Η είδηση που κάνει τον γύρο του κόσμου και μάλιστα «στεγνά», χωρίς δηλαδή σχόλια, είναι η νυκτερινή αερομεταφορά 5 δισεκατομμυρίων ευρώ, από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, στην Κύπρο.
Προφανώς για να αντιμετωπιστούν τα τεράστια προβλήματα της κυπριακής κοινωνίας, ειδικά μετά το σημερινό άνοιγμα των τραπεζών.
Η είδηση, όπως ήδη είπαμε, μεταδόθηκε
«στεγνά», χωρίς σχολιασμούς.
Τα ΜΜΕ, πιο πολύ ασχολήθηκαν με τα κοντέϊνερς που φορτώθηκαν τα ευρώ για να φτάσουν στον προορισμό τους, παρά με την ουσία της υπόθεσης.
Η οποία δεν είναι άλλη, από το ότι χωρίς την συμφωνία, έστω και επαχθή, η Κύπρος σήμερα θα πεινούσε.
Θα ζούσε δραματικές καταστάσεις, είτε από την έλλειψη τροφίμων, είτε από την έλλειψη καυσίμων, είτε από πολλά και διάφορα που έχουμε δει να συμβαίνουν στην Αργεντινή και σε όσες άλλες χώρες πτώχευσαν.
Σαφώς και δεν μας αρέσει η σημερινή Ευρώπη.
Σαφώς και δεν ήταν αυτό το όραμα όσων αφιέρωσαν τη ζωή τους για την ενοποίηση της.
Σαφώς και οι αποφάσεις που λαμβάνονται στερούνται ακόμη και κοινής λογικής. Σαφώς και ανοίγει όλο και πιο πολύ η ψαλίδα ανάμεσα στις χώρες του Βορρά και του Νότου.
Σαφώς και το ευρωπαϊκό project, ήταν δημιουργημένο για εποχές ευμάρειας και όχι κρίσης.
Σαφώς κι έχει ραγίσει το γυαλί της συνοχής της.
Σαφώς και υπάρχει σοβαρότατο ζήτημα ηγεσίας της, που καθιστά τα πράγματα δύσκολα.
Ας σκεφτούμε, όμως, κάτι ιδιαιτέρως σημαντικό.
Η ευμάρεια στην Ευρώπη και ειδικά στο Νότο, έφτασε στην κορύφωσή της και τα περιθώρια ανάπτυξης έχουν στενέψει απελπιστικά.
Ήδη, η Michelin φεύγει από τη Γαλλία με κατεύθυνση την Ρουμανία, ενώ ακόμη κι η γερμανική Volkswagen κατευθύνεται με ταχύτατους ρυθμούς προς την Κίνα, όπου υπάρχουν τεράστιες αγορές.
Ας σκεφτούμε και κάποια άλλα πράγματα.
Ακόμη, όμως κι αυτή η Ευρώπη, είναι προτιμότερη από το απέραντο χάος που θα δημιουργούσαν οι ουτοπικές πολιτικές που κάποιοι πρεσβεύουν.
Ας σκεφτούμε ότι, ακόμη κι αυτή η Ευρώπη, αποτελεί ασπίδα προστασίας είτε για τους άφρονες εταίρους, είτε για εκείνους που δεν προνόησαν.
Είτε μας αρέσει είτε όχι, οι πολιτικές που κάποιοι πρεσβεύουν, δεν εφαρμόζονται πουθενά στον πλανήτη, πλην ίσως της Βόρειας Κορέας.
Ας σκεφτούμε ότι η λύση που προκρίθηκε στην Κύπρο, είναι καλύτερη από τη χρεοκοπία, πολύ περισσότερο αφού παρέμεινε εντός αυτής, της έστω και κακής Ευρώπης.
Ας σκεφτούμε τι θα συνέβαινε με το «σκάσιμο» του υπερμεγέθους και πλήρους στρεβλώσεων τραπεζικού της τομέα, αν δεν υπήρχαν τα 10 δισ. ευρώ της Ευρώπης.
Διαφορετικά, το κόστος θα το πλήρωνε μονομιάς η Κύπρος.
Ας σκεφτούμε ότι οι σπέκουλες των λύσεων…των Ρώσων, των Κινέζων, των πετρελαίων ή όποιας άλλης «εμπνευσμένης» - ψεκασμένης λύσης, αποδείχτηκε ότι ήταν μεταξωτές κορδέλες και μάλιστα εκ του ασφαλούς, πασπαλισμένες με μπόλικες δόσεις τζάμπα μαγκιάς.
Όλα αυτά δεν αποτελούν μοιρολατρία. Είναι απλός πολιτικός ρεαλισμός, πολύ περισσότερο αν σκεφτούμε ότι δεν μπορούμε να πορευόμαστε στα διεθνή φόρα με συναισθηματικές λογικές και πρακτικές.
Δεν υπάρχει άλλη λύση, είτε στην Κύπρο, είτε πολύ περισσότερο εδώ στην ημεδαπή, από την προσεκτικά σχεδιασμένη αναδιάταξη της οικονομίας και του Κράτους.
Με ανακατευθύνσεις της οικονομίας για ανάπτυξη, περιορισμό του Κράτους, ριζικές αλλαγές στον παραγωγικό τομέα και κυρίως λογική.
Η εποχή των χρυσών κουταλιών πέρασε ανεπιστρεπτί.
Τώρα χρειάζεται ο ανασχεδιασμός των πάντων.
Τόσο στην Κύπρο, όσο και εδώ.
Μόνο αν αλλάξουμε τα πάντα μπορούμε να προσδοκούμε καλύτερες ημέρες.
Όσοι φωνάζουν για τα χαμένα εθνοκεντρικά χαρακτηριστικά αλλά ταυτοχρόνως επιθυμούν μια Ελλάδα ή μια Κύπρο εντός Ευρώπης αλλά με Ανατολικά χαρακτηριστικά, μάλλον πλανώνται πλάνη οικτρά.
Όσοι φωνάζουν ότι χάνουμε τα εθνικά μας ιδεώδη και χαρακτηριστικά αν μπούμε βαθειά στην ευρωομογενοποίηση, ασφαλώς και κάνουν λάθος.
Εμείς έχουμε να ακολουθήσουμε ένα μονόδρομο.
Αυτόν της δημιουργίας ενός σύγχρονου ευρωπαϊκού Κράτους, που σαφώς θα διατηρεί τα εθνικά του χαρακτηριστικά.
Δυστυχώς, περί άλλων τυρβάζουμε…
Όσο για σχέδια;
Περισσότερα έχει ο Αλαφούζος για τον Παναθηναϊκό….
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου