Οι εξελίξεις στο κυπριακό ζήτημα, ασφαλώς δημιούργησαν τεράστια προβλήματα στον ΣΥΡΙΖΑ, αφού η πολιτική την οποία ουσιαστικά πρότεινε στην ελληνική κοινωνία οδήγησε σε πρωτοφανή αδιέξοδα την Κύπρο.
Η πολιτική της μαγκιάς και της «επανάστασης με άσφαιρα πυρά», οδήγησαν την Κύπρο σε καταστάσεις που επ’ ουδενί θα ήθελε να βιώσει η ελληνική κοινωνία.
Ο Αλέξης Τσίπρας αντιμετώπισε από την αρχή το κυπριακό ζήτημα με
την ίδια κι απαράλλαχτη λογική που αντιμετωπίζει επί χρόνια τώρα το ελληνικό πρόβλημα.
Δηλαδή με απίστευτη ελαφρότητα.
Κατ’ αρχάς, όταν η κυπριακή βουλή έκανε τη δική της «άσφαιρη επανάσταση», ο ίδιος πανηγύριζε εν Ελλάδι, για την …εθνικά υπερήφανη στάση των Κυπρίων…που έβαλαν τα γυαλιά στους…ενδοτικούς Έλληνες.
Οι εξελίξεις, κατέρριψαν τον μύθο που καλλιεργεί, ότι δηλαδή η Ευρωπαίοι μπλοφάρουν κι ότι αν κάποιος τους κτυπήσει το χέρι στο τραπέζι θα κάνουν πίσω.
Εν συνεχεία, έστειλε στην Κύπρο για επικοινωνιακούς λόγους τον Δραγασάκη και την Δούρου, οι οποίοι ουσιαστικά αναμασούσαν τα εγχώρια φληναφήματα, την ώρα που η Κύπρος ζούσε δραματικές στιγμές, είτε με την άρνηση των Ρώσων να «μπουν στο παιγνίδι», είτε με την αυξανόμενη πίεση εξεύρεσης λύσης. Δηλαδή, πολιτική ερασιτεχνών προς εγχώρια κατανάλωση και ικανοποίηση κάποιων συνιστωσών.
Αμέσως μετά, ο Αλέξης Τσίπρας συνέχισε να κραυγάζει «επαναστατικές κορώνες», προτρέποντας τους κύπριους βουλευτές να επιμείνουν στο «όχι», δηλαδή στην αυτοκαταστροφή της χώρας τους, με τον ίδιο υπερήφανο τρόπο που είχαν κάνει και στο σχέδιο Ανάν.
Προφανώς, είχε ξεχάσει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είχε εκφραστεί υπέρ του σχεδίου Ανάν.
Έχοντας χάσει κάθε έλεγχο και νομίζοντας ότι του ανοίγεται πεδίο δόξης λαμπρό, κατηγόρησε την ελληνική κυβέρνηση και τον υπουργό Οικονομικών, ότι δεν καταψήφισε την αρχική πρόταση του Eurogroup. Αλήθεια, σκέφτηκε πριν εξαπολύσει τους μύδρους του, ότι η ελληνική κυβέρνηση κι ο Στουρνάρας ψήφισαν ένα σχέδιο το οποίο είχαν αποδεχτεί οι Κύπριοι; Πώς θα ψήφιζαν αντίθετα από την Κύπρο;
Κι όχι μόνο αυτά. Δεν υπήρχε δήλωσή του που να μη επαινεί το ΑΚΕΛ.
Κι εδώ, προφανώς είχε λησμονήσει ότι το ΑΚΕΛ ήταν εκείνο που ως κυβέρνηση σχεδόν διπλασίασε μέσα σε πέντε χρόνια το χρέος της Κύπρου, αλλά και πήγε την τρόικα στο νησί. Ψιλά γράμματα ανευθυνότητας.
Η πλήρης απομυθοποίηση ήρθε όταν έγινε τελικά φανερό ότι η Ευρώπη δεν μπλοφάρει και το επαναστατικό «όχι» οδηγούσε σε απόλυτη κι άτακτη χρεοκοπία κι έξοδο από την Ευρωζώνη. Ακόμη και τότε που οι Κύπριοι άρχισαν να εκλιπαρούν τον μηχανισμό στήριξης, ο Αλέξης Τσίπρας κι ο ΣΥΡΙΖΑ επέμεναν για…αντίσταση στον μερκελισμό. Ακόμη κι όταν έγινε σαφές ότι ο Πούτιν προτιμά καλές σχέσεις με την Ευρώπη παρά με την Κύπρο, τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ εκφράζοντας προφανώς το αντιευρωπαϊκό τους μένος, έδιναν συγχαρητήρια στους Κύπριους που …αναζητούν βοήθεια εκτός Ευρωζώνης! Δηλαδή, πλήρης ανευθυνότητα. Η οποία κορυφώθηκε με την περίφημη συνέντευξη Τύπου, η οποία όπως αποδείχθηκε, έγινε για έναν και μόνο λόγο: Να αποκαλέσει γκάγκστερς τους δανειστές της Κύπρου, αλλά και της Ελλάδας. Αυτούς τους γκάγκστερς, που …αν γίνει πρωθυπουργός θα θέλει να ….επαναδιαπραγματευθεί…..
Κι αφού είχαν συμβεί όλα αυτά, έφτασε και στο μη παρέκει (αν και πάντα θα υπάρχει …μη παρέκει για τον ΣΥΡΙΖΑ).
Κατήγγειλε την ελληνική κυβέρνηση, επειδή δεν προσέφερε κυπριακές τράπεζες ρευστότητα 2 δισεκατομμυρίων ευρώ από τον ELA.
Φυσικά, παραγνώρισε ή δεν ήξερε, ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να το πράξει. Αλλά ακόμη κι αν μπορούσε, θα κατέρρεε και η ίδια.
Τέλος, μετά απ’ όλες αυτές τις πρωτοφανείς γκάφες, το κερασάκι στην τούρτα ήταν η απόλυτη σύμπλευση και ταύτιση απόψεων για το κυπριακό, με τον ακροδεξιό εθνικιστή Καμμένο…
Η απόλυτη απομυθοποίηση ολοκληρώθηκε, προς τέρψιν του μέντορά του Αλαβάνου, ο οποίος ισχυρίζεται το πιο απλό: Όσο είσαι στο Μνημόνιο δεν μπορείς να λες «όχι», επειδή κάτι τέτοιο σημαίνει χρεοκοπία και έξοδος από την Ευρωζώνη. Η θα είσαι μέσα στην Ευρωζώνη και θα προσπαθείς, αναλόγως της επίτευξης των στόχων σου, να «κερδίζεις» πράγματα, ή θα πορεύεσαι, επαναστατικά και περήφανα μόνος σου… και θα τρως βελανίδια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου