Ε, όχι κι εξαγνισμός του Λαφαζάνη

Γράφει

ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Δεν ξέρω αν το βλέπετε κι εσείς αλλά προσωπικά διακρίνω μια «επιχείρηση» καθαγιασμού του θέσεων και απόψεων του προέδρου της ΛΑΕ, Παναγιώτη Λαφαζάνη.

Είναι κατανοητό ότι πολλές φορές στην πολιτική επικρατεί η τακτική που «λέει» ότι

«ο εχθρός του εχθρού μου είναι φίλος μου», αλλά αυτό επ’ ουδενί μπορεί να αποτελεί σήμερα πολιτική της Νέας Δημοκρατίας.

Δεν μπορεί η Νέα Δημοκρατία να λησμονά ότι ο Παναγιώτης Λαφαζάνης είναι ο πρωτεργάτης πολλών εκ των δεινών στα οποία περιήλθε η χώρα στην περίοδο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και σε όλη την περίοδο που ήταν αξιωματική αντιπολίτευση.

Δεν μπορεί να λησμονείται ότι ένας εκ των βασικών εκφραστών του αντιευρωπαϊσμού, είναι ο Παναγιώτης Λαφαζάνης.

Ότι ο συγκεκριμένος νεοκομμουνιστής ηγετίσκος, σχεδίαζε ερήμην της ελληνικής κοινωνίας την «επιχείρηση» εξόδου της χώρας από την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ευρωζώνη, πρωτοστάτησε για χρόνια στο ξήλωμα των πεζοδρομίων της Αθήνας, στις κινήσεις των «δεν πληρώνω», στις συγκεντρώσεις των δήθεν αγανακτισμένων στο Σύνταγμα κι αλλαχού ή στην ουτοπία του προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ που εκφράστηκε από τη Θεσσαλονίκη.

Ε, όχι και άφεση αμαρτιών στον Λαφαζάνη.

Όχι άφεση αμαρτιών σ’ έναν άνθρωπο που ήταν έτοιμος από την κυβερνητική του θέση να δέσει τον Γιάννη Στουρνάρα και να κάνει ντου στο νομισματοκοπείο και στην Τράπεζα της Ελλάδας για την βίαιη προσφυγή της χώρας σε εθνικό νόμισμα και δη χωρίς καμιά λαϊκή εντολή.

Όχι άφεση αμαρτιών στον άνθρωπο που δεν έχει κατανοήσει τι συνέβη στην πάλαι ποτέ Σοβιετική Ένωση εδώ και σχεδόν τριάντα χρόνια, ενώ κορυφαίοι συνεργάτες του εμφανίζονται πρόσωπα όπως ο Στάθης Λεουτσάκος, ο Δημήτρης Στρατούλης κι ο συνδικαλιστής Δημήτρης Φωτόπουλος.

Όχι εξαγνισμός για τον Λαφαζάνη που σε τελική ανάλυση καταπατώντας τις όποιες αρχές του, δεν είχε κανένα πρόβλημα να συνεργαστεί με το λαϊκοδεξιό μόρφωμα του Πάνου Καμμένου, μόνο και μόνο για να σχηματιστεί η καταστροφική κυβέρνηση της «Πρώτης φοράς Αριστεράς».

Όχι εξαγνισμός για έναν άνθρωπο που είναι δεδομένα εχθρός της προόδου, αφού δηλώνει ότι θα επανακρατικοποιήσει όλες τις επιχειρήσεις που αποκρατικοποιήθηκαν ενώ εκφράζει την πλήρη αντίθεσή του στον ανταγωνισμό του ιδιωτικού τομέα.

Ακόμη κι οι τακτικισμοί έχουν όρια.

Έστω κι αν μ’ αυτούς θεωρείται ότι πλήττεται ο βασικός πολιτικός αντίπαλος….