Θα έρθει νομοτελειακά η κανονικότητα

Γράφει
ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Εδώ και μήνες γράφουμε σε τούτη τη διαδικτυακή γωνιά, ότι δεν πρέπει να καταπίνουμε αμάσητο τον σανό που σερβίρει η κυβέρνηση της Αριστεράς και του ανερμάτιστου εταίρου της. Εδώ και μήνες γράφουμε σε πείσμα της επικοινωνιακής τους καταιγίδας ότι όχι μόνο ρύθμιση του χρέους δεν θα

έχουμε (όπως υποσχόταν η κυβέρνηση κι ακόμη και προχθές έλεγε ο πρωθυπουργός ότι ετοιμάζεται να φορέσει …γραβάτα) αλλά θα κινδυνέψουμε να πάρουμε τα χρήματα που πρέπει μετά την αξιολόγηση.

Απλά, σας τα υπενθυμίζω μετά όσα συνέβησαν προχθες στο Eurogroup .

Όχι μόνο ρύθμιση του χρέους δεν έγινε, αλλά δεν αποφασίστηκε καν η εκροή των 7.5 δις!

Κι εκείνοι μας μιλούσαν για… αντίμετρα. Αφού πρώτα υπέγραφαν τα πάντα για να μείνουν στην εξουσία…Κι όταν λέμε τα πάντα, εννοούμε τα πάντα!

Για να λέμε όμως του στραβού το δίκιο, υπέγραψαν και σημαντικά πράγματα που είναι προς όφελος της οικονομίας. Δεν το έκαναν από αίσθηση ευθύνης απέναντι στην οικονομία και στους Έλληνες αλλά για να μείνουν στην εξουσία. Αλλά αυτό είναι άλλου παππά ευαγγέλιο.

Η ουσία είναι ότι υπέγραψαν και πράγματα που είναι σωστά. Τα οποία αν υπέγραφαν οι άλλοι, οι κακοί, οι προσκυνημένοι γερμανοτσολιάδες, θα είχε καεί από τη μια άκρη μέχρι την άλλη η Ελλάδα!

Υπέγραψαν, επί παραδείγματι, το άνοιγμα των καταστημάτων τις Κυριακές, που είναι σωστό μέτρο σε μια χώρα που έχει τουριστικές ροές σχεδόν όλο τον χρόνο.

Κι ας έβγαινε μέχρι προσφάτως η «Αυγή» με πηχυαίους τίτλους «Ποτέ την Κυριακή»!

Υπέγραψαν για την πώληση των μη συνταγογραφούμενων  φαρμάκων και ειδών που μέχρι τώρα πωλούνταν μόνο στα φαρμακεία. Να πωλούνται, δηλαδή,  και σε άλλα σημεία πώλησης. Μέτρο που απελευθερώνει την οικονομία από τις αλυσίδες του φαρμακείου και δημιουργεί οφέλη στους καταναλωτέςΓιατί πρέπει να πωλούνται ΜΟΝΟ στα φαρμακεία, επί παραδείγματι τα θερμόμετρα ή τα ανατομικά παπούτσια ή είδη που δεν έχουν να κάνουν με φαρμακευτική ουσίες; . Θυμηθείτε μόνο τι έγινε με το βρεφικό γάλα. Μόλις μπήκε στα σούπερ μάρκετ, μειώθηκε αισθητά η τιμή του…  Ξαναλέω, είναι σωστό μέτρο. Κι ας φώναζε ο Λουράντος που είχε κάνει τα φαρμακεία εκλογικά κέντρα του ΣΥΡΙΖΑ, όταν η προηγούμενη κυβέρνηση τόλμησε να αγγίξει αυτό ζήτημα!

Υπέγραψαν και δρομολογούν πωλήσεις (δειλά δειλά στην αρχή) κομματιών του μονοπωλίου της ΔΕΗ. Σωστή κίνηση. Μόνο που όταν την δρομολόγησαν οι προηγούμενοι ήταν…. νεοφιλελεύθερη και εγκληματική πολιτική…  Κι οι συνδικαλιστές με το έτσι θέλω κατέβαζαν τους διακόπτες κι έριχναν τη χώρα στα σκοτάδια…

Ξαναλέω: Αν όσα τώρα έκανε η κυβέρνηση της Αριστεράς,  επιχειρούσε να τα περάσει άλλη κυβέρνηση, η Ελλάδα θα είχε καεί.

Αλλά, νομοτελειακά η απελευθέρωση της οικονομίας θα γινόταν. Θα γίνει. Και μάλιστα χωρίς κανένα μνημόνιο. Θα γίνει  επειδή εξυπηρετεί τον τόπο και είναι πιο αποδοτική για το σύνολο. Επειδή δεν μπορεί οι χιλιάδες ρυθμίσεις που υπάρχουν να έχουν στόχο ΜΟΝΟ την προστασία συντεχνιών και επαγγελματικών ομάδων.

Μήπως θυμόσαστε τι γινόταν με το Καμποτάζ; Που ουσιαστικά μια δράκα συνδικαλιστών απαγόρευαν στα κρουαζιερόπλοια να έρχονται σε ελληνικά λιμάνια, αν δεν είχαν (σχεδόν εν συνόλω) ελληνικά πληρώματα; Ποιος έχασε τόσα χρόνια πλην του τόπου μας και των ίδιων;  Κι ευτυχώς που βρέθηκε ο Άδωνις Γεωργιάδης στο Ναυτιλίας και το κατάργησε. Και του κάνουν υποκλίσεις όλες οι τοπικές κοινωνίες στις οποίες «πιάνουν» τα κρουαζιερόπλοια και αποβιβάζουν χιλιάδες κόσμο, με άμεσα και ορατά οφέλη.

Θα γινόταν, λοιπόν, η απελευθέρωση. Όπως θα γίνει και σε άλλα πράγματα που ταλανίζουν την οικονομία και την κοινωνία.

Οι κοινωνίες γνωρίζουν και συγκρίνουν τη δική τους θέση, σε σχέση με τι γίνεται σε προηγμένες και κανονικές χώρες. Γνωρίζουν πια ότι όλο το πεζοδρόμιο κι η επαναστατική γυμναστική που τους επέβαλλε η Αριστερά κι οι συνδικαλιστές επί δεκαετίες, γινόταν – και γίνεται ακόμη- για να μην αλλάξει τίποτα.

Ολόκληρες μερίδες επαγγελματικών κλάδων δεν θέλησαν ποτέ να δουν το μέλλον και νόμιζαν ότι με την προστασία ενός παράλογου νόμου θα ακυρώσουν αυτό το μέλλον.

Προτιμούσαν το φαρμακείο της γειτονιάς (παράδειγμα λέω) από τη δημιουργία μεγάλων «τόπων λιανικού εμπορίου»  ή και «αλυσίδες φαρμακείων» με τα οποία  θα μπορούσαν ν’ αντισταθούν στον φόβο των πολυεθνικών ή των οικονομικά ισχυρών. Κι οικονομίες κλίμακας θα είχαν και περισσότερα έσοδα και καλύτερες υπηρεσίες.

Αυτά όμως, δεν έγιναν.

Σημασία έχει η αντίδραση από εδώ και πέρα που νομοτελειακά όλα θ’ αλλάξουν.

Όσοι μείνουν κολλημένοι στο παρελθόν και στους Λουράντους, τους Φωτόπουλους, τους Λυμπερόπουλους και λοιπά μπουμπούκια του συνδικαλιστικού μεσαίωνα, όσοι δεν μπορούν να προσαρμοστούν σε μια κανονική ….κανονικότητα, θα έχουν πρόβλημα.

Όμως, υπάρχει χρόνος.

Αρκεί να τρέξουν…