Ο κούφιος λόγος της Φώφης και του ΠαΣοΚ…

Γράφει
ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Γύρισε ο Γιωργάκης στο ΠαΣοΚ! 

Το έβρισε, το λοιδώρησε, το καταχρέωσε και τώρα που θέλει να ξαναγίνει πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, έκανε την καρδιά του πέτρα (αφού στη Χαριλάου Τρικούπη δεν έχει γυμναστήριο) και γύρισε πίσω. 

Τα είπαμε και χθες αυτά στο άρθρο με τίτλο «Η ηθική κι ο κυνικός τυχοδιωκτισμός, https://grpost.blogspot.gr/2017/01/blog-post_16.html

Από την άλλη πλευρά, μαζεύτηκαν καμιά διακοσαριά παλιοί

βουλευτές του ΠαΣοΚ και μέσα σε συνθήκες απόλυτης συναισθηματικής τους φόρτισης  δήλωσαν πίστη στο …τιμημένο παρελθόν.

Η δε Φώφη Γεννηματά, πρόεδρος του σημερινού ΠαΣοΚ, με λόγο που έρχεται κατ’ ευθείαν από τη δεκαετία του ογδόντα και την προσφώνηση «σύντροφοι και συντρόφισσες», είπε ότι «η χώρα χρειάζεται μια άλλη προοδευτική πολιτική, που θα αγκαλιάσει όλους τους Έλληνες, τα μεσαία στρώματα που σήμερα φτωχοποιούνται από την κρίση και την πολιτική των Σύριζα/ΑΝΕΛ, τους νέους ανθρώπους που θέλουν να δουλέψουν και να εξελιχθούν στην χώρα τους, τους οικονομικά ασθενέστερους που χρειάζονται την έμπρακτη κοινωνική αλληλεγγύη».

Μπλα, μπλα, μπλά! Κούφια λόγια, διαπιστώσεις και επιχείρηση συναισθηματικών φορτίσεων της κοινωνίας και πρωτίστως των πρώην πασόκων.

Όμως, είναι βέβαιο ότι πολιτική δεν γίνεται μόνο με το συναίσθημα.

Πολύ περισσότερο όταν αυτό το κόμμα του οποίου σήμερα προεδρεύει η Φώφη Γεννηματά, είναι το κόμμα από τις επιλογές του οποίου φτάσαμε εδώ που φτάσαμε.  

Είναι το κόμμα που γιγάντωσε τον λαϊκισμό, τον κρατισμό και συμπορεύθηκε με τις πιο αντιπαραγωγικές τάξεις της οικονομίας.

Το θυμικό δεν μπορεί να υποκαθιστά την πολιτική πραγματικότητα, ούτε η συνένωση πεπαλαιωμένων υλικών και αντιπαθητικών προσώπων μπορεί να συναντήσει το μέλλον του τόπου.

Η Φώφη Γεννηματά, καθοδηγούμενη από τον αλήστου μνήμης Λαλιώτη, άνθρωπος κι εκείνη από το βαθύ παρελθόν, δεν μπορεί να κατανοήσει πως με συνθήματα και τσιτάτα του παρελθόντος δεν μπορεί να επικοινωνηθεί το αύριο.

Όσα λέει κι όσα εκφράζει ανήκουν στο παρελθόν. Κι αυτό πέρασε ανεπιστρεπτί.

Το αύριο προϋποθέτει θέσεις, προτάσεις, λύσεις. Ρεαλιστικές προτάσεις και λύσεις.

Πρέπει να μας πει ξεκάθαρα:

1. Πιστεύει ακόμη στον επάρατο κρατισμό;
2. Πιστεύει, ναι ή όχι, ότι πρέπει να περιοριστεί αυτό το κράτος –τέρας, στη δημιουργία του οποίου πρωτοστάτησε το κόμμα της;
3. Πρέπει, ναι ή όχι, να αντιμετωπιστεί η υπερφορολόγηση της κοινωνίας; Κι αν ναι, πώς θα συντηρηθεί το κράτος που δεν θέλει να μειωθεί;
4. Μετά από όσα βιώσαμε με την κρίση και την κατάσταση που βρίσκεται το κράτος, ποιος πρέπει να είναι ο βασικός τομέας παραγωγής πλούτου για τον τόπο; Ο ιδιωτικός τομέας ή το φαλιρισμένο κράτος;
5. Ποιος είναι ο βασικός αντίπαλος του ΠαΣοΚ; Ο ορθολογισμός κι ο φιλελευθερισμός της Νέας Δημοκρατίας ή ο παραλογισμός του ΣΥΡΙΖΑ και της Αριστεράς;
   
   

Επαναλαμβάνω: Οι απαντήσεις σε όλα αυτά οφείλουν να είναι ξεκάθαρες.

Επειδή από αυτές συντίθενται η πολιτική γραμμή, οι πολιτικές θέσεις.

Κι οι πολιτικές θέσεις ξεκαθαρίζουν τις πολιτικές των συμμαχιών.

Το –έστω και αναπαλαιωμένο ΠαΣοΚ- με ποιους θα συμμαχήσει;

Κι εναντίον τίνων;

Θα συνεχίσει να μιλά η Φώφη Γεννηματά με τον ….μπαμπούλα του…. νεοφιλελευθερισμού για να συγκινεί τα …. αντιδεξιά αντανακλαστικά και μάλιστα εις βάρος της ευρωπαϊκής πορείας του τόπου που διακυβεύεται συστηματικά από την Αριστερά;

Και τι θα γίνει όταν αργά ή γρήγορα θα τεθεί το δίλημμα: Με τη Νέα Δημοκρατία ή με τον ΣΥΡΙΖΑ;

Θα εξακολουθήσει να λέει αυτό το «κούφιο» και άνευ ουσιαστικού και ρεαλιστικού περιεχομένου «με κυβέρνηση στην οποία θα συμμετέχουν κι οι δυο»;

Είναι σαφές. Μπορεί η αναπαλαίωση του ΠαΣοΚ να γίνεται πράξη, αλλά αυτή δεν μπορεί να λάβει κινηματικό χαρακτήρα αν δεν έχει ξεκάθαρες απαντήσεις.

Το πολύ πολύ να ανεβάσει το ποσοστό του ΠαΣοΚ από 5% σε 6%...

Για την ιστορία:

Οι πρώην βουλευτές που μαζεύτηκαν για να …γιγαντώσουν πάλι το ΠαΣοΚ και να οραματίσουν την κοινωνία, είναι.

Βάσω Παπανδρέου, Κώστας Λαλιώτης, Γιάννης Καψής, Ελένη Ανουσάκη, Αντώνης Λιβάνης, Μιχάλης Νεονάκης, Γιώργος Κατσιμπάρδης, Τόνια Αντωνίου, Κώστας Γείτονας, Ροβέρτος Σπυρόπουλος, Γιάννης Μαγκριώτης, Ροδούλα Ζήση, Γιάννης Σουλαδάκης, Κατερίνα Μπατζελή, Νίκος Σηφουνάκης, Ντίνος Ρόβλιας, Σήφης Βαληράκης, Ευτύχης Κοντομάρης, Γρηγόρης Νιώτης, Χάρης Καστανίδης, Σωκράτης Ξυνίδης, Γιώργος Πεταλωτής, Γιώργος Ανωμερίτης κλπ κλπ κλπ

Τους παραθέτω προς τεκμηρίωση της έννοιας αναπαλαίωση….