Γράφει
ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος
Η ιστορία με τους «58» της Ελιάς γνωστή.
Πενήντα οκτώ αγόρια και κορίτσια, βαθειά εμπνευσμένα και διαποτισμένα μέχρι το μεδούλι με τις αξίες του Σοσιαλισμού και της Κεντροαριστεράς, μαζεύτηκαν, ένωσαν τις αγωνίες τους και τα οράματά τους, άλλαξαν την «πράσινη» -πλην λερωμένη -φορεσιά τους κι έγιναν ελαιοπαραγωγοί για να σώσουν τη χώρα.
Την περπατησιά τους ζήλεψαν μερικοί σύντροφοι της Αριστεράς, μαζεύτηκαν κι εκείνοι, συσκέφτηκαν με τις δικές τους ανησυχίες και τα δικά τους οράματα κι είπαν να τα δημοσιοποιήσουν, μη τυχόν και συνετίσουν τον πρόεδρο Τσίπρα, που εσχάτως έχει αρχίσει και κάνει κακές παρέες, με κορύφωση αυτή με τον μεγαλοτραπεζίτη Ντράγκι ή την ηγεσία του ΣΕΒ και μεγαλοπαράγοντες του τόπου.
«Τζιζ Αλέξη, τζιζ», του λένε.
Μόνο που αυτοί δεν κατάφεραν να συγκεντρώσουν τον «μαγικό» αριθμό «58» και περιορίστηκαν στον ταπεινό «53».
Τώρα έχουμε και «58» και «53».
Μονά, ζυγά.
«58» της Ελιάς, «53» της φραπεδιάς!
Σε δουλειά να βρισκόμαστε και να συσκεπτόμαστε.
Ας μη ξεχνάμε πόσο ελεύθερο χρόνο διαθέτουν κι οι μεν κι οι δε, δεδομένου ότι η πλειοψηφία τους αμείβεται από το πάντα μεγαλόκαρδο και γαλαντόμο ελληνικό δημόσιο.
Ελιά και Φραπεδιά!
Φανταστείτε κιόλας, ότι σ’ αυτούς δεν περιλαμβάνονται ο Σκανδαλίδης, ο Μωραϊτης, ο Παναγιωτόπουλος κι ο Καχριμάκης!
Οι «53», λοιπόν, του ΣΥΡΙΖΑ, που ουδεμία σχέση έχουν –και μάλλον δεν θέλουν να έχουν- με την «Αριστερή Πλατφόρμα» των μέγιστων οραματιστών συντρόφων τους αξιοτίμων κ.κ. Λαφαζάνη και Στρατούλη, είναι… «Άρενες» (με ένα ρο).
Για τους μη μυημένους στα βαθειά κι απόκρυφα του ΣΥΡΙΖΑ, «ΑρΕν» αποκαλείται η αριστερή τάση της «Αριστερής Ενότητας», που ήταν η τάση του προέδρου Τσίπρα όταν εκείνος από την τρυφερή ηλικία της εφηβείας του αφιερώθηκε στην επανάσταση, μέσω των καταλήψεων σε σχολεία κι αλλαχού.
Για τους επίσης μη μυημένους, αναφέρω ότι «ΔεΕν» («Δεξιά Ενότητα») δεν υπήρξε ποτέ, δεδομένου ότι στον Συνασπισμό είχαν ως αρχή να μη στρίβουν ποτέ δεξιά, ακόμη κι αν προς την άλλη κατεύθυνση ήταν μόνο γκρεμός.
Οι «Άρενες», λοιπόν, είναι παιδιά (τρόπος του λέγειν) του προέδρου Αλέξη κι έχουν πολλά παράπονα από εκείνον.
Ουσιαστικά, μ’ ένα μανιφέστο, του τα εκφράζουν και τον εγκαλούν να ξανακάνει στροφή προς τ’ Αριστερά και να σταματήσει να κάνει παρέα με εξωθεσμικούς συμβούλους.
Δεν αναφέρουν ποιους, αλλά είναι ηλίου φαεινότερο, ότι αναφέρονται στον πρωινό καφέ της Κουμουνδούρου, όπου μαζεύονται καθημερινά τρία, τέσσερα, πέντε, έξι, επτά παλικαράκια κι ασχολούνται με τον τρόπο που η επανάσταση θα διαχυθεί στην Ευρώπη και θ’ αναγκάσει την Μέρκελ και τον Σόιμπλε να βάλουν την ουρά κάτω από τα σκέλια και να ενδώσουν στην πολιορκία των μπολσεβίκων…Συγγνώμη των συριζαίων ήθελα να πω.
Του λένε, λοιπόν, ότι παραγοντίζει κι είναι δίγλωσσος.
Ιδού: «Στο διάστημα της προεκλογικής περιόδου παροξύνθηκαν φαινόμενα που υπονομεύουν τη συλλογικότητα και τραυματίζουν την "ψυχή" της Αριστεράς. Τόσο η αδρανοποίηση των εκλεγμένων οργάνων κι η ενίσχυση εξωθεσμικών κέντρων αποφάσεων, όσο και η αποχαλίνωση του παραγοντισμού και της διγλωσσίας, έπληξαν τη δημοκρατία κι έφθειραν την αποτελεσματικότητα», αναφέρεται μεταξύ άλλων στο κείμενο.
Προσοχή, δεν τα λένε τα παπαγαλάκια δημοσιογράφοι, ούτε οι μονταζιέρες που «είναι στημένες στου Μαξίμου».
Τα λένε οι σύντροφοι του, που πιο κάτω του λένε ευθέως «πάρτο αλλιώς» και γύρνα στις «κινηματικές διεργασίες» γιατί χανόμαστε.
Ιδού: …«προέχει η κατάρτιση ενός αριστερού ριζοσπαστικού προγράμματος, η «στροφή» στις κινηματικές διεργασίες και η λήψη αποστάσεων από μια ρητορική εστιασμένη σε «σκάνδαλα».
Ιδού: «Να επιχειρήσουμε να μεταφέρουμε το πολιτικό παιχνίδι από το πεδίο της επικοινωνίας και των θεσμών σε αυτό του δρόμου και των κινημάτων. Χωρίς αναθέρμανση του λαϊκού κινήματος, αφενός θα πρέπει να περιμένουμε την προεδρική εκλογή για μια ενδεχόμενη ανατροπή της κυβέρνησης, αφετέρου δεν πρόκειται να αλλάξει ο πραγματικός ιδεολογικός συσχετισμός μέσα στην κοινωνία» τονίζουν τα στελέχη στο κείμενο και προσθέτουν «Αν η έκρηξη των πλατειών δημιούργησε το κατάλληλο κοινωνικό έδαφος για τη ραγδαία άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ, τότε εύλογα θα πρέπει να αναζητήσουμε (χωρίς ευκολίες και μηχανιστικές λογικές) το πως μπορεί να απαντήσουμε στην κινηματική αναιμία. Η βασική αντίληψη από την οποία πρέπει να διακατεχόμαστε, είναι ότι οι συνειδήσεις αλλάζουν στον δρόμο μέσα από την εν σώματι πολιτική συμμετοχή και όχι από τις καλές εμφανίσεις στα τηλεοπτικά πάνελ».
Δηλαδή,
Παιδιά σηκωθείτε να βγούμε στους δρόμους
γυναίκες και άντρες με όπλα στους ώμους
στο κόκκινο λάβαρο πάντα πιστοί
στη Σάλπιγγα πλάι που μας προσκαλεί
γυναίκες και άντρες με όπλα στους ώμους
στο κόκκινο λάβαρο πάντα πιστοί
στη Σάλπιγγα πλάι που μας προσκαλεί
μας στέλνουν μηνύματα στέλνουν κραυγές
εμπρός επαναστάτες, εμπρός κομμουνιστές
εμπρός επαναστάτες, εμπρός κομμουνιστές
Του λένε κι άλλα.
Ότι, δηλαδή, ο προεκλογικός λόγος του ΣΥΡΙΖΑ ήταν «κλάφτα Χαράλαμπε», αφού «έκλεψε» το ΠαΣοΚ για να φανεί πιο λαϊκός.
Ιδού: «Δεν είμαστε ενθουσιασμένοι, για παράδειγμα με το δημόσιο λόγο του κόμματος, ιδίως κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου, γιατί πολλές φορές δανειστήκαμε το λόγο του αντιπάλου, θεωρώντας εσφαλμένα ότι έτσι γινόμαστε πιο λαϊκοί».
Έχει κι άλλο. Λένε, με εύσχημο τρόπο στον πρόεδρο Αλέξη, ότι με το κλεψίτυπο ΠαΣοΚ, αφήνουν τους δικούς τους στην απέξω και γίνονται βορρά του Κοτσακά, του Μητρόπουλου, της Κατσέλη, του Βαρουφάκη, του Φωτόπουλου και των άλλων αστέρων του συνδικαλισμού της λαϊκομετωπικής πασοκικής περιόδου.
Ιδού: «Στην πραγματικότητα, με έναν τέτοιο λόγο πετυχαίνουμε ακριβώς το αντίθετο: να αφήνουμε τον κόσμο μας ιδεολογικά και πολιτικά απροετοίμαστο μπροστά στον κυρίαρχο λόγο και να φαινόμαστε ως καρικατούρα του ΠΑΣΟΚ της λαϊκομετωπικής περιόδου».
Τι άλλο να πουν οι επαναστάτες «Άρενες»;
Μόνο τον λόγο που το κόμμα τους πήρε 150 χιλιάδες ψήφους λιγότερες από τις εκλογές του 2012 και δη σε χαλαρές συνθήκες ψήφου, δεν ζήτησαν…
Ποιοι υπογράφουν το μανιφέστο;
Κρατείστε την αναπνοή σας και προσπαθήστε να μη μείνετε ενεοί από το πολιτικό ανάστημα των ανδρών και γυναικών που κρύβουν στα σπλάχνα τους το μανιφέστο κι οι «Άρενες»:
Αγαθοπούλου Ειρήνη, Αγγελοπούλου Ελθήνα, Αθανασίου Κώστας, Αθανίτη Όλγα, Αλμπάνης Γιάννης, Βωβός Παναγιώτης, Διώτη Ηρώ, Δρίτσας Θοδωρής, Ζαχαριάς Κώστας, Θεοδωράτου Κατερίνα, Καλκανδής Πέτρος, Καραγιαννίδης Χρήστος, Καραγιώργος Βαγγέλης, Κατριβάνου Βασιλική, Κατσινοπούλου Ειρήνη, Κερσανίδης Στράτος, Κιτσαντά Λίτσα, Κνήτου Κατερίνα, Κορωνάκης Τάσος, Κουρεμπές Φάνης, Κουτσοθοδωρής Θοδωρής, Κυπριανίδου Ερμίνα, Κυρίτσης Γιώργος, Κωνσταντάτος Χάρης, Λάμπρου Πάνος, Λάσκος Χρήστος, Μαντάς Χρήστος, Μαρματάκης Κώστας, Ματσούκα Χαρά, Μπαλαούρας Μάκης, Μπαρσέφσκι Μάνια, Μπένος Αλέξης, Νικολάου Νάγια, Νοτοπούλου Κατερίνα, Παπαδάτος Δημοσθένης, Παπαδόπουλος Χριστόφορος, Ρήγος Άλκης, Σαπουνά Αγγέλικα, Σαμανίδης Νίκος, Σαρρής Μανώλης, Σβίγκου Ράνια, Σταματακάκη Ελένη, Σταμπούλη Αφροδίτη, Στασινός Στάθης, Τζήκα Δανάη, Τσακαλώτος Ευκλείδης, Τσιγώνιας Νίκος, Τσίτσοβιτς Τόνια, Υδραίος Μιχάλης, Φωτίου Θεανώ, Χαρίτσης Αλέξανδρος, Χονδρός Γιώργος, Χριστοδουπούλου Τασία.
Τι απαντά σ’ όλα αυτά ο πρόεδρος Αλέξης;
Τίποτα.
Απαντούν κύκλοι και τετράγωνα.
«Το κείμενο εκφράζει προσωπικές πικρίες από στελέχη καλών προθέσεων που θεωρούν ότι θα μπορούσαν να είχαν αξιοποιηθεί καλύτερα στη διάρκεια της εκστρατείας».
Δηλαδή και στο περίπου…χέστηκε η φοράδα στ’ αλώνι….
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου