροκομματισμό, ιδεοληψίες κι ανείπωτη κουταμάρα, τα αποτελέσματα τους διαψεύδουν πανηγυρικά.

Το 2013, από τις δυο προβλήτες που διαχειρίζεται η Cosco, διακινήθηκαν 2,520 εκατομμύρια εμπορευματοκιβώτια, ενώ η αρχική πρόβλεψη ήταν για 2,4 εκ.

Αντιθέτως, από τον προβλήτα που διαχειρίζεται ο ΟΛΠ, διακινήθηκαν 644 χιλιάδες.

Συνολικά, η διακίνηση έφτασε τα 3,163 εκατομμύρια, έναντι 4,460 εκατομμυρίων του λιμανιού της Βαλένθια και 4,11 εκ. του λιμανιού Αλγκεθίρας της Ισπανίας.

Ο Πειραιάς, είναι πλέον μπροστά από το λιμάνι Αμπαρλί της Τουρκίας (3 εκ. κοντέινερ), από το Μααρσαλόκ της Μάλτας (2,540 εκ.), από τη Γένοβα  (2 εκ.), από τη Βαρκελώνη (1,75 εκ), αλλά και από τη Μερσίνη (1,26 εκ) της Τουρκίας.

Κι όχι μόνο αυτό.

Ενώ ο Πειραιάς σημειώνει πρωτοφανή αποτελέσματα και παρουσιάζει άλματα στους ευρωπαϊκούς πίνακες διακίνησης εμπορευματοκιβωτίων, τα τρία μεγαλύτερα λιμάνια της Βόρειας Ευρώπης (Αμβούργο, Ρότερνταμ, Αμβέρσα) παρουσιάζουν μείωση των αποτελεσμάτων τους, ίση με τη μισή που έχει αποσπάσει ο Πειραιάς*.

Η συνολική αύξηση της κίνησης του Πειραιά το 2013, ήταν της τάξης του 20% κι αποτελεί συνέχεια της αλματώδους αύξησης του 77%, που είχε καταγραφεί το 2012.

Αυτοί οι αριθμοί, κατατάσσουν πλέον το λιμάνι του Πειραιά, ως το ταχύτερα αναπτυσσόμενο λιμάνι του κόσμου.

Όμως, το πλέον χαρακτηριστικό σημείο αφορά τη διαφορά των αριθμών ανάμεσα στους προβλήτες που διαχειρίζεται η Cosco και σ’ εκείνον που διαχειρίζεται ο ΟΛΠ.

Η άνοδος της κίνησης και τα θεαματικά αποτελέσματα που σημειώνουν οι σταθμοί της Cosco, δεν έχουν «συμπαρασύρει» τους αντίστοιχους του υπό κρατική εποπτεία ΟΛΠ, ο οποίος μόλις και μετά βίας κατάφερε ν’ αυξήσει κατά 20 χιλιάδες τα κοντέινερς που διακίνησε το 2013, έναντι του προηγούμενου χρόνου.

Βλέπετε, οι υπηρεσίες που παρέχει ο ΟΛΠ βασίζονται σε μονίμους δημοσίους –συνδικαλιζόμενους υπαλλήλους (με ότι αυτό συνεπάγεται), σε πολύ πιο αργές διαδικασίες και με σαφή έλλειψη τεχνοκρατικών λογικών.

Τόσα χρόνια, το λιμάνι κι οι δυνατότητες ανάπτυξής του, ήταν έρμαια των πελατειακών λογικών, του κομματισμού, της συνδικαλιστικής ασυδοσίας και των ιδεοληψιών…

Βλέπετε, οι ουτοπιστές ανησυχούσαν μήπως εφαρμοστεί ο επάρατος νεοφιλελευθερισμός κι η απλή λογική, χάνοντας έτσι τον…μύθο τους.

Ανησυχούσαν μήπως…. χάσουν τη δουλειά τους οι πιο ακριβοπληρωμένοι εργάτες της υφηλίου (εκείνοι που λάμβαναν μισθούς των 170 χιλιάδων ευρώ ετησίως). Δηλαδή, μια φούχτα άνθρωποι!

Κι αδιαφορούσαν τόσο για τα συνολικά οφέλη της οικονομίας, όσο και τα για τα εθνικά μας συμφέροντα.

Τα ίδια δεν έγιναν και στον τομέα της κρουαζιέρας;

Μια δράκα κομματάνθρωποι της Αριστεράς και του ΠαΣοΚ, κράταγαν κλειστά για δεκαετίες τα ελληνικά λιμάνια από την κρουαζιέρα, απαιτώντας από τους μεγάλους οίκους κρουαζιέρας να προσλαμβάνουν….ελληνικά πληρώματα για να έχουν δικαίωμα ελληνισμού τους!

Ποιος έχασε; Ποιοι πρωτοστατούσαν; Καλό είναι να μη ξεχνάμε…

* Αυτό συμβαίνει επειδή το λιμάνι του Πειραιά, διαθέτει ανταγωνιστικό πλεονέκτημα έναντι των μεγάλων λιμανιών της Βόρειας και Κεντρικής Ευρώπης.

Κι αυτό επειδή είναι κοντά στο Σουέζ, το οποίο αποτελεί το σημείο εισόδου των ασιατικών εισαγωγών στην Ευρώπη κι η σιδηροδρομική του σύνδεση με το εθνικό κι ευρωπαϊκό δίκτυο δημιουργεί τις προϋποθέσεις εξοικονόμησης χρόνου παράδοσης των εμπορευμάτων στις χώρες της Κεντρικής Ευρώπης κατά μια εβδομάδα.

Το ίδιο αναμένεται να συμβεί και με το επίσης ελκυστικό car terminal του Πειραιά και της Cosco.

Ο Πειραιάς, ήδη αποτελεί το κορυφαίο διαμετακομιστικό κέντρο αυτοκινήτων προς την Βόρεια Ευρώπη και την Μεσόγειο, ενώ ουσιαστικά σταμάτησε να λειτουργεί το car terminal της Gioia Tauro της Ιταλίας, ενώ σε απόλυτη πτώση βρίσκεται το αντίστοιχο του Λιβόρνο.

Είναι χαρακτηριστικό ότι το 27,5% των αυτοκινήτων που έρχονται από την Ιαπωνία και προορίζονται για την Βόρεια Ευρώπη και τη Μεσόγειο, διαμετακομίζονται μέσω Πειραιά, ενώ για τα αυτοκίνητα που προέρχονται από την Κορέα, το ποσοστό φτάνει το 14%.