Ο κυπριακός μονόδρομος

Έχει κάποιος νουνεχής άνθρωπος την άποψη ότι θα μπορούσε να διαρκέσει πολύ το «κρυφτούλι» της Κύπρου με την Ευρωπαϊκή Ένωση;

Το σύστημα των κυπριακών τραπεζών που έπαιζαν με τη φωτιά επί χρόνια κι είχαν καταστεί το μεγάλο «πλυντήριο» της ευρωζώνης;

Είτε αρέσει στην συναισθηματική πλευρά που πάντα βλέπουν οι Έλληνες την Κύπρο, είτε

 δεν αρέσει, η αλήθεια είναι ότι οι καταθέσεις στις κυπριακές τράπεζες, ήταν πέντε κι έξι φορές περισσότερες από το ΑΕΠ του νησιού.

Είτε αρέσει είτε όχι, η κυπριακή ηγεσία των τελευταίων χρόνων, έχει τεράστια συμμετοχή και ευθύνη στη σημερινή κρίση. Όχι μόνο δεν έπραξε το παραμικρό, αλλά κι όσα διέπραξε ήταν σε τραγικά λανθασμένη κατεύθυνση.

Σήμερα, γιατί αυτό στην παρούσα στιγμή ενδιαφέρει περισσότερο από την αναζήτηση ευθυνών, η ψήφιση του κυπριακού μνημονίου, αποτελεί μονόδρομο.

Οι Κύπριοι το ήξεραν. Ήξεραν ακόμη και τα ποσοστά «κουρέματος» που θα μπουν στο τραπέζι. Κι άρχισαν να παλινωδούν μεταξύ του συνολικού «κουρέματος» των καταθέσεων και του «κουρέματος» αξιών άνω των 100 χιλιάδων ευρώ.

Τότε, φοβήθηκαν ότι αν πάνε στη δεύτερη περίπτωση θα αποσυρθεί από τις τράπεζες όλο το μαύρο χρήμα…Κι έμπλεξαν χειρότερα.

Έχουμε την αίσθηση, ότι η απόφαση για τον «κούρεμα» των καταθέσεων, ανοίγει τους ασκούς του Αιόλου, ακόμη και για την αρχή του τέλους της Ευρωζώνης. Κλιμακώνει την αστάθεια, επιτείνει την αβεβαιότητα, δημιουργεί δεδικασμένα.

Όμως, είναι και μονόδρομος.

Μπορεί οι αντιδράσεις στην Κύπρο να είναι τεράστιες, αλλά ακόμη και αν επιβληθεί «κούρεμα» από μηδενική βάση καταθέσεων, αυτό δεν αφορά τις θυσίες ολόκληρης ζωής –όπως αηδιαστικά ψευδώς ισχυρίζονται κάποιοι για να «τσιγκλήσουν» συναισθήματα- αλλά τόκους δυο περίπου ετών!

Η Κύπρος, δεν έχει επιλογές, εκτός αν θέλει να «αυτοκτονήσει» ή να πάρει άλλο δρόμο.

Αν δεν ψηφιστεί το «κούρεμα», τα επακόλουθα θα είναι πιο τραγικά.

Η χρεοκοπία τραπεζών, θα οδηγήσει σε χρεοκοπία των καταθετών. Δηλαδή, από εκεί που με τους τόκους δυο ετών «σώζουν» την παρτίδα, θα βρεθούν αντιμέτωποι με την οριστική χρεοκοπία.

Ας μη ξεχνάμε, ότι στις δυο τράπεζες που έχουν το πρόβλημα, τη Λαϊκή και την Κύπρου, είναι συγκεντρωμένες οι περισσότερες καταθέσεις των Κυπρίων και των μικρομεσαίων επιχειρήσεων.

Οφείλουμε να πούμε και κάτι ακόμη.

Τα στοιχεία αναφέρουν ότι οι καταθέσεις άνω των 100 χιλιάδων ευρώ, ξεπερνούν το 65% του συνόλου των καταθέσεων στην Κύπρο!

Αντιπροσωπεύουν δε, περισσότερα από 35 δισεκατομμύρια ευρώ, ήτοι 2,5 φορές το ΑΕΠ.

Υπάρχουν κι άλλα.

Από τα 35 δισεκατομμύρια ευρώ, συμφώνως με την Barclays, περισσότερα από 22 αποτελούν ρωσικές και αγγλικές καταθέσεις, κυρίως εξ αιτίας των υψηλών επιτοκίων που προσέφεραν οι κυπριακές τράπεζες.

Εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ, έλεγε σήμερα το πρωί ότι και στο Λουξεμβούργο οι τράπεζες έχουν συγκεντρωμένες καταθέσεις που ανέρχονται σε 22 φορές το ΑΕΠ του, αλλά δεν μιλάει κανένας.

Παρέβλεψε, φυσικά, ο εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ να πει, ότι το δημόσιο χρέος του Λουξεμβούργου είναι μόλις 17%, δηλαδή πέντε φορές πιο χαμηλό από αυτό της Κύπρου.

Όπως παρέβλεψε να αναφέρει ότι τα απαιτούμενα χρήματα για τη διάσωση της Κύπρου, αντιστοιχούν με το 60% του ΑΕΠ, της, την ώρα που για την Ελλάδα αντιστοιχεί ποσοστό 40%, ενώ για την Ιρλανδία 27%.

Όπως παρέβλεψε να αναφέρει ότι με δεδομένο πως το κυπριακό ιδιωτικό χρέος, είναι το δεύτερο μεγαλύτερο στην Ευρώπη (δηλαδή τελείως διαφορετική περίπτωση από την Ελλάδα), είναι ευτυχία για την Κύπρο που βρέθηκε εντός Ευρωζώνης και βρίσκει έστω και «κουρεμένη» βοήθεια.

Τέλος, παρέλειψε να αναφέρει και κάτι ακόμη, ίσως το πιο σημαντικό.

Ο ΣΥΡΙΖΑ δια στόματος Μανώλη Γλέζου, δεν μιλούσε προεκλογικά για «κούρεμα» των καταθέσεων άνω των 20 χιλιάδων ευρώ;

Ας αναλογιστούμε, λοιπόν, τι θα σημαίνει για την Κύπρο μια δραματική πτώχευση –κατάρρευση των τραπεζών της. Ας αναλογιστούμε ποιο θα είναι το τίμημα για την κυπριακή κοινωνία και οικονομία.

Ο Χριστόφιας, αφού λεηλάτησε τα αποθεματικά των κερδοφόρων οργανισμών του νησιού, αφού πήγε την τρόικα στην Κύπρο, τώρα παριστάνει τον ήρωα και τον επαναστάτη. Και ζητά δημοψήφισμα για την έξοδο της Κύπρου από την Ευρωζώνη.

Αν αυτό δεν αποτελεί πολιτική αχρειότητα, τότε τι αποτελεί;

Και σε τελική ανάλυση, ας πουν όσοι αντιτίθενται την εναλλακτική λύση.

Ακόμη κι αυτή της Ρωσίας, έχει δυσβάστακτα ανταλλάγματα…με όσα ζητά ο Πούτιν.

Κι ακούστε τον κυνισμό και την υποκρισία:

Τοκογλύφοι οι ευρωπαίοι αλλά…σύμμαχος ο Πούτιν, που εκβιάζει με το φυσικό αέριο...

Υπάρχουν, όμως κι άλλα δεδομένα.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι στόχος της Γερμανίας ήταν να «σπάσει» τις σχέσεις της Κύπρου με το μαύρο χρήμα της Ρωσίας. Κι αυτό φαίνεται από τις αντιδράσεις του Πούτιν και των άλλων Ρώσων αξιωματούχων.

Όπως, το γεγονός ότι η Κύπρος με την πολιτική της έχει βρεθεί χωρίς κανέναν σύμμαχο στην Ευρώπη, με δεδομένο ότι και η ελληνική θέση είναι εξασθενημένη.

Τα κυπριακά λάθη, έχουν ήδη υπονομεύσει και οδηγήσει την Κύπρο σε δάνεια 12 δισεκατομμυρίων ευρώ και σε περίπτωση απόσυρσης των καταθέσεων θα απαιτηθούν άλλα 20.

Χωρίς την Ευρωπαϊκή τράπεζα, τα πράγματα είναι κατάμαυρα.

Κι ασχολούνται στην Κύπρο με ποσό 300 εκατομμυρίων ευρώ, αφού αν γίνει το «κούρεμα» αυτό είναι το ποσό που κληθούν να καταβάλλουν οι μικροκαταθέτες των 20 χιλιάδων. Δηλαδή, ποσό ελάχιστο, που επαναλαμβάνουμε αποτελεί τόκους 2 ετών (περίπου 1.500 ευρώ η κατάθεση).

Στην Κύπρο, ήδη ακούγονται πολλά.

Από το ποιοι έλαβαν μίζες για επισφαλείς καταθέσεις εκτός Κύπρου, με ποιον τρόπο δίνονταν δάνεια χωρίς εξασφαλίσεις, ποιοι επένδυαν σε ελληνικά ομόλογα όταν η Ελλάδα κατέρρεε και πολλά άλλα.

Αυτά, όμως, θα βρεθούν και θα απαντηθούν εν ευθέτω χρόνω.

Τώρα, χρειάζεται η λύση.

Λύση χωρίς συναισθηματισμούς και λεονταρισμούς.

Ήδη, ακούγεται στο νησί μια πρόταση.

Να γίνει «κούρεμα» μόνο στις καταθέσεις των Κυπρίων. Δηλαδή, να εξαιρεθούν οι ξένοι υπήκοοι.

Τι σημαίνει αυτό;

Ότι θα απαιτηθεί «κούρεμα» της τάξης του 12% στις καταθέσεις Κυπρίων, αλλά θα συντηρηθεί το καθεστώς με τα χρήματα των Ρώσων (κυρίως) αλλά και των Άγγλων.

Με τον τρόπο αυτό, θα κερδηθεί η εμπιστοσύνη των ξένων καταθετών, ενώ θα παραμείνουν πιθανότατα οι καταθέσεις στο νησί και θα συνεχιστεί η τουριστική τους υποστήριξη.

Η ουσία είναι πως ότι κι αν συμβεί, πρέπει να είναι ενδεδυμένο με σοβαρότητα και χωρίς συναισθηματισμούς.

Για να δούμε.