Μεταξύ μας με καφέ και με τσιγάρο ( Νο 115)

Το εβδομαδιαίο χρονογράφημα του grpost

δια χειρός Πέμης Γκανά

Επαέ θα γίνει ο τάφος τσι… οι 60 του Σταθάκη κι άλλες ιστορίες

Ήταν, φίλοι μου καλοί και αγαπημένοι, Τετάρτη 8 του Μάρτη, του σωτηρίου έτους 2000 και 17.

Επίσης, ήταν 8 το πρωί, (σημαδιακό 8 με 8) όταν έφτασαν οι σύντεκνοι αγρότες από την λεβεντογέννα Κρήτη, στην πολύπαθη, πλην όμως κεντρικότατη των Αθηνών πλατεία Βάθη, για να διαμαρτυρηθούν.

Και τα αίματα άναψαν καθώς είδαν, λέει, τα ΜΑΤ και τις κλούβες των όξω από την πόρτα του Αγροτικής Ανάπτυξης.

Σόρρυ γκάις που δεν σας περίμενε η φιλαρμονική του δήμου Αθηναίων και η συμφωνική της Βιέννης δηλαδή, για να σας προϋπαντήσουν στρώνοντας το

δρόμο με ροδοπέταλα, και κοπέλες με ντόπιες χαμουτζίδικες Αθηναϊκές στολές να σας τρατάρουν ντάκους και ρακές.

Δεν ξέρω, μα την αλήθεια, τι περίμεναν οι Κρητίκαροι, αλλά έγινε το έλα να δεις, και δεν το λέω εγώ, αλλά ο δαιμόνιος ρεπόρτερ του ΣΚΑΙ.

-Κοιτάξτε, φώναζε ο ρεπόρτερ, κοιτάξτε πως δυο Κρητικοί με τις κατσούνες τους σπρώχνουν τρεις άνδρες των ΜΑΤ.

Χαμός σας λέω, μακράν δυνατότεροι οι κατσουνοφόροι αγρότες σαπάκιασαν του Έθνους τα λαγωνικά λέμε.

Γυαλιά καρφιά, δακρυγόνα, ένταση, και ένας αγρότης ούρλιαζε θυμωμένος:

«Επαέ θα γίνει ο τάφος τσι».
Αλ ράιτ συντρόφια, και τρόμαξε το Αλέξις τώρα, και θα σκίσει πάραυτα τα μνημόνια.

Κάψανε και μια δυο σημαίες του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά κανείς δεν αποδοκιμάζει την κίνηση, εμ φίλε, τόσα χρόνια κουρελόπανο ανεβάζανε την γαλανόλευκη, κομμάτι ύφασμα τη κατέβαζαν, για μια ΣΥΡΙΖΟσημαία θα σκάσουμε τώρα;

Βγήκε το απόγευμα της ίδιας μέρας και η κυρία Ευθαλία, η γνωστή, της γειτονιάς μας με μια καραμούζα στο χέρι, και έπιασε να κάνει σαματά, μεγάλο.

-Τρεχάτε γειτόνοι, φτάσανε τα πούλμαν για την πλατεία Συντάγματος.

Με κοίταξε και εμένα που είχα βγει στο μπαλκόνι και τους χάζευα.

-Δεν θα κατέβεις εσύ;

Με σταβοκοίταξε, μαντάμ, είπαμε μύωψ ξεμύωψ το σταβοκοίταγμα όμως της μαντάμ Ευθαλί φαίνεται από χιλιόμετρο, μη σας πω.

-Πως, αργότερα... να πάω πρώτα τους μικρούς στα Αγγλικά να τους φέρω και πίσω, και θα έρθω, απεκρίθην αρκούντως χαμογελαστή...

-Φιλάς σταυρό;

-Και το Ευαγγέλιο, μην σας πω.

Αγρίεψε η κυρία Ευθαλία.

-Το νου σου, θα σε ψάξω εσένα, και αλίμονό σου εάν δε σε βρω.

-Να δώσουμε ραντεβού Όθωνος και Περικλέους γωνία;

-Τι λες βρε ζαβό, παράλληλες δεν είναι αυτές;

-Όχι καλέ, τι λέτε δεν ξέρω γω, που χω φάει το κέντρο με το κουτάλι;

Με κοίταξε αγριεμένη, και σαφώς μπερδεμένη, με παράτησε στην ησυχία μου, είχε, βλέπετε, να οργανώσει δυο πούλμαν φουλ με μπαρμπάδες.

Πήγε και ο Σταθάκης, το παλικάρι, το αναντάμ παπαντάμ αριστερό, στην Λαμία να κάνει, την αποτίμηση των δυο χρόνων του ΣΥΡΙΖΑ.

Άκου τώρα βίτσιο, να ροβολήσει στην Στερεά και να πάει να βγάλει λόγο. Δεν καθόταν στο γραφείο του, λέω εγώ, φτηνότερα θα μας έβγαινε.

Τέλος πάντων, λαοθάλασσα, λέει, ήρθε και έπηξε η Λαμία και οι όμοροι νομοί, από την κοσμοσυρροή.

Ο κακός χαμός έγινε μαντάμ, σπρωξίδια και αγκωνιές για να μπουν στην αίθουσα οι υποστηρικτές του, οι οποίοι έφτασαν στο δυσθεώρητο νούμερο των εξήντα νοματαίων...

Εξήντα Λαμιώτες, μαντάμ, ή μάλλον 60 και μισός, και λέω και μισός, διότι είδα έναν κύριο που καθόταν, μόνος και έρμος, στα πρώτα καθίσματα, αλλά καθότι ευτραφής έπιανε μια και μισή θέση.

Σηκώθηκε τότε όρθιος στο πάνελ ο φοβερός κος Σταθάκης με τ όνομα,  προφανώς για να τον καμαρώσει και να μην τον εβασκάνει η τετράδα στης τελευταίας σειράς...

Από την άλλη δυο μπαρμπάδες, σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες, κοιμήθηκαν ακούγοντας τα παραμύθια της Χαλιμάς και τις άλλες ιστορίες του μουσιέ Σταθάκης. 

Αυτό προς γνώση και συμμόρφωση στους απανταχού θείους, καθότι, η δημοσιογραφική έρευνα το λέει και ουχί εγώ, πως σκεπτόμενοι πονηρά αντί να πάνε στο ΚΑΠΗ της γειτονιάς τους και να παίξουν πρέφα, πήγαν για να δουν τον σελέμπρτιτι υπουργό, να θαυμάσουν και να τους δείξει κι η τηλεόραση στο καφενείο του χωριού.

Ε! Το μόνο που κατάφεραν είναι να κλέψουν έναν υπνάκο...

Εντάξει, δεν το λες και κακό αυτό!

Εγώ για παράδειγμα πού να κλείσω μάτι την νύχτα, κάνω προσθαφαιρέσεις, ΕΦΚΑ, ΔΕΗ, ΕΝΦΙΑ και άλλα πάρα πολλά, και γμτ πάντα μηδέν εις το πηλίκο οι υπολογισμοί μου.

Το κορίτσι που το λένε Ελένη Μπουζαλά για να πω την μαύρη μου αλήθεια ούτε που το ξερα, ούτε που το χα ακούσει.

Κι έβαλε ένα ρούχο, τύπου κουμπάρα Τασίτσας απ την Άνω -Κάτω Ραχούλα και έγινε γνωστή στο Πανελλήνιο, πήρε και το μικρόφωνο και παρουσίασε Γιουροβίζιον!!!

Καλέ κυρ Τσακνή μας, προσλάβετε και μένα στην ΕΡΤ της καρδιάς μας, να γίνω Μπουζαλά στην θέση Μπουζαλά και θα ντύνομαι και καλύτερα- προς το αμπέχονο μεριά που τόσο αγαπάτε- και πολύ οικονομικότερα, πρόμιςςς.

Και άσε τον Ξυδάκη, μαντάμ, να ξυδιάζεται μιλώντας περί τριτοκοσμικού καναλιού.
Ε! Πια το φάγατε το κανάλι.

Όχι τίποτις άλλο αλλά να, σαν να έπιασαν τα ραντάρ μου κάτι περί «Αρετής και τόλμης» ντοκιμαντέρ που αναφερόταν στα ένδοξα Ελληνικά στρατά, αυτά που τόσο αγαπούσε η ΥΕΝΕΔ (ρεμέμπερ ΥΕΝΕΔ; Εγώ όχι, διότι ήμουν αγέννητη),και τώρα θα ξαναπαίξουν λέει, με αφιερώματα στον Π.Π...(πρόεδρος Πάνος, σε περίπτωση που ψάχνεστε)

«Αναπτυξιακό σοκ με νέο παραγωγικό υπόδειγμα που θα βασίζεται στις επενδύσεις, τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας και τη δραστική μείωση της ανεργίας» είπε ο οικονομολόγος αριστερολόγος ή ακόμα και γυρολόγος  Δραγασάκης, και έτσι όπως τον άκουσα μου φάνηκε πως το πίστευε κιόλα..

Και αναρωτιέμαι η αφελής, που ζει ο Δραγ βρε παιδιά; Σε ποια χώρα και πρωτίστως σε ποια χρονιά..

Γιατί στην Ελλάδα του 2017 δεν φαίνεται να ζει, και αν ζει εδώ μάλλον βρίσκεται καβάλα σε κάποιο σύννεφο γαλάζιο, ή και ροζ, όπου τα μικρά μου πόνυ ζούνε αρμονικά με τους Νεφελίμ, άντε και του Ελλοχίμ.

Η βουλή βλόγισε τα γένια της, όχι που δεν,  και ακούστε φίλοι τι έκανε η συγκυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ: κατάργησε εν μια νυκτί τη διάταξη νόμου του 2015, αυτή που επέβαλε αυξημένη εισφορά αλληλεγγύης στα υψηλόμισθα μέλη του πολιτικού και διοικητικού προσωπικού λόγω προνομιούχων αποδοχών και θέσεων.

Και με την κατάργηση ωφελεί όλο αυτό το καλά αμειβόμενο προσωπικό κατά 1050 ως 2.000 ευρώ το χρόνο, την ίδια ώρα που: Το Συμβούλιο της Επικρατείας έχει κηρύξει την εισφορά αυτή  αντισυνταγματική, αλλά η κυβέρνηση φυσικά και την απαιτεί από όλους τους φορολογούμενους.
Ωραίο πράμα η αριστερά φίλε! Και ακόμα ομορφότερη η εικόνα της βουλής που σύσσωμη το υπερψήφισε.
Φτου σας βρε, μη σας ματιάσουμε!

Μην ξεχαστώ και ποιος ακούει την φίλη Αθηνά..

Οκτώ Μάρτη η παγκόσμια ημέρα της γυναίκας, και έπηξε το φουμπου απ’ το σοκολατάκι και την καρδούλα και όλα τα γούτσου γούτσου συναφή.

Κοπελιές, πάρτε το αλλιώς πλιζ, και ημέρα της γυναίκας δεν λογάται η μέρα που γυναικοπαρέες χορεύουν τσιφτετέλια στα τραπέζια.

Ντροπή για τις δυναμικές εκείνες γυναίκες της Νέας Υόρκης του 1857, δηλαδή.

Αυτά τα ολίγα γίνανε αυτήν την δεύτερη εβδομάδα του Μαρτίου, φίλοι καλοί και αγαπημένοι, σας ασπάζομαι και σας χαιρετώ ανανεώνοντας το ραντεβού μας για το επόμενο Σάββατο, Θεού θέλοντος και αναβαθμισμένου λάπι τόπι επιτρέποντας.

ΥΓ. Περνά ο Μάρτης και ο κος Σακελλαρόπουλος δεν μας κάνει αύξηση στα μιστά μας.

Όλο «δεν βγαίνω» λέει κι όλο μπροστά σε κάποια γουρουνοπούλα τον βλέπω.

Αφήστε που τα σουβλατζίδικα των ΒΠ τον έχουν ανακηρύξει επίτιμο πελάτη…