Ο Γιάνης, τα παραμύθια του Αντρεσεν και η δραχμή του Τρόντχαϊμ

Γράφει

Ο Παύλος Παπαδόπουλος

Οι μοιραίοι άνθρωποι που κινήθηκαν δίπλα στον υπουργό Οικονομικών και τον βοήθησαν στο σχέδιο για παράλληλο τραπεζικό σύστημα –

Άγνωστα περιστατικά από τη ζωή και τη δράση του κ. Βαρουφάκη  

Η Ιστορία έφθασε ως τα σκαλιά του Μεγάρου Μαξίμου τη νύχτα του δημοψηφίσματος στις 5 Ιουλίου. Στο πρωθυπουργικό γραφείο αριστερά της κυρίας εισόδου ακούστηκε η εξής στιχομυθία:

Γιάνη, μπορείς να εγγυηθείς ότι

το παράλληλο νόμισμα θα πετύχει;

  Αλέξη, δεν εγγυώμαι ότι μπορούμε να διαχειριστούμε την κατάρρευση μιας νομισματικής ένωσης χωρίς εξωτερική βοήθεια, αλλά έχουμε τον ελληνικό λαό μαζί μας και πρέπει να τολμήσουμε.

Ο «Αλέξης» ευτυχώς δεν «τόλμησε», αφού μόλις είχε πληροφορηθεί πως δεν υπήρχε ίχνος «εξωτερικής βοήθειας».
Η Ιστορία γύρισε την πλάτη και χάθηκε στη νύχτα. Αλλά ας πάμε πίσω στον χρόνο μερικές ημέρες...  

Ο «οραματιστής» από τη Νορβηγία

Το απόγευμα της 26ης Ιουνίου, μόλις μαθεύτηκε ότι ο Πρωθυπουργός εγκατέλειψε τις διαπραγματεύσεις στις Βρυξέλλες για να επιστρέψει στην Αθήνα, οι ουρές μεγάλωσαν απότομα στα ATM ολόκληρης της χώρας προτού ακόμη προκηρυχθεί το δημοψήφισμα.

Ο 54χρονος κ. Γιάνης Βαρουφάκης αδιαφόρησε, παρότι γνώριζε ότι η προκήρυξη θα προκαλούσε «σοκ αναλήψεων» και κλείσιμο τραπεζών.

Παρέμεινε στις Βρυξέλλες και κατά τις 9 το βράδυ (τοπική ώρα) εμφανίστηκε σε ένα αρχοντικό 100 ετών, που έχει μετατραπεί σε μπρασερί, στο Ettangs Mellaerts, στις παρυφές της πόλης, δίπλα σε μια μικρή λίμνη. Το παράλληλο τραπεζικό σύστημα που προετοίμαζε να ενεργοποιήσει ήταν η πραγματική αιτία της επιδεικτικής αδιαφορίας του για τη βέβαιη κατάρρευση του κανονικού τραπεζικού συστήματος.

Την ίδια ώρα στο Τρόντχαϊμ, μια πόλη 175.000 κατοίκων στο κέντρο της Νορβηγίας, o 68χρονος κ. Τροντ Άντρεσεν, μηχανολόγος, λέκτορας Συστημάτων Αυτόματου Ελέγχου στο τοπικό Νορβηγικό Ινστιτούτο Τεχνολογίας και αυτοδίδακτος ερευνητής των «χρηματοοικονομικών δυναμικών», έχει τελειώσει την απογευματινή βόλτα του με το ποδήλατο και παρακολουθεί τις ελληνικές εξελίξεις.

Πλησιάζει η ημέρα που η «επαναστατική» μελέτη του για το παράλληλο τραπεζικό σύστημα θα εφαρμοστεί σε μια χώρα της ευρωζώνης.

Ο γενειοφόρος Τροντ «εφηύρε» το 2010 το «μαγικό» ηλεκτρονικό νόμισμα που αποκάλεσε «Emergency Currency» («Νόμισμα Εκτάκτου Ανάγκης»). Ένα νόμισμα με το οποίο το κράτος θα εξυπηρετεί δαπάνες (μισθούς, συντάξεις, οφειλές προς προμηθευτές) και θα αποδέχεται φορολογικά έσοδα - μια κρίσιμη ιδιότητα που δεν το καθιστά εντελώς άχρηστο.  

Η πρώτη μοιραία συνάντηση του Γιάνη με τον Τροντ συνέβη το 1997 στην Αυστραλία.

Ο οραματιστής Τροντ άφησε τη Νορβηγία για να «συνεργαστεί» για ένα εξάμηνο με τον «νεοκεϊνσιανό» καθηγητή του Πανεπιστημίου του Σίδνεϊ και οπαδό των θεωριών του ΜίνσκιΣτιβ Κιν επάνω στα νομισματικά μακροοικονομικά μοντέλα.

Ο κ. Κιν, φίλος του κ. Βαρουφάκη από το 1988, ανέλαβε τις συστάσεις ανάμεσα στους δύο «οραματιστές».

Μετά το 2013 ο εφευρέτης κ. Άντρεσεν συνεργάζεται για την τελειοποίηση του παράλληλου νομίσματος με τον Ρόμπερτ Παρέντο, συνεργάτη ερευνητή του Ινστιτούτου Levy του Κολεγίου Bard, που βρίσκεται 90 χιλιόμετρα βόρεια της Νέας Υόρκης και το οποίο διοικεί από το 1986 ο 69χρονος Θεσσαλονικιός κ. Δημήτρης Παπαδημητρίου.

Η ιδέα του παράλληλου «ελληνικού ευρώ»

Το 2014 ο κ. Παπαδημητρίου όχι μόνο επικρότησε την πρόταση του τότε επικεφαλής οικονομολόγου της Deutsche Bank κ. Τόμας Μάγερ για την κυκλοφορία ενός παράλληλου «ελληνικού ευρώ» (geuro), αλλά έφθασε να ισχυρίζεται δημοσίως ότι με 3,5 δισ. ηλεκτρονικά geuro η ελληνική κυβέρνηση μπορεί να δημιουργήσει αμέσως 550.000 θέσεις εργασίας προσλαμβάνοντας όλους (!) όσοι επιθυμούν να εργαστούν (!).

Την ουτοπία αυτή έσπευσε να υλοποιήσει η 55χρονη σύζυγός του κυρία Ράνια Αντωνοπούλου.

Η πρώην καθηγήτρια Οικονομικής Επιστήμης στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης εγκατέλειψε τον Ιανουάριο μια θέση συμβούλου για θέματα ισότητας φύλων στα Ηνωμένα Έθνη για τη δεύτερη θέση του ψηφοδελτίου Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ και στη συνέχεια ορκίστηκε αναπληρώτρια υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης.

Πρόσφατα απέκτησε την τιμή να συνεργάζεται σε καθημερινή βάση με τον κωμικό ηθοποιό και νέο υφυπουργό Κοινωνικής Ασφάλισης κ.Παύλο Χαϊκάλη.

Το νεοϋορκέζικο ζεύγος «κέρδισε» οριστικά τον Πρωθυπουργό όταν διοργάνωσε την ομιλία του στο Brookings Institute στις 22 Ιανουαρίου 2013.

Άτυπο ρόλο συντονιστή αυτού του ατελείωτου «οργίου της δραχμής» είχε ο καθηγητής κ.Τζέιμι Γκαλμπρέιθ, ερευνητής του Ινστιτούτου Levy και συνεργάτης της εταιρείας οικονομικών συμβούλων IDEA (Institute of Dynamic Economic Analysis) του Σιάτλ.

Ο επικεφαλής του IDEA κ. Αλαν Χάρβεϊ επίσης εμπλέκεται στην υπόθεση «παράλληλο νόμισμα».

Θυμίζουμε ότι ο κ. Βαρουφάκης συνεργάστηκε το 2012 με τον πρώην σχεδιαστή των Windows της Microsoft και νυν επικεφαλής της εταιρείας βιντεοπαιχνιδιών Valve του Σιάτλ των ΗΠΑ κ. Γκέιμπ Νιούελ στη μελέτη εικονικών οικονομικών και νομισματικών (!) συστημάτων.

 Όλα αυτά έρχονται να προστεθούν στην πρόσφατη αποκάλυψη του «Βήματος» (20.7.2015) για την επικοινωνία του κ. Βαρουφάκη για το ζήτημα του παράλληλου νομίσματος με τον Βέλγο χρηματοοικονομικό σύμβουλο κ. Βίλι Ντάνενμπεργκ.

Πολλοί θα έλεγαν ότι «ο Βαρουφάκης και τα άλλα ούφο», ένα μπουνιουελικό όργιο τσαρλατάνων, λίγο έλειψε να καταστρέψουν τη χώρα.

Και ότι όποιος διαθέτει πρόσβαση σε τόσο ευαίσθητες πληροφορίες μπορεί δυνητικά να τις μετατρέψει σε ιλιγγιώδη κέρδη. Ασφαλώς δεν υπάρχουν ενοχοποιητικά στοιχεία.

Θα είχε ενδιαφέρον ωστόσο η άρση του απορρήτου των τηλεφωνικών επικοινωνιών και των emails του κ. Βαρουφάκη και άλλων κυβερνητικών στελεχών που ενεπλάκησαν στη μυστική επιχείρηση.

Στους «εντιμότατους φίλους» του τέως υπουργού ας προσθέσουμε τον 73χρονο λόρδο Νόρμαν Λαμόντ, συντονιστή των δύο κλειστών εκδηλώσεων στις οποίες ο τέως υπουργός προσέφερε ενημέρωση σε μια πολυπληθή ομάδα κερδοσκόπων του Λονδίνου.

Η πρώτη «εξομολόγηση» έγινε live στις 6 Φεβρουαρίου 2015 και η δεύτερη μέσω τηλεδιάσκεψης στις 16 Ιουλίου 2015.

Ο Νόρμαν Λαμόντ είναι ο υπουργός Οικονομικών του βρετανού πρωθυπουργού Τζον Μέιτζορ που ευθύνεται για την κατάρρευση της στερλίνας τη «Μαύρη Τετάρτη» 16 Σεπτεμβρίου 1992 και την αποχώρησή της από τον Μηχανισμό Συναλλαγματικών Ισοτιμιών, μια εξέλιξη που ο κ. Σόρος είχε προεξοφλήσει με αποτέλεσμα να κερδίσει πάνω από 1 δισ. στερλίνες.

Εδώ και πέντε χρόνια η αποχώρηση της Ελλάδας από το ευρώ είναι ένα αντίστοιχο «στοίχημα» πάνω από το οποίο παραμονεύουν όλοι οι κερδοσκόποι του κόσμου.

Και κάποιοι καλοθελητές, ίσως ασυναίσθητα, φροντίζουν να «βοηθήσουν» τα γεγονότα να συμβούν…  

Ας επιστρέψουμε όμως λίγες εβδομάδες πίσω.

Μια σύσκεψη στο Μέγαρο Μαξίμου ήταν προγραμματισμένη για τις 6 το απόγευμα του Σαββάτου 13 Ιουνίου.

Ο κ. Βαρουφάκης με μαύρο παντελόνι και πουκάμισο προσέρχεται στο Πρωθυπουργικό Γραφείο. Αυτή τη φορά δεν συγκεντρώθηκαν για να... «καθαρογράψουν τη συμφωνία», αλλά για να «προετοιμαστούν για τη διαπραγμάτευση».

Πώς όμως θα μπορούσαν να «προετοιμαστούν» για μια «διαπραγμάτευση» που ήδη εξελισσόταν στις Βρυξέλλες;

Οι κ.κ. Ι. Δραγασάκης,Ευκλ. Τσακαλώτος και Ν. Παππάς κωλυσιεργούσαν με μεγάλη επιτυχία χωρίς τη βοήθεια του υπουργού Οικονομικών.

Στο Μέγαρο Μαξίμου, πλην του κ. Βαρουφάκη, συσκέφθηκαν με τον Πρωθυπουργό εκείνο το απόγευμα οι υπουργοί κ.κ. Ν. Βούτσης και Π. Σκουρλέτης.

Δεν υπήρξαν επίσημες ανακοινώσεις, αφού υποτίθεται πως επρόκειτο για μια σύσκεψη ρουτίνας. Στην πραγματικότητα ήταν μια κλειστή σύσκεψη μεγάλης σημασίας στην οποία συζητήθηκε η επιλογή του δημοψηφίσματος...  

Δεν ήταν η πρώτη φορά που οι κ.κ. Τσίπρας, Βούτσης και Σκουρλέτης συζητούσαν τη διενέργεια δημοψηφίσματος. Οι «εξ απορρήτων» του κ. Τσίπρα ανέκαθεν εκτιμούσαν ότι η αλλεργία των ευρωπαίων ηγετών απέναντι στο δημοψήφισμα αποκάλυπτε την αχίλλειο πτέρνα του Μνημονίου (!)

 Πίστευαν ότι αν μια ελληνική κυβέρνηση κατορθώσει να καταθέσει στον λαό την πολιτική της λιτότητας τότε αυτή θα ηττηθεί οδηγώντας είτε ολόκληρη την Ευρώπη σε αλλαγή πολιτικής είτε την Ελλάδα σε αλλαγή συμμαχιών. Και επέμεναν ότι θα συμβεί σίγουρα το πρώτο ακριβώς γιατί το δεύτερο θα ήταν καταστροφικό για το ευρώ.

Κάπως έτσι ο ΣΥΡΙΖΑ «θα άλλαζε την Ευρώπη».  

Η... «χαλαρή σύσκεψη» τελείωσε γρήγορα και τότε ο κ. Βαρουφάκης πρότεινε στον Πρωθυπουργό να περπατήσουν στον Εθνικό Κήπο.

Η πρόταση του υπουργού μάλλον δεν ήταν επηρεασμένη από την «Περιπατητική Σχολή» του Αριστοτέλη, έστω κι αν ο διάδοχος του Αριστοτέλη φιλόσοφος Θεόφραστος ήταν ο πρώτος ιδιοκτήτης του Κήπου.

 Η αιτία του περιπάτου ήταν κυρίως η καχυποψία του κ. Βαρουφάκη ότι ξένες μυστικές υπηρεσίες ενδέχεται να έχουν γεμίσει με κοριούς το Μέγαρο Μαξίμου.

Ο «περίπατος της δραχμής» κράτησε περίπου 40 λεπτά.

Ο «περίπατος της δραχμής»

Οι δύο πολιτικοί μπήκαν στον Κήπο από τη μοναδική πύλη της Ηρώδου Αττικού, έστριψαν αριστερά προς τη λίμνη με τις πάπιες, κατευθύνθηκαν προς τη νότια πύλη του Εθνικού Κήπου και από εκεί βγήκαν και περπάτησαν άλλα 70 μέτρα ως το καφέ της «Αίγλης» του Ζαππείου. Εκεί παρέμειναν για λίγη ώρα προτού επιστρέψουν στο πρωθυπουργικό γραφείο διανύοντας συνολικά περίπου ένα χιλιόμετρο. Η εμπιστευτική συζήτηση διακόπηκε τέσσερις-πέντε φορές από όμορφες νεαρές που απαιτούσαν μία selfie.

Τι άκουσαν οι γάτες και τα δέντρα του (μάλλον εγκαταλελειμμένου εσχάτως...) Εθνικού Κήπου; Κανένας δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα ότι ο κ. Βαρουφάκης αξιοποίησε τον περίπατο για να ενημερώσει τον Πρωθυπουργό για τον βαθμό ωριμότητας του μυστικού σχεδίου εισαγωγής παράλληλου ηλεκτρονικού νομίσματος, το οποίο (όπως επιβεβαίωσε επισήμως ο Πρωθυπουργός την περασμένη Παρασκευή στη Βουλή) είχε πάρει εντολή να εκπονήσει. Ισως άκουσαν την ιστορία του Γιάνη, του «γιου της χίτισσας» (όπως έγραψαν «Τα Νέα») αλλά και μέλους της ΕΓΕ και φίλης της κυρίας Μαργαρίτας Παπανδρέου. Του εκρηκτικού Γιάνη που η μητέρα του εξασφάλισε συστατική επιστολή από το ίνδαλμά του, τον Ανδρέα Παπανδρέου, για να σπουδάσει μαθηματικός στο Εσεξ. Του ασυμβίβαστου Γιάνη που ήταν φίλος της κυρίας Ελισάβετ Λύρα, η οποία ήταν μνηστή του κ. Νίκου Παπανδρέου το 1998 και έτσι, επιστρέφοντας από το Σίδνεϊ όπου ήταν λέκτορας, μπήκε στο ΠαΣοΚ, τοποθετήθηκε το 2003 στην ομάδα των ομιλητών για την παρουσίαση της «Χάρτας Σύγκλισης» του κ. Κώστα Σημίτη, συνεργάστηκε με τον κ. Αλέκο Παπαδόπουλο που ήταν επικεφαλής της ομάδας κατάρτισης του προγράμματος του ΠαΣοΚ για τις εκλογές του 2004, συγκρούστηκε με την κυρία Τίνα Μπιρμπίλη το 2005, γνώρισε την ακαδημαϊκή περιφρόνηση του κ. Ηρακλή Πολεμαρχάκι το 2006, τάχθηκε υπέρ του κ. Ευάγγελου Βενιζέλου το 2007, αναζήτησε ακροατήριο στους Αγανακτισμένους της πλατείας Συντάγματος το 2012 και κατήγγειλε με ανοιχτή επιστολή τον κ. Ι. Στουρνάρα ξεχνώντας ότι ο νυν διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος ήταν εκείνος που τον υποστήριξε για να εκλεγεί καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.

Από το Πανεπιστήμιο Αθηνών αποχώρησε (παρότι παραμένει καθηγητής με αναστολή) έχοντας διαταράξει τις σχέσεις του σχεδόν με όλους τους συναδέλφους του. Περιπλανήθηκε από το Σίδνεϊ ως το Τέξας προτού επιστρέψει ως υπουργός. «Είμαι ένας καλός δευτεροκλασάτος οικονομολόγος» έχει παραδεχθεί. Πουθενά αλλού δεν είναι καθηγητής εκτός από την Ελλάδα. Παραμένει παντού ένας αιώνιος λέκτορας με σποραδικές δημοσιεύσεις δευτερεύουσας επιστημονικής σημασίας που συνδυάζει το απύθμενο έλλειμμα προσοχής για την ουσία των θεμάτων με την ακόρεστη δίψα για την προσοχή των άλλων. Μια δίψα τόσο μεγάλη που έφθασε να προκαλέσει ακόμη και... την ίδια την Ιστορία. Τη νύχτα του δημοψηφίσματος η Ιστορία έφθασε στα σκαλιά του Μεγάρου Μαξίμου αλλά την τελευταία στιγμή λυπήθηκε τους Ελληνες, γύρισε την πλάτη και χάθηκε στη νύχτα. Ωστόσο, χάρη στα καμώματα του «Γιάνη», ίσως συνεχίσει να περιπλανάται στον Εθνικό Κήπο για αρκετό καιρό ακόμη... 

Πηγή: Το Βήμα