Πού αλλού δέρνουν τουρίστες που ψωνίζουν;

Γράφει
ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος

Πολύς λόγος γίνεται εσχάτως για τα ανοιχτά καταστήματα κάποιες Κυριακές τον χρόνο.

Κι ο λόγος αυτός γίνεται κυρίως από την Αριστερά. 

Που υποκριτικά, όπως πράττει πάντα, ανθίσταται σε ότι μπορεί να αναταράξει το τέλμα της αγοράς και του τόπου.

Σε μια χώρα που οι επιχειρήσεις φυτοζωούν, σε μια χώρα που

ζει ουσιαστικά από τον τουρισμό, η Αριστερά επιθυμεί την πλήρη εξαΰλωση. Ισχυριζόμενη ότι οι εργαζόμενοι έχουν δικαίωμα στην κυριακάτικη ανάπαυση.

Δηλαδή, αν η ανάπαυση είναι δευτεριάτικη ή όποια άλλη ημέρα τι θα γίνει; Θα είναι ελλιπής;

Έφτασαν στο σημείο κάποια καλόπαιδα από τις τάξεις της, να επιτεθούν και να κτυπήσουν τουρίστες (προχθές Κυριακή)!!!

Οι οποίοι έκαναν το λάθος να έρθουν ν’ αφήσουν τα χρήματά τους στη χώρα μας, ψωνίζοντας σε ημέρα που ήταν ανοικτά νόμιμα τα καταστήματα.

Φυσικά, ουδείς συνελήφθη, ουδείς θα λογοδοτήσει γι αυτό.

Κι ας γίνεται η Ελλάδα περίγελως στα πέρατα του κόσμου με τις εικόνες των ξυλοκοπημένων και ματωμένων τουριστών.

Πείτε μου, σας παρακαλώ, σε ποια άλλη χώρα του κόσμου δέρνουν τους τουρίστες  επειδή ψωνίζουν;  Υπάρχει τέτοια χώρα πλην της δικής μας;  Στην οποία, μάλιστα, ο τουρισμός αποτελεί την βαριά βιομηχανία της;

Πώς στο διάβολο θα σωθεί αυτός ο τόπος; Πώς;

Πώς είναι δυνατόν να έρθει ο άλλος να αφήσει τα ευρώ του ή να επενδύσει όταν έξω από την επιχείρηση του θα έχει τους κουκουλοφόρους να μοιράζουν μπουνιές και τους συνδικαλιστές της Αριστεράς ν’ απειλούν  θεούς και δαίμονες;

Είναι τόσο υποκριτική η στάση του ΚΚΕ και της Αριστεράς, που εστιάζει ΜΟΝΟ στα καταστήματα εμπορίου, την ώρα που δεν βγάζει άχνα για χιλιάδες άλλους εργαζόμενους που ήδη εργάζονται τις Κυριακές. Μόνο οι υπάλληλοι των καταστημάτων τους νοιάζουν, αφού εκεί έχουν «δική» τους συνδικαλιστική ηγεσία.

Οι ταξιτζήδες που δουλεύουν Κυριακές; Οι σερβιτόροι; Οι ανθοπώλες; Οι φούρνοι; Τα ζαχαροπλαστεία; Τα ξενοδοχεία; Οι ταβέρνες; Οι αστυφύλακες; Οι πυροσβέστες; Οι στρατιωτικοί; Οι ναυτικοί; Οι πράκτορες του ΠΡΟΠΟ; Οι περιπτεράδες;  Οι βενζινοπώλες;  Οι δημοσιογράφοι; Τόσοι και τόσοι εργαζόμενοι τις Κυριακές;

Αμ ο άλλος; Ο Κορκίδης της Ελληνικής Ομοσπονδίας Εμπορίου; Που παριστάνει τον φιλελεύθερο και παρακαλά να είναι υποψήφιος με τη Νέα Δημοκρατία και βγαίνει ανερυθρίαστα κι ισχυρίζεται ότι … «οι καταναλωτές δεν επιθυμούν να είναι ανοιχτά τα καταστήματα τις Κυριακές»;

Πού το βρήκε αυτό γραμμένο; Πώς προκύπτει κάτι τέτοιο όταν καταστήματα και εμπορικοί δρόμοι ασφυκτιούν από κόσμο όταν είναι ανοιχτά Κυριακές;

Ναι, μπορεί οι τζίροι να μη είναι μεγάλοι λόγω της κρίσης που μαστίζει όλους μας.

Αλλά, ποιος έδωσε το δικαίωμα σε όλους αυτούς να καθορίζουν ποιος θα δουλέψει και ποιος όχι; Πότε θα δουλέψει και πότε όχι;

Και το αναφαίρετο δικαίωμα της επιλογής του καθενός μας για ποιον λόγο το βιάζουν;

Φυσικά, υπάρχει και το επιχείρημά τους ότι αν είναι ανοικτά τα καταστήματα, οι μεγάλοι θα κλείσουν τους μικρούς.

Μα αν βρίσκει κάποιος στους μεγάλους πιο συμφέρουσες τιμές, μοιραία θα κλείσουν οι μικροί. Είτε ανοίγουν Κυριακή είτε όχι.

Να το πούμε για μια ακόμη φορά:

Αυτή η χώρα την ανάκαμψη και την ανάπτυξη θα τη βρει ΜΟΝΟ μέσω του ιδιωτικού τομέα.

Κι όσο σ’ αυτόν υπάρχουν μπροστάρηδες σαν εκείνους του παραγεμισμένου δημοσίου, όσο σ’ αυτόν επιχειρούν με το έτσι θέλω να επιβάλλουν τις απόψεις τους το ΚΚΕ, η Αριστερά και κάποιοι συντεχνιακοί παράγοντες, θα εξακολουθήσουμε να βράζουμε στο ζουμί μας και να διαθέτουμε τριτοκοσμική οικονομία…