Μεταξύ μας με καφέ και με τσιγάρο (Νο 162)

Το εβδομαδιαίο χρονογράφημα του grpost

δια χειρός Πέμης Γκανά

Τα κούλουμα, ο τάριφμαν κι ο Στάλιν 

Αν ήταν star wars θα ήταν  «η αυτοκρατορία των χαρταετών, αντεπιτίθεται». 

Αν ήταν πάλι Judge Dredd θα ήταν, σίγουρα, «η εκδίκηση».
Αν ήταν ελληνική ταινία θα ήταν «η πτώση».

Αν ήταν μυθιστόρημα θα ήταν «η νίκη».

Ήταν όμως, απλά, μια καθαρά Δευτέρα!

Με όλα της τα συναφή:
Ταραμοσαλάτες, τουρσιά, φύλλα μαρουλιού, λαγάνες και αγγουράκια τουρσί!

 Α, να μην ξεχάσω και

τις ελιές, πάντα έχουν την τιμητική τους οι ελιές...

Ήταν αυτό που λέμε ελληνιστί «κούλουμα», ξέρετε τώρα, καρό τραπεζομάντιλα απλωμένα στην υγρασία πάνω στο ανακατεμένο γρασίδι, με την θεία Ελενίτσα να προσπαθεί να κάνει skype με την φίλη της από τα ΚΑΠΗ  που πήγε εκδρομή το τριήμερο μέχρι την Βουλγαρία (146 ευρώ με πρωινό και πούλμαν, το λες και ευκαιρία)  και τον κουμπάρο του μπατζανάκη, φωτεινού παντογνώστη σε όλα τα θέματα που άπτονται της ελληνικής οικονομικοεξωτερικοεσωτερικής πραγματικότητας.

Ήταν και ένα γρατζουνισμένο cd που έπαιζε mix Καζαντζίδη, Γαρμπή, αλλά και τα άπαντα των αφών Κονιτόπουλων, ήταν και ο, πάντα έφηβος, θείος που θέλει να «κάθεται δίπλα στην νεολαία»!

Ήταν και σαράντα πέντε παιδάκια που τσίριζαν αλλόφρονα, με τις μαμάδες να ουρλιάζουν, «φάε καμάριμ΄ χαλβά, φόρα και ένα ζακετάκι κάτω από το μπουφάν, θα πουντιάσεις» κι άλλα τόσο ευχάριστα και ελληνικά!
Ήταν όμως και ένας απλός, ταπεινός χαρταετός κάπου στην μακρινή και εξόχως εξωτική (αλλά κι εξοχική) Πάτρα...
Ήταν και ένας πιτσιρικάς που σεβόμενος το έθιμο πέταξε τον εν λόγω χαρταετό και, άκουσον  άκουσον μαντάμ, ο αυθάδης χαρταετός μπλέχτηκε σε σιδερένιο στύλο της ΔΕΗ.

Τράβηξε ο μικρός το σκοινί να τον ξεμπλέξει, ο στύλος πήρε κλήση, και πάρτον κάτω.
Αλήθεια λέω...

Ο χαρταετός αυτός, ήρωας στα μάτια όλων των παιδιών, πήρε την εκδίκηση που, παιδιόθεν, αποζητούσαμε.

Έμελλε να γίνει ο ήρωας που νίκησε το τέρας...
Θα μου πείτε τώρα, το τέρας ήταν λαβωμένο, και εκ βάθρων σκουριασμένο.
Ένας δημόσιος κίνδυνος, που φυσικά η καίουσα λιγνίτη ΔΕΗ (για να χρεώνει 96 λεπτά την κιλοβατώρα), ουδέποτε ενδιαφέρθηκε για την τύχη των σκουριασμένων κουφαριών της.

Ούτε νοιάστηκε μην σκάσει η κολώνα σε καμιά κεφάλα.
Φαντάζομαι (καθότι ολίγον σνομπ) πως δεν απάντησε και στις οχλήσεις των κατοίκων.
Έτσι λοιπόν το κούλουμο τελείωσε με την νίκη των ταπεινών...
Άντε βρε και του χρόνου.

Πήγα και εγώ, η ανόητη, ημέρα Τρίτη και στάθηκα στην στάση των λεωφορείων.
Περίμενα, περίμενα, περίμενα.

Πάγωσα.
-Τι περιμένεις εδώ; με ρώτησε ένας θείος.
-Το λεωφορείο, απάντησα.
-Τσάμπα περιμένεις, έχουν στάση για να κάνουν, λέει, αποτίμηση!
-Τι αποτίμηση; ρώτησα έκπληκτη.

Κούνησε τους ώμους ο θείος.
-Και ποιος ξέρει...

Πήρα ταξί...

-Πως τα βλέπεις τα πράγματα; με ρωτά ο τάριφμαν.
-Καλά, του απαντώ.

-Ναι, να δεις τώρα που θα έρθει ο Πούτιν, τι έχει να γίνει, το είπε και ο πατέρας Ευκάρπιος, όταν ακούσετε να γίνει σεισμός στην Κίνα, ξαναμανά βομβαρδιστεί η Συρία, συγκρουστούν δυο τρένα στην Ευρώπη και ταυτόχρονα χιονίσει στις Άλπεις, τότε να ξέρετε έφτασε η ώρα της Ελλάδας και της Ρωσίας.. .
-Για Νεφελίμ μίλησε ο πατέρας; ρώτησα...

Με κοίταξε από τον καθρέφτη.
-Απ τους αντίχριστους είσαι;

-Μπα, δεν θέλω μπλεξίματα με δαύτους.

Κούνησε το κεφάλι του με αποδοκιμασία...

-Για αυτό πάμε κατά διαόλου, μου είπε.
-Αυτό λέω και εγώ, τόλμησα να πω, και με κατέβασε πάραυτα από το μαγαζί του.

Να σας πω, καλό μου έκανε.
Περπάτησα ως το Μαρούσι και γλύτωσα ίσαμε 3 ευρώ.
Το λες και γυμναστική και οικονομία.

Στα άλλα θέματα όλα ανθηρά!!!

Η μαντάμ Τασία, με τ’ όνομα, εκτός της μνημειώδους ηρεμίας της, μας έδειξε και το εξαιρετικό ταλέντο της στην γαλλική!

Μπράβο βρε, όλο και χαμηλότερα!!

Νovartis άρτος και θέαμα, μαντάμ, ή μάλλον σανό και θέαμα...

Απ όλους όσοι μίλησαν στην Βουλή ξεχώρισα τον λόγο του Πικραμένου.

Άλλη κλάση, άλλος πολιτικός λόγος, άλλο επίπεδο σε μια σύνθεση κοινοβουλίου που θα πρέπει να είναι η χείριστη από την σύσταση του Ελληνικού κράτους..
Εμείς όμως είμαστε κολλημένοι με την Σοβιετία και τα καλά της.
Το έγραψε σ’ ένα άρθρο του ο μπος Σακελλαρόπουλος (άρθρο με τίτλο «Αριστερή tribal politics & Illiberal democracy» https://grpost.blogspot.gr/2018/02/tribal-politics-illiberal-democracy.html) και κάνει θραύση στο διαδίκτυο:
Στάλιν* : Έχεις κανένα στοιχείο εναντίον του Ζημόβιεφ;

Μπέρια: Κανένα απολύτως. Κι αυτό αποδεικνύει την ενοχή του, αφού φρόντισε να μην υπάρχει τίποτα»…

Άρα, απολογηθείτε παρακαλώ, και στα τρολ των εξήντα λεπτών, και για τον πατέρα αλλά και τον παππού σας, απολογηθείτε για την «φερόμενη» (πολίτικαλ κορέκτ όρος) σχέση τους με τον Γκαίμπελς (!) εξ άλλου ως γνωστό και η κουτσή Μαρία γνωρίζει το γενεαλογικό σας δέντρο και τις κρυφές σχέσεις (!) της οικογένεια σας με τους ΝΑΖΙ (!!!), το λένε τα παπαγαλάκια του διαδικτύου, αφού…

Στα λοιπά στέκομαι στα εύσημα της Χρυσαβγής (θου φυλακή) και στον γέλωτα του γελοίου…

Ασχολίαστα και τα δύο.

Πυκνοί καπνοί μας ζυγώνουν αλλά εμείς, απτόητοι, προχωράμε με χαμένο μπούσουλα, ντουγρού, στον γκρεμό.

Αυτά έγιναν φίλοι καλοί, αυτήν την εβδομάδα στην λατρευτή μας χώρα.
Σας φιλώ και σας ασπάζομαι σταυρωτά, και ανανεώνω το ραντεβού μας για νέξτ σάτερντέι, θεού θέλοντος και και μπος σακελαρό επιτρέποντας…

*Από την «Μικρή Ιστορία της Ρωσικής επανάστασης»,  του Eduard Hallet Carr, εκδόσεις Πατάκη.