Όχι άλλο ηθικό πλεονέκτημα!

Γράφει
ο Μιχάλης Δεμερτζής

Όταν έχεις τέτοιο περίσσευμα ηθικής όπως έχει η Αριστερά στην Ελλάδα, προφανώς μπορείς να το ξοδεύεις όπως ξόδευε ο Χορν το πλεόνασμα 1.101.101,10 στο «Μια ζωή την έχουμε» και πάλι να αισθάνεσαι νομιμοποιημένος να κουνάς το δάκτυλο στους πάντες μετά από μία εθνική τραγωδία που συνέβη υπό την εποπτεία σου.

Το περίσσευμα ως έννοια, βέβαια, σχετίζεται με ποσότητα, με κάτι μετρήσιμο.

 Οι θρησκείες όμως δεν λειτουργούν έτσι, τα υπερβαίνουν αυτά τα πεζά, λογιστικά πράγματα, και η Αριστερά

είναι και αυτή θρησκεία.

Ματαίως λοιπόν κάποιοι ρομαντικοί περιμένουμε κάποια στιγμή να στερέψει το ηθικό πλεονέκτημα και να αρχίσουν να μετρούν τα λόγια τους στην κυβέρνηση.

Στο μυαλό του αριστερού πολιτευτή, το ηθικό πλεονέκτημα δεν εξαντλείται ποτέ. Σαν τα λεφτόδεντρα. Όπως λέει το χριστιανικό δόγμα ότι όλοι οι άνθρωποι, και οι πιο καλοί ακόμα, κουβαλούν το προπατορικό αμάρτημα, έτσι και το αριστερό δόγμα δεν πρόκειται ποτέ να αφαιρέσει από τον πιστό του το προνόμιο να είναι πιο ηθικός και σωστός από τους υπόλοιπους, σε κάθε περίπτωση.

Ακόμα και στις πιο κραυγαλέες, αν νομίσετε ότι ακούσατε κάτι που να μετριάζει την αριστερή ανωτερότητα, κατά λάθος θα ειπώθηκε ή πού και πού μπορεί να μας κάνουν και καμία χάρη:

«Από τι να ζητήσουμε συγγνώμη;» έλεγαν μία μέρα μετά την πυρκαγιά, «Να, ζητήσαμε συγγνώμη, τι άλλο θέλετε», μια βδομάδα μετά την πυρκαγιά. «Αναλαμβάνω την πολιτική ευθύνη» είπε ο πρωθυπουργός λίγες μέρες μετά την τραγωδία, «Ανέλαβα και ευθύνες που δεν μου αναλογούν, […] αυτοί που κυβέρνησαν τον τόπο τόσα χρόνια κτλ. κτλ…», ξεκαθάρισε προχθές από το Λαύριο.

Και πάνω που σκέπτεσαι για την συγκεκριμένη, τραγική περίπτωση, με τόσους νεκρούς, «Δεν γίνεται απλά να μη μιλάνε;», δηλώνει χθες η πρώην χρυσή εφεδρεία της Αριστεράς και νυν χρυσή εφεδρεία της εθνικής μας Άμυνας, «Αντιλαμβάνομαι τον πόνο από την τραγωδία στο Μάτι, αλλά στις 21/8 βγαίνουμε από τα μνημόνια…»

Ας είμαστε ειλικρινείς. Τέτοια χοντράδα από κυβερνητικό αξιωματούχο, στην Ελλάδα, μόνο αν είναι ταυτόχρονα και αριστερός μπορεί να ακουστεί.

Όχι ότι δεν υπάρχουν και άτομα που δεν έχουν ντροπή και στις άλλες πολιτικές δυνάμεις… Απλά εκείνα τυχαίνει να είναι άνθρωποι χωρίς ντροπή.

Οι αριστεροί, από την άλλη, είναι απλά αριστεροί και, σαν αριστεροί, αισθάνονται ότι ο κόσμος τους χρωστά και μόνο που ανοίγουν το στόμα τους να μιλήσουν. Έτσι, μπορούν να πουν ανερυθρίαστα το οτιδήποτε. Κυριολεκτικά.

Θυμάστε, π.χ., τη δήλωση βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ «Οργανώσεις όπως η 17 Νοέμβρη είχαν ένα ιδεώδες υπέρ του ανθρώπου»;

Θα βγει κανένας απλός στο μυαλό και θα πει «Μα η 17 Νοέμβρη σκότωνε ανθρώπους…». Ιδέα δεν έχει ο καημένος. Πίσω από αυτή τη φράση υπάρχει ολόκληρη φιλοσοφία.

Άκου «σκότωνε ανθρώπους»! Έχεις διαβάσει έναν Μπακούνιν ή έστω έναν Νετσάγιεφ καλέ μου άνθρωπε; Πού να καταλάβεις πώς υπηρετείται το ιδεώδες του ανθρωπισμού σκοτώνοντας κόσμο που περπατάει στο δρόμο αμέριμνος…

Και αυτά, περί 17 Νοέμβρη, από ένα απλό, μικρομεσαίου βεληνεκούς στέλεχος της Αριστεράς. Πού να βρεθεί κανείς και στον πρωινό καφέ της Κίνησης των «53+» δηλαδή...

Τούτων δοθέντων, είναι να απορεί κανείς γιατί υπάρχει ο όρος «αριστερή διανόηση». Μιλάμε για καθαρό πλεονασμό. Είσαι αριστερός; Είσαι και διανοητής, τέλος.

Ομοίως, είσαι και αγωνιστής, χωρίς περαιτέρω εξηγήσεις. Ως γνήσιος αριστερός, δεν πιστεύεις στο σύστημα, άρα είσαι σε ένα διαρκή αγώνα, ακόμα και όταν πληρώνεσαι από αυτό, ακόμα και όταν κοιμάσαι, κάτι που δεν ισχύει για τους ιμιτασιόν αριστερούς, της σοσιαλδημοκρατίας.

Απέναντί σου, όλοι οι υπόλοιποι. Και επειδή στο σύμπαν σου αυτοί δεν μπορεί παρά να είναι δεξιοί, φασίστες και οι αμαρτωλοί προηγούμενοι, δεν δικαιούνται διά να ομιλούν. Περισσεύουν εκείνοι που δεν πολυασχολούνται, οι απολιτίκ που επηρεάζονται σαν πρόβατα από τα ΜΜΕ, εκείνα που έδειχναν τις φωτιές και τον κόσμο να διαμαρτύρεται, οι οποίοι αν τύχει και σε κρίνουν, είναι επειδή δεν ξέρουν από μεγάλες ιδέες.

Μια τέτοια είναι τώρα και η «καθαρή έξοδος». Τα υπόλοιπα είναι ασήμαντα μπροστά της και, συνεπακόλουθα, ασήμαντα και μπροστά σου. Είτε πρόκειται για τους διορισμούς φίλων και συγγενών σου στο δημόσιο και σε θέσεις ευθύνης, είτε για λάθη σου που οδήγησαν σε νεκρούς, δεν ξέρουμε πόσο βράζεις μέσα σου για τον καπιταλισμό, δεν εξαντλήσαμε τον Μαρξ και δεν καταλάβαμε τον Λένιν, δεν διαβάσαμε την ιστορία των παππούδων σου να ξέρουμε τι έχουν τραβήξει, δεν νιώσαμε την συντροφικότητα του κόμματος, εν ολίγοις, δεν είδαμε το Φως το Αριστερό, άρα καλύτερα να μη μιλάμε και αν, ο μη γένοιτο, μιλήσουμε, πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί.

Εσύ, από την άλλη, μπορείς να πεις ότι κάτι νεκροί σου θολώνουν την εικόνα…