Μεταξύ μας με καφέ και με τσιγάρο (Νο 116)

Το εβδομαδιαίο χρονογράφημα του grpost,

δια χειρός Πέμης Γκανά,

Η βοηθός βοηθού τραυματιοφορέα και άλλα καταπιστεύματα…

Βγήκε, που λέτε, η απέναντι συριζαία και βάλθηκε να πανηγυρίζει.

-Κλείνει η αξιολόγηση σύντροφοι, έλεγε και ξανάλεγε, και να το τσίνορο να τρεμοπαίζει από την συγκίνηση.

Βγήκα και εγώ στο μπαλκόνι- το χω το χούι μαντάμ, μην ακούσω φασαρία, τσακωμό, μπινελίκι, ή και τρακάρισμα, τσουπ, πετάγομαι, να εποπτεύσω, συχαρικιάρα ολικής βλέπεις- και την είδα να τρατάρει φοντάν τους περαστικούς.

-Καλέ, μια στιγμή, να κατέβω να κεραστώ και εγώ.

Πάντως τυχεροί ήμασταν που δεν

εμφανίστηκε η κυρία Ευθαλία, η γνωστή, της γειτονιάς μας και θα γινόταν της Κορέας, εδώ, στο Πάνω το Βριλήσσιο, γιατί στο Αποκάτω είναι, λέει, ήσυχα τα πράγματα...

-Έχουμε νέα; πετάχτηκε και η διπλανή, που μη δει γλυκό, πρώτη τρέχει.

-Ναι, η κυβέρνηση τα κατάφερε, κερδάμε, οσονούπω σκίζουμε και τα μνημόνια.

...Μην με ρωτήσετε, παρακαλώ, τι κατάφερε η κυβέρνηση, γιατί ο κος Σακελλαρόπουλος ασκεί ένα είδος λογοκρισίας στα γαλλικά !!! Στα γραπτά γαλλικά, γιατί στα προφορικά τείνει να ξεπεράσει και τον Πρόεδρο Λευτέρη Παπαδόπουλο….

Την επόμενη που λέτε, ημέρα Τετάρτη 15 Μάρτη, έσκασε σαν βόμβα η είδηση στην πολύπαθη αυτή συνοικία των Αθηνών :

Η απέναντι συριζαία της γειτονιάς μας, λοιπόν, ετών πενήντα δυο φανερά και άγνωστα τα κρυφά, προσελήφθη με δόξα και τιμή...

Τώρα σαν βοηθός νοσοκόμας, σαν βοηθός του βοηθού του τραυματιοφορέα, σαν άξια κουβαλήτρια γάζας, μπαμπακίου και πάπιας, δεν ξέρω να σας πω και δεν μου αρέσει να παραπληροφορώ, αλλά το φοντάν της πολύ μου άρεσε!!!

Αγορασμένο από παρακείμενο ζαχαροπλαστείο ιδιαιτέρως γνωστό, όχι τόσο για τα γλυκά του, αλλά για τις αλμυρές τιμές του.

Λοιπόν σας το υπόσχομαι, όταν -και λέω όταν και όχι αν- με προσλάβει η αγαπημένη, λαοφιλής, λαοπρόβλητη κυβέρνηση των Ελλήνων θα σας κεράσω και εγώ από έναν εργολάβο, απ’ αυτούς με την μαρμελάδα στην μέση...

Τσιγκουνιές θα κάνουμε τώρα;

Πήγαμε βόλτα, αγκαζέ με την φίλη Αθηνά, να πιούμε έναν καφέ να ξεσκάσουμε, και διαλέξαμε, για μια ακόμη φορά, τα ένδοξα Συντάγματα.

Καλά ήταν...

Δυο κυρίες και δυο κύριοι, του ΑΝΤΑΡΣΥΑ, είχαν στήσει δυο τραπεζάκια, κοντά στο μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη.
Όχι, δεν ενοχλούσανε μαντάμ, απλά είχαν γυρίσει την πλάτη στο μνημείο!

Μάταια ο αξιωματικός της φρουράς των Ευζώνων, ευγενέστατα, προσπαθούσε να τους διώξει...

Τίποτα αυτοί, είχαν μπαστακωθεί και λέγαν κάτι ασυναρτησίες.
Στάθηκα, που λέτε, να τους ακούσω, μην με πουν και ακατάδεκτη, και μπααα, δεν κατάλαβα τι λέγανε καθώς χρησιμοποιούσαν δυσκολονόητους όρους τύπου: «σεισάχθεια», «φασίστες» και  «λαϊκιστές»…

Θύμωσε και η φίλη Αθηνά, φύγετε από εδώ, ντροπή, τους λέει, ντροπή στα μούτρα σου ρατσίστρια, ομοφοβική, φασιστόμουτρο, νεοφιλελέ κεφαλαιοκαπιταλίστρια...

Τι λες βρε μπαστουνόβλαχε, φωνάζει και η Αθηνά, (που, μεταξύ μας, τον πατά τον σκούφο της για καυγά) και θα του έσκαγε την ομπρέλα στην κεφάλα αν ο αξιωματικός δεν της κρατούσε το χέρι.

Τέτοια ρεζιλίκια δηλαδή!

Εγώ τι έκανα;

Έβγαζα φωτό του Εύζωνες, καλά ήταν, πέτυχα και την αλλαγή της φρουράς.
Η Αθηνά με τους καυγάδες δεν την είδε!

Δεν πειράζει όμως, την βγάλανε φωτογραφίες κάποιοι τουρίστες που νόμιζαν πως ξετυλιγόταν Αριστοφανική κωμωδία, πού να ξέραν οι βελανιδοφάγοι πως στον Ελλαδικό χώρο το μόνο που ξετυλίγεται είναι ένα δράμα;

Κατά τα λοιπά, όλα ανθηρά.

Ελάλησε και ο μουσιέ Καντρουγκαλ και είπε ωραία πράγματα, για τις Τούρκικες εκλογές και τις συγκεντρώσεις στην Θράκη.

Βγήκε και η Χουριέτ της γείτονος και χαιρέτησε τον καλοντυμένο υπουργό μας!

Και εμείς εδώ πέσαμε να τον εφάμε.

Χαλόου, μαντάμ, το ότι έχουμε έναν τόσο όπενμάιντ υπουργό σας χαλά την αισθητική σας;;;

Δώστε, βρε, στο μουσιέ βήμα να μιλά και να λέει τα δικά του, και να δεις για πότε η Ευρωζώνη, και η Ευρωπαϊκή Ένωση μη σας πω, γίνει λαμπόγυαλο.

Μόνο μην τον μπερδεύεται τον Χριστιανό γιατί τα χάνει εύκολα και αρχίζει τα: «Εγώ αλλιώς τα είπα» και τις κωλοτούμπες.

Μιλώντας για κωλοτούμπες.

Άκουσα τον έγκριτο Γιάνη (με ένα νι) Μπαρουφάκη να μιλά για τα κάπιταλ κοντρόλ, και για ένα δευτερόλεπτο αναρωτήθηκα αν ζούμε στην ίδια χώρα...

Εντάξει, συνήλθα αμέσως, κείνος ζει στην Ελβετοαμερικοαυστραλοαγγλία...

Εγώ;

Εδώ, στην μπανανία...

Τι τα θες τώρα, άτιμη ζωή, άλλοι οικονομολόγοι και άλλοι ζητιανολόγοι γονέων και αδελφών, μπας και μαζέψουμε κανένα ευρώ και καταφέρουμε να πληρώσουμε το ΕΦΚΑ.

Σας έχω νέα: Βρέθηκε το σημείο όπου συγκεντρώθηκε ο ελληνικός στόλος πριν τη ναυμαχία της Σαλαμίνας του 480 π.Χ.!!!

Αναμένουμε τον Π.Π (Πρόεδρος Πάνος) στο σημείο, ντυμένος αρχαιοέλληνας και με τζάκετ της ένδοξης αεροπορίας να καταθέτει, ευθυτενής, ήρεμος και ωραίος ως Έλλην, στέφανο στην μνήμη των πεσόντων...

Ρίγη συγκίνησης ολούθε!

«Η Ελλάδα μπορεί να γίνει παγκόσμιος εκπαιδευτικός προορισμός» είπε ο άλλος και έλιωσε στα γέλια η μίση Ελλάδα. Ήδη οργανώνονται οι μπαχαλάκηδες για κατάληψη των δημοτικών σχολείων, με αίτημα την κρατικοποίηση της δωρεάν παιδείας (!).. 
Γιατί, σύντροφε, η επανάσταση αρχίζει από τα μικράτα μας!

Δεν έχει σημασία τι ζητάμε, σημασία έχει η «διαρκής επανάσταση», αυτό τουλάχιστον μου έμεινε από τα παλιά χρόνια, τα χρόνια του Ρήγα, τουλάχιστον αυτό, εγώ, κατάλαβα.

Παραίτηση Κιμούλη, είχε η εβδομάδα που μόλις διανύσαμε και μια δήλωση σπίρτου -Σπίρτζη πως τάχα τα σεκιούριτι(!) και τα κυκλώματα των πλαστών εισιτηρίων σπάνε τα ολοκαίνουργια ακυρωτικά μηχανήματα, και όχι οι γνωστοί άγνωστοι ρουβικώνες.

Και ο Άδωνις μουρλαμένος στέλνει, λέει, ραβασάκια εκρηκτικά στας Ευρώπας, μέσω ΕΛΤΑ, που μας διαβεβαιώνουν πως έχουν πανάκριβους και υπερσύγχρονους μηχανισμούς εντοπισμού εκρηκτικών μηχανισμών!

Προφανώς δεν επαρκεί το προσωπικό, μάλλον πρέπει να προσλάβουν και άλλους.

Ήρθε και ο Δημητράκης, το μικρό μου, για μια ακόμη φορά την ώρα που έγραφα, κάτι με ρώτησα, δεν πρόσεξα τι, του απάντησα ατυχώς «ναι», και τότε έγινε το έλα να δεις, κλωτσιές, μπουνιές με τον αδελφό του και κλάματα γοερά...

Και η παρεξήγησις ελύθη, ο μικρός με είχε ρωτήσει αν υπήρχε στ αλήθεια ο Αγαμέμνονας, ο Αχιλλέας, ο Αίας ο Λοκρός και ο Τελαμώνιος, και μετέφερε το «ναι» που το είπα στον Παναγιωτάκη...

Τα υπόλοιπα τα ξέρετε...

Είπαμε μην ρωτάτε τις μανούλες όταν γράφουνε ΔΕΝ σας ακούνε.

Αυτά τα ολίγα για σήμερα σας φιλώ σταυρωτά και ανανεώνω το ραντεβού μας για το επόμενο Σάββατο.